KAI’s POV
I couldn’t find her. Therefore, I should start writing my last will. Cause for sure, a man named Mr. S., will definitely order for my death.
A TALL AND HANDSOME GUY IS MURDERED IN A HOTEL ROOM.
That’s the possible headline tomorrow.
“Where are you sissy?” That girl really… so troublesome! How could she vanish in an instant?! And how can she afford to make her awesome older brother worry?!
Accepting my defeat, I decided to go back to our room. Bumukas ang elevator saka ako pumasok. Just before the door of the elevator closed, I cussed due to what I saw.
A girl with a long hair, accompanied with bangs that covered almost all of her face… was in front of the elevator! Iisang mata lang nya ang nakita ko since nakatabon nga ang buhok nya, but still I wasn’t able to clearly see her eye kasi pasarado na ang pinto habang nakayuko naman ang babae.
She was wearing a probinsyana type of clothing na pang matanda na. May dala pa syang… umm.. I don’t actually know what to call that thing. A bag that’s made of… I don’t know. Basta, something common in the province.
She’s scary and she’s emitting a not so friendly aura. Oh well, the hell I care about her.
“Sissy, magpakita ka na.” Napatingin ako sa cellphone ko. I can contact sissy if I want… but her phone is not with her. I think she lost it or something. Matagal na rin nang hindi ko nakikita ang cellphone nya.
Lumabas na ako nang bumukas ang elevator. Still no sign of Mei sa corridor. Maybe, just maybe, she was kidnapped by my oh so dear cousin Xavier… and their having the moment of their lives. How I wish. :/
Pumasok ako sa room namin. Pero bago ko inisara ang pinto, sumilip muna ako sa corridor nagbabakasakaling my sissy is there just playing tricks on me… but what sudden me is seeing that scary girl again!
As far as I remember, hindi sya nakasakay sa elevator kanina… pero paanong--?! Arrgh!!! That’s too fast y’know!
She was walking towards our room’s direction and was … looking into my eyes! Violet… violet is the color of her eye. Something unique and beautiful but still I shut the door and locked it.
Bigla kasi akong kinabahan nang magtagpo ang mga mata namin.
Was that girl following me?! Was that even a human?! Para syang si Sadako with her long dry hair… plus the bangs na nakatabon sa about three-fourths ng mukha nya. ‘Yong tipong only one of her eyes can be seen.
I accidentally took a glimpse of the clock. “Oh no, 3:00 pm?!”
It’s the HOLY HOUR!
Napa-sign of the cross ako ng di oras. Jeez, I don’t wanna die in a ghost’s hands!!!
**
MEI’s POV
2:30 AM.
Will you be my girlfriend, Baby gurl? :”)
OO NAMAN! Kelangan pa bang itanong yan???! Waaah pakingshet~! Halos ikamatay ko ang sobrang kilig kanina sa tanong nya and all the moments namin.
Due to overflowing feelings inside of me, not even a word escaped my mouth. OA na kung OA pero naluha ako sa tanong na ‘yon. Talo ko pa ang mga babaeng ikakasal na sa sobrang tuwa. Para bang at the back of my mind, iba ‘yong interpretation ko sa tanong nya. ‘yong tipong ang pakiramdam ko e nagpro-propose na sya sakin ng kasal! Kyaaaah~!
He’s my first boyfriend… and definitely, will be my last.
Sa totoo lang, di ko akalaing magkakaboyfriend pa ako kaya hanggang ngayon di pa rin ako maka-get over.
Lesheng Enzo ‘yon e! Simula ng mabroken hearted ako sa kanya, chenes nalang para sakin ang salitang ‘pag-ibig’. Di na ako umasang magkabf, kasi malabo na.
Subalit nang mahulog ang loob ko kay Xavier… pinangarap ko ding maging kami talaga lalo na noong nagkaaminan kami. Though masaya naman kahit di kami official, iba pa rin ’yong committed kayong dalawa tapos mapagsisigawan mong sayo lang sya without a single trace of doubt.
“Xavier ko~”
It’s official. HE’s MINE. =) That nickname of his na gawa-gawa ko lang noong una to tease him has a purpose now. Hehehe.
Tinext ko sya bago napag-isipang matulog na. Syempre para maramdaman nya ang love love love~ may hugis puso pa akong inisend ‘♥’ plus emoticon na ganito :* . Hahaha.
Papatayin ko na sana ang ilaw nang… “What?” Nagtataka kong tanong sa kanya. He was staring at me mula sa kabilang kama.
“Porket may boyfriend na--”
“De maghanap ka ng girlfriend.” Putol ko sa kanya and rolled my eyes. Naiingit lang yan si Kai. Kanina pa sya ganyan simula nang malaman na kami na ng pinakamamahal nyang pinsan nya. Isama pa ang inis nya sa akin sa sobrang pag-aalala nya sa biglang pagkawala ko.
“Pfft. Can’t do. The girl that deserves me is not yet born. Or maybe got into some serious accident.” Tugon nya saka humarap sa kisame. “Y’know what sissy, I have many stalkers.” Biglaang pag-open up nya sa akin.
“Seryoso ka?” Pang-aasar ko sa kanya kahit na alam kong malaki ang chance na nagsasabi sya ng totoo. Gwapo naman si Kai e… nagmana sakin~ Haha.
“Of course~! I have so much admirers even when I was in States. The problem is, I don’t like them though most are… shall I say, almost perfect.” seryosong tugon nya.
“Almost perfect? E ‘yon naman pala, ba’t ayaw mo pa rin? Don’t tell me naghahanap ka ng tulad ko? Tsk tsk. Mahirap hagilapin ang tulad ko Kai. Extinct na kami~ Ako ang kahuli-hulihan kaya sorry ka nalang.”
“Jeez. You’re my sissy and I couldn’t afford to look for someone like you. So incest duh~” Bakit pakiramdam ko iniinsulto ako ng kumag na ‘to?! “Yes they’re almost perfect. Pero may kulang. I can’t find the spark.” Napatitig tuloy ako lalo sa kanya.
Spark? Ano yun? ‘yong pag dumadaan sya kumikinang-kinang ang paligid? O ‘yong tao mismo ang kumikinang-kinang? O baka ‘yong kuryenteng parang dumadaloy sa katawan mo pag nahahawakan mo ‘yong tao?
Hindi ko nalang tinanong. If I know, isa dun sa mga sagot ko ang sagot nya sa ‘spark’ na yan.
“Hey sissy~!” Humarap na naman uli sya sa akin. “Gonna tell a story. There’s this weird, scary girl emitting a frightening aura earlier. Seems like she’s following me. A stalker I guess. Ang panget pa ng sense of fashion.”
Weird. Scary. Frightening aura. Stalker. Panget na sense of fashion. Grabe ang description a. Negative na negative lang. “Exaggerated ka… wala bang positive aspect yang babaeng tinutukoy mo?”
“I’m not. She’s really like that. She possess a dark aura around her. Nagka-goose bumps pa nga ako kanina. Naalala ko sa kanya si Sadako. ‘yong buhok nya ay nakatabon sa almost three-fourths ng mukha nya. Bale isang mata lang nya ang makikita. I even met her on a holy hour. Ohmy~ Tapos, bigla biglaan syang sumusulpot! Arrgh! She scared me to death kanina!”
Tinitigan ko ang reaction nya habang kinukwento ang tungkol doon sa babae. Mukhang nakakatakot nga talaga ang girl. The way he describes her… parang nasa horror movies lang.
Pero there’s something in me na natutuwa. First time kasing magkwento ni Kai tungkol sa isang babae. Kahit kelan wala pa syang chinichika na kahit isang babaeng friend nya or gf or kahit sinong babae maliban sa biological mother ko.
“Hala ka! Baka minumulto ka na!” Pang-aasar ko. Holy hour daw e~
Inirapan ba naman ako?! “Arrgh! Whatever!” Tinakpan nya ng unan ang mukha nya at saka nagpagulong-gulong sa kama nya.
“Doon kaya ako matulog sa kwarto ni Xavier ngayon?”
Bigla syang naupo saka tinuro ako. “Don’t you dare sissy! Isusumbong talaga kita kay Mr. S.!”
HAHAHAHAH! Duwag pala ‘tong si Kai. Di ko nalang din sya inasar pa, baka isumbong nya ako kay Papa. Di pa naman nya ganun ka tanggap na kami na ni Xavier ko.
**
9:35 AM
“Even if that’s your plan, you should still retake Biology dahil kailangan mo pa rin ‘yang ipasa dahil general subject yan. Tsaka kahit ipasa mo pa ang final examination… bagsak ka pa rin.” Sabi ni Papa ng walang pagdadalawang-isip.
Naicheck na nya kasi ang records ko and… he was disappointed sa grade ko sa Biology. Worst, bakit minor pa daw bagsak ko? E ‘yong iba kong subjects pati major ko… malaki naman ang tentative final grade ko.
Reason? Kasi ayoko ng biology. I hate science y’know.
I pouted pero di na umalma pa. Tama naman kasi sya. No matter what I’ll choose, I still have to go through Biology and pass it to graduate. “Si Xavier ba ang Prof ko?” pasimpleng tanong ko.
“He can no longer teach there, remember?” Binuksan nya ang isang drawer saka may inilabas na isang white envelope at itinaas ito para makita ko. “And he passed this resignation letter, earlier.”
Totohanan talaga ang pagre-resign nya?! At totohanan talaga ‘yong deal na ‘yon? “Pa!” Di ako naiilang na tawagin syang Papa... as long as iba ang tawag ko sa kanya sa father ko na nagpalaki sa akin.
“Can’t you allow him to teach? Kalimutan nalang natin ang deal. Career yan ng husband-to-be ko. Sayang naman, mawawalan ng isang magaling na Prof sa University. Moreover, kelangan nya pag-iponan maigi ang kinabukasan ng mga anak namin. Para sa future namin ‘tong pagta-trabaho nya Pa~!” Nag-acting na ako sa harap nya, baka sakaling payagan nya Xavier ko na magturo sa University. Walang halong biro pero alam ko namang kahit sabihin pa ni Xavier na okay lang, mami-miss nya pa rin ang pagtuturo.
Inilapag nya ang isang tasa ng kape at tiningnan ako. He’s not wearing his shades kaya pansin na pansin ko ang pagkakamukha namin. No doubt his my father, kuhang-kuha ko ang mata nya. “You’re too advance. Sigurado ka bang sya na ang mapapangasawa mo? Let me remind you, anything can happen.”
Inaasahan ko na ang sasabihin nya. Hindi pa rin kasi sya pabor sa relasyon namin ni Xavier. Naging Prof ko daw nga kasi sya... and it doesn’t sound ethical.
Ang akin lang naman e, when it comes to love… nakakalimutan na nga gamitin ang utak dahil sa overwhelming na nararamdaman ng puso, pano pa kaya yang ethics na yan?
“Oo naman, I’m sure of that. Xavier Felix Arellaño will be my husband and the father of my children. Not even a fortuitous event can stop our marriage.” Sagot ko sa kanya. Bleeeh~! Hahaha. Totoo naman e, I won’t allow anything to stop me from marrying the man of my dreams. :”) Hehehe.
Doon ko nakitang napakamot ng ulo si Papa. Akala ko mag-gi-give up na sya pero sumagot pa talaga. “Even if there’s LOVE, that doesn’t necessarily mean that he’s obligated to marry you. Not even an assurance that he’ll marry you. Unless, you let him sign a contract.”
Leshe, di naman sya lawyer pero nakatama sya dun! Kaso sa taong inlove... kami pa rin ang mas tama. “We don’t need a contract. Just a mere I love you and a promise from him is equivalent to the binding force of a signature on a paper. I know he’s gonna marry me someday.”
Napangiti naman sya sa sagot ko, pero sa sobrang tigas talaga ng ulo nya. He still challenged me. “I think it’s still uncertain whether that day will come or not.”
Agad akong napailing sa sinabi nya. I smiled… ‘yong mas malapad pa sa ngiting nakaukit sa mukha nya. “Define a day certain in Law.”
Kumunot ang noo nya, confused of what I told him to do. “Just define it.” Sabi ko.
“A day which must necessarily come, although it may not be known when.” Sagot nya naman saka tumingin sakin na buong pagtataka.
I know he’s just being protective with a slight bitterness because of his past, but I assure him… our love story will be different from theirs (my parent’s). Our love will never cease. “So why did you let me define it?”
Pinakita ko sa kanya ang signature smile ko… ang ngiting nakapag-inlove kay Xavier ko sa akin :”) “A day which must necessarily come, although it may not be known when.” Ulit ko sa sagot nya. Tumayo ako at pumwesto sa likod nya kung san sya naupo. Niyakap ko sya sabay bulong, “Pa, cause that defines our wedding day.“
**
“Around 12 years?!” Grabe, antagal ko pa bago maikasal kay Xavier kapag ito ang kukunin ko.
Nagsearch nalang uli ako ng iba. Gamit ko ang laptop ni Kai. Di ko kasi nadala ‘yong akin e.
No fb. No social networking sites ang peg ko ngayon. Pure research lang ang ginagawa ko. For what? For my future~!
Lahat ng senses ko nakatutok lang sa research na ginagawa ko kaya nabigla talaga ako nang may humawak sa balikat ko. Isali nyo pa ‘yong kwento ni Kai sakin kagabi tungkol sa isang nakakatakot na babae. “XAVIER NAMAN EEEEEH~! Wag kang mambigla pwede?!”
Nakatutok lang sya sa screen ng laptop nang magtanong. “Ano ba yan?”
Ibinaling ko ulit ang sarili ko sa harap ng laptop. “Nagre-research lang ako.” Nag-open uli ako ng bagong mga tabs para marami akong masearch.
“Ng?”
“Magandang course.”
“Course?”
Humarap ako sa kanya at tumango. “Yep. Tinanong kasi ako kanina ni Papa kung gusto ko talaga ang Accountancy and honestly speaking, kahit okay pa naman ang grades ko sa major ko, I don’t really like the course. Kaya sabi nya na he’s willing to finance my studies… pero dapat daw ‘yong gusto ko na course ang kukunin ko.”
Umupo sya sa tabi ko. “So you’re shifting?”
“Uhuh.”
Tumahimik sya ng sandali. Tiningnan nya ang mga tabs sa browser ko—articles pang medicine courses, business courses such as management, kahit nga Biology e.
Pero sa lahat, Law palang ang may appeal sa akin. And as far as I have researched, mas maganda pa ring may business course kang kinuha before taking up law. And the best undergrad course? Accountancy pa din. So basically parang sinasabi sa research ko e, wag na daw ako magshift. Pero gusto ko e~!!!
Napansin kong napangiti sya nang pumunta sya sa tab about sa Biology course. Mahal na mahal talaga ni Xavier ko ang Bio. Nakakaturn-on lalo :”) Kaya nga di ko maiwasang isearch yan kasi gusto ko malaman kung ano meron dyan at dyan sya napadpad sa kurso na yan.
“Mei… anong course ba kukunin mo?” bigla nyang tanong na kinangiti ko.
Hiniwakan ko ang magkabilang pisngi nya at sumagot,
“Of course, IKAW ♥”
At back to the days na nililigawan ko palang sya… namula na naman sya. Naging kasing kulay na sya ng kamatis! Ang cute cute nya talaga~ Di kumukupas. Hahahaha. “E kung di nalang kaya ako mag-aral? Tara, pakasal nalang tayo! Or mag-aaral nalang ako kung pano maging mabuting asawa… sa tingin mo Xavier ko?”
Tumikhim pa sya bago lumingo-lingo. Halatang kinikilig eeeeh~ “You have to go to College and graduate.”
“Then I want you to be my Professor in all my subjects. I need an inspiration at ikaw lang ang pwede~”
“That’s not possible Mei.” Biglang sumeryoso ang mukha nya. “You should be able to graduate, okay? Iba pa rin pag College Graduate. And this is for your future.”
Tumitig ako sa mapupungay nyang mga mata. Gagawin ko ang lahat para ako lang ang titigan ng mga matang yan ng ganito. Napasulyap ako sa mapupula nyang labi. Gagawin ko ang lahat para ako lang ang mahahalikan ng labi na yan, wala ng iba.
Umiling ako sa kanya. “Hindi ko naman kelangan ng diploma. Hindi ko kelangan ng medalya. Hindi ko kelangan ng sobra sobrang kayamanan tulad ni Papa. Iisa lang naman ang gusto ko sa future ko e. Ikaw at Ako. Pati magiging anak natin.”
Shet, ang OA ko. Hahahaha! But that’s a fact. Kung hindi lang talaga sya Professor at di nakakahiyang ang napangasawa nya e undergrad lang… di ko na itutuloy pag-aaral ko. Mas gugustuhin ko pang maging housewife. :)
“Mei--”
“Oo na. I understand.” I stopped him sa pagharang ng kamay ko sa harap nya. “Para ‘to sa kinabukasan ko. Just for myself. Hindi ka kasali dito pati mga future baby natin. Pero Xavier ko… iba iba kasi tayo ng pananaw e.” Hinaplos ko ang pisngi nya at ngumiti, my signature smile. ^____^
“Tulad ko, walang ibang tinatanaw kundi IKAW. ♥”
HAHAHAHAHAHA! Di ko mapigilang humalakhak sa sobrang cute ng reaction nya~!!! ‘yong tipong para syang may sakit sa sobrang pamumula nya tapos tapos … para di ko daw makita e, tinakpan nya ang mukha nya gamit ang mga kamay nya~! Parang bata lang~!!!
Halatang nanghihina sya sa sobrang kilig kasi madali kong naiaalis ang kamay nyang nakatakip sa mukha nya kahit na ayaw pa nya. “Ang cute cute ng Xavier kooooo~ Dali kiss mo nga ako.” Sinusundot-sundot ko ang pisngi nya.
Tumanggi naman sya na di nagsasalita. “Bakit ayaw mo?” nanlulumo kong tanong.
Nakayuko pa sya nang sagutin ako. “… ano… Bawal kasi.”
“Bawal?” Nakakunot-noo kong tanong sa kanya. Kelan pa naging bawal bigyan ako ng kiss?!
“No kissing on the lips. No intimate moments.” Biglang sambit nya na mas lalong kinagulo ng isipan ko. Tumingin sya sakin tas yumuko uli. “Yan ang sabi ng Papa mo sa akin kanina ng mag-usap kami.”
“WHAAAT?!” Waaaaah NOOOOOO!!! I admit I’m a kissing maniac… and definitely I can’t live without Xavier’s kisses. Papa naman eeeh. Yan ang substitute ko sa drugs e. Pang pa-high ko yan!
Tumingin ako ng may pagsusumamo kay Xavier. “Isa lang Xavier ko. Di naman nya malalaman e. Please?” Puppy eyes mode pa ako para lang umepek at mapapayag sya.
Napatitig sya sakin at di kalaunay ngumiti din. “Sige pumikit ka muna.”
Pumikit naman ako kaagad (di halatang excited ako no? hehe) at hinihintay ang paglapat ng labi nya. And after some seconds ay lumapat nga ang labi nya…
Pero sa noo ko lang! Hmmpft!
“Bakit dun lang?!” I crossed my arms as I waited for his reply.
Inayos nya naman ang buhok ko. “It’s because I want your father to approve our relationship and trust me with his princess… so we must follow his rules. Kaya hanggang dyan lang muna tayo baby gurl ah?”
Waaaah~ Nakakainis na nakakakilig! :”) Mas gusto ko talaga sa lips e pero, sige na nga. Segu-segundo ko nalang syang hahalikan pag pumayag na si Papa :”)