Kamara's POV
= Paggising ko ng umaga, I found myself lying down on a sofa in Chanyeol's house.
Gising na si Luhan at Chanyeol na naririnig kong nag-uusap sa kitchen.
Habang si D.O naman ang himbing ng tulog.
He seems to be an angel when asleep.
Nakita ako ni Luhan na gising .
Oh! Kamara! Gising ka na pala! Tara kain tayo. - luhan
Gising na siya?
Narinig kong sabi ni Chanyeol mula sa kusina.
Oo gising na. ... Kamara, halikana!
As usual hinila na naman ako ni Luhan.
Habang kumakain kami,,,
Wala ba kayong balak gisingin tong si kyungsoo? -me
Naku, pag ganyang masarap ang tulog niyan, wag mo nang istorbohin. Sermon ang abot mo.
Paliwanag ni Chanyeol.
Ahyts -me
After we eat. ....
Nagpaalam kami kay Chanyeol na mauna na kami ni Luhan sa bahay.
Di narin namin ginising si D.O para magpaalam dahil ayokong masermunan.
Bumalik kami sa bahay at back to normal ang buhay.
Nang nakapasok na ako sa kwarto ko,
Naisip kong magsulat muli ng diary.
Diary tungkol sa heart-broke and party house.
Hinalugod ko yung drawer ko kung saan ko tinago yung diary.
Pagbukas ko, wala akong nakita.
Hinanap ko sa higaan, cabinet, basta everywhere. ..
Wala parin.
.
.
.
.
.
Next stop ako sa basurahan.
Itinapon ko lahat ng laman makita lang yung diary.
And thank goodness meron dun.
Pero, paanong napunta sa basurahan yung diary ko?
Luhan! Ikaw ba ang nagtapon ng diary ko dito sa basurahan?! -me
Hinde. Bakit? - luhan
Ahm wala lang. Sige akyat na ako sa taas - me
Bumalik ako sa kwarto ko at binuksan ko yung diary.
Nagulat ako nang wala yung diary page ko tungkol kay Baekhyun.
At halata rin sa notebook ko na pinunit yung page na yun.
Hindi kaya't may nakabasa sa diary ko?
Pero sino?
Paano?
Bakit?
Saan?
I found my diary worthless.
Di na ako nagpatuloy na magsulat pa ng diary.
Nang naramdaman ko nang boring na naman ang paligid,
Naisip kong puntahan si D.O.
Nagpaalam ako kay Luhan na pupunta ako sa bahay nila D.O
Akala ko hindi niya ako papayagan.
Pero, himala! Pinayagan niya ako at this past few days ang saya-saya niya upto now.
Kinda
W E I R D
Lumabas ako ng gate.
At naglakad papunta sa kalayuan ng bahay ni D.O
.
.
.
.
.
.
As I am walking alone malapit sa isang bridge katabi ng isang creek,
.
.
.
.
.
Maraming tao ang nagkumpul-kumpol sa dulo ng creek na hindi naman palagiang nangyayari.
Gusto ko sanang lumapit pero, parang pinipigilan ako ng mga paa ko.
May nakasalubong akong babae at nagtanong ako sa kanya.
.
.
.
.
Ahm excuse me po miss - me
Ano yun? - miss
Maaari ko bang malaman kung ano ang nangyayari sa dulo ng creek?
Bakit marami pong tao banda dun?
Tanong ko.
Meron kasing natagpuang patay dun eh. Mukhang sa itsura ay parang pinagbubugbog at may tama pa sa ulo. Basta! Tingnan niyo na lang! Ayoko nang makakita pa ng ganyan! Excuse me na lang din. Makikiraan - miss
Ahy sorry.Salamat na lang din - me
Agad akong tumakbo papunta sa nagkukumpulang mga tao sa dulo ng creek.
Kawawa naman
Narinig kong sabi ng mga tao.
Nagtanong ulit ako.
Manong, ano pong nangyayari?
Tanong ko sa isang lalake.
Naku, wag mo nang tingnan. Hinding hindi mo makakayanan.
Grabe ang sinapit ng lalakeng yan.
Kawawa naman - manong
Lalake? - me
Oo! Basta! Nasa sayo nayan kung titingnan mo! -manong
Hindi na ako nakapagsalita.
Nakaramdam na lang ako ng kaba.
Kailangan kong tingnan yun.
Makikiraan po! Makikiraan po!
Sabi ko habang nakikipagsiksikan sa mga tao.
.
.
.
.
.
.
.
.
Arrray! Ano ba! Wag ka namang manulak!!!
Sabi nung dalagang di ko sinasadyang binangga.
Sorry po. Sorry po
Sabi ko sa dalaga.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
malapit na ako sa pinagkakaguluhan ng mga tao,
At nang makarating na ako,,,
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bumigat nang sobra ang kaloob-looban ng puso ko.
Napanghinaan na rin ako ng loob.
.
.
.
.
.
I saw a guy lying down with a red t-shirt and black pants
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Nakita ko si Baekhyun na nakahilata. Maraming pasa at duguan.
Lumapit ako sa katawan niya at niyakap siya nang sobrang higpit.
Hindi ko na rin pinigilan ang pagbuhos ng luha ko.
Baekhyun!!!!!!!!!!!!!!!!! No!!! No!!! No!!!! Sabihin mo saking panaginip lang lahat ng to!! Sabihin mo sakin kung sino ang gumawa sayo nito! Baekhyun ano ba!!! Gumising ka! Pleeease!
Sigaw ko habang umiiyak.
Huhuhuhuhu!!! Patawarin mo ako. *sob*
Sabi ko sabay humalik ako sa noo niya.
*sob 4x* huhuhhu, bakit? Bakit? Sinabi mo sakin na di mo a-ako iiwan! Sabi mo d-di mo ako iiwan Baekhyun!!! Bakit di ka tumupad sa pangako mo??! *sob* huhuhu
Biglang bumuhos ang malakas na patak ng ulan.
Kahit anong kinalakas ng ulan, hinding-hindi ko bibitawan sa pagkakayakap ko si Baekhyun.
Noon, masakit ang masaktan kapag puso ang tinamaan. Pero ngayon, mas masakit ang masaktan kapag ikaw na mismo ang nawalan.
Baekhyun!!!!!! Huhuhuhuhu!!
Muli kong sabi .
.
.
.
Mula sa pagkakayakap ko sa kanya,
naramdaman kong may bagay na nakalagay sa bulsa niya.
.
.
.
Tiningnan ko kung ano yun
.
.
.
.
.
.
.
At nakita ko yung kwintas na itinapon ko noon sa basurahan.
.
.
.
.
Bumalik ako sa pagkakayakap ko sa kanya.
At pinapakiramdaman ang malamig niyang katawan.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Dumating na ang mga pulis, at inawat nila ako sa paghawak ko sa kanya.
.
.
.
Di ako bumitaw.
.
.
.
.
Kinailangan pa nila akong hilain nang sobrang lakas para lang mabitawan ko si Baekhyun.
.
.
.
.
.
.
Tinitingnan ko si Baekhyun habang binubuhat nila at inilalagay sa isang higaan at tinakpan ng puting kumot.
.
.
.
.
.
Pinipilit kong lumapit muli sa bangkay niya pero pinipigilan ako ng mga pulis.
.
.
.
.
Nang nilagay na siya sa likuran ng isang kotse, pumalag ako sa pagkakahawak ng mga pulis at muling niyakap si Baekhyun.
.
.
.
.
.
.
Mahal kita Baekhyun, at gagawin ko ang lahat mabigyan ka lang ng hustisya
Huli kong bulong sa kanya.
.
.
.
.
.
Agad na akong hinila ng mga pulis papalayo sa kanya.
.
.
.
.
.
They closed the backdoor of the car and started to drove his body away from me.
.
.
.
.
.
All I have to do is to get down my knees and cry heavily feeling every raindrops fall into my skin while hugging myself and thinking that Baekhyun is with me and he is hugging me even though he's gone.
.
.
.
.
May mga tao pang gusto akong tulungan dahil nababasa na ako
.
.
.
.
Miss, kailangan mo ng tulong? Nababasa ka na - citizen
.
.
.
I'm fine. Just leave me alone - me
.
.
.
.
Pero miss giniginaw ka na baka magkasakit ka pa - citizen
.
I said just leave me alone!!!!
Sigaw ko sa lalake
.
.
.
Naging speechless na lang tuloy yung concern lang naman na citizen sakin.
Nagsialisan lahat ng tao sa creek at ako lang yung naiwan.
.
.
.
.
Hindi ko na kayang tumayo pa dahil nawalan na ako ng lakas.
Baekhyun is my energy.
I need him but, he left.
I'm not just so lucky to find my forever.
It's not what I meant to be.
Tell me what's wrong about loving someone?! Tell me why I'm suffering all this non-cured problems?! Sobra naman na eh!!
Masyado na akong nasaktan at pilit kong pinapamukha sa sarili ko na ok lang sakin ang mga nangyayari kahit hinde! Awat na please! Pagod na ako! Di ko na kaya! Kaya pwede ba, kahit ngayon na, kitilin mo na ang buhay ko??! Sawang sawa narin ako! Mas magandang ako na lang yung binawian mo ng buhay kaysa ang taong mahal ko!
Sigaw ko sa kalangitan.
.
.
.
Tumigil ang ulan.
.
.
.
.
.
Tumayo ako mula sa pagkakaupo ko at naglakad nang yakap yakap ang sarili ko habang umiiyak.
.
.
.
.
Hinding hindi narin ako magpapaliguy-ligoy pa.
.
.
Kailangan kong pumunta sa bahay nila Chanyeol.
And we have to talk about something.
About death and if I prove it,
.
.
.
I'll kill him.
.
.
.