Lahat ng dumadaang unos sa buhay natin ay isa lamang itong trials na ibinigay ng d'yos para malampasan natin at maging isang taong matatag tayo kahit na lugmok na tayo sa sakit. Katulad na lamang ni Emy, ang reyna ng kadilaman na ginawa ang lahat at naging masamang nilalang sa kadahilanang nabigo at nasaktan ito sa pag-ibig.
Nananalangin ako na sana malampasan nya ang pagsubok na ibinigay ng d'yos sa kaniya at sana makakahanap din siya ng lalaking magpapasaya sa kaniya at tatanggapin siya ng buo kahit masama pa siya.
Kami ni Rhei? Gano'n pa rin, masaya ang buhay namin ngayon dahil wala ng humahadlang sa pagmamahalan namin.
"Mommy tara sa garden may ipapakita ako," napalingon ako sa anak ko na hinila-hila ang kamay ko.
Umakbay ako sa kaniya tyaka sabay kaming pumunta sa garden dahil may ipapakita nga daw siya.
"Ano ba kasi 'yong ipapakita mo?" tanong ko sa kaniya. Nagkibit balikat lang siya sa tanong ko.
Pagkarating namin sa garden ay gulat akong inilibot ang paningin ko sa buong garden. Maraming nakakalat na baloons na kulay violet at pink sa paligid tyaka may nakalatag na pulang karpet at may nakakalat na maraming rose petals. Mayroon ding lamesa na may nakapatong na kandila, 'yong upuan at gilid ng lamesa ay napapalibutan ng mga lobo.
Biglang sumulpot si Rhei sa harap ko na naka porma, naglalakad siya papalapit sa pwesto ko na ngiting ngiti. Napahawak kaagad ako sa bibig ko ng bigla itong lumuhod sa harapan ko. May dinukot siya na pulang kahita sa bulsa niya.
Myghad! alam ko na ang gusto niyang ipahiwatig kaya naman kinikilig na ako sa mga moves niya.
"Will you marry me?" Kaagad na tanong niya sa akin.
"Yes!" nakangiting sagot ko. Hindi na ako nagpakipot dahil gusto kung mapanindigan sa kanila na may forever.Tyaka mahal ko si Rhei,ito lang naman ang isa sa mga gusto ko kaya bakit magpapakipot pa ako?Pabebe lang?
Agad syang tumayo at hinalikan ako sa labi,nakarinig naman ako ng palakpakan sa paligid namin kaya napabitaw agad ako sa kanya.
"Nahiya kapa,ito lang naman ang gusto mo eh."pang aasar sakin ni Rhei kaya kinurot ko ang tagiliran nya,humalakhak naman sya sa inasta ko.
"Malandi ako Rhei pag dating lang sayo,pero pag nasa harap ng iba may kahihiyan din ako."asar na bulong ko sa kanya. Tawa lang sya ng tawa na parang tanga,kung hindi ko lang to mahal sinapak ko na sya.
-*-
Dalawang buwan na ang lumipas at ngayon abala kami sa pag aasikaso ng kasal namin ni Rhei dahil bukas na gaganapin ang kasal namin. Excited ba ako? Syempre naman dahil isa ito sa mga pangarap ko na makasal sa taong mahal ko.
"Handa kanaba sa honeymoon natin honey?Ako kasi excited na eh,hihihi"pang aasar ko sa kanya.
"Gusto mo yatang e advance natin ang honeymoon?Nagpaparinig ka na eh."Aniya kaya napahalakhak ako.
"Ay gusto ko yan honey,tara na"saka ako humiga sa kama at bumukaka,agad nya naman akong sinaan ng tingin kaya napabangon ako agad.
"Napakalandi mo talaga ano?"tanong nya.
"Sayo malandi ako hihihi."sagot ko at lumapit sa kinaruruonan nya.Agad akong umupo sa binti nya at pinulupot ang braso ko sa leeg nya.
"Gusto mo ng example honey?"bulong ko sa tenga nya,lumunok lunok naman sya na parang pinipigilan na matangay ng kalandian ko. Dahan dahan kung nilapit ang mukha ko sa mukha nya at hinalikan sya tinanggap nya naman ang halik ko kaya napangisi ako.
*BLAAAG*
Napakalas agad ako sa paghahalikan namin ng Rhei ng bumukas ang pinto ng ubod na lakas.
"Bukas nyo nalang ako gawan ng kapatid,wag ngayon dahil pinapatawag kayo ng hari at reyna"saad ni Rheim kaya asar akong tumayo.Kahit kelan napaka wrong timing ni Rheim kainis.
-*-
~When your legs don't work like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love?
Will your eyes still smile from your cheeks?
And, darling, I will be loving you 'til we're 70
And, baby, my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand Well, me—
I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am~
Habang inaayosan ako ng buhok hindi ko mapigilang mapangiti dahil ito na talaga ang arw na matagal ko ng hinihintay,ito na talaga ang araw na masasabi kung naging successful ang lahat ng nangyayari sa buhay ko,na nalampasan ko ang lahat ng pagsubok na dumaan sa buhay ko.
~So honey now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your head on my beating heart I'm thinking out loud
That maybe we found love right where we are
When my hair's all but gone and my memory fades
And the crowds don't remember my name
When my hands don't play the strings the same way I know you will still love me the same
'Cause honey your soul could never grow old, it's evergreen
And, baby, your smile's forever in my mind and memory I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe it's all part of a plan Well, I'll just keep on making the same mistakes Hoping that you'll understand
But, baby, now
Take me into your loving arms Kiss me under the light of a thousand stars Place your head on my beating heart
Thinking out loud
That maybe we found love right where we are ~
Yung time ng mga kalandian ko kay Rhei,yung araw na nawala sya ng ilang buwan,yung araw na nagkita kami sa hospital at yung araw na akala ko ay patay na sya.Lahat ng iyon ay masasabi kung pinakamahirap na pagsubok na dumaan sa buhay ko pero nalampasan ko pala.
Hanggang sa makilala ko si Gerard na akala ko isang tunay na tapat na kaibigan ngunit isa rin pala sya sa mga pumatay sa mga magulang ko.Pero hindi ko pinagsisihan na napatay ko sya dahil yun naman dapat talaga ang kahihinatnan ng isang tulad nya.
Si Emy?Nag bagong buhay na sya,bumalik na ang dating Emy na bestfriend ko ang dating Emy na masayahin katulad ko.
Buntis na nga sya ngayon at naka tagpo sya ng lalakeng para talaga sa kanya.Isa din sya sa nga maid of honor sa kasal ko.
~So, baby, now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Oh, darling, place your head on my beating heart I'm thinking out loud
That maybe we found love right where we are
Oh, baby, we found love right where we are
And we found love right where we are~
Para akong baliw na napapangiti. Masayang masaya ako sa mga nangyayari sa buhay ko. Lahat ay may dahilan, lahat ng pagsubok ay kaya pala talaga nating lampasan.
*****
Nang sumapit ang alas sais ay kumabog na agad ang dibdib ko sa excitement. Ito na talaga,magiging isang Mrs.Peckerton na ako.At ito na rin ang araw na makakapagsabing nakayanan ko ang mga pagsubok na dumaan sa buhay ko.
~Not sure if you know this
But when we first met
I got so nervous
I couldn't speak
In that very moment
I found the one and
My life had found its
Missing piece~
Nakatayo na ako ngayon sa harap ng pinto sa labas ng simbahan,habang nakikita kung isa-isang naglalakad ang mga abay sa pulang karpet papunta sa harap ay kinakabahan na ako. Hindi ko akalaing ikakasal ako sa ganitong kainggrandeng kasal.Ang pangarap kung kasal ay 'yung kahit simple lang basta't maranasan ko lang ang mag lakad sa pulang karpet papuntang altar.
Pero ngayon,sobra inggrande at madaming kapwa namin bampira ang nakangiti at taos puso akong tinanggap na maging parte ng kaharian nila. Nakakalungkot lang dahil wala si lola at wala akong ama na maghahatid sakin papuntang altar.
~So as long as I live I love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now 'til my very last breath
This day I'll cherish
You look so beautiful in white
Tonight
What we have is timeless
My love is endless
And with this ring, I
Say to the world
You're my every reason
You're all that I believe in
With all my heart, I
Mean every word~
Dahan dahan akong naglakad papasok ng simbahan at parang gusto ko ng maluha dahil sa saya,kaba at excitement na naghalo halo sa nararamdaman ko. Dito palang sa pwesto ko ay tanaw na tanaw ko na ang magiging asawa ko na nagpupunas ng luha sa pesngi nya kaya hindi ko tuloy mapigilang di matawa at maiyak.
Naalala ko ang rason nya kung bakit hindi sya nag pakita sa'kin pagkatapos sumabog ang sasakyang sinasakyan namin noon,sinabi nyang ginawa nyang hindi magpakita dahil gusto nya daw na matuto ako na malaman kung sino talaga ako,at gusto nya ding maalala ko ang mga alaalang nawala sa isipan ko. Lahat lahat sinabi nya sakin kaya ng malaman ko ay halos sakalin ko na sya sa inis dahil alam nya naman pala ang lahat hindi nya man lang nagawang sabihin sakin.
~So as long as I live I love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now 'til my very last breath
This day I'll cherish
You look so beautiful in white
Tonight
And if a daughter's
what our future holds
I hope she has your eyes
Finds love like you and I did, yeah
But when she falls in love we'll let her go
I'll walk her down the ailse
She'll look so beautiful in white
You look so beautiful in white~
Inabot agad sakin ni Rhei ang braso nya ng makarating ako sa pwestong kinaruruonan nya.
"I love you"bulong nya sa tenga ko kaya napangiti ako.
"I love you too.Tara honeymoon na tayo."sagot ko kaya sumama nanaman ang tingin nya sakin. Pasimple akong tumawa para di nya mahalata saka humarap kay father.
Nag umpisa na itong magsalita,nakikinig lang ako sa mga pasermon nya at mga paalala.Hanggang sa sabihin nya na ang salitang kanina ko pa gustong marinig.
"You two are now Husband and Wife,you may now kiss the bride"
~So as long as I live I love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now 'til my very last breath
This day I'll cherish
You look so beautiful in white
Tonight
What we have is timeless
My love is endless
And with this ring, I
Say to the world
You're my every reason
You're all that I believe in
With all my heart, I
Mean every word
So as long as I live I love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now 'til my very last breath
This day I'll cherish
You look so beautiful in white
Tonight
And if a daughter's
what our future holds
I hope she has your eyes
Finds love like you and I did, yeah
But when she falls in love we'll let her go
I'll walk her down the ailse
She'll look so beautiful in white
You look so beautiful in white~
Hindi ko na hinintay na halikan ni Rhei.Hinila ko ang necktie nya tyaka ko madiin na pinagdikit ang labi ko sa kanya. Hinawakan nya naman ang batok ko kaya may lalo kung naramdaman ang pagmamahal nya.
Tumulo ang luha ko sa pesngi ko ng sambitin nya ulit ang salitang mahal nya ako kahit nakadikit pa ang aming mga labi. Isa na ako ngayong Peckerton.
Asawa ko na ang lalakeng puno ng misteryo ang buhay,at ang lalakeng kapitbahay bahay ko lamang noon.
Me and my mysterious neighbor story is now accomplished.
~THE END~