Musika's POV
"Grabe, time flies waaaay tooooo fast noh?" Sabi pa ni Jessa. Umupo kami sa bench. Hindi namin kasama ang dalawang asungot. Nakakahinga na rin ako ng maluwag! Yay!
"Nga, eh. Tingnan mo o! Sexy na ako! Hahaha!" Hala, san ko napulot ang confidence ngayon?
Tumayo pa ako at umikot-ikot na parang batang natutuwa.
"Tol! Ang bolaaaa!"
......
..........
...................
"Miss, okay ka lang?"
Aaahhh! My head hurts like hell!
"Ang sakiiiiit..."
"OMG, Mika! Are you okay?"
"Dalhin natin siya sa school clinic!"
... Nahihilo na ako.
"Miss, sorry talaga! Di ko kasi---"
"Sore wa itai! Naze anata tachi wa koko de asobu ni! Kore wa koen desu!" (Ang sakit! Bakit ba kayo naglalaro dito eh park ito!)
"Hontoni gomen. Boku wa sore o imi suru monode wa arimasen deshita. (Pasensya na talaga, hindi ko sinasadya)
Napamulat ako bigla nang magsalita ng Japanese ang kung sino man ang kausap ko and I saw---
"Kimi!" (Ikaw!)
Napatakip ako sa bibig ko.
"Nani?" (Ano?)
Musika, remember! Payat ka na, di ka niya nakikilala! You should act like you don't know him!
"Na-nande?" (B-Bakit? )
"A-Ah, wala! Marunong ka palang mag-hapon."
Unti-unti akong bumangon. Tinulungan niya naman ako.
"Half ako. Ikaw rin?"
Pinunasan ko ang balat ko gamit ang panyo niyang inalok niya at inalis ang alikabok sa uniform ko.
"Sorry talaga kanina. Dito kasi kami nagpa-practice ng soccer paminsan eh."
"B-Ba't pa kasi dito eh maraming tao. Dapat sa open field."
"Pasensya na talaga?"
"Okay na."
"So... magkakilala ba tayo?"
Ngumiti siya
Oo, si Russel Tanaka...
Nag flashback lahat.
"Miss? Pwede ko bang malaman pangalan mo?"
"Ah, kasi ano... Kailangan na namin siyang dalhin sa clinic." Singit ni Joyce.
Pangalan? Hmmm... Ano? Ano bang pangalan? Sh*t, mag-isip ka Musika!
"Pasensya na talaga sa inyo. Hindi ko talaga alam na---"
"Rizumu... Oo, Rizumu ang pangalan ko."
Tumingin ako kina Cha at binigyan sila ng okay-lang-ako look.
"As in 'rhythm'?"
"Hai." (Oo)
"Mezurashi namae! Kozan wa Raseru desu." (Kakaibang pangalan! Akin naman ay Russel)
"Hajimemashite." Nag-bow kami sa isa't-isa. Nature.
"Anata wa totemo utsukushi desu." (Ang ganda-ganda mo)
"E-Eh? Hontou? A-Ano... Arigato." (T-Talaga? Ano... Salamat)
KAMI-SAMAAAA! Bakit nangyayari sakin ito?!
***
"Sige, aalis na kami."
Oo, gustong-gusto ko sanang pumarito muna kasi may naiisip akong plano. Kasama ko kasi sila Joyce eh. Nevermind na nga lang. Umaandar na naman 'tong utak ko.
Isa kasi siya sa pinaka dahilan kung bakit ko binago ang sarili ko... Siya at si Melody.
Gusto kong gumanti sa mga ginawala nila!
"Ummm, pwede ko ba mahingi number mo, Rizu?"
Hindi pwede. Dapat mag-effort siya noh.
"Ah, sorry pero di ko kasi pinapamigay number ko sa kung sino eh."
"Nagkakakilala na naman tayo diba? Gusto ko rin namang kaibiganin ka dahil parehas tayo."
"Parehong ano?"
"Watashitachiha, e, so ryoho no nihonjin desu" (Pareho tayong Hapon kaya... Ganun)
"Aahh? Pero, sorry talaga. It was reaaaally nice meeting you by the way."
YEAH. REALLY. ANG SAKIT LANG NG PAGKAKA-MEET NAMIN. HAHA!
"Mata o ai shitai to kangaete imasu." (Sana hindi magtagal ay magkita tayo ulit) He bowed then smiled. Ang cutie parin niya.
"Hmm! Watashi mo. Bye-bye!"
(Ako rin) Patakbo akong umalis at pinuntahan sina Jessa na nakaupo sa bench at asar na nakangiti sakin.
"Yiiieee. Ikaw ha! May pa-amnesia ka pa? Dalhin ka na ba namin sa osptital?" Pang aasar ni Joyce.
"Syempre, ayoko namang sabihin sa kanya na ako yung Musika nuon."
"Bakit?"
Umupo ako sa tabi ni Chaldea.
"Kasi I want to get revenge." Ngumiti ako. "No way..."
"Musika, baka kung ano pang mangyari."
"Oo nga, girl. Masama ang gumanti. Minus points ka sa langit, sige ka."
"What? Gusto ko lang namang ipamukha sa kanya na di lahat ng babae ay nakukuha niya eh."
"Hay. Kung dyan ka masaya..."
"Susuportahan ka nalang namin."
"But just make sure na walang sisihan in the end. Basta, we warned you. Alam namin na nasaktan ka ng sobra sa kagagawan nila, lalo pa sa kagag*han ng Russel na 'yan." -Joyce
"Don't forget to control your emotions, Mika. It'll get you into trouble." -Cha
"Hmmm..."
Buo na ang desisyon ko. Ayokong maapakan pa yung pagkatao ko. Oo, yun ang unang dahilan kung ba't ko binago ang sarili ko. Gabi-gabi akong umiiyak sa galit. Binuhos ko ang galit ko sa gym. Naging sobrang motivated ako just to get revenge...
Magsisinungaling pa ba ako sa sarili ko? Oo, yun ang dahilan.
Russel, "hu u?" ka na talaga sakin...
***
Kinabukasan
"Musika, may meeting tayo mamaya. Make sure to be there." -Mr. Class Pres.
"Okay, prez."
"Musika."
Lumingon ako kay Trystan.
"O?"
"Wala lang."
"Baliw ka?"
"Malapit na..." At ngumiti siyang nakakaloko.
Pupunta na siguro kaming canteen. Wala si Chris. Absent. Ewan ko kung bakit. Wala man lang text o chat. Baka may emergency. Ayoko ngang tanungin yung bruha niyang kapatid, noh. Over my dead, SEXY body!
"Nga pala, may itatanong ako."
Hinabol niya ako. Hinintay ko lang kung anong itatanong niya.
"Magkagalit ba kayo ni Melody?"
Napahinto ako at tiningnan siya ng masama. "Melody na naman?"
"Curious lang eh. Selosa." Inirapan ko siya. "EW. No way."
Inasar-asar niya pa 'ko at tinusok-tusok sa bewang. Napipikon na ako ah!
"So... ano nga?"
"Long story."
"Ha?! Bakit? Anyare?"
I glared at him. Ayoko nang ikwento pero... Sige. May naisip rin akong plano.
Hahaha!
Umakyat ako sa isa sa mga tree house na kaharap lang ng cafeteria. Sumunod naman siya.
"Alam mo kasi, people come and go."
"What do you mean?"
I smiled.
"Akala ko, she's really my very best friend. Pero mali pala. Wala talagang forever. Alam mo bang hindi kami mapaghiwalay simula mga kinder pa lang kami?"
"Bakit nga?"
"Patapusin mo nga muna ako."
Tumabi naman siya sakin at ang awkward.
"May crush ako. As in, super crush."
"Ah, okay." Natawa tuloy akong hinampas siya. "Para kang bata."
"Eh, sige na. Pagkatapos?"
"Di nalang ako magkukwento! Asar ka."
"Hahaha joke lang!"
Pinatong niya ang braso niya sa sinasandalan namin kaya tuloy mukhang inaakbayan niya ako... tapos nilaro-laro niya yung tip ng buhok ko, bale inikot-ikot niya. Di ko nalang siya pinansin kasi gusto ko naman. CHAROT!
At gusto kong malaman niya yung baho ng ex niya! Ex niyang akala mo anghel talaga.
"Tapos syempre matagal na yun, mataba pa 'ko nun. Time came na nag-meet kami kasi may kakilala si Mel dun sa grupo nila. Sa park yun. Tapos pinakilala niya ako, hanggang sa dumating yung time na nakuha ko yung number nung ex crush ko from my friend sa school nila who happens to be his classmate pala! Ayun, naging mag textmate na kami, matagal kaming nagko-communicate---"
"So nagkikita kayo, nagsasama?"
"Nope. Cellphone lang."
"Ah, okay."
"Tapos hanggang sa dumating yung time na nagkaroon ng interest si guy sa kanya, hiningi yung number niya at binigay niya naman para DAW ma-test niya kung talagang karapat-dapat na maging crush ko siya. Hahahaha! Amazing, right?! Tapos hanggang sa nalaman ko nalang na ang close-close na pala nila tapos lagi na silang gumagala o kung ano. Nililigawan na pala siya nung crush ko."
"Nag-away kayo nang dahil lang sa g*gong crush mong yun?"
"Di mo kasi naiintindihan. Di pa naman ako tapos."
"Okay."
"Ayun! Dumating yung time na naman na parang may nase-sense ako, feeling ko nagseselos siya sa pagiging close namin ni Kenji, who happens to be her crush--- ewan ko lang kung hanggang ngayon pa. Nung nakipagkita siya sakin para mag-usap daw kami dahil nagkagulo na kami, gusto niya rin daw na magbati kami, eh di ko alam na kasama niya pala si crush at binuking niya 'kong ako raw yung textmate niya kaya ayun! Na-turn off sakin si crush kasi di niya inakalang ako lang pala nakakatext niya. Hindi na kami nag-communicate ever again! Medyo nag asaran rin kasi kami nung ex crush ko nung okay pa kami ni Melody eh. Kaya siguro ayaw niya sakin..."
Naiiyak tuloy ako sa inis. Parang bumabalik yung lahat ng sakit.
"Sino ba yang p*tang in*ng g*gong crush mo na yan, ha?"
"Bibig mo!" Tinakpan ko ang bibig niya habang natatawa.
"Eh sa nakakainis eh! Nasira pa friendship niyo ni Didi nang dahil lang dun!"
"Didi? Ew hahahaha!"
"Hahahaha tantan tawag niya sakin, kababata rin kasi kami nung nasa China pa kami nakatira."
"Half ka?"
"Hindi, half Thai pero dun kami tumira dahil sa business ng Papa ko. Kaso..."
Bumuntong-hinga siya.
"Kaso?"
"Naghiwalay sila Mama at Papa."
Ay... Yan talaga ang kinakatakutan kong mangyari. I just hope everything will be okay for those who went through with it. Ang strong nila, for sure.
"Sorry..."
"Okay lang."
Gino niya ang buhok ko and I felt sorry for him. I have to cheer him up dahil ako ang nag bring up ng topic.
"Nagutom tuloy ako sa kakakwento sayo. Tara na?" Tumayo ako pero hinawakan niya ang kamay ko at pinigilan ako.
"Musika...."
"O, bakit?"
"Pwede ba kitang ligawan?"
Pwede ba kitang ligawan?
Pwede ba kitang ligawan?
...
Ha?
WTF?
"H-Ha? A-Ano namang biro 'yan, Trystan. Hahahaha! Alam mo, gutom lang 'yan. Tara na!" Bababa na sana talaga ako pero hinawakan niya ang braso ko.
"Hindi, Musika seryoso ako."
"Hahahaha! Ang pangit ko kaya! Tamo, pag tumaba ako ulit, mawawalan ka rin ng gana sakin."
"Hindi naman ako tulad ng ibang lalaking physical appearance lang ang habol dyan eh. Ibahin mo nga ako. Maganda ka, Mika. Okay?"
Anong sasabihin ko?
Gustong-gusto ko. Oo, kasi komportable ako sa kanya. Oo, kasi mabait siya at sweet. Oo, kasi gentleman sita at bonus points pa ang pagiging gwapo. Oo, kasi pareho kaming music enthusiasts.
Ang kaso, si Chris... Yung sinabi niya.
Gusto kong makasiguro muna.
Gusto kong makaganti muna. Dapat wala munang bumagabag sakin habang ginagawa ko ang plano ko.
"Trystan..."
"Musika, I like you. Very much. Parang nag-iba ang pananaw ko sa mundo mula nung makita kita. At kinulayan mo simula nung mas nakilala na kita at nakakasama."
"Pero---"
"Please?"
First time ko 'to, nakatingin siya diretso sa mga mata ko.
"Wala pa akong naging boyfriend. Hindi ako marunong mag handle, tsaka... Tsaka immature ako. Sa iba nalang Trystan."
"Handa akong panagutan ang puso mo, Mika. I promise, I'll be the best boyfriend you'll ever have. At wala nang susunod sakin dahil hindi kita papakawalan. Ipaglalaban kita kahit kanino, I swear. Mika... Kung alam mo lang. Ayokong makuha ka ng iba."
I'm having this weird feeling in my stomach again. Yung parang sumasakay ka sa roller coaster? At bumibilis ang heartbeat ko. Jeez...
"Na-natatakot ako, Trystan. Baka ginagawa mo lang 'to para pagselosin si Melody or---"
"Wala na 'kong pake sa kanya dahil matagal na kaming wala. Nakaraan ko lang siya. Musika, ano ba?"
Totoo ba ang mga sinasabi niya?
"Si-sige..."
Hindi ko alam pero nasabi ko nalang siya bigla. May nararamdaman rin naman ako para kay Trystan. Hindi ko lang inaamin sa sarili ko. Nagalit ako sa kanya hindi lang dahil sa nalaman kong may ugnayan sila ni Melody pero dahil... Oo na. Nagselos ako!
"Talaga?!" Lumapad ang ngiti niya.
"Ligaw pa naman eh diba? Sige, pwede."
"Hihintayin ko ang araw na sasagutin mo 'ko." Natawa ako at di ko napigilang kiligin. Ang sarap sa feeling ng may nagko-confess sayo...
Kaya pala maraming nabaliw sa pag-ibig?
OMG, KAMI-SAMA.
ANO' TO????
"Pero Trystan, gusto ko mapunta sa lalaking loyal."
"Ops. Loyal ako."
"Gusto ko ng gentleman."
"Ops." Nilabas niya nalang bigla ang phone niya at nagpatugtog ng Gentleman tapos sumayaw. Nalalaglag nga ang mga dahon galing sa puno.
"Baliw! Hahahahahaha! Malalaglag tayo dito. Seryoso nga?"
"Gusto mo bang ipagkuha kita ng lunch, mi amor?" Hindi ako makapigil sa pagtawa. "Bolero!"
Kinurot ko ang napakatangos niyang ilong. Ang cute niya kasi. Para siyang bata!
"Promise ko sayo, Musika."
"Okay? Sige."
Bumaba na kami, inalalayan niya ako at tumungo kaming canteen.
Medyo awkward parin para sakin pero.. masaya. Sobrang saya, ang saya pala pag may nanliligaw sayo. I can't wait to tell my girls. Ewan ko nga lang kung support sila kay Trystan.
Andaming tao. Sila Joyce nga papunta pa. Naglinya nalang kami para sa kanila.
"San tayo?" Tanong ko kay Trystan.
"Wait lang. Tara, maghanap tayo."
Nakita ko pa yung grupo ng mga babae sa gilid namin na ang sama ng tingin sakin. Nginitian ko sila kasi alam kong mas maiinis sila sakin. Duh. I'm so sick with these people around me. Mga walang magawa sa buhay. Di marunong mag mind ng sarili nilang business!
Umupo naman agad kami nang makahanap ng pwesto. Tinabihan niya ako.
"Naiilang ka ba? Mika, gusto kong masanay ka na sakin, ha?"
Ang gwapo-gwapo mo talaga, wag kang ngumiti ng ganyan sakin please!
May biglang tumakip sa mga mata ko. Hinawakan ko nga yung kamay hanggang sa braso at umilag siya.
"Sino to? OMG, sino to?!"
Naririnig kong tumatawa si Trystan.
"Kenji?"
Ewan, bigla nalang lumabas sa bibig ko.
"Oy! Sino ba kasi 'to?"
"Ako ang iyong konsensya."
Lalaki ang boses!
"Eazer?"
Tinanggal niya naman ang pagkatakip sa mga mata ko at agad kong nilingon and---
"WAAAAH!!! JAMMY!!!!"
Tumayo ako at niyakap siya ng mahigpit!
"MIKAAAAAA!"
"I MISSED YOU SO MUCH INDAAAAY!"
Tumili-tili pa kami at inabot ng matagal yung pagyayakapan namin.
My gay bestfriend is finally home from New York! Nagbakasyon lang eh, parang nawala na sa storya! Hahaha!