RUSSELL could feel how soft Angel body is! So soft and so lovely! Her breath is so breath-taking! Kahit pa sabihing nag-amoy alak ang kanyang hininga'y di pa rin nawawala ang bangong taglay ng sarili niyang hiningan. Matamis at kaysarap amuyin.
Russell couldn't help it, but hugged her so tight against his body.
"Angelica,how could you? How did you get here? Why are you here?"Sunud-sunod na tanong ni Russell na animo'y masasagot siya ni Angel nang maayos.
Nakita ni Angel ang gwapong mukha ni Russell. Nagtataka siya kung bakit ito naririto at katabi niya? Bakit nga ba siya yakap nito? Why are they that closed? Masakit man ang ulo niya'y ramdam niyang nasa ibabaw siya ni Russell.
"Hey, get out of here! What are you? What are you-?" Sabi ni Angel na pilit niyang dinidilat ang mga mata upang malabanan ang pagkahilo. Mabilis namang umikot si Russell. And now he's on top of her. Ang mga kamay niya'y nakatukod sa magkabilang tagiliran ni Angel. And Angelica can't help it but put her arms around his shoulder. And their eyes met.
"Angel, ikaw ang pumasok dito.Ikaw ang may kailangan sa akin." Marahang sabi ni Russell sa dalaga. At walang sabi-sabing tinawid ang pagitan ng kanilang mga mukha. Now he wanted to bite her lower lip na mala-rosas ang kulay. He wanted to give that such an alluring kisses.
He touched his lips with hers. And now he wanted to claim that as fast as he could, but thinking about that he's married. Still married with Dianne ay ayaw niyang magkasala ang dalaga sa piling niya.
Nilalabanan niya ang tuksong humihila sa kanya upang pagsaluhan nila ang init na maaaring mamagitan sa kanilang dalawa. Ipinikit ni Russell ang kanyang mga mata upang wag nang makita ang kagandahan ng kaharap. Pero bago pa man natigilan ni Russell ang tukso ay mabilis namang kinabig ni Angel ang kanyang mga labi.
"Russell Buencamino, I've tried hard enough to stay away from you, but why are you here with me? What are you doing in my life? Why are you ruining my mind?" Tinig nanghihinakit na wika ni Angelica. Di naman makapaniwala si Russell sa mga naririnig.
"Angel." Marahang tawag ni Russell at hinaplos ang magandang mukha ng dalaga saka pinahid gamit ng likod ng palad niya ang tumutulo nang luha mula sa kanyang mga mata. "Please don't cry. I just can't stop thinking and admiring someone like you. Kahit di pa pwede. Kahit bawal pa man." Russell has started kissing her so adorably. On her forehead. On her earlobes, on her neck, and on her lips. Sa tuwing dumadampi ang labi niya sa katawan ng dalaga'y sinasabayan naman 'yon ng pagluha.
"Angelica, please tell me to stop all these or else-" Luhaang sabi ni Russell. Umiling naman ang dalaga.
"I'll never ask you to stop, Russell. Be mine. Just be by my side, right now. Nahihilo ako. Lasing na yata ako." Sabi ng dalaga at binawi ang kanyang mga labi mula sa mga labi ni Russell saka niya iniyakap nang buong higpit ang mga braso sa batok nito.
Nasasaktan na ang kargada ni Russell. He wanted to make love with her, at the moment. Pero sino ba siya upang dungisan ang ka-inosentehan ng isang walang kalaban-labang dalaga sa ganitong sitwasyon?
Mabilis nang inihiwalay ni Russell ang katawan palayo sa katawan ng dalaga, saka siya mabilis na tumayo and went inside his bathroom at doon ay nagpakawala ng init na tagumpay nga'ng nabuhay ng dalaga sa katawan niya. Pawis na pawis si Russel. Luhaan. Nasasaktan.
Napahagulgol naman si Angel sa mga sandaling 'yon. Pakiramdam niya'y inayawan ang kanyang kagandahan. Ang kanyang katawan. And her desire against him. She couldn't say that it was love at first sight. She considered that a lust! How could she love somebody that quick? How could she make herself too little just because she's attracted to him so much. Just so much! She closed her eyes and bites her fingernails on her fore-finger. Crying.
Tulog na tulog na si Angel sa sahig ng suite ni Russell. Nagulat pa si Russell nang mapansin 'yon. Imbes na dalhin niya ang dalaga sa kama ay mas minabuti niyang ihatid 'to sa sariling suite ng hotel.
Marahan niyang inilapag ang katawan ni Angel sa malambot na kama nito. He removed her heels. At naupo siya malapit sa ulunan ng dalaga. He rubbed her beautiful hair. At pinahid niya ang luha ng dalaga. He stayed there throughout the night. Binabantayan ang dalagang himbing sa pagtulog. Nakaupo at isinandal ang ulo sa headboard ng kama.
Naunang nagising si Angel kinabukasan. Di niya alam kung bakit parang may mabigat na bagay ang nakapatong sa kanyang katawan. Di siya makagalawa. Naiinitan siya. Halos di makahinga.
She closed her eyes again and remembered Russell. Their conversations together. And how his lips touched hers. Ang alam niya'y naririto sila ng lalaki sa sarili niyang suite. But she can no longer remember what did he ever tell her! Parang gumagalaw na lang ang bibig nito. She remembered how she looked at the ceiling and see no one but their reflections. Nakapatong si Russell sa kanyang katawan habang nagsasanib pwersa ang kanilang mga labi. She could still feel his alluring kisses.
Did they ever sleep together? At labis na lang ang pagkagulat ni Angel nang makitang may mga paang nakadantay sa mga binti niya. May brasong nakayakap sa tagiliran niya. May braso siyang ginawang unan. Gano'n na lang ang gulat niya nang malingunan nang tuluyan si Russel.
Lalo pa at wala itong suot na pang-itaas na saplot. Sumigaw si Angel. Yung malakas na sigaw dahilan upang magising si Russell.
Dahil nataranta si Russell ay wala na siyang alam na iba pang gagawin upang mapatigil si Angel.
Mabilis siyang gumalaw at agad niyang sinelyuhan ng mga halik sa labi si Angelica. Nanlalaki naman ang mga mata ng dalaga dahil sa ginawa ng binata. Nanlalaban siya ngunit tila ay wala naman siyang lakas upang gawin 'yon.
Nang ma-siguro ni Russell na napatigil na si Angelica ay agad na siyang nagsalita.
"Don't make a scene. Di ko lang namalayan na maging ako ay nakatulog. I'm sorry." Sabi ni Russell."Napagkamalan mo kasi na Suite mo ang Suite ko. Talaga ba'ng wala kang naaalala?"
Angel tried to close her eyes and tried to remember anything. Ngunit wala siyang matandaan. Napatingin siya sa kanyang dibdib. Naisip niyang mukhang di naman siya nahubaran.
"Russell, I don't remember anything at all. Would you mind telling me what happened?" Sabi ni Angel at ibinalabal sa lantad niyang mga braso ang dalawa niyang mga palad.
"Gusto mo ba'ng ipaalala ko saiyo ang mga ginawa natin kagabi?" May himig panunuksong sabi ni Russell. Mabilis namang umiwas si Angel ng tingin.
"Teka nga Mr.Buencamino. Akala ko ba ako ang aksidenteng nakapasok sa Suite mo?" Aniya dito. Nakakunot ang mga noo.
"Oh well, sa haba ba naman ng nilakbay nating dalawa kagabi eh kita mo naman pati dito'y umabot pa tayo, di ba?" Sabi ni Russell sa dalaga. Halatang nang-aalaska lang. Sa isang iglap ay nakita na lamang ni Russell na ibinato na ng dalaga sa kanya ang throw pillow nitong hugis-puso.
"Bwisit ka!" Naiinis na sabi ni Angel sa kanya. Nang mapadako naman ang mga mata ni Russell sa kanyang wrist watch ay nagulat naman siya dahil umaga na pala.
"My God! My investors." Marahang sambit ni Russell at agad niyang dinampot ang shirt niya at ang coat niya sa bedside table. Palabas na sana siya sa suite ni Angel nang biglang iharang ng dalaga ang katawan sa may pinto.
"At ano'ng tingin mo sa sarili mo, sini-swerte? Pagkatapos mo ako'ng pagsawaan kagabi ay agad-agad mo na lamang ako'ng iiwanan? Mr.Buencamino, what do you mean by that?" Naiinis na sabi ni Angel. Hindi alam ni Russell kung ba't ganon na lamang katindi ang resulta ng sinabi ni Angel sa kanya. So, naniniwala pala 'tong may namagitan nga sa kanila kagabi?
Mabilis na niyakap ni Russell ang dalaga. Saka dinampian ng halik sa kamay.
"We'll talk later, okay? For now, I have to see my investors before they'll be leaving back to Manila." Sabi ni Russell at inalis ang katawan ng dalaga sa may pinto at dinala sa kama. "Sleep, take a rest."
Di rin maintindihan ni Angel kung bakit napapasunod siya ni Russell sa bawat demands nito. Di niya alam kung bakit gano'n kalakas ang charisma nito pagdating sa kanya. He kiss her on her lips just as before as he gets out of the room.
Di maintindihan ni Angel ang nararamdaman. Pero gusto niya ang halik ni Russell sa kanyang mga labi. She smiles a lot. Para bang kinikilig. Habang sapo ang dampi ng halik nito sa labi niya.
Dahil sa nakatulog nang maayos sina Russel at Angel ay di man lang nila nalamang naiwan na pala sila ng Eroplano sana nilang sasakyan.
Nakapag-usap na ang dalawa dahil sa naiwan nga sila ng flight tungong Pilipinas.
"I have an appointment with the board tomorrow. Kailangan ko nang makauwi mamaya o kahit ngayon man." Sabi ni Angel.
"But I've checked the flights. Walang flights ngayon o bukas tungo sa Pilipinas." Sabi ni Russell habang chini-check sa screen ng kanyang laptop ang mga online ticketing offices ng mga paliparan.
"Seriously?" tanong ni Angel na di makapaniwala.
"Wala tayong choice kundi ang maghintay hanggang sa Thursday. You just have to call your board and re-schedule your meeting." Sabi ni Russel. They are on the Hotel's lobby. Malakas kasi ang wifi sa bandang 'yon.
"I don't think that it would be a good idea. Kailangan ko na munang mag-isip ng magandang rason na sasabihin kay daddy at nang di ako masi-santi no'n." Ani Angel at inagaw ang laptop ni Russell.
"Gano'n ka ba ka-takot sa dad mo?" Tanong ni Russel. Getting so interested.
"Perfectionist as a father si dad. I'm scared that I could do something he hates about. Iba siyang magalit eh." Sabi ni Angel at nakakuha na nga siya ng flights nila tungo sa Beijing. From that City ay mayroon na silang flights na makukuha tungo sa Manila.
"Ang galing mo ah." Sabi ni Russell na humahanga sa kanya at para silang normal couple na open ang mag-yakapan kahit saang area man sila naroroon. "Sige na, we have to fix our things and fixed our hotel bills. Dadaanan na lang kita mamaya sa suite mo."
Ganon nga ang nangyari. Sumakay na sila ng eroplano tungo sa Beijing. At nang sila'y makarating doon ay di rin sila nagtagal at bumiyahe na sila tungo sa Cebu kung saan may Available flights na lamang. Wala nang byahe tungo sa Manila. Kaya wala na silang choice kundi ang kumuha ng flight tungo sa Cebu. Pag nasa Cebu na sila'y di na sila mahihirapang bumiyahe sa Manila.
Nagkahiwalay na sila ng sila'y makarating na nang tuluyan sa Manila. Si Angel ay sinundo na ni Travis.
Hinintay na muna ni Russell na makaalis na muna si Angel bago siya umalis.
Imbes na dumiretso si Russel sa bahay nila ni Dianne ay mas minabuti nitong sa Tagaytay na lang tumuloy. Sa pagmamay-ari nilang Rest house.
It's been a month ago when Angel and Russell had parted ways when they were in the Airport. Mula noon ay wala na silang contacts. Di na rin sila aksidenteng nakakapagkita pa.
Litrato na lamang ni Angel ang tanging hawak ni Russel sa tuwing nami-miss niya 'to. Sinadya kasi niyang pagnakawan ng picture si Angel habang sila'y nasa Airport ng Beijing at Cebu. Bagamat tulog si Angel ay sobrang ganda pa rin kasi ng dalaga. Kaya naman kahit mahigit isang buwan na silang di nagkikita ay minamahal niya pa rin 'to.
Sobrang lakas ng ulan.Gabing-gabi na. Nagkataong nasiraan pa naman ang dalaga sa gitna ng daan. She tried to get down of her car at sinubukan niyang buksan ang makina ng sasakyan niya. Wala siyang payong. Kaya naman biglang nabasa ang manipis na puting tela na siyang bumabalabal sa kanyang katawan. Nilalamig na ng sobra.
"Please naman oh, umayos ka na. Madilim pa naman ang bahaging 'to." Sabi ni Angel sa sarili. At biglang may kotse ang lumapit sa kinaroroonan niya. Nasilaw pa siya ng headlights ng kotse na 'yon. "Hey, who the hell are you?" Sabi ni Angelica.
Mabilis namang nakababa ang taong lulan ng sasakyan na may hawak pang malaking payong. At di sinasadyang nagkasalubong ang kanilang mga mata.
"Angelica?" Di makapaniwalang tanong ni Russel at nabitawan ang hawak na payong upang patakbong salubungin ng yakapa ang dalaga. Ganon din si Angel sa kanya. Para bang miss na miss nila ang isa't-isa.
"Rusell.." Sabi ni Angel at marahang tinapik sa likod ang binata. And they both just found themselves kissing each other under the rain.
Until Russell took her to the car and laid her there, carefully. Hugging, caressing and kissing her all the way.
TBC