Gözümün Suyu "...ŞİİR..."

GÖKKUŞAĞIMA

Yâr'sız bir gece daha çökmüştü yüreğine
Gecenin karanlığında ay ışığına takıldı gözleri,
Kaymamak için inatlaşan yıldızlara haykırdı sessizce.
İçindeki ateş çok yüksekte olsa üşüyordu adam.
Gecenin loş ortamında dişlerini kontrol edemeden çıktı dışarı.
Hava soğuk bulutlar ise yağmurun habercisi gibi topluydular adeta.
Elektrik direklerinin aydınlattığı ara sokaktan sola dönecekken gölgesine takıldı gözleri.
Gölgesini dahi ezberlemişti kadının.
Bir anda gözleri doldu;yüz kasları gülmekle ağlamak arasında say etti adamın.
Başını kaldırmaya cesaretsiz içinde kopan fırtınalar onca bağırış çağırır içinde SEN diyebildi sadece.
Evet ben Gökkuşağın dedi kadın.
Tüm cesaretini toplayarak yavaş yavaş boynunu kaldırdı adam.
Evet oydu Gökkuşağı saçlarının uzunluğu dışında hiç değişmemişti.
Gözleri gökyüzünü anımsatırdı,gökyüzü Gökkuşağını.

Adam; bunca zaman sonra neden döndün der gibi imalı baktı kadının gözlerine.

Bir yanım sendeyken nasıl gidebilirim ki senden dedi kadın.

Peki neden yokluğunda yağmurları dinmedi yüreğimin.
Şimdi sen döndün bahoz çıktı içimde anlayabilir misin bu duyguyu dindire bilir misin içimdeki seli :-(

Adama bakıp gülümsedi kadın :-)

Her yağmurun ardından güneş çıkar bahoz deyip adamın farkında olmadığı kalp yaşlarını sildi elleriyle.

Artık sevdiğinin elleri mendildi yüreğine.

Anlamadı anlayamadı adam içindeki fırtınalar dindi bir an.