Oh yeah... Nakapag-update din sa wakas.. Hehe.. Busy lang po ako sa work.. Medyo napahaba ang chapter na 'to. I hope you like it guys :)
***********************
RESSE's POV
Maaga pa lang ay nagready na ako dahil sa sobrang excited. This is our first anniversary ni Henry. Ano kayang surprise ang inihanda niya? I'm all settled at text na lang niya ang hinihintay ko. After a few minutes, my phone beeped.
FROM: BHEI_Henry<3
Elegance Fine Dining Restaurant @ 11:30am. See you later.
I panicly tap my screen to make a reply.
Ok Bhei. See you later. I miss you and I love you.
(Message Sent)
Inayos ko muna ulit ang sarili ko. Tutal maaga pa naman and it's only 9:30 in the morning, naisipan kong magsimba muna. I have a lot of time to burn bago kami magkita ng pinakagwapong Bhei ko. Hihi... I'm so excited na talaga.
Matapos ang mahigit isang oras na mass ay lumabas na ako. 10:55 am pa lang nang icheck ko ang wrist watch ko. Hays... Saan kaya makapunta muna? Matagal-tagal pa bago ang oras ng lunch date naming. Maglalakad-lakad na lang muna sa siguro ako. Nagulat ako ng tawagin ako ng isang matandang babae.
"Iha..."
"Ako po ba?" Turo ko sa sarili ko.
"Oo. Lumapit ka..."
"Pero..."
"Wag kang matakot. Wala akong masamang balak sa'yo. May gusto lang akong sabihin."
"Sige po." Kahit nagdadalawang-isip ay lumapit na ako sa kanya.
Tiningnan niya ako ng maigi. Hiningi niya ang palad ko upang makita ito. Hindi ko mabasa sa mukha niya ang kanyang iniisip. It's plain blank but you can sense the shock and fear. Nasa 10 minuto din niya pinag-aralan ang guhit ng palad ko.
"Huwag kang basta magtitiwala Iha. Kilalanin ang mga taong nakapaligid sa'yo. Mauulit ang nakaraan. Doble ang sakit na mararanasan. Ang nagbalik na anghel ay magiging demonyo magmuli at sa oras na yun, wala nang makakapigil sa kanya kasama ng iba pa."
"A-ano po ang ibig niyong sabihin?"
"Mag-iingat ka Iha. Sana'y hindi matakpan ng paghihiganti ang pagmamahal sa iyong puso. Nakikita ko sa palad mo ang isang nagbabadyang sakuna at pagsasakripisyo."
"Aalis na po ako." Hindi ko na hinintay ang kanyang sagot at nagmamadaling lumayo sa kanya.
Hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. Hindi ako naniniwala sa mga hula-hula na yan pero di ko maiwasan isipin lahat ng kanyang mga sinabi. I checked my wristwatch and I panic when I saw the time. I have only 5 minutes left kaya nagmadali na ako papunta sa restaurant. Pero wala pa siya dun. Naupo na lang ako sa table na pinareserve niya. Siguro nalate lang siya.
Seconds, minutes and hours passed but still no Henry showed. Nakailang pabalik-balik na ang waiter para kunin ang order ko pero lagi ko silang sinasabihan na may hinihintay pa ako. Gustung-gusto ko na umiyak pero hindi ko magawa. Baka naman nagkaemergency lang kaya hindi na niya nagawang magparamdam man lang. Kakausapin ko na lang siguro siya bukas.
7pm na nang nagdecide akong umuwi. While driving, I receive a call from Luke.
"Hello Jay?"
"Ahm. Hi."
"Do you need something?"
"Ah. Wala naman. I just want to ask kung nasan ka?"
"Pauwi na. Hindi kasi dumating si Henry sa lunch anniversary date namin."
"Nagpunta siya dito kanina sa bar around 1pm at galit na galit." Nagulat ako sa narinig ko.
"What?! Why?"
"I don't have the right to tell you. Mas mabuting sa kanya mo na lang itanong. Mag-iingat ka pauwi ah. Bye."
"Bye!" I said then the call ended.
Lutang ang isip ko ng makarating sa bahay. Hindi ko nga alam na nasa may gate na ako. Pagkapasok ko ay umupo lang ako sa sala at nakatulala. Hindi ko na namalayan ang pagdating ni Rheign. Tinabihan niya ako at pareho lang kaming nakatingin sa kawalan.
"Problema niyo?" Tanong ni Rose.
"Wala." Sabay naming sagot ni Rheign kaya napatingin kami sa isa't isa. Sabay din kaming napabuntung-hininga.
"Kumain na lang tayo. Si Ice ba nandito na?" tanong ni Gianna.
"Wala pa." sagot ko.
"Sige, mauna na lang tayo kumain at ipagtabi na lang natin siya." Saad ni Ria at inayos na ang biniling mga pagkain.
Dahil wala akong ganang kumain, mabilis kong inubos ang pagkain ko at umakyat sa kwarto ko. Doon ay hindi ko na mapigilan ang luhang gustong kumawala sa mga ko. I have a lot of questions running inside my head. All of that are 'what if's and why?'. Hindi ko na alam ang dapat kong isipin. Siguro emergency lang talaga yung dahilan kung bakit di siya nakasipot kanina at kung bakit siya pumunta sa bar ng red phoenix. Tama, tatanungin ko na lang siya bukas ng umaga. For sure nasa private room lang yun sa school.
Nagising ako sa ingay sa baba. Geez. Ang aga-aga, nagkakagulo agad. Nagmorning rituals muna ako bago bumaba. 6am na rin pala. 7:30 pa naman ang pasok namin.
"What's going on? Aga-aga ang iingay niyo." Sabi ko sabay inom ng tubig.
"Si Ice, hindi siya umuwi." Bigla kong nabuga yung iniinom ko kay Phantom.
"WHAT?!"
"Poison naman eh."
"Hindi ba niya kayo tinawagan man lang?" tanong ko pero lahat sila umiling.
"Baka naman magkasama sila buong magdamag ni Japser." Saad ni Dark.
"Possible. Mag-ayos na kayo. Baka nasa school na sila." Sabi ni Bloody sabay akyat sa taas.
Oo nga pala, kailangan ko pang kausapin si Bhei kung bakit hindi siya nakapunta sa lunch date namin. Mabilis akong nag-ayos ng sarili. Bread and milk lang ang breakfast ko. We decided to ride our own cars. Pagkarating namin sa school, dumiretso kami agad sa pr namin. Hindi ko maiwasang hindi pansinin ang mga kakaibang ngiting ibinibigay samin ng ibang mga students that give me goosebumps pero wala na kaming pakialam sa kanila. Si Henry ang kailangan kong makita. Nagulat kami ng makarinig ng boses ng mga babae kaya hindi kami tumuloy sa pagpasok.
"Hey babes, ano yung sinasabi nung other students na may mga gf daw kayo and sila na ang bagong campus queens?"
"Ano ka ba babes, wag mo sila pansinin. Kaya lang naming ako nakiparelasyon sa kanila ay para maghiganti." What?! Napatakip ako sa aking bibig when I hear Henry's voice saying those shits.
"Is it true Zian?" tanong naman ng isa pang babae.
"Yes. It's true."
"Japser already explained it to me yesterday. I even saw that bitch claiming that she's the one Jasper loved. Ang kapal ng face di ba?"
I saw Rheign cleched her fist into a tight ball. I calmed myself and tell Rheign what to do? So matagal na pala nila kami ginanago ah. Tingnan lang natin ngayon. We both smirked before entering the room. Ito ang pagkakamaling sisiguraduhin naming hindi nila makakalimutan.
"Good morning..." I said with the smile.
"Stella?"
"Yes Bhei. Oh, who's this girls with you?"
"Ahmmm...."
"I'm Brethanny, Sean's girlfriend."
"Quinzette, Jasper's girlfriend."
"Reincess, Zian's girlfriend."
"Nice meeting you girls. By the way, we're here to stop your pretentions and revenge." Rheign said. Nanlaki naman ang mga mata ng mga boys.
"Why are you look shocked? Did I say something wrong?"
"Nevermind. Let's go Rheign. Don't waste our precious time to them. We need to find Relle. Cause if something bad happened to her, I'm ready to kill someone. And oh by the way Henry, thank you for making me wait 7 and a half hours yesterday. Belated happy anniversary. See yah in hell." Then I turned my heels off their pr. Hindi nakatakas sakin ang pamumutla nina Japser at Henry. Tama yan, matakot kayo because I really mean it.
Sa room na kami nagkita-kita pero hanggang dun wala pa rin si Ice. Nag-aalala na kami ng sobra. Then nakareceive si Gianna ng text.
"Sh*t!" He suddenly cursed. Biglang naging lalaki ang aura niya and it really creeps me out. "We've gotta go." Dali-dali siyang lumabas ng room ng walang pasabi pero bago yun, he punched Jasper so hard and uttered 'bastard' before leaving. Wala na kaming nagawa kung hindi ang sumunod.
"Where are you going?" Rinig kong tanong ni Ms. Vhien pero wala na kaming pakialam. Yung kaba ko kasi sobra-sobra lalo na sa naging reaction ni Gianna.
"What the hell happened?" naguguluhang tanong ni Dark but she received no answer. Sumakay na si Gianna sa kotse niya. Sinundan lang naming siya hanggang makarating sa isang mansion. Sinalubong kami ni...
"Michael?"
"Come in. She's upstairs."
Naguguluhan man ay sumunod kaming lahat sa kanya. We're shocked to see her condition. Napaiyak na lang ako bigla at naramdaman ko ang pagyakap sakin ni Dark. I noticed Gianna clenched his fist.
"What happened?" He asked in a serious tone.
"I really don't know. She just called me yesterday and told me to go over her. Naaubatan ko na lang siya na may saksak sa tagiliran sa may kotse niya. She smiled at me before she lose her consciousness. And until now, wala pa rin siyang malay. My doctor said that it will take days or weeks before she wakes up."
Natahimik kaming lahat sa sinabi ni Michael. Silence filled the whole room before Gianna got out from the room. Susundan pa sana namin siya pero pinigilan kami ni Bloody.
"Just let him be."
GIANNA's POV
Nasa classroom na kaming lahat pero ni anino ni Relle ay wala pa rin. Kakastart lang ng klase namin ng makareceive ako ng text from Fafa Michael. And that text made my mood worst. Sinabi na kasi samin ni Resse at Rheign ang nangyari.
"Sh*t!" I cursed. "We've gotta go." Dali-dali akong lumabas ng room ng walang pasabi pero bago yun, I punched Jasper so hard and uttered 'bastard' before leaving. May mangyari lang na hindi maganda kay Relle, sisiguraduhin kong makakaharap niya si Satanas dito sa mundong ibabaw. Hindi lang siya, silang tatlo pa.
Pagkarating namin sa bahay ni Michael, agad niya kaming sinamahan kung nasaan si Relle.
"What happened?" I asked in a serious tone.
"I really don't know. She just called me yesterday and told me to go over her. Naaubatan ko na lang siya na may saksak sa tagiliran sa may kotse niya. She smiled at me before she lose her consciousness. And until now, wala pa rin siyang malay. My doctor said that it will take days or weeks before she wakes up."
I cannot stop myself clenching my fist tightly. I really want to make those jerks suffer. Lumabas na ako pagkarinig ko sa nangyari. Mabuti naman at hindi nila ako sinundan. I don't want to see them the monster I hide years ago and this will be the first time I will let myself to be Gierro Tristan Fuentes. As much as I want to kill that jerk, alam kong hindi pwede. Sina Relle na ang bahala magparusa sa kanila. I fished my phone out and dialed someone.
"Hello."
"Kuya, Relle need you right now."
"WHAT? WHY? What happened?"
"I don't know what exactly happened but she's still unconscious since yesterday."
"I'm gonna take a flight today. Text me the address and I'll be there in an hour."
"Ok. Ingat." Then I ended the call. Alam kong hindi magugustuhan ni Relle ang ginawa ko but I have no choice.
After an hour dumating na siya. Nagulat naman lahat ng kasama ko. Maybe they're not expecting his arrival.
"You called him?" tanong ni Rheign.
"Yes." They all gave me a confused look but I only gave them a blunt face telling them to shut up.
After a few more hours, wala pa ding pagbabago sa kalagayan ni Relle. I really want to kill that bastard but it's not the right time and I'm not the right one to do that.
"As soon as Erra woke up, we'll leave to Korea. Understand?"
"Ok." Sagot naming lahat. Lumabas na muna ako dahil gusto ko makapagisip-isip. I dialed Quen's number.
"Yes Tris?"
"Where are you?"
"I'm at my house. Why? Is there something wrong?"
"Pwede mo ba ako samahan magbar ngayon?"
"Sige. Just text me the exact place."
"Ok. Thanks."
I texted her the address. I really need someone to talk to. Siguro nga kakakilala lang naming pero sobrang gaan ng pakiramdam ko sa kanya. It feels like I knew her. Madalas kaming magkatext. Hey, kung iniisip niyo na may gusto ako sa kanya, a big no, no. Not that romantic feeling. Alam niyo ba yung tipong lukso ng dugo. Parang ganun.
Nagkita kami sa labas ng bar na sinabi ko sa kanya. Nauna pa nga siya sakin eh.
"Dito mo pa talaga naisip ah. Baka naman may binabalak ka."
"No. I just want to see those bastards."
"But..."
"No more buts Quen. Let's go."
Pumasok na kami sa loob. I scan the whole area to look for them at hindi nga ako nagkamali. Nandito sila.
"Mukhang nagkakasayahan kayo ah." Gulat na gulat silang napatingin sakin.
"Gie..."
"Don't you dare call me Gie."
"Hey, you're the one na nagpunch kay Jasper diba? How dare you?"
"Oh, so ikaw pala yung 'GIRLFRIEND' ni Ian. I'm so glad to finally meet you."
"Wait, aren't you..."
"What is it Quen?"
"Nothing. Maybe I'm just mistaken. Sa tingin ko naman, hindi nila gagawin ang bagay na yun. Let's go."
"Aalis na agad tayo eh kakarating lang natin. Bakit hindi tayo makisali sa happiness nila. Mukhang nagcecelebrate sila eh."
"Tris."
"Ok lang naman mga pre di ba?" napilitan silang tumango when I gave them my, oh so famous death glare. At kung hindi sila sumunod, magkakagulo talaga dito.
"How's the girls?"
"So, you don't have any idea of what happened? Hmm... Interesting." Quen looked at me with a nervous and worried face. I just smile at her. "What will you feel if you were played by the person who change you and make you believe that there is still love?"
"I'm sorry." Biglang sabi ni Blake. I gave him a confused look. "I'm the one who suggested that idea for their revenge." Pssshh...
"I thought... I just thought... Let's go Quen."
*******************
Please comment down any suggestions or violent reaction.. Thankie...