Michael Gordon Clifford
Zodra ik op het station aankom kijken mensen me aan maar ze blijven waar ze zijn. In de verte zie ik de nu paarse haren van Chantal en iets sneller loop ik erheen. Zodra ik dichterbij kom krijgt een klein meisje dat naast Chantal me in de gaten en ze kijkt van mij naar Chantal naar ik denk haar moeder en zo weer dat rondje rond. ,,Hey babe.'' Ik geef Chantal een snelle kus waarna ik me op het meisje richt dat met grote ogen me aankijkt. Ik buig door mijn knieën zodat ik op haar hoogte ben. ,,Hey cutie, wat is jou naam?''
,,Clarissa."
,,En hoe oud ben je?'' Ze houd drie vingers omhoog terwijl ze me een glimlach geeft. Ik kijk even naar de vrouw die vrolijk naar haar dochter kijkt. ,,Mag ik?''
,,Tuurlijk.'' In een beweging til ik Clarissa op en zet haar op mijn heup. ,,Wat denk je ervan om mee te gaan naar de rest en vanavond bij de show te zijn?''
,,Echt.'' Ik knik en Clarissa kijkt naar haar moeder die ook knikt. Clarissa kijkt me super blij aan voordat ze zich terug naar Chantal richt. ,,Chantal niet meer onder trein springen?"
,,Wow wat?" Ik kijk naar Chantal die haar hoofd naar de grond houdt. ,,Chantal stond over de gele streep netzo als mijn papa voordat hij sprong en dood was."
,,Chanti?" Snel schud ze haar hoofd en wil ze weglopen maar ik pak haar bij haar pols voordat ik haar terugtrek. ,,Hier hebben we het straks nog wel over. Nu moeten we jou naar de andere brengen Clarissa."
Niet veel later hebben we Clarissa achtergelaten bij de rest en neem ik Chantal mee een andere kamer in. De hele tijd heeft ze me nog niet aangekeken en de rest heeft het ook door. Dat zie ik aan hun blikken. ,,Dus toch? Je hebt de gedachtens weer. Waarom heb ben je er niet mee naar mij toe gekomen?"
,,Wou je er niet mee lastig vallen."
,,Babe jij kan me nooit lastig vallen. Je betekent meer voor me dan andere in de wereld. Waarom?"
,,Haat die ik krijg en al die mensen hebben gelijk."
,,Laat ze me zien."
,,Wat?"
,,Je nieuwe krassen laat ze me nu zien." Ze kijkt beschamend voordat ze haar skinny jeans naar beneden trekt en er verschillende rode krassen op haar bovenbenen staan. ,,Je bent alles wat ik nodig heb en ik kan je niet kwijt. Luister niet naar ze okay." Ik ga op mijn knieën zitten en plaats op elke kras een kus voordat ik weer opsta en haar tranen wegkus. ,,Luister alleen naar mij okay?" Ze knikt kort voordat ik mijn lippen weer op die van haar druk.