Gözyaşlarımla yıldızları yıkarken sordum kendime;
İnsan niye ağlar diye.
Her gün gördüğüm yâr'e seni seviyorum diyemediğimden mi?
Yoksa;sevdiğimden seni seviyorum tacını alamadığımdan mı?
İnsan niye ağlar sevgilim.
Az ya da çok sevdiğimden mi?
Yoksa;boşu boşuna okyanusta çırpındığımı bilişimden mi?
İnsan niye ağlar sevgilim.
Her gün akıttığım gözyaşlarımla sensiz oluşumdan mı?
Yalnız kalmayı cehennem sanışımdan mı?
Gözlerim niye seni akıyor sevgilim,
Her gece niye ağlar insan,
Ağlamak için gece niye beklenir.
Gecenin karanlığında umutlar parladığından mı?
Gecenin sessizliğinde hayalinle seni düşlediğimden mi?
Oysaki benim gündüzüme de karanlık çöktü sevgilim.
Aşk uğruna mı bu gözyaşları,
Yoksa;başka tarifleride var mı?
İnsan niye ağlar sevgilim.
Sana sunduğum değeri görmezden gelişinden mi?
Almam gereken değeri alamadığımdan mı?
İnsan niye ağlar sevgilim.
Her sabah uyandığımda kalbimin sızlamasından mı?
Yoksa;boğazına takılan seni seviyorum'ları kusuşundan mı?
İnsan niye ağlar sevgilim.
Sevmediğini bildiğimden mi bu gözyaşları,
Yoksa;seni kendi ellerimle el'lere teslim edişimden mi?
İnsan niye ağlar sevgilim.
Bu gözyaşları gidişinden mi?
Yoksa;her unuttum dediğimde derinlerdeki o ince sızından mı?
Bu gözyaşları unuttuğumdan mı?
Yoksa;unutamadığımdan mı?