Kamara's POV
= Nang dahil sa panaginip ko kagabi, naaalala ko tuloy si Sehun.
I wonder if nasaan na siya. Ilang weeks ko narin siyang di nakikita.
Pero, sa dinami-dami ba naman ng pwede kong mapanaginipan, siya pa.
Why on earth??
I miss him already.
.
.
.
Dali-dali akong bumaba para kunin ang phone ni Luhan.
Luhan, phone mo naman? -me
For what? -luhan
Tatawagan ko lang si D.O - me
Hah?! Bakit, anong sasabihin mo? Ako na ang magsasabi - luhan
Hinde, ako na lang ang magsasabi sa kanya - me
Ano bang sasabihin mo sa kanya??? - luhan
Gusto ko sanang tanungin sa kanya si Sehun. Yung kaibigan namin. Baka kung ano nang nangyari dun.
-me
Sehun??? - luhan
Bakit? May kakilala ka? -me
Agad siyang tumawa.
Baliw ka na yata -luhan
Baliw? Paano mo naman nasabi? Nasa tamang pag-iisip ako!!
Ano bang meron sa pangalang Sehun at naiisip mong baliw ako???? -me
Wala. Wala. Ang weird mo lang kasi atsaka, saan mo ba nakilala yung Sehun ? - luhan
Ah, sa park. Actually bestfriend na nga kami eh. Kaso, di ko na siya nakikita - me
Muli siyang tumawa.
Nananaginip ka ba? -luhan
Ano na naman bang inaakala mo??? -me
Ang labo naman kasi ng kwento mo - luhan
Anong malabo run? -me
Basta. - luhan
Pahiram na kasi!
Pagpupumilit kong kuha sa kanya nung phone na ayaw niyang makuha ko.
Ano ba Luhan! Akin na kase! Wag mo nga akong pagurin para lang kunin yang phone mo! -me
Bakit? Saan ba kasi phone mo? -lu
Wala na. Basta. Akin na lang muna!! -me
Nope! -lu
Luhan naman eh! -me
Ayoko - lu
Sige na oh! Ikaw naman parang wala tayong pinagsamahan eh! -me
.
.
.
Eh ayoko nga kasi! -lu
Hmpp! Ang sama ng ugali mo! -me
Ouch! Ang sakit ah! Sige. Ganito na lang. In one condition - lu
Sige. Kahit anong kondisyon - me
Sinabi mo yan ah! -lu
Oo basta peram ng phone! -me
.
.
.
.
.
.
.
.
Kiss mo muna ako
Then inilalapit niya yung pisngi niya.
Luhan??!!!!
Sigaw ko
Heto na oh. Ipapahiram ko na. Wag ka nang magalit. Peace tayo.
-lu
Agad kong kinuha mula sa kamay niya ang phone at agad akong umakyat sa taas ng kwarto.
I locked the door.
Dinial ko yung number ni D.O
.
.
.
On phone calls~
( hello luhan )
Hai kyungsoo!
( 안녕하세요 ) Annyeonghaseyo!
Kamara to! -me
( oh, napatawag ka! )
Gusto sana kitang kumustahin
( wow ah! Ok lang naman ako. Ikaw nga ang dapat kumustahin eh. Ok ka lang ba? )
I'm fine kyungsoo. Um I mean.
I will be fine
( wag mong masyadong pahirapan ang sarili mo sa kakaisip sa mga nangyari. Makakasama para sayo )
Alam ko naman yun. Kailangan ko lang talaga nang panahon para makapag move on.
( mabuti yan )
D.O, pwedeng magtanong?
( oo naman! Ano yun? )
Napanaginipan ko kasi si Sehun kagabi. Hanggang ngayon iniisip ko parin siya. Matagal ko narin siyang di nakikita. Alam mo ba kung ano ang pinagkakaabalahan niya ngayon????
Hindi muna siya nakasagot.
.
.
.
D.O nandiyan ka pa ba?
( hah?! Oo naman! Si Sehun ba kamo?? Ump ang alam ko , umalis na siya. Ahmp ano, n-nasa ibang bansa na yata siya ngayon. Mmm. Tsk. Nakalimutan kong sabihin sayo na mangingibang bansa pala siya di lang ako sigurado kung kailan. Di ko rin naman alam kung nasan siya ngayon. At malabo namang makokontak ko yun )
Ano??! So you mean umalis na siya??!
( wag ka namang sumigaw nakakabingi.)
Babalik pa ba siya?
( I'm sorry to say. Hindi na kapag huli na ang lahat )
Ano??!!! Bakit ba andaya-daya niya!??! Hindi man lang siya nagpaalam sakin!! Ni hindi pa ako nakapag-sabi ng SORRY sa pambubusted ko sa kanya ah?!
( bi-nusted mo siya?)
Nakakainis!!!!!!
( wag ka na ngang sumigaw! )
Pero bakit siya aalis?
(Bakit mo ba tinatanong sakin?)
Dahil ikaw lang naman ang lagi niyang kasama!
( di ko sigurado. Pasensya na )
D.O naman eh! Yung totoo lang oh!
( hindi ko nga alam! )
Hmp! Bahala ka! Bye!
( huy teka lang!)
Bakit??
( wag ka namang magalit sakin?)
Hindi naman ako galit sayo eh.
Naiinis ako dahil may umalis na naman na di na babalik. Nung una, si Baekhyun. Ngayon naman, si Sehun. Tapos baka sa susunod pati ikaw aalis narin! Sana di na muling mangyari pa yun! At sana hinding-hindi mo rin gagawin yun! Sawa na akong maiwan! Wala nang matitira pa sakin!
( kamara, hindi ako mawawala sayo. Atsaka pinapangako ko na babantayan kita )
Sawa na rin ako sa pangako. Ayoko nang makinig
( just don't lose hope. I'll help you no matter what )
Thank you
(감사합니다) kamsa hamnida kyung.
Bye na. Ako na lang ang pupunta sa bahay mo kapag may oras ako.
( sige ikaw ang bahala)
Mag-iingat ka lagi
( ikaw rin. Bye. ....)
Okay bye.
( umpp wait lang!)
Ano yun?
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
( umpp... I ......... l-love...... y-you.)
Nagulat ako sa sinabi niya na nagawa ko pang maging speechless at di agad nakasagot.
( ump b-bye )
Sasagutin ko sana yung message niya.
Ang kaso,,,,..
( toot! Toot! Toot!)
Call ended~
Why on earth??!
Mahal niya ba ako bilang kaibigan? O mahal niya ako higit pa dun?
Napaka weird niya.
Hindi kaya, may gusto siya sakin?
P-pero parang malabo eh.
Tsk! Nakaka insecure!
Lumabas ulit ako ng kwarto.
At bumaba para ibigay kay luhan ang phone niya.
Oh heto! Salamat! - me
Oh teka! Bakit ka nakasimangot???? -lu
Hmp. Sadyang maraming bagay ang di ko malinaw. Ge punta lang ako sa kwarto - me
Dahan-dahan akong umakyat.
At Hanggang sa kwarto dinadala ko na yung sinabi ni D.O
I l-love y-you
.
.
.
I l-love y-you.
.
.
.
Arrhhggh!!!
Chillax lang kamara.
Inhale.... exhale....
Medidate and nothing's gonna happen.
Ano nang gagawin ko nito???
Pupunta ba ako sa bahay nila D.O?
Parang ma-iinsecure lang ako sa kanya dahil sa sinabi niya.
Pero,,, gusto kong linawin yung sinabi niya sakin.
Pupunta ba ako o hinde?
Nang dahil sa pagdadabog ko for such word, nasagi ko yung maliit na lamesa.
Narinig kong may tumunog.
Tsk!.
.
.
.
.
.
Necklace again.
.
.
.
Tapos ngayon naman, iisipin ko si Baekhyun!
Ang gulo ng pag-iisip ko.
Kahit anong pilit kong itapon yung kwintas, bumabalik parin sakin at nagawa pang kunin yun ni Baekhyun sa basurahan I guess.
For him. Isusuot ko to.
Luhan's POV
=
Ge punta lang ako sa kwarto
Ibinalik sakin ni Kamara yung phone na nakasimangot.
Ano kayang problema niya?
Para siyang ninakawan ng isang mahalagang bagay.
Narinig ko pa nga yung malakas na pagsara niya sa pinto.
Tsk! Tsk! Tsk!
Total nasa akin naman na yung phone, tatawagan ko na si Chanyeol.
.
.
.
.
On phone calls~
Hello Chanyeol!
( oh bakit? )
Ready for the plan???
( ipangako mo lang na wag mong sasaktan si Kamara )
Oo ako pa ba!
( sige )
Don't be shy to pour someone's blood Chanyeol
( I'm not. I've decided )
Good for you.
( then I'll pray for you )
Oh Chan don't be so silly! Stop taking everything so seriously
( let's just do it! Wag ka nang dumatdat )
Ok. After you
( I'll now go )
Just wait. Pupunta na ako diyan
.
.
.
Pinatay ko na yung telepono at biglang nahulog yung picture frame na nakasabit sa gilid ng pinto.
Tumayo ako at pinulot ang basag na salamin ng frame.
Di ko tuloy maiwasang tingnan ang litrato naming magbabarkada.
Hmp! Who cares anyway?
Winalisan ko ang bubog at itinapon ang litrato.
Wala narin namang halaga.
Narinig kong may kalabog ng paa sa hagdan.
At papalapit siya sakin na nagmamadali.
Akala ko yayakapin niya ako.
Yun pala itinulak lang ako.
Ahyts sorry Luhan! Nagmamadali kasi ako. Pupunta lang ako sa bahay nila D.O. Bye!
Sabi niya habang lumalayo sakin.
P-pero Kamara!
Nakaalis na siya.
Tsk! Arrhgg ... Ano ba yan??!
Wrong timing.
Bwisit! x-(