Chapter 13
Max's POV
Isang isa na lang talagang saway sa mga katulong na to malalagutan na talaga sila.
"Nakita mo yun? Holo pano na si Sir?"
50%
"Kaya nga, kala ko ba sila na? Pero bakit dun sa balita."
80%
"Baka mas papable si Rodrigo Gomez."
100%
.
.
.
.
"WILL YOU PLEASE SHUT UP YOUR BIG MOUTH THE TWO OF YOU! Gusto nyo bang masisante?"
Natakot naman sila sa pagsigaw ko. Kaagad ko namang pinagsisihan yung ginawa ko pero hindi ako nagsorry. May kasalanan naman sila at langyang yan.. Nahahawa na ako sa pananalita nung malanding babaeng yun.
Damn! Makaalis na nga muna.
<3
Nag coffe shop na lang ako. Linggong linggo walang magawa kundi magkape na lang.
"OMG! Nililigawan pala ni Rodrigo Gomez si Dallen dela Torre? Sayang si Rodrigo."
Napatingin ako sa likod ng pila.
"Kita mo yung kiss sa fashion show? Kakakilig! Swerte ni Dallen." Sabi noong isa pang babaeng nasa harap ng pila ko.
"Bakit? Maganda naman si Dallen." Sabat nung boyfriend nya ata.
"One Java Chips, Venti." Sabi ko doon sa cashier noong ako na yung oorder.
"Name sir?"
"Mrs. Edward."
Hindi ko alam kung bat yun yung pinagalan ko sa cup ko. Hell! She's messing with my head.
Habang naghihintay nung order ko mang bwiset na mga empleyado nagkukwentuhan mga lalaki pa naman.
"Trending kaya sa twitter."
"Nakita ko nga. Kung ako yun sinungaban ko na sa labi si Dallen."
"Ang hot kase pare noh?" Sagot nun tapos inabot yung order ko. "Mrs. Edward."
Pagkakuha ko sadya kong itinapon sa sahig yung binili ko kaya nilinis nila. Silang dalawa talaga at hindi pa rin natatapos yung pagkukwento tungkol doon sa malanding babaeng yun!
Sa sobrang asar ko tinulak ko yung isa kaya nabungo nya yung isa pa kaya sumubsob silang dalawa. Buti nga!
Dedma lang ako. Bumili uli tapos umupo na sa nagiisang bakanteng table.
"Oy Max." Napatingin ako sa tumawag sa akin. "Patabi ah."
"Sige pre." Si Jhon pala yun, ka team ko.
"Ang tamlay mo ata?"
"Gutom lang." Sagot ko.
"Gutom tapos kape? Magpapakamatay ka ata."
Natawa ako ng bahagya dun.
"Ano bang problema? Lagi ka na lang wala sa practice natin, mawawala ang pag-asa mo nyang maging captain."
Wala naman akong pakialam dun. "Ayus lang."
"Family problem?"
Umiling ako.
"Financial problem?"
Tumingin muna ako sa kanya saka umiling. Seryoso tatanungin ako ng lalaking to?
"Ahhh.. Love problem."
Umiling ako pero natigil din. Tapos umiling uli.
"Tsk! Tsk! Tsk! Love problem nga."
"Pinagsasabi mo? Nakainom ka ba?" Pang-aasar ko sa kanya.
"Tsk! Tsk! Tsk! Indenial stage." Tinapik nya yung balikat ko. "Ganyan din ako dati pero ang totoo mahal ko na talaga sya."
Hayy.. Pinagsasabi ng Jhon na to? Kahit kailan bading talaga. "Hindi ko sya mahal noh! Naaasar lang ako sa babaeng malanding yun. Ang arte-arte lalo na sa pagkain. Kala mo kung sino magsalita, kala nya hawak nya lahat sa kamay nya. Ang lakas din ng loob na umalis ng hindi man lang nililinaw ang lahat tapos malalaman kong may lalake pala sya."
Umiling lang si Jhon sa akin tapos ngumingiti.
"Ta mo ah. May kontrata kami. Hindi pa nawawala ang bisa umalis na sya. Gusto na ba nya tapusin ang konrata para makasama ang iba?"
Umiling na naman si Jhon. "Kahit hindi ko maintindihan ang sinasabi mo alam ko.."
"Ano? Gusto ko sya? Tsk! Imposible! Yung? Mas matanda sa akin yun. Parang ate ko lang sya. Tapos hindi ganun ang type kong babae. Nakakainis kasi kahit gano sya kasama ganun din ang pagiisip ko sa kanya."
"HAHAHAHA!" Tumawa sya kaya kumunot na lang yung noo ko. "Naririnig mo ba yang sinabi mo? Hahaha! Ganyan din ako dati. Sabi nga 'The more you hate the more you love'."
Ako naman yung umiling. "Love guru ka na pala ngayon?"
"May isesend ako sayo." Kinuha nya tung cellphone nya at naramdaman ko naman may nagvibrate sa bulsa ko. "Pakingan mong mabuti yung huling part para malaman mo kung gusto mo talaga sya. Sige alis na ako."
Umalis nga sya tsaka ko tiningnan yung cellphone ko. Voice record pala yung sinend nya.
Eh boses ko naman yung naririnig ko. Yun yung sinabi ko kanina. Pero sabi nya pakingan ko waw yung dulo.
[Nakakainis kasi kahit gano sya kasama ganun din ang pagiisip ko sa kanya.]
[Nakakainis kasi kahit gano sya kasama ganun din ang pagiisip ko sa kanya.]
[ganun din ang pagiisip ko sa kanya.]
[pag-iisip ko sa kanya.]
Iniisip ko sya.
<3
Dallen's POV
"Rodrigo, I'm sorry but.."
"Dallen, pagisipan mo muna. Please?"
"Ayokong paasahin ka."
"pero.."
"Rodrigo, I need to go." Sumakay na ako sa kotse ko. Simula noong gabi ng fashion show, I formaly rejected him pero makulit.
"Dallen hindi ako susuko!"
Hayy.. Mas lalo nyang pinasasakit ang ulo ko. Naiiyak na naman ako. Bakit ba kasi lagi ko na lang naiisip si Max, pati si Rodrigo.
Nasasaktan ako para kay Rodrigo. Alam ko kasing masakit ang rejection. I've been rejected twice in a row. Kakatuwa lang magkasunod pa. Una si Bien and now Max. And the most ironic ay sa iisang babae lang ako natalo. I don't blame Mia. Wala akong magagawa kasi sakanyang alindog talaga nahumaling ang mga lalaking type ko. Hayy... Ayoko na!
Pauwi nga pala ako sa Pilipinas ngayon. May company thanks giving daw at dapat lahat ng directors present. Sabi nila eh!
Ayoko na sanang bumalik but I have no choice. Magtataka si Mommy kung bakit.
Pagkaboard ko sa airplane ipinikit ko kaagad ang mata ko. Kanina pa gamit na gamit ang buong katawan ko sa bagong project na naman ng business ko.
"Hello, Dallen."
Napadilat ako sa boses na yun.
"Rodrigo bakit ka nandito?!"
"I'm visiting Philippines." he smiled then winked.
Is he a stalker?
Ang gwapong stalker naman.
-----<3
Kabalawi si Rodrigo XD