This story is published under LIB. Sana bumili kayo, sobrang maa-appreaciate ko yun. :)
May story din si Luke, 'The Boss' yung title. Si Duke, 'The Chase and You'. Thank you.
Kung gusto nyo ako makausap:
Twitter: @heyairaaa
Facebook Group: Heyairaaa Stories
Salamat sa pagbabasa ng WM.
xoxo
heyairaaa
*
Speechless.
Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin sa mga oras na to kaya tumango-tango nalang ako. Si King ba talaga itong nasa harap ko? Sya ba talaga ang nagsabi ng mga katagang yun?
Tulala lang ako dun at hindi ko din napansin na umalis na sya sa harapan ko. Nakita ko syang nakikipaglaro sa mga bata. Habang nakatingin ako sa kanila, nakaramdam ako ng kirot sa puso ko. Naawa ako sa mga batang yun, sobrang sama ko naman pala. Nasa akin na ang lahat samantalang sila bata palang ito na ang kinagisnan nila.
Nagulat ako ng may biglang humila ng damit ko. Pagtingin ko isang batang babae. Ang ganda ng mata nya, napaka-inosente.
Itinaas nya yung kamay nya na parang nagpapakarga.
What? Sa akin pa talaga? Napatingin ako kay King at nakatingin lang sya sa amin. Parang hinihintay ang susunod kong gagawin. Kailangan kong magpa-impress kaya kinuha ko yung cute na bata at inupo sa lap ko.
“Ayusin mo ang hawak mo sa kanya, baka mahulog sya.”
Napaangat ang tingin ko ng marinig ang boses na yun. Nakita ko si King sa harap ko at nilalaro yung batang nakaupo sa akin. Kung titingnan para kaming pamilya. Oh my gosh, the thought of it makes me jump in joy.
“Stop smiling like an idiot, sabi ko ayusin mo ang paghawak mo sa kanya at baka mahulog sya.” sabi nya na nagpabalik sa akin sa reality.
“Ganito ba?” sabi ko at inayos yung pagkakahawak ko sa bata.
“Aish.” narinig kong sabi nya at hinawakan bigla ang kamay ko. I can feel my heart pounding so loud. Kuryente... iyan ka na naman.
“Ganito.”
Inayos nya yung pagkakahawak ko dun sa bata tapos binitiwan nya yung kamay ko. Nakakalungkot naman, parang ang bilis nung pangyayari. Nung binitawan nya ang kamay ko, I felt empty.
Nagsilapitan na din sa amin ang ibang mga bata. Nawala na yata ang takot nila sa akin. Ang taray ko yata kanina.
“Ang ganda nya talaga.” narinig kong bulong ng isang batang lalake.
Nakakatuwa naman, napakaganda ko talaga at pati bata nahuhulog na sa kagandahan ko. Hahaha.
“Asawa nyo po ba si Kung King?” sabi ng isang bata.
Ngumiti nalang ako at tumango. Parang nalungkot naman yung bata, pati din ba to nahulog sa charms ng ASAWA ko? Ayy, ang possessive ko lang, bata lang naman to.
“Bakit ngayon ka lang po pumunta?”
“Pwede nyo din po ba akong kargahin?”
“Pwede po bang dito muna kayo?”
Sa dami na ng tanong ng mga bata, hindi ko na alam ang uunahin kong sagutin. Ganito pala kakukulit ang mga to?
Nakita kong napatawa si King pero ng makita nya akong nakatingin sa kanya ay bumalik iyon sa pagka-poker face. Pakipot pa?
“Kuya King, can you kiss her and tell her how much you love her?”
Nagulat ako sa sinabi ng batang hawak ko, hindi dahil sa english yung pagkakasabi nya kundi yung mismo na sinabi nya. Wait.. ang gulo ko na!
Natigilan si King pati ako, yung mga bata naman ay parang mga kinikilig na ewan.
“Kisssssss!” sigaw nila.
Gusto ko sanang tumili sa sobrang kilig kaso nakakahiya at isa pa ayaw ni---
“Shh, okay I’ll kiss her.”
--King.....
wait?! What?
Hindi ko napansin at sumunod na pangyayari at nakita ko nalang na nasa tabi ko na sya at mataman na nakatitig sa akin.
Napalunok ako ng ilang ulit, itinatatak ko sa isip ko na magbibigay ako ng malaking pera sa mga batang to pag natuloy talaga to.
Malapit na yung mukha nya sa akin. This is--
“Uwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!”
Sabay-sabay kaming napalingon sa pinanggalingan ng iyak na iyon. Nakita ko ang isang babae na nakaupo sa sahig at umiiyak.
“W-wag *huk* mo syang *huk* i-kiss. Ako lang d-dapat!” mautal-utal na sabi nung bata. Gusto ko ngang mapamura eh.
Great. Just great.
*
Nasa garden kami ng orphanage ngayon. Yung bata nagpapahinga dahil kakatapos lang nilang kumain, samantalang kami pinapanood yung view nung man-made pond.
“Thank you sa pakikisama dun sa mga bata kahit ang kukulit nila.”
Nagulat ako ng bigla syang magsalita. Kanina pa kasi kami hindi nag-iimikan simula nung muntik na kaming mag-kiss incident. Salamat talaga dun sa batang umiyak, kainis.
“Wala yun.” sabi ko nalang. Okay na din to at least nakakasama ko sya, masaya na ako dun.
Mahabang katahimikan na naman yun. Not an awkward silence but it’s a silence with.. uh love, kidding.
“I bought this orphange six months ago.” sabi nya.
I froze.
Wow, this is new. Nagse-share na ba sya sa akin? This is really new and I’m happy with this.
Teka, binili nya to. Bakit hindi ko yata alam? Halos lahat ng bagay alam ko sa kanya pero eto hindi.
Hindi ako sumagot pero tumingin ako sa kanya. Nakatingin lang sya sa pond at parang may kung ano sa mga mata nya. Pain? I don’t know.
“She really love this orphanage. This is my gift to her... sana.”
Napapikit ako ng mariin nang marinig ko yun, sya na naman ba? Si Fiona na naman ba? Hindi pa ba kami tapos dito?
“The day of our third monthsary, yun ang araw na ipapakita ko sa kanya to. I wanted to surprise her, pero baliktad ang nangyari. Ako ang na-surprise sa sinabi nya, she broke up with me.”
Umiwas ako ng tingin sa kanya. I can’t bear to see the pain in his eyes. Bakit nya sinasabi to sa akin? At bakit ganyan sya? Nasasaktan pa din ba sya? Ganun nya ba talaga kamahal si Fiona?
Ang dami kong gustong itanong pero hindi pa din ako nagsalita. Gusto kong ituloy nya yung sasabihin nya.
Kaya ba nya ako inayang lumabas para toture-in ako ng ganito?
Damn, it hurts.
“Why Hailey? Why?” sabi nya at hinarap ako sa kanya.
His eyes were pleading. Gusto nya bang malaman?
Ngumiti ako sa kanya. Nakakagulat talaga na kinausap nya ako ngayon ng hindi sumisigaw, siguro gusto nya talagang malaman ang dahilan ko kung bakit ko sinira yung relasyon nila.
Tumayo ako at tumingin sa kalangitan.
“King, may mga bagay na mas magandang hindi nalang natin nalalaman.”
Sa kanya naman ako tumingin at ngumiti... yung ngiting hindi umabot sa mga mata ko.
“Siguro sapat na yung dahilan na kaya ko ginawa yun dahil selfish ako, na mahal kita at gusto ko akin ka lang.”