Ερατώ
Μετά την έξοδο με τα παιδιά, γυρίσαμε στο σπίτι και ήταν ασυγκράτητος, μου όρμηξε κανονικότατα και δεν με άφησε σε ησυχία μέχρι το ξημέρωμα που μας πείρε αγκαλιά ο ύπνος...Είμαι πολύ ευτυχισμένη και πολύ τυχερή που τον έχω δίπλα μου...Νιώθω τόσο ηλίθια που τον έδιωχνα μακριά μου όλο αυτό το διάστημα, είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια...Είναι πολύ νωρίς για τέτοια λόγια, όμως αυτά τα πράγματα ή τα νιώθεις ή δεν τα νιώθεις...
"Μωρό μου ξύπνα" άκουσα τον Άγγελο να μου λέει και να με σκουντάει απαλά για να ξυπνήσω..
"Μμμμ" είπα
"Μωρό μου κάποιος χτυπάει την πόρτα" είπε και άκουσα χτυπήματα στην πόρτα μου..
"Θα φύγουν, κοιμήσου" του είπα αλλά έβαλε μια φόρμα και βγήκε έξω..
Αν είναι ο Λουκάς θα πιαστούν στα χέρια, σηκώνομαι και βάζω ένα κοντό παντελονάκι και με μπλούζα, βγαίνω στο διάδρομο και βλέπω ένα κεφάλι μπροστά από τον Άγγελο και ακούω μια γνώριμη φωνή σε εμένα να ρωτάει..
"Ποιος είσαι εσύ;;;" Πλησιάζω και βλέπω την αδελφή μου.,
"Εύα;;"
"Καλημέρα αδελφούλα" λέει κεφάτη και δεν ξέρω αλλά με φοβίζει η επίσκεψη της...
"Τι θέλεις εδώ Εύα και μάλιστα τόσο πρωί;;"
"Και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω μετά από δυο χρόνια, και εγώ είμαι καλά και σε εμένα έλειψες" ξεκίνησε το παραλήρημα της..
"Ωραία χαίρομαι για εσένα, όμως τώρα απάντα τι θέλεις εδώ"
"Πέρασε"της είπε ο Άγγελος και έκανε στην άκρη για να μπει μέσα..." Εγώ είμαι ο Άγγελος και είμαστε μαζί με την αδελφή σου..."ξεκίνησε να της λέει και τον αγριοκοίταξα..
"Μην της δίνεις λογαριασμό" του είπα θυμωμένα.
"Εγώ πάω να φτιάξω καφέ.." Είπε ο Άγγελος και χάθηκε στην κουζίνα για να μας αφήσει μόνες...
"Λοιπόν Εύα σε ακούω.."
"Ήρθα να σε δω μερικές μέρες, και ρε Ερατώ θέλω να τα βρούμε, αδελφές είμαστε" σαν πολύ καλή δεν έγινε αυτή; σκέφτηκα
"Μάλιστα, μπορείς να μείνεις εδώ αλλά δεν σου υπόσχομαι τίποτα περισσότερο"
"Θα μου το κρατάς για πάντα έτσι;;" Με ρώτησε και αμέσως κατάλαβα που το πήγαινε..,
"Ναι" είπα απότομα..
"Μωρό μου, έρχεσαι λίγο" άκουσα τον Άγγελο να με φωνάζει και μπήκα στην κουζίνα..
"Τι συμβαίνει;;"
"Δεν ξέρω, Άγγελε αλλά δεν μου αρέσει που είναι εδώ" Του είπα ειλικρινά.
"Τι σου έκανε;;" Αυτός ο άντρας με καταλαβαίνει περισσότερο από ότι εγώ τον εαυτό μου..
"Θα στα πω μετά, έλα πάμε μέσα" του είπα και βγήκαμε στο σαλόνι
"Πόσες μέρες θα κάτσεις Εύα;;" Ρώτησα
"Τρεις"
"Κορίτσια ετοιμαστείτε να σας πάω βόλτα, είναι Σάββατο και δεν δουλεύουμε"
Είχαν περάσει δυο μέρες, και με την Εύα περνούσαμε καλά, μπορώ να πω ότι είχε αλλάξει λίγο και ήρθαμε λίγο πιο κοντά, φαίνεται διαφορετική και χαίρομαι
Μια βραδιά καθόμασταν στο σαλόνι και τρώγαμε πίτσα, γελούσαμε και περνούσαμε ωραία, ο Άγγελος με πείραζε συνεχώς και το απολάμβανα...
"Πάω να κάνω μπάνιο και να πάμε βόλτα" είπα και πήγα να συκωθώ και με τράβηξε στην αγκαλιά του.."πρόσεξε τι θα βάλεις" μου είπε ψιθυριστά και τον άφησα ένα φιλί στο λαιμό..
Ετοιμάστηκα φορώντας ένα μακρύ μαύρο φόρεμα με ανοιχτά τα σημεία στα πλευρά και εφάρμοζε άψογα στο στήθος μου, έκανα τα μαλλιά μου στην μια πλευρά και πρόσθεσα το κόκκινο κοκκινάδι μου και βγήκα στο σαλόνι.. Αυτό που είδα με έκανε να παγώσω στη θέση μου..
Ο Άγγελος να φιλάει την Εύα και εκείνη να έχει τυλίξει τα χέρια της στον λαιμό του, έμεινα να τους κοιτάζω για μερικά δευτερόλεπτα... Ένιωθα τα μάτια μου υγρά, δεν ήξερα πως να αντιδράσω, άρχισα να κλαίω και να γελάω ταυτόχρονα.. Γύρισαν και με κοίταξαν και ο Άγγελος πετάχτηκε πάνω..
"Μωρό μου..." Είπε και με πλησίασε, έκανα μερικά βήματα πίσω να απομακρυνθώ...Αυτό δεν το περίμενα, της Εύας της το είχα, όμως από τον Άγγελο δεν το περίμενα...
"Εγώ τώρα θα πάω μέσα, σε πέντε λεπτά θα γυρίσω και το καλό που σας θέλω να μην βρω κανένα από τους δυο σας εδώ" είπα και μπήκα στο δωμάτιο μου.
Έκατσα στο κρεβάτι και έπιασα με τα χέρια μου το κεφάλι μου, το ένιωθα βαρετό και ασήκωτο.."Γιατί;;" ρώτησα τον εαυτό μου και πείρα μια ανάσα, έμεινα για λίγο έτσι μέχρι που άκουσα την εξώπορτα να κλείνει... Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και κοντοστάθηκα στο διάδρομο, απέναντι μου στεκόταν ο Άγγελος με σταυρωμένα τα χέρια και με κοιτούσε...
"Φύγε" είπα και με κοιτούσε χωρίς να πει τίποτα..."τώρα" συνέχισα και έκανε να με πλησιάσει όμως έβαλα το χέρι μου μπροστά του και τον σταμάτησα "Καλά είσαι εκεί που είσαι, μην πλησιάζεις"
"Μωρό μου δεν είναι αυτό που νομίζεις" τον άκουσα να λέει και ήθελα να γελάσω τόσο πολύ όμως ήμουν τόσο χαμένη που δεν μπόρεσα καν να χαμογελάσω..
"Πολύ πρωτότυπο" τον ειρωνεύτηκα
"Περιμένω να μου μιλήσεις" εγώ πρέπει να μιλήσω ή αυτός..." Σε ακούω ρώτα με αυτό που θέλεις.."
"Δεν χρειάζομαι εξηγήσεις για τίποτα και δεν θέλω να ρωτήσω τίποτα απολύτως.. σε παρακαλώ φύγε.." είπα και με κοίταξε με απογοήτευση...
"Θα φύγω αλλά να ξέρεις ότι κάνεις λάθος" είπε και έφτασε μέχρι την πόρτα και μου έριξε μια ματιά και έφυγε..
Μόλις έκλεισε την πόρτα πίσω του έπεσα στα γόνατα στο πάτωμα και άρχισα να κλαίω... Άκουσα χτυπήματα στην πόρτα αλλά δεν ήθελα να ανοίξω σε κανένα...δεν ήθελα να δω κανένα... τα χτυπήματα έγιναν πιο έντονα και πλέον κάποιος έριχνε γροθιές στην πόρτα μου...
"Μωρό μου άνοιξε μου, θέλω να σου εξηγήσω" ούρλιαζε ο Άγγελος απ' έξω
"Φύγε" είπα δυνατά και ακούμπησα την πλάτη μου στο ξύλο της πόρτας
"Μην κλαις μωρό μου, σε παρακαλώ άνοιξε μου να σου μιλήσω και μετά θα φύγω"
"Τελειώσαμε" είπα και έκλαιγα με λυγμούς...
"Έλα φίλε, πάμε μέσα να ηρεμίσεις και θα της μιλήσεις μετά, άσε την να χαλαρώσει λίγο" άκουσα τον Λουκά να λέει..
"Δεν έκανα τίποτα, αυτή με φίλησε" είπε ο Άγγελος
"Το ξέρω φιλαράκι, έλα πάμε μέσα" του είπε ο Λουκάς και μετά από μερικά δευτερόλεπτα άκουσα την διπλανή πόρτα να κλείνει με δύναμη...