Bir anda çıktın karşıma Belkide ben çıktım karşına bilmiyorum zaten her şey "O" bir anda oldu,kırık kalplerimiz tökezleyerek vardı birbirine.
"Kendini aşktan mahrum bırakma" dedim.kalbime bakıp gülümsedi.Kalbimin ateşi düştü bir an.
Herşey çok güzeldi ilk zamanlar gökyüzünde kaybettiğim yıldızımı buldum sanki,parlamayan sönük yıldızımı.
"Al ateşimle yak yıldızını" dedi.gözlerine bakıp gülümsedim.gözlerindeki yaşlar dindi bir an...güneşi yaktım "O"na yâr'dım.
Çok sonraları öğrendim kalbime gülümseyen gözlerin,kalbine perde indirdiğini.biliyordum bir gün gideceğini sadece bilmemezlikten geldim her-şeyi.Kalbimi gerçeklere kapadım yalanlar kemirdi kalbimi.
Gitmeden bir veda mektubuyla vazgeçtim senden,bizden,her-şeyden.
...
Gidiyorum kalbime gülümseyip,kalbimi şımartanım.
Benden sonra alacağın her nefesinde sor bu soruyu kendine;
"Gideceksen neden bağladın kalbimin bağlarını".
Kalbin denizin dalgaları gibi bir kıyıya vururdu,bir denize kaçardı.senin sevebilmen için suyun içinde nefes alabilmek gerekirdi.aldım kalbime gülümseyenim fakat nefesimle boğdun beni.
Güneşin doğuşu gibiydin kalbimi şımartanım o kadar güzeldin ki batacağını hiç düşünemedim
Ah! Be! Gözümün suyu;
Ecel BİZ'e rağmen yakama yapışırken,zaman SANA rağmen akmaya devam ediyor.
Sen çaldığın nefesimle yaşamaya devam et,Ben çaldığın nefesimle ölmeye hazırım.