Date Updated: June 15, 2013. 11:45 p.m.
This chapter is dedicated to you my dear, thanks for reading! Godbless you! Mwa! ADVANCE HAPPY FATHERS DAY!!
----
You can't blame the gravity of falling in love.
PREVIEW:
"Gab may itatanong ako sayo."
Chapter 79: The Proposal.
Gab's POV
Kakatok na sana ako sa bahay namin ng biglang binuksan ni mommy ang pinto, gulat na gulat sya pero kahit ganun pa man nagawa nya pa din akong yakapin ng mahigpit.
"Gabril namiss talaga kita! I'm very sorry, I'm very very sorry my daughter!" humahagulgol si mom habang yakap yakap ako.
"Love! Nandito na ang anak natin! Nandito na si Gabril!" sigaw ni mommy, agad namang lumabas si daddy at niyakap ako.
"Bunso! Saan ka nagpunta? Ilang buwan kitang hinanap, halos mabaliw kame ng mommy mo kakahanap sayo, thank God nandito ka na!" nakaramdam ako ng konting guilt pero mas lamang pa din ang saya, masayang masaya ako kasi nakita ko na ulit sila.
"Ma, ako dapat ang magsorry, iniwan ko na lang kayo bigla, sorry po ma, sorry dad."
Niyakap ako ulit ni mommy ng sobrang higpit, umiiyak sya habang si dad naman maluha luhang nakangiti samin.
"Ma, 'wag ka na po umiyak, nandito na po ako, hindi ko na po kayo iiwan.."
"Namiss lang kita baby, I'm very sorry"
"Ma, okay na, don't say sorry na po, tanggap ko na po ang mga nangyari, naiintindihan ko po kayo." inangat nya ang ulo nya tapos tinitigan ako, agad naman syang nagpunas ng luha.
"Alam mo na ba?" tanong nya, saglit akong napaisip, siguro tungkol yun sa kasal namin ni Mike.
Hindi na sakin issue kung fake ang kasal namin, isang kontrata lang naman yun, ang mahalaga mahal ako ng taong mahal ko.
"Halika, pumasok tayo sa loob, ipapaliwanag ko ang lahat.." hinawakan ako ni mommy sa kamay pero pinigilan ko sya.
"Bakit baby?" maluha luha pa din ang mata ni mommy pero may kaunti na syang ngiti sa mukha nya.
"Ma, pa, labas po muna tayo? May ipapakita lang po ako." nakangiting sabi ko, nagtataka man wala na silang nagawa kundi ang sumunod.
"Bunso ano yun?" tanong ni dad, nginitian ko lang sya.
Dumiretso ako sa garden sa likod ng bahay namin, nandun si kuya, si mylabs at saka si Sena. Kasama din namin ang kambal, natutulog sila sa stroller kaya hindi sila napansin nila dad.
Halatang nagulat sila dad, "Oh Briel, alam mo na pa lang nandito si Gab?" ngiti lang din ang sinagot ni kuya, binaling nila ang tingin nila kay Mike na papalapit sakanila.
"Mano po" sabi ni mylabs. Napangiti ako sa ginawa nya, nagbless kasi sya kay dad at kay mom. Hihi! Love talaga ako ni Mike!
"Salamat Mike" sabi ni dad sakanya tapos niyakap nya si mylabs ko, yung manly hug lang.
Si mommy naman ang yumakap kay mylabs, "Mike salamat at binalik mo samin ang anak namin, salamat sayo, maraming maraming salamat" napangiti lang si mylabs.
"Ma, dad, si Sena po"
Napangiti sila habang si Sena naman mukhang nahihiya. "Wow! Who is she? She's very beautiful" masayang sabi ni mom, nilapitan nya agad si Sena tapos nakipagbeso sya.
"Sya yung tumulong sakin sa Batangas ma. Hindi nya ako pinabayaan, isa syang mabuting kaibigan ma" sagot ko, mas lalong natuwa si mommy habang si dad naman nakangiting akbay si kuya.
"I like her dad" mahina pero narinig ko pa ding sabi ni kuya Briel.
"That's good! I'm happy for you!" si dad talaga maaasahan, kunsintidor pag dating sa love.
"Narinig ko yun" sabi ko, nagulat si kuya, "Ako din" sabat ni mommy.
Alam ko namang narinig din ni Sena e, haha! Ayaw lang nyang umamin.
"May ipapakilala pa po ako sainyo" kinuha ko si Kim sa stroller habang si Mike naman kinarga si Bry.
Nagulat sila mommy, gaya ng reaksyon nila kuya dati natulala din sila.
"Mommy, daddy, kambal po ang anak namin, sorry kung pinaniwala ko kayo sa mali." nung sinabi ko yun muli nanamang naiyak si mommy.
Lumapit sya samin tapos kinuha sakin si baby Kim, si dad naman kinuha si baby Bry. Ang sarap makitang hindi lang ikaw ang nagmamahal sa anak mo, ang saya sayang makitang pati ang mga magulang mo mahal na mahal yung baby mo.
"Ikaw bata ka! Gabi gabi akong umiiyak dahil sa nangyari sayo, hindi ko alam maayos ka naman pala." sermon ni mommy, "Pero ayos lang atleast alam kong maayos kayo ng apo ko."
"Apo natin love, 'wag mong angkinin" natawa kami bigla ng sumingit sa dad sa pag-e-emote ni mommy, kahit kelan talaga! haha! Basag trip e.
"Loko lokong matanda ka!" natatawang sabi ni mom, "Kahit matanda na ako alam kong gwapo pa din ako, walang magbabago dun mahal ko." pang-aasar ni dad.
Ang sarap nilang tignan, kahit kasi matanda na sila hindi pa din nila nakukuhang magsawa sa isa't isa. Sana sa pagtanda namin ni mylabs ganyan pa din kame ='>
Napalingon ako ng biglang hinawakan ni Mike ang bewang ko, nakatingin sya kila daddy na nagtatawanan at nagaasaran pa din.
"Gabril?"
"Ano yun mylabs?" nakangiting nakatitig lang ako sakanya.
"Sana sa pag tanda natin ganito pa din tayo, mahal mo ako at mahal din kita.." aw! Pakiramdam ko sinampal ako ng labis na kasiyahan. Ang saya saya kong marinig yun mula sa lalakeng pinangarap ko.
"Sana sa pagtanda natin katulad din tayo ng mommy at daddy mo, walang ibang humahadlang, walang ibang nanggugulo, tanging sila lang"
Lumingon sya sakin sabay ngumiti, I don't have words.
"I'll do love you forever Gabril.. I ain't promise because they say promises are half lies, I will just do until my last breathe.." nakakainis si mylabs! Pinapaiyak nya ako :")
"I will love you too until I forgot the name of our grandsons, I will love you too until death seperate us, and I will always love you until the last breath of my life."
He wipe my tears and smile at me like there's no one else watching, "Mamahalin din kita hanggang sa tumanda tayo, kahit makalimutan mo pa ang pangalan ng lahat ng tao sa paligid mo, mamahalin kita mahal ko, mamahalin pa din kita.."
Si mylabs talaga palaging may baon na pampakilig. :")
---
"Kuya nasaan ba si Mike?! Yung kambal ko nasaan?!" natataranta na ako, ewan ko ba ang lakas ng kabog ng dibdib ko, pakiramdam ko sasabog yung puso ko anumang oras.
Paggising ko kasi kanina wala na sila, wala man lang iniwang note kung saan sila nagpunta.
Nasa kotse kami ni kuya, sya yung nagda-drive habang ako naman ang nasa passenger's seat. Sabi nya may pupuntahan daw kami, pero ayaw nya namang sabihin kung saan.
Actually kanina ko pa sya tinatanong pero kanina nya pa din ako hindi sinasagot.
"Kuya naman e! Sagutin mo yung tanong ko!" sinulyapan nya lang ako tapos agad na binalik yung tingin nya sa daan.
Nakakainis! Ano ba kasing meron? Natatakot na ako! Paano kung may nangyari na palang hindi maganda? Tapos kaya ayaw sabihin ni kuya kasi ayaw nyang magpanic ako? Maygahd!
"Kuya ano ba?! Sabihin mo na kasi sakin kung anong nanyayari!!!" sumisigaw na ako pero hindi nya pa din ako pinapansin.
Hinawakan ko yung pinto ng kotse saka ko sya binantaan, "Tell me kuya! Sabihin mo sakin kung hindi bubuksan ko 'to!" I warned him but he just gave me a sarcastic smile.
"Alam kong hindi mo 'yan gagawin Gabril, kaya umupo ka na lang dyan at manahimik okay?" haay kilalang kilala talaga ako ni kuya =____=
"Kuya naman kasi, sabihin mo na sakin, nasaan si Mike? Si Bry? Si Kim? Nasaan yung asawa't baby ko? Kuya mamamatay na ako sa pag-aalala kaya please sabihin mo na!!" sabi ko habang niyuyugyog yung braso nya.
"Gab stop it! Huwag mo kong guluhin! Baka mabangga tayo!" parang bigla akong nahimasmasan dahil sa sinabi ni kuya kaya tumgil ako at umupo ng maayos.
"Nakakainis ka kuya Briel! Hindi na kita tutulungan kay Sena!" pagalit na sabi ko, natawa naman sya. Inaasar nya talaga ako!
"Eto na bunso, malapit na tayo, 'wag ka ng magalit sakin" nakangiting sabi nya. Lumingon ako sa labas, hindi ko alam kung saan 'to, somewhere in Manila maybe? Or somewhere out of this planet? Argh! Ewan!
Hanggang sa huminto kami sa isang park, open space lang yun kaya kitang kita ang lawak at ganda nun.
Binuksan niya yung pinto, "Lika na bunso?" sabi nya, lumabas ako at sumunod sakanya.
"Nasaan ba kasi sila?" iritableng tanong ko. Hindi sumagot si kuya, ngumiti lang sya. "Ayan nanaman 'yang ngiti mo e, why don't you just gave me an answer?"
"Because it will ruin everything" naguluhan ako sa sagot nya kaya pinigilan ko sya sa paglalakad.
"Ruin what?"
"Everything we've planned" shems! Naguguluhan ako! Ano ba kasing sinasabi ng kuya ko?
"With whom kuya? And what's that plan? Tell me!" nagpapanic na talaga ako, ano ba kasing meron? Nasaan sila?
Napalingon ako ng kalabitin ako ng isang bata, "Ate, para po sayo" sabi nya saka inabot sakin ang isang pirasong papel.
Remember the helicopter? The time ruined my plan. I hope this time it'll not the reason again.
Shocks! Biglang pumasok sa ala-ala ko ang nangyari dati.. Yung helicopter, yung late, yung oras, yung bus, yung kanta, at yung surprise!
Ngayon naiintindihan ko na, lahat ng 'to, surpresa ni Mike :-)
"Ate, ate, para po sayo." may lumapit ulit sakin na isang bata, isang napaka-cute na bata, inabot nya sakin ang isang maliit na papel.
Go take a ride.
"Take a ride? Where?" tanong ko sa sarili ko. Hinawakan ako ni kuya sa kamay kaya napunta sakanya ang atensyon ko, hinigit nya ako papunta sa likod ng mga puno at sobrang ikinabigla ko ang nakita ko.
Isang helicopter. Yung gustong gusto kong sakya. Sakay nun si Summer. Nakangiti syang kumaway sakin.
"Sakay na" sabi ni kuya, natulala ako kaya hindi ako agad nakagalaw. Hinatak ako ni kuya palapit dun hanggang sa tuluyan na akong nakasakay.
"Summer saan tayo pupunta?" tanong ko, siya kasi ang piloto kaya malamang alam nya kung saan kami pupunta.
"Just let the plan goes on" shemay! Bakit ba ganun lahat ng sagot nila? Naeexcite tuloy ako lalo.
"Tell me, what's that plan?"
He gave me a wide smile, "Let me do my job, later you'll know" sige na nga mananahimik na ako. "By the way, just look at the ground."
"Look at the gro-- Oh my God!" nanlaki ang mata ko ng makita ko yung nasa baba. Kinusot kusot ko pa yung mata ko para lang malaman kung totoo nga, pero TOTOO NGA!
"P-papano nila nagawa 'yan?" hindi talaga ako makapaniwala, ang galing!
"Itanong mo 'yan sa asawa mo" sagot nya. Hindi ko na sya pinansin, masyado kasing nakakamangha yung nakita ko e.
Isang mob. Maraming tao, lahat sila may hawak na flash card, tapos sabay sabay nilang binaliktad yung hawak nila.
Gab may itatanong ako sayo.
Yun yung nakalagay sa likod ng malalaking flash card. Grabe ang galing talaga! Sakto yung letters, yung timing, yung sounds, basta lahat sakto.
Pati si Mike sakto sa puso ko :-)
Nakakamangha, ang galing galing talaga. Wala yatang salita ang makakapagpaliwanag kung gaano ako natuwa at napasaya ng surpresang yun.
Pero teka, may itatanong? Ano naman yun?
Biglang may nagsalita sa radyo ng helicopter, boses pa lang kilalang kilala ko na, si Mike.
"Gabril?"
"Mylabs nasaan ka? Nasaan sila baby?"
"Gab may itatanong ako sayo" sabi nya.
"Ano yun mylabs?" tanong ko pero bigla na lang nawala yung boses nya, hindi na sya sumagot. Waaahh! Eto nanaman yung kaba ko! Curiosity really kills me!
"Mylabs? Mylabs nandyan ka pa ba? Mylabs?!!!" nataranta ako ng bigla syang nawala, eto namang si Summer pangiti ngiti lang.
"Ready for landing"
"Hoy Summer teka! Dahan dahan lang!" eto nanaman yung kaba ko! Letseng Summer 'to bigla kasing binaba!
"Trust me beautiful, I can manage."
"Summer I said careful!" halos liparin na kasi ako sa pagpapalipad nya e. "My God! Humanda ka sakin pag baba naten! Bibigwasan talaga kita!"
Natatawa na lang sya sakin, ako naman nabubwisit na sakanya =____=
"Nandito na tayo Gab" sabi nya, hilong hilo na ako, halos matumba tumba pa ako pagbaba, inalalayan nya ako habang patawa tawa.
"Aray!" napahawak sya sa tiyan nya, "Sabi ko naman sayo bibigwasan kita pag baba naten e!" this time ako naman yung natawa.
"Ang brutal mo Gabril." haha! Buti nga sayo! "O eto" inabot nya sakin ang isang papel. Another piece of paper, another piece of surprise.
Kinuha ko naman yun at agad na binasa.
Take a step, it will lead you to the right path.
Gosh! Anong ibig sabihin nito? Step? Saan?
Lumingon ako sa direksyon ni Summer pero wala na sya dun, yung helicopter na lang yung andun. Hinanap ko sya pero walang tao sa paligid, hindi ko din alam kung saan 'to. Ano baaa? Nawawala na ba ako?
Natatakot na din ako, gabi na kasi tapos puro damuhan pa dito, isang ilaw lang ang nagbibigay ng liwanag sa buong paligid.
"Ate! Ate!" isang batang lalake ang kumalabit sakin. Inabutan nya ulit ako ng isang pirasong papel.
"Teka! Saan ka pupunta? Huwag mo kong iwan!" hinabol ko sya, kasabay ng pagtakbo ko ang pagbabasa ko ng sulat.
Follow me.
Yes! I'm following the right path!
Kaya naman binilisan ko ang takbo, masyado syang mabilis kaya hindi ko sya mahawakan. Hanggang sa lumiko sya at pumasok sa isang mas madilim na lugar kaya napahinto ako.
"Nasaan na ba kayo?" napaluhod na ako sa sobrang pagod, natatakot na din ako dahil sobrang dilim. Inikot ko ang mata ko, kahit madilim kitang kita ko pa din kung gaano kalawak ang lugar na yun.
"MIIIIKKKEEE!!!!!" sigaw ko. Nag-eecho ang buong kwarto dahil sa sigaw ko, takot at pagod, yun ang nararamdaman ko ngayon pero hindi ko yun pinansin, instead mas tinatagan ko pa ang loob ko.
"Nasaan ka na ba mylaaaabs????!!! Nasaan na ba kayooo?????!!!!"
Biglang bumukas yung spot light tapos tumutok sakin, napatakip ako sa mata ko dahil sa sobrang liwanag.
"Gab may itatanong ako sayo." muli ko nanamang narinig ang boses nya. Nagpalinga-linga ako sa paligid, sinubukan kong hanapin kung nasaan sya pero nabigo ako. Masyadong madilim, hindi ko sya makita.
"Mylabs nasaan ka ba? Natatakot na akooo.."
I was shocked when the light turns on and everything bumps my eyes. It's a flash mob again!
Lahat sila nakatalikod sakin, parang may inaantay na kung ano hanggang sa unti unti silang humarap, they're all wearing an 'I love you my soon to be a legal wife' t-shirt and that tees made me cry.
Tumugtog na yung music tapos sabay sabay silang sumayaw. Nandito silang lahat, lahat ng mahal ko at mga kaibigan, katrabaho, pati katrabaho ni mylabs, lahat ng lawyers nya, pati si tita Esme at tito Key nandito, lahat sila nandito. Nakakaiyak! Sobrang nakakaiyak naman 'to!
Isa lang ang wala, ang Mike ko!
Natatawa na naiiyak ako dahil sakanila, ang galing nilang sumayaw, paano nila napagpractisan 'to?
Bigla na lang nahati sa gitna, dun na talaga ako napaiyak ng sobra. Nakita ko kasi si mylabs, unti unting lumalakad palapit sakin, may hawak syang bulaklak, naalala ko tuloy yung surprise nya nung birthday ko. Ganitong ganito din kasi yun e.
Napangiti ako habang sumisinghot, sya ma'y nakangiti din habang papalapit sakin.
"Para sayo mahal ko" inabot nya sakin ang bulaklak, kinuha ko naman agad 'yon at nagpunas ng luha.
"Gab may itatanong ako sayo." muli akong napangiti dahil sa sinabi nya. Kanina ko pa kasi naririnig yun, nagtataka tuloy ako.
"Ano *hik* yun?" sabi ko kasabay ng mga hikbi. Pinunasan nya ang luha ko tapos ngumiti. Nagulat ako ng bigla syang lumuhod sa harap ko at hinawakan ang kanang kamay ko.
"Let's make it real baby, before, everything is fake, everything is just a contract, now let's make it possible"
"H-huh?" nauutal na taong ko, ngumiti sya saka muling nagsalita,
"I wanna be your husband for real.." hindi ako nakapagsalita, parang bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko.
"Will you marry me, again?"
"Will you marry me, again?"
"Will you marry me, again?"
Am I dreaming again? Is it real?
Kinurot kurot ko ang pisngi ko, inaalam kung totoo ba ang lahat ng nangyayari, pero totoo talaga e, totoong totoo talaga lahat ng 'to!
"YES MIKE! OO! OO! OO!!" niyakap ko sya ng mahigpit na mahigpit. Naiiyak na talaga ako! Naiiyak ako sa sobrang saya =')
"I love you my soon to be a legal wife" sabi pa nya.
"I love you my soon to be a legal husband"
Yes! I'm soon to be a Mrs. Tan na! ='>
"Oo nga pala, Advance happy father's day mylabs!"
***
Abby's Note: Batiin po natin si Mike ng happy fathers day mga kaibigan! Hehe. Salamat pows :")
Vote and comment. Godbless! Aylabsyow! Mwa!
- Ms. Hopeless