Άγγελος
Το επόμενο πρωί ανοίγω τα μάτια μου και την χαζεύω να κοιμάται δίπλα μου, είναι τόσο όμορφη, τόσο ήρεμη και γαλήνια..
Στο μυαλό μου έρχονται αυτά που μου είπε στην Ιταλία για τον πρώην της, για το παιδί που έχασε και ακόμα την πονάει...Έχει περάσει δύσκολα και τώρα καταλαβαίνω τις αμφιβολίες που είχε για την σχέση μας, όμως δεν θα την αφήσω ποτέ...
Της δίνω ένα φιλί στα χείλη και την βλέπω να ανοίγει λίγο τα μάτια της, της χαμογελάω και την κοιτάζω...
"Καλημέρα μωρό μου" της λέω χαμογελαστός..
"Καλημέρα και σε εσένα" μου λέει και βλέπω μια θλίψη στα μάτια της..
"Τι έχεις;;" Την ρωτάω
"Είσαι σίγουρος για αυτό που κάνουμε;;" Την ακούω να ρωτάει, την τραβάω στην αγκαλιά μου και την κοιτάω στα μάτια...
"Μωρό μου, άκουσε με για να τελειώνει το θέμα, δεν είμαι σίγουρος αν θα πετύχει ή όχι αλλά όσο περνάει από το χέρι μου δεν θα σε πληγώσω ποτέ...είμαι σίγουρος ότι θέλω να είμαι μαζί σου, να ξυπνάω και να σε βλέπω πλάι μου...δεν θα σε προδώσω ποτέ...όσο και να αμφιβάλεις εγώ θα είμαι εδώ και θα προσπαθώ να σε πείσω καθημερινά ότι αξίζει να είμαστε μαζί...Είμαι τρελός για εσένα...από την πρώτη στιγμή που σε είδα ήμουν τρελός για εσένα.."
Την κοιτάζω και βλέπω τα μάτια της βουρκωμένα, σκουπίζω με τα δάχτυλα μου τα δάκρυα της...
"Άγγελε εγώ..." Ξεκινάει να λέει και την σταματάω βάζοντας το δάχτυλο μου πάνω στα χείλη της "Ξέρω μωρό μου, ξέρω.."λέω και την φιλάω γλυκά στα χείλη, βαθαίνω το φιλί και την θέλω περισσότερο την γυρίζω και είναι από κάτω μου, τα χέρια μου είναι παντού στο σώμα της και δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο, το καταλαβαίνει και με σταματάει..
"Άγγελε...μη... θα αργήσουμε" λέει και έχω είδη μπει μέσα της αφήνει ένα αναστεναγμό και γέρνει το κεφάλι της πίσω.." Ο Φίλιππος θα μας ψάχνει.." Συνεχίζει να μιλάει και εγώ κινούμε αργά μέσα της "Θα γίνει έξαλλος" λέει και συμφωνώ απόλυτα όμως δεν με νοιάζει.."Μωρό μου σταμάτα να μιλάς και απόλαυσε το" λέω και γίνομαι γρηγορότερος...Οι ανάσες τις είναι λαχανιασμένες και τα ουρλιαχτά της ακούγονται παντού...Τα νύχια της με καρφώνουν στην πλάτη και και με σπρώχνει με τα πόδια της να μπω πιο βαθιά.. "Έλα μωρό μου, αφέσου" λέω καθώς τελειώνω και εγώ μέσα της...Η εικόνα της είναι μαγική, τα νύχια της γδέρνουν τα μπράτσα μου, οι φωνές της με τρελαίνουν και την θέλω ξανά..
"Ούτε που να το σκέφτεσαι" μου λέει και γελάω..Σηκόνεται και περπατάει γυμνή μπροστά μου, μπαίνει στο μπάνιο, προσπαθώ να κρατηθώ και να μην την ακολουθήσω...Βάζω το μποξεράκι μου και πηγαίνω στην κουζίνα να φτιάξω καφέ...Μετά από μερικά λεπτά κάνει την εμφάνιση της με μια αρκετά κοντή φούστα και ένα άσπρο πουκάμισο..
"Πήγαινε να αλλάξεις" την διατάζω
"Δεν σου αρέσω;;" Με ρωτάει και κάνει μια παραπονιάρικη γκριμάτσα
"Μου αρέσεις αλλά δεν θέλω να σε κοιτάνε οι άλλοι"
"Δεν με νοιάζουν οι άλλοι, μόνο να αρέσω σε εσένα" μου λέει και με φιλάει, αρπάζοντας μου τον καφέ μέσα από τα χέρια.. μου κλίνει το μάτι και την κοιτάζω με θυμό....
Μετά από μια ώρα φτάσαμε στην εταιρία με δυο ώρες καθυστέρηση...ο Φίλιππος θα είναι τρομερά αγριεμένος... Ανοίγω την πόρτα και μπαίνουμε και οι δυο μέσα, μας βλέπει και βαράει δυνατά το χέρι του στο γραφείο..
"Έξω και οι δυο" διατάζει και φαίνεται σοβαρός..
"Τι λες ρε μαλάκα;;"
"Ο κόσμος εδώ αρχίζει δουλειά στις εννιά το πρωί και όχι στις έντεκα"
"Δεν μπορούσαμε κάναμε σεξ" του λέω και η Ερατώ γουρλώνει τα μάτια της..
"Ρε Άγγελε.." Με μαλώνει..
"Τι μωρό μου;; Δεν λέω ψέματα αφού αυτό κάναμε.." Λέω και ξεφυσάει
"Τελείωνε ρεμάλι κάτσε κάτω και έχουμε θέματα" λέει πιο χαρούμενος αυτή τη φορά..
"Εγώ πάω στο οινοποιείο" λέει η Ερατώ, της δίνω ένα φιλί..."Έλα αηδίες πρωί πρωί" προσπαθεί να μας συνεφέρει ο Φίλιππος και ξεκολλάμε
Οι ώρες περνάνε και έχουμε σχολάσει, πηγαίνω την Ερατώ στο σπίτι και πηγαίνω στο δικό μου να κάνω ένα μπάνιο και να ετοιμαστώ... Κανονίσαμε να βγούμε με τον Φίλιππο και είναι και ευκαιρία να γνωρίσω την Αφροδίτη...Βγαίνω από το μπάνιο και βάζω ένα μαύρο τζιν με μπλε σκούρο πουκάμισο. Παίρνω κλειδιά και μπαίνω στο αμάξι, δέκα λεπτά αργότερα είμαι έξω από το σπίτι της, χτυπάω την πόρτα και μου ανοίγει, μπαίνω μέσα και βλέπω τον Λουκά αραχτό στον καναπέ...
"Μωρό μου ήρθες;;" Μου λέει και πάει να με αγκαλιάσει και την σπρώχνωδιακριτικά
"Όπως βλέπεις" απαντάω ψυχρά
"Εγώ να πηγαίνω" λέει ο άλλος και σηκώνεται από τον καναπέ
"Γεια σου Λουκά" του λέει και βγαίνει έξω κλείνοντας την πόρτα...
"Μπορείς να μου πεις τι έχεις πάθει;;" Με ρωτάει θυμωμένη..
"Τίποτα δεν έχω πάθει, απλά νευριάζω χωρίς λόγο, έρχομαι εδώ, βλέπω ένα άλλο άντρα στο σπίτι σου αραχτό στον καναπέ και με ρωτάς τι έχω πάθει;;" Φωνάζω και με κοιτάζει..
"Μωρό μου ζηλεύεις;;" Ρωτάει και συνειδητοποιώ ότι ζηλεύω φρικτά..
"Ναι ζηλεύω, και ζηλεύω μόνο μαζί σου" της ανακοινώνω
"Είναι μόνο φίλος, και γείτονας...Δεν υπάρχει λόγος να ζηλεύεις εξάλλου έχει κοπέλα" μου λέει αλλά δεν με νοιάζει, δεν τον θέλω κοντά της..
"Μπορεί αλλά δεν τον θέλω κοντά σου, ούτε στο μισό μέτρο" περνάει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και εγώ βάζω τα δικά μου στην μέση της τραβώντας την πάνω μου..."Είσαι δική μου...μόνο δική μου" της λέω και την φιλάω απαλά στο στόμα" Είμαι μόνο δική σου και το ξέρεις" λέει και βγαίνουμε έξω...
Φτάνουμε στο μαγαζί και καθόμαστε σε ένα τραπέζι που είναι ο Φίλιππος, μετά από μερικά λεπτά έρχεται και η Αφροδίτη, είναι καλή κοπέλα και πολύ γλυκιά, έχουν πιάσει για τα καλά την κουβέντα με τον Φίλιππο και δεν μας δίνουν σημασία.. Η Ερατώ κάθεται στα πόδια μου και μου ψιθυρίζει "Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος" και μου δείχνει τον αδελφό μου με την φίλη της..
"Όχι πιο μεγάλος από το δικό μας" της λέω και χαμογελάει, της αφήνω ένα φιλί στον λαιμό και της λέω διάφορα στο αυτί και κοκκινίζει..." Πάμε να φύγουμε μωρό μου..." Λέω και σηκωνόμαστε
"Που πάτε;" Ρωτάει ο Φίλιππος
"Σπίτι να ξεκουραστούμε" λέω κλείνοντας του το μάτι.
"Είσαι πολύ γελοίος" μου λέει και χαζογελάω
Φτάνουμε σπίτι και πριν προλάβουμε να μπούμε μέσα της ορμάω.."Σε θέλω" της λέω και της κατεβάζω αργά το φερμουάρ από το φόρεμα.. Όλο το βράδυ είμαι μέσα της και της κάνω έρωτα.. Κάθε φορά που τελείωνε για εμένα έβλεπα μπροστά μου το πιο όμορφο θέαμα της ζωή μου...τα ξημερώματα την κράτησα στην αγκαλιά μου και μας πείρε ο ύπνος...
Με ξυπνάει ο ήχος από το κουδούνι, γυρνάω και βλέπω το ρολόι δίπλα μου είναι οχτώ το πρωί, μα καλά ποιος είναι τόσο πρωί...Αν είναι ο γείτονας θα τον χτυπήσω αυτή τη φορά..
"Μωρό μου ξύπνα" της λέω και κάνει κάτι μουγκρίσματα
"Μωρό μου κάποιος χτυπάει το κουδούνι.."
"Θα φύγουν, κοιμήσου" μου λέει και σηκώνομαι βάζω μια φόρμα και ανοίγω την πόρτα, μπροστά μου βλέπω μια κοπέλα με βαλίτσα..
"Ποιος είσαι εσύ;;" Με ρωτάει και πριν απαντήσω ακούω την φωνή της Ερατώς από πίσω μου..
"Εύα;;"