KAHIT ano'ng iwas ni Angel kay Russell ay mukhang di na niya 'to maiiwasan. Di niya maintindihan kung bakit. Kahit saang sulok pa ng Convention Hall siya magtago ay lagi pa rin 'tong nakabuntot sa kanya.
"Mr.Buencamino, will you please stop stalking me?" Sabi ni Angel sa lalaki. Ngumiti nang maluwag si Russell sa kanya. As if teasing her.
Di alam ni Angel kung sadyang nagpapa-cute lang ba 'to sa kanya o di kaya'y nang-aasar lang kasi nakahalata nang iniiwasan niya.
Pero bakit ganito katindi ang charm ni Russell sa kanya? Yung mga mata kasi nito'y para bang nangungusap, parang nagsusumamong pansinin naman sana siya. And the way he smile, yung malaki at malalim niyang mga biloy ay dinaig pa yata ang dimples ni Aga.
"Teka nga muna, Ms.Angel why are you running away from me?" Tanong ni Russell sa kanya at bahagya pa'ng napakagat-labi.
"I am not running away from you. It's just that, I'm socializing with any other entrepreneurs like us. At pagod ako, and with since the event for today is done, I have to take my rest." Paliwanag ni Angel. "Teka nga muna,why should I even explain myself to you? Hmmp!" Mataray niyang sabi saka mabilis nang tumalikod.
Si Russell naman ay nais nang matawa dahil sa inasal ni Angel. He could see the innocence in her eyes. The innocence in her face.
"Nais kita'ng makilala pa, Angelica."Tanging sabi ni Russell sa sarili at nang makitang lumakad na palayo tungo sa suite ang dalaga'y muli siyang bumalik sa lobby ng malaking hotel ng Seoul.
Nang siya'y makarating sa may lobby ng hotel ay naupo siya malapit sa fiber glass wall ng gusali.Looking over the horizon. Thinking of a lot of things on his head. And the thing that's actually driving his mind crazy!
Pag nagkataon siguro'ng ordinary wine glass lang ang hawak niya, malamang durog na 'to dahil sa lakas ng pagkakapiga niya rito.
"Shit!" Tanging sabi ni Russell saka binitawan ang hawak na baso sa mesa. Now his attention is on the road. Sobrang dami ng mga sasakyan. Sobrang liwanag ng Seoul kapag ganito at gabi na. And the different street lights is soothing his mood. He loves to stare on that. He is now enjoying the view.
Samantala, di naman dalawin ng antok si Angelica. She's on her own suite now. Nakaharap sa life-sized mirror na nakasabit sa wall sa may bahagi ng daan tungo sa shower room.
Tinitigan niya ang suot niyang red evening gown. Inilugay pa niya ang kanina'y nakatali niyang buhok. She's just so beautiful as the Angel's above. Wala kang maipipintas kahit saang anggulo mo pa tignan. Her beauty is from within and even in out.
Habang tinititigan ang sariling reflection niya sa salamin ay mukha ni Russell ang kanyang nakikita. Ang mga agaw-pansin nitong mga biloy na walang katulad. Ang tindig nito. Ang guwapo nitong mukha. Just a perfect guy, she thought.
"Hi, I'm Russell Buencamino. I'm Russell Buencamino." Parang paulit-ulit niyang naririnig sa tenga niya. Kaya parang bigla na naman siyang nababalisa. Di niya gusto'ng maalala sa bawat tuwina si Russell.
"Angel, relax!" Sabi niya sa sarili. "Stop thinking of him before you'll realize that you're falling in love with him!" kastigo pa niya sa sarili. At mabilis na niyang tinanggal ang suot niyang gown saka mabilis nang pumasok sa loob ng shower saka mabilis nang naligo. She's trying to wash away the admiration towards Russell.
She don't wanna fall in love to someone like he did to Alfred before. For Angel? Love only, hurts! That's love for her.
Nang makapasok na si Russell sa loob ng kanyang sariling suite sa Room #406 ay maingat niyang inihiga ang kanyang katawan sa malapad na kama ng Suite. It's a luxury room usually used as an accomodation for a businessmen like him during every special Entrepreneurship's event.
Medyo sumakit din konti ang utak niya dahil sa dami ng kanyang mga iniisip. Maraming problema sa sarili nilang company sa ngayon at mukhang mananalo pa sa bidding ang mahigpit nilang ka-Competence sa larangan ng negosyo upang makuha lamang ang Investor na pwedeng mag-angat sa kanila. Ang mga Dela Vega!
Kinausap na niya dati si Thirdy Valencia na siya'ng bagong C.E.O ng Dela Vega's Company. Pero walang nangyari. Siguro nga pansin din ni Thirdy na walang kasiguraduhang iikot ang pera'ng i-invest nila sa mga Buencamino kung sakali.
He wanted to appoint a meeting to see Jewel Madrigal Valencia for a second hope na kahit papaano ay makuha din nila ang tulong ng Dela Vega's. At nagkataong narito siya ngayon sa Seoul, Korea at naiwan ang kalaban nila sa negosyong sina Mr.Tien na balitang malakas sa mga Dela Vega-Valencia. That worries him so much.
Nang siya'y maupo sa kama ay saka niya napansin na kanina pa pala nagri-ring ang kanyang mobile. Naka-roamed naman ang kanyang numero. It was Dianne calling.
He answered the call.
"Dianne." Malamig niyang tugon.
"Finally you answered my call!" Sabi nito sa kabilang linya sa paraang pasigaw kaya halos ay mabingi si Russell.
"Pwede ba'ng saka ka na tumawag kapag di na mainit 'yang ulo mo? Pagod ako Dianne." Sabi ni Russell sa paraang nagtitimpi pa rin.
"Guess what's happened." Sabi nito sa kanya.
"Oh come on Dianne." Aniya." Don't make me a fortune teller. I've no time for that trick."
"Oh come on, Russell! Alam mo kahit kelan, you're a looser! Lagi mo na lang pina-patunayan sa lahat ng mga tao na looser ka. Na mahina 'yang bulok mo'ng diskarte. Imagine,your company needs the Dela Vega's and where were you? You're there! You don't trust me to be there."
"Pwede ba Dianne, diretsahin mo na lang ako!" Sabi ni Russell.
"Mr.Tien got them. Got their business partnership. At ikaw? Babagsak ka na. Wala ka nang magagawa pa para iangat ang patumba mo ng Company!" Sabi ni Dianne sa kanya, bagay na nagpasapo sa noo ni Russell. He didn't answer her. He just left her to say whatever she wants. Totoo naman din siguro na looser siya.
Nang mapansin ni Dianne na di na nagsasalita si Russell ay minabuti na lamang niyang mag-hang-up! Ayaw na rin naman niyang ubusin ang pasensya ni Russell lalo pa't alam niyang disappointed 'to ngayon.
Si Russell naman ay nakaupo pa rin sa kama ng kanyang suite. Nag-iisip. Kung pumayag lamang sana siya sa suhestiyon ng kanyang asawa na ito na lamang ang dadalo bilang representative ng Event, siguro nga'y nagawan pa niya 'yon ng paraan na sila ang piliin ng mga Dela Vega-Valencia dahil maganda naman ang ginawa nilang business proposal.
"Ang tanga-tanga ko! Gago ako!" Sabi ni Russell at pinagsusuntok ang sariling ulo. Maya-maya pa'y tumayo siya't muling lumabas sa kanyang suite at nagtungo sa bar ng hotel. Kailangan na muna niyang makalimot nang kahit panandalian lang.
He's about to get there nang makita niya si Angelica na mukhang umiinom ng ladies' drink. He's not expecting to see her here. Pero naririto na naman 'to.
Angelica is the type of woman whom he was searching for, all these years. Maganda. Tahimik. Concervative. Matalino at marunong prumotekta sa sarili. She has all what his ideal woman could have.
Nagkunwari'ng di nakita ni Russell si Angel nang siya'y magtungo sa bar. Si Angel naman ay tila focus lang sa kanyang inumin.
Lihim na minamasdan ni Russell si Angel sa may mesa ng bar. Nag-iisa. Mukhang nasa malayo ang utak. Mukhang may problema din.
Gusto niya itong lapitan pero baka tumakbo na naman palayo sa kanya.
Tatayo na sana si Angel nang maramdaman niyang nahihilo na siya. Bigla kasi'ng sumakit ang ulo niya at maging ang batok. Kahit kasi nasa event siya, trabaho pa rin sa bansa ang iniisip niya.
Muli'ng naupo si Angel sa silyang paharap sa table kung saan siya naka-lugar. She's wearing her mini-shorts with her lose sleeveless. It might be a simple wear just for tonight, but when she wore that, it's making her more beautiful.So daring. Just amazingly hot. She closed her eyes. And started to stand up, again. She did.
Pero mukhang matutumba siya. Di niya alam kung paano siya mapa-pahiya sa gabi'ng 'to pag nangyari 'yon. Pero imbes na sa sahig siya matumba ay sa isang mabango at matipunong dibdib pala!
That's so awkward. Pakiramdam niya'y di na siya makahinga.
"Angel, ayos ka lang ba?" Tanong nito sa kanya'ng labis na nag-aalala. "May problema ba?"
"My problem is,you!"Tanging sambit ni Angelica at agad na siyang nakatulog sa dibdib ni Russell.
"Me? Oh why, me?"Aniya at nang mapansing tulog na 'to ay minabuti na lang niyang buhatin at dalhin sa room number 409. Nasa kamay naman ng dalaga ang suite's key niya, kaya naging madali na 'yon para sa kanya.
Maingat niyang ipinasok sa loob ng suite si Angelica. At marahang inihiga sa kama. Wala nga'ng kamalay-malay ang dalaga. Nagpa-room deliver pa siya ng black coffee para mawala ang sakit ng ulo nito oras na magising 'to mamaya.
Minamasdan ni Russell ang tulog na dalaga at nasabi niyang mas maganda pala itong titigan kapag ganito'ng nasa malapitan.Her beauty is so refreshing. Nakakawala ng mga bagay na iyong inaaalala.
"How I wish to talk to you a closer as this." Sabi ni Russell na titig na titig sa dalaga.He removed her doll shoes. At napansin niyang napakakinis ng mga binti ng dalaga. Gusto niya 'yon haplusin. Gusto niyang hagkan. Ngunit di pa naman siya nasisiraan ng bait upang gawin 'yon. Dahil bawal. Dahil di pa sila legal na hiwalay ni Dianne.
He signed the legal separation paper that he filed against her, but Dianne didn't and never will.
TBC