Ερατώ
Τον άφησα πίσω μου και κατέβηκα κάτω στο μπαράκι, δεν πέρασε πολύ ώρα και κάποιος με πλησίασε, μου μιλούσε αλλά δεν ήμουν και η καλύτερη παρέα, τον έδιωξα ευγενικά και συνέχισα να πίνω το ποτό μου... Όλα μέσα μου ήταν τόσο μπερδεμένα.. η αλλαγή του Άγγελου...Εκείνη η κοπέλα που πέτυχα στο σπίτι του όταν πήγα να του μιλήσω εκείνη την νύχτα...Η δική μου συμπεριφορά...όλα αυτά που νιώθω με μπερδεύουν και με φοβίζουν...Όμως δεν μπορώ να τον αφήσω να φύγει μακριά μου.. όχι ακόμα τουλάχιστον... θα κάνω μια δεύτερη προσπάθεια να του μιλήσω...
Ανέβηκα στο όροφο και έμεινα λίγη ώρα έξω από την πόρτα του, άκουγα τα βήματα του από μέσα..."τουλάχιστον είναι μόνος" είπα και χτύπησα την πόρτα του, περίμενα μερικά λεπτά και μου άνοιξε...τα μάτια του ήταν κόκκινα και τα μαλλιά του ανακατεμένα, στο χέρι του κρατούσε ένα μπουκάλι με ουίσκι...
Μπήκα στο δωμάτιο και βρόντηξε την πόρτα πίσω μου άρπαξα ένα μπουκάλι ουίσκι και άρχισα να πίνω... Είχαν περάσει δυο ώρες και δεν είχε επιστρέψει.. Ξαφνικά άκουσα χτυπήματα στην πόρτα και άνοιξα..
"Μπορώ να περάσω για λίγο;;"
"Αν είναι για πολύ λίγο μπορείς...." Μπαίνω μέσα και στέκομαι απέναντι του και αρχίζω να μιλάω.. "Άγγελε εγώ ήρθα εδώ για να..." Είπα και έκανα μια παύση, πήρα μια ανάσα και συνέχισα .."Το ξέρω ότι δεν ήμουν σωστή απέναντι σου.." Είπα τελικά και με κοίταξε στα μάτια...."Όχι δεν ήσουν.."είναι ψυχρός και δεν μυ το κάνει εύκολο..
"Άσε με να τελειώσω.." Είπα και συνέχισα .."θέλω να προσπαθήσουμε...σκέφτηκα και θέλω και εγώ να το ζήσω...θέλω και εγώ να είμαι μαζί σου και ας πονέσω μετά.."
"Φύγε" είπε και έμεινα να τον κοιτάζω..." Εγώ τώρα δεν θέλω, είχες την ευκαιρία σου και την έχασες, το αστείο τελείωσε.. φύγε.." Όχι δεν μπορεί, μου κάνει πλάκα...δεν μπορεί να με διώχνει...
"Άγγελε άκουσε με " κατάφερα να πω όμως με σταμάτησε..
"Όχι, δεν θέλω να ακούσω τίποτα, τελείωσε, σήκω και φύγε... Τελικά είχες δίκαιο δεν ήμουν ερωτευμένος μαζί σου.. όπως είπες και εσύ κάποτε μόνο το πήδημα μας ένωνε...και έχω βρει καλύτερο, δεν σε χρειάζομαι πλέον...καληνύχτα Ερατώ...." Τα λόγια του με χτυπάνε γερά την καρδιά μου...με πονάνε, αυτό φοβόμουνα το μετά.. και τελικά είχα δίκιο δεν έπρεπε να το πιστέψω.... Τα δάκρυα χωρίς να το θέλω κάνουν την εμφάνιση τους...."Το πρωί θα πάμε στο συνέδριο να είσαι έτοιμη στις εννιά, θα σε περιμένω στην υποδοχή" λέει και βγαίνω έξω δεν θα του δώσω ξανά την ικανοποίηση..
Μπαίνω στο δωμάτιο μου και αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο, τα λόγια του επαναλαμβάνονται στο κεφάλι μου και κλαίω περισσότερο, αν αυτό γίνεται...Θέλω να φύγω από εδώ..θέλω να γυρίσω πίσω...θέλω να πάω στο σπίτι μου.. Και θα το κάνω..τώρα..
Φτιάχνω την τσάντα, την παίρνω και βγαίνω στο διάδρομο.. Πατάω το κουμπί του ασανσέρ και περιμένω να έρθει..ξαφνικά νιώθω ένα χέρι να με σφίγγει στο μπράτσο και να με τραβάει πίσω του.. Ανοίγει την πόρτα του δωματίου του και με βάζει μέσα, αφήνει την τσάντα μου κάτω και δένει τα χέρια του στο στήθος και με κοιτάζει άγρια..
"Πάλι έφυγες σαν τον κλέφτη..πάλι έφυγες χωρίς να πεις κουβέντα...όχι ναι συγνώμη την προηγούμενη φορά αφίσες σημείωμα.."
"Θέλω να πάω σπίτι μου" τον προσπερνάω και πάω να ανοίξω...
"Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγεις" είπε άγρια..
"Άνοιξε μου, τώρα"
"Ξέχνα το, κόψε τις μαλακίες, μην μου κάνεις στην θιγμένη γιατί δεν είσαι...Εδώ ήρθαμε για δουλειά και θα φύγουμε από εδώ μαζί...Σταμάτα τα κλαψουρίσματα και φέρσου σαν ενήλικας και επαγγελματίας.... Και επειδή δεν σου έχω εμπιστοσύνη το βράδυ θα κοιμηθείς εδώ.."
"Δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ μαζί σου.."είπα απότομα
"Γιατί εγώ σου φαίνομαι να θέλω να κοιμηθώ μαζί σου;;; Εγώ θα κοιμηθώ στο καναπέ.." Είπε και μπήκε στο δωμάτιο σε δευτερόλεπτα επέστρεψε κρατώντας ένα μαξιλάρι και ένα σεντόνι και ξάπλωσε..
"Καληνύχτα" είπε ψυχρά και έκλεισε τα μάτια του...
Μπήκα στο δωμάτιο και ξάπλωσα στο κρεβάτι του, τα σεντόνια μύριζαν το άρωμα του, είχαν την μυρωδιά του και σκεπάστηκα περισσότερο... Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα καθόλου στριφογυρνούσα συνέχεια , ήθελα να πάω στο σαλόνι όμως δεν τολμούσα..
Το επόμενο πρωί μπήκα στο μπάνιο κάτω από το κρύο νερό, έβαλα λίγο από το αφρόλουτρο του και σαπούνισα το σώμα μου, ξαφνικά η πόρτα άνοιξε το ίδιο και η κουρτίνα και γούρλωσα τα μάτια μου..,
"ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΤΩΡΑ!!!" Ούρλιαξα και έφυγε νευριασμένος..
Βγήκα και έβαλα ένα απλό μπορτό φόρεμα μέχρι το γόνατο, το μαύρο δερμάτινο μου και ψηλές γόβες...Έπιασα τα μαλλιά μου μια αυστηρή κοτσίδα και ήμουν έτοιμη..
"Τελείωνε θα αργήσουμε"φώναξε και βγήκα έξω.. Με κοιτούσε από πάνω μέχρι κάτω..."προχώρα" είπε και βγήκε έξω μαζί του και εγώ, έκλεισε την πόρτα και πήγαμε στο χώρο που θα γινόταν το συνέδριο... Σε όλη την διάρκεια δεν μου μίλησε ούτε μια φορά..
Οι επόμενες δυο μέρες πέρασαν κάπως έτσι, ήθελα να τελειώσει αυτό το καταραμένο συνέδριο να επιστρέψω πίσω και να μην τον ξαναδώ στα μάτια μου...Το είχα αποφασίσει όταν επιστρέφαμε πίσω θα δήλωνα παραίτηση, δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι...
Ήταν το τελευταίο βράδυ και μετά θα επιστρέφαμε πίσω...Τρεις μέρες είμαστε εδώ και δεν έχω πάει κάπου παρά μόνο στο συνέδριο και στο ξενοδοχείο...Θα έβγαινα μια βόλτα..Έκανα ένα μπάνιο και έβαλα ένα μαύρο τζιν με σκισίματα στα γόνατα και από πάνω ένα λευκό μπουστάκι, της μαύρες γόβες μου, βάφτηκα έντονα και κατέβηκα κάτω..Άρχισα να περπατώ στους δρόμους, δεν πήγα πολύ μακριά και είδα ένα μικρό μπαράκι μπήκα μέσα και έκατσα σε ένα ψηλό τραπέζι... Συνέχισα να απολαμβάνω το πότο μου και να ακούω την χαλαρή μουσική που ακουγόταν από τα μεγάφωνα...
Το βλέμμα μου έπεσε σε ένα άλλο τραπέζι λίγο στο βάθος, ο Άγγελος με μια κοπέλα, γύρισε προς το μέρος μου και μου έκλεισε το μάτι, του χαμογέλασα και προσπάθησα να μην το αφήσω να με επηρεάσει...Μετά από λίγο εκείνη σηκώνεται και κάθεται στα πόδια του, βάζει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του και ενώνει τα χείλη της με τα δικά του, εκείνος φαίνεται να το απολαμβάνει...
Μετά από λίγο εκείνη σηκώνεται και κάθεται στα πόδια του, βάζει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του και ενώνει τα χείλη της με τα δικά του, εκείνος φαίνεται να το απολαμβάνει
Αφήνω λεφτά στο τραπεζάκι και φεύγω, βγαίνω έξω και ακουμπάω σε μια κολόνα λίγο πιο πέρα και αφήνω τα δάκρυα μου ελεύθερα...αναρωτιέμαι πόσες φορές έκλαψα από τη στιγμή που ήρθαμε ...Συνεχίζω να κλαίω και ακούω την φωνή του...
"Γιατί κλαις;;;"
"Δεν κλαίω, φύγε!!"του λέω και σκύβω το κεφάλι μου
"Σε ξαναρωτάω γιατί κλαις;;;"
"Γιατί σε θέλω γαμώτο, γι'αυτο...γιατί τρελαίνομαι να βλέπω να φιλάς κάποια άλλη, να αγγίζεις κάποια άλλη... γιατί είμαι ερωτευμένη μαζί σου, αλλά εσύ όχι, μόνο λόγια ήσουνα... λόγια που δεν εννοούσες και εγώ σε πίστεψα..."φώναζα και έκλαιγα...
Με τράβηξε στην αγκαλιά του και ένωσε τα χείλη μας, με φιλούσε άγρια και παθιασμένα, έβαλε τη γλώσσα του στο στόμα μου... Έβγαιναν όλα από αυτό το φιλί, η απόγνωση, το πάθος, η λύπη... Απομάκρυνε το πρόσωπο του και με έσφιξε περισσότερο πάνω του
"Μωρό μου" είπε και με χάιδεψε στο μάγουλο... Έχωσα το πρόσωπο μου στον λαιμό του και έκλαιγα περισσότερο.." Μην κλαις μωρό μου, δεν μπορώ να σε βλέπω να κλαις, είμαι εδώ τώρα.."μου ψιθύρισε....."Κοίταξε με" είπε και σήκωσα το πρόσωπο μου και τον κοίταξα "Ήμουν, είμαι και θα είμαι ερωτευμένος μαζί σου.." Είπε και τον φίλησα, με πείρε αγκαλιά και πήγαμε στο ξενοδοχείο..
Άνοιξε τη πόρτα του δωματίου του και μπήκαμε μέσα.. δεν πρόλαβα να κάνω δυο βήματα και με κόλλησε στον τοίχο, έπιασε τους καρπούς από τα δυο μου χέρια και τα κρατούσε σφιχτά ψηλά στον τοίχο...Με φιλούσε στο λαιμό και ανατρίχιαζα, μου έβγαλε το μπουστάκι και φυλάκισε στο στόμα του την ρόγα μου, έπειτα την άλλη..κατέβασε κάτω το τζιν μαζί με το εσώρουχο μου, ξεκούμπωσε το παντελόνι του όσο έπρεπε με έπιασε από τους γοφούςσηκώνοντας με πάνω του και καρφώθηκε μέσα μου και ούρλιαξα από τον πόνο, έμπαινε μέσα μου δυνατά και γρήγορα...
κατέβασε κάτω το τζιν μαζί με το εσώρουχο μου, ξεκούμπωσε το παντελόνι του όσο έπρεπε με έπιασε από τους γοφούς σηκώνοντας με πάνω του και καρφώθηκε μέσα μου και ούρλιαξα από τον πόνο, έμπαινε μέσα μου δυνατά και γρήγορα
Με σήκωσε στην αγκαλιά του χωρίς να βγει από μέσα μου και ξαπλώσαμε στο κρεβάτι..Σήκωσε το ένα μου πόδι ψηλά και συνέχιζε μπαίνει μέσα μου με φόρα..βογκούσα και είχα παραδοθεί στο πάθος που ένιωθα για αυτόν τον άντρα..."Θα τελειώσεις μωρό μου;;;" Με ρώτησε και ήξερα πως και ο ίδιος ήταν στα όρια του "Δεν αντέχω άλλο" είπα και καρφώθηκε άλλη μια φορά μέσα μου "Έλα μωρό μου, μαζί.." Είπε και ένιωσα τα υγρά του να πλημμυρίζουν μέσα μου..
Με κράτησε στην αγκαλιά του και το κεφάλι μου ακουμπούσε στο στέρνο του...Ένιωθα τόση ασφάλεια στην αγκαλιά του, και μετά από καιρό ήμουν ευτυχισμένη...
"Πριν από πέντε χρόνια, όταν ήμουν στο πρώτο έτος των σπουδών μου γνώρισα τον Σταύρο, ήταν μεγαλύτερος αλλά μόλις τον είδα τον ερωτεύτηκα...Είχαμε δυο χρόνια σχέση και εγώ είχα μείνει έγκυος...Όταν το έμαθα δεν του είπα κάτι, το κρατούσα για έκπληξη, μερικές μέρες μετά είπαμε να πάμε για φαγητό και θα του το έλεγα.. Το βράδυ έφτασα έξω από το εστιατόριο και τον είδα να με περιμένει έξω με μια γυναίκα, ταράχτηκα αλλά δεν έδωσα σημασία, τους πλησίασα και ο Σταύρος μου την σύστησε σαν γυναίκα του...Είχα χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου, βρήκα μια γελοία δικαιολογία και έφυγα...πήγα στο διαμέρισμα μου και πριν μπω μέσα ένιωσα ένα δυνατό πόνο και αίματα να τρέχουν από τα πόδια μου, μετά όλα σκοτείνιασαν...Όταν ξύπνησα ήμουν σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου και δίπλα μου μια άγνωστη κοπέλα, μου είπε ότι την λένε Αφροδίτη και ότι με βρήκε στο διάδρομο σε κακά χάλια, έπειτα έμαθα ότι απέβαλα...Από εκείνη τη ημέρα η Αφροδίτη είναι στο πλάι μου σε όλα.."
Όταν τελείωσα την αφήγηση μου δεν γύρισα να τον κοιτάξω, με έσφιξε πάνω του και μου έδωσε ένα φιλί στον ώμο..
Το επόμενο πρωί με ξύπνησε με φιλιά σε όλο μου το σώμα, μπήκε μέσα μου και μου έκανε έρωτα...κάναμε ένα μπάνιο μαζί, μαζέψαμε τα πράγματα μας και πήγαμε στο αεροδρόμειο..Σε όλο το ταξίδι με φιλούσε και μου ψιθύριζε τη θα μου έκανε όταν φτάναμε...
Κατεβήκαμε από το αεροπλάνο και πήγαμε στην εταιρία, ανεβήκαμε στο όροφο και μπήκαμε μέσα μαζί... Ανοίξαμε την πόρτα του Φίλιππου και μας κοιτούσε που ήμασταν αγκαλιά και χαμογέλασε..
"Ρε την κατάφερες;;" Ρώτησε και ο Άγγελος του έκλεισε πονηρά το μάτι...και μου έδωσε ένα γλυκό φιλί...
"Μαζέψου ρε" τον μάλωσε και γελάσαμε...
Δως μου μια αγκαλιά
μοναξιά να μην νιώθω άλλο πια
δως μου μια αγκαλιά
στο άγγιγμα σου να σπάσει η καρδιά
Δως μου μια αγκαλιά
άνοιξε μου μια πόρτα στη ζωή
κράτησε με γιατί η αγάπη αυτή
να μας σώσει μπορεί.