Memories

Break Free

Kamara's POV
= Kinalimutan ko ang lahat.

And I'm such a dumb to forgive Luhan. Hindi ko na siya pinapansin.

Kahit na nagpapapansin lagi.

Minsan din iniisip ko kung bakit ginagawa lahat yun ni Luhan.

I don't know if it's my protection or his advantage. I just wanna break free on whatever he did to me.

I appreciate Luhan's changes when I almost left him in my mind.

When I almost trying to forget him.

2 weeks na ang nakakalipas mula nung nangyari ang scene between Luhan and I.

I just started my day an ordinary day.

I wake up every morning, keeping my bed in order, taking a cup of coffee and 2 pieces of bread, washing dishes, sweeping all over the place, and washing clothes.

Habang naglalaba ako ng pantalon,

May nararamdaman akong laman ang bulsa ng pantalon ko.

Inalam ko kung ano yun.

Kinuha ko yung bagay sa bulsa ng pantalon ko.

At may necklace.

Naaalala ko pa yung necklace na yun.

Yun pa yung kinuha ko sa bahay nila Chanyeol.

Napakaganda nung kwintas.

Iniisip ko pa kung kanino ang kwintas na yun.

Inisip ko din na baka may kinalaman yun sa past ko.

Ang kaso, hindi ko na pinagtutuunan ng pansin yun.

Masaya na ako kung anoman ang meron sakin ngayon.

Lumabas ako ng bahay at pumunta sa basurahan.

At dun ko na tinapon yung kwintas.

Wala na akong pakialam.

Chanyeol's POV
= 3 months na ang nakakalipas.

Ngayon ko lang napagtanto na nawawala na yung kwintas.

Inisip ko na hindi pwedeng mawala yun ng ganun-ganun na lang.

Imposibleng maglalakad yun mag-isa . Sa drawer ko lang naman nilagay yun.

I studied about the consequences na baka kinuha yun ni Kamara nang nasa bahay pa siya.

Naku!

Hindi pwedeng mangyari yun!

Hindi pwede!

Ginawa ko ang lahat para mahanap yung kwintas.

Ginulo ko pa yung buong bahay.

Hanap dito, doon,

Halugod dito, doon.

No sign of the necklace. ....

Arrgggg!!! Bakit ngayon ka pa nawala!

Kainis!

Why am I so dumb in keeping things!?

Wag naman sanang magkatotoo ang hinala ko.....

Wag sana...

I sighed heavily and even heavier.