Hızla elimdeki su ve büsküvileri masaya fırlatıp arda ve savaşı birbirinden ayırmaya çalıştım. Ama ikiside ölesiye dövüyorlardı birbirlerini gözleri dönmüş sanki...
Öfkeli bir şekilde "YETER!" Diye bağırdım. Bir kaç saniye sezsizlik oluştuğunda tekrar devam ettim." Yeter ya noluyo arda!" Dediğimde üzerindeki kanları sıraya silip geldi. Kolunu omuzlarıma dolayıp sınıftan çıktık...
------...ARDA ' NIN AĞZINDAN ------...
Bulutun adını duyduğum an gözlerimden ateş çıkacak sandım. Ayağımla masayı itip kalktım. Savaşın tayfası konuşuyordu ama savaşa yumruğu indirdim. Oda sinirlenip bana yumruklarını geçirdi. Üstüne çıkıp birinci yumruk"bidaha" ikinci yumruk "bulutun" üçüncü yumruk"adını" dördüncü yumruk"ağzınıza" beşinci yumruk"alırsanız" dediğim an kaskatı kesildim. Bu... bu ses bulutun sesiydi. Kızgın çıkan o sesi ... kardeşten bile daha öteydi benim için. Olmayan ailem olmuştu. Kırık parçalarımı toplayıp tamir etmişti. Ama sürekli kendini kesip biçiyordu. Onun canı acımıyor olabilir ama benim acıyordu. Eğer onun saçına zarar gelirse herkezi öldürürüm. Ailem beni terk ettiğinde bir yurdun yanına bırakılmışım senelerce yurtta kaldıktan sonra bir gün oradada kavga ederek dışarı postalanmışım. Böyle işte...
Ben burada yazan herşey için ellerimi yoruyorum. Bir bölüme bir saatimi veriyorum. Sizde bunu göz ardı ederek VOTE VE YORUM yapmayı unutmayın sizleri seviyorum...♡♥♡♥♡♥