Xider's POV
"I just want to leave... Leave this place... Leave this county. Because I'm so damn tired."
Sa sinabi niyang yan, parang tumigil ang mundo ko. Hindi ko alam pero kusang lumapit ang mga paa ko papunta sa kanya. Pati yung mga braso ko kusang niyakap siya.
"Don't." yan nalang ang lumabas sa bibig ko.
Sa sandaling pagkakakilala namin ni Patricia, pakiramdam ko hindi buo yung araw ko kapag hindi ko man lang siya nakikita o nakakausap. Paano pa kaya kapag umalis siya?
"I need to Xider." sabi niya at niyakap na rin ako nang mahigpit.
"Sige, kung yan ang gusto mo. Pero eto ang tatandaan mo. Susundan kita kahit saan ka magpunta. Kahit saan pa man yan..." bulong ko sa tenga niya.
Seryoso ako.
Hindi ko inakalang magiging ganito ako kaseryoso pagdating sa pag- ibig. Pero wala eh, dumating si Patricia sa buhay ko kaya eto ako ngayon, nagseseryoso. Alam ko ring maliit lang ang chance o baka nga walang chance na maibalik sakin yung pagmamahal na binibigay ko ngayon. Alam kong walang kasiguraduhan. Pero ganun naman talaga diba? Ganun talaga siguro kapag nagmamahal.
"Hindi mo naman na ko kailangan pang gabayan. Lagi ka nalang nandiyan para sakin, siguro kailangan ko ring tumayo na ako lang." sagot niya
Alam ko namang kakayanin mong mag- isa ka lang. Shempre, amazona ka eh. Pero alam naman natin na malungkot maging mag- isa.
Sa mga nangyayari ngayon, sa ginawang pagpili ni Ice kay Bea kaysa kay Patricia. Hindi ko na talaga kayang pigilan yung sarili ko. At tulad ng ipinangako ko, sa oras na makita ko ulit na umiyak o nasasaktan si Patricia dahil sa kanya, kikilos na ko.
I know this is not yet the right time. But I really can't take it anymore.
"Listen, I need to tell you something..." bulong ko at kumalas na ako sa yakap naming dalawa.
Tinignan ko siya ng diretso sa mga mata at yung kaonting luha na tumulo sa mga mata niya ay pinunasan ko. Ayokong nakikitang nasasaktan siya. Masakit.
"I know this is not the right time to tell you this... but please Patricia, just let me be by your side always. Kahit saan ka pa man magpunta." sabi ko sa kanya
Bakas sa mukha niya ang lungkot at pagtataka at the same time. Hinawakan ko ang mga kamay niya.
"Each and every day na nakakasama kita, I'm very thankful. Nagpapasalamat ako sa Diyos na nakilala ko yung isang katulad mo. Nagpapasalamat ako na dumating ka sa buhay ko. Alam ko na sa mga oras na 'to naguguluhan ka sa mga sinasabi ko at nasasaktan sa mga nangyari at the same time. Alam ko rin na kaibigan lang yung tingin mo sakin Patricia. Pero ako? Simula nung dumating ka, wala eh. Tinamaan ako sayo. Nakakabakla mang aminin pero..." tinignan ko ulit ang mga mata niyang magaganda. Naghihintay lang siya sa susunod ko pang sasabihin.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Pero, mahal na kita." nanlaki ang mga mata niya nang sinabi ko yan. Hinihintay ko ang sasabihin niya pero hindi muna siya nagsalita. Alam kong gulat na gulat talaga siya.
"Ayaw kong nakikita kang umiiyak na ganito. Kasi kapag nasasaktan ka, nasasaktan din ako." seryoso kong sabi sa kanya
Niyakap niya ako nang sobrang higpit. Nagulat ako sa ginawa niya.
"Hey. I'm not forcing you to like me okay?" sabi ko sa kanya
"I know, I know. I'm just happy Xider. Hindi ko alam kung bakit, basta masaya lang ako." sabi niya sakin at kumalas na sa yakap.
Nagngitian lang kaming dalawa.
Masaya kong makita yung ngiti niya na yan. Bipolar din talaga 'tong babae na to eh. Kanina lang, iiyak iyak kasi broken hearted pero ngayon kung makangiti. Hahaha
Back to basic, parang wala lang nangyari. Haha, ganyan talaga kaming dalawa madalas. Hindi niyo lang alam kasi hindi niya naikukwento sa inyo sa POV niya. Lol
Lumabas na kami ng private room at ipinalabas ko na yung kotse niya sa private garage. Gusto niya na daw umuwi pero hindi ako pumayag. Malulungkot na naman siya kapag napag- isa eh. Kaya inaya ko siyang maglibot. Wala rin naman akong gaanong ginagawa ngayon. Isa pa, kaya naman na nung mga empleyado ko i- handle yung Disix restaurant.
Kotse niya yung sinakyan naming dalawa. Shempre, ako yung nagd- drive. Masyadong tahimik kaya sinindi ko ang radyo ng sasakyan.
Now Playing: Photograph - Ed Sheeran
Sakto naman at umpisa palang ng kanta. Nagulat ako nang magsalita si Patricia.
"Ako sa umpisa. Sabay tayo sa Chorus." sabi niya habang nakangiti
There, that's her real smile.
Tinanguan ko nalang siya na sign ng pagpayag ko.
"Loving can hurt, loving can hurt sometimes...
But it's the only thing that I know.
When it gets hard, you know it can get hard sometimes.
It is the only thing that makes us feel alive."
O________O
Putspa. SINGER!
Nakaka- in love boses ng babae na 'to. Hanep! Maganda, sexy , mabait, magalang na nga, magaling pa kumanta? Wow. Just wow. Nasa kanya na talaga lahat.
Naisip ko tuloy yung chance na sinayang ni Ice.
Hindi kasi eto yung mga babaeng dapat pinakakawalan.
Hindi ko namalayan na napatulala na pala ko sa kanya. Buti nalang naka- red light pa.
"Huuuy! Chorus na! Hahaha!" isa pa yang tawa niya, nakaka- in love.
Tae, nababakla na ko.
Saktong nag- green light kaya nagsimula na rin akong kumanta.
"So you could keep me,
inside the pocket of you ripped jeans
Holding me close until our eyes meet
You won't ever be alone, wait for me to come home"
Nakatingin lang siya sakin at ngumiti ng sobrang tamis.
Napangiti nalang tuloy din ako.
Hanggang sa matapos yung kanta nagsabay kami.
Nakatulog na rin siya. Pero nung huminto yung sasakyan, sakto rin namang nagising siya.
"We're here." sabi ko
Literal na nanlaki ang mga mata niya at binuksan agad yung pintuan ng kotse. Bumaba siya agad at nagtatalon sa tuwa.
Bumaba na rin ako. Ang cute niya tignan. Parang bata lang.
Nung nakita niya kong nakatingin lang sa kanya, tumakbo siya palapit sakin at niyakap ako ng sobrang higpit.
Nakakailang yakap ka na. Kinikilig ako. Stop it.
Putspa, yung tibok ng puso ko, sobrang bilis na. Parang anytime, lalabas na sa dibdib ko. Magpa- check up na kaya ako? :D
Kumalas din siya agad sa yakap.
"Alam mo bang ang tagal ko nang gustong pumunta ulit dito? AHHHHHHHH! Ang saya!" sabi niya ulit at nagpunta sa isang sulok.
Pinkit niya yung mga mata niya na para bang dinaramdam yung hangin.
Dinala ko siya sa lugar malapit sa EK. Mamaya pupunta rin kami doon, at alam ko namang alam niya na iyon kaya siya natutuwa ngayon.
The way her hair flips in the air... yung mga ngiti niya, yung mga mata niya... yung ugali niya...
God, I just love everything about her.
Lumapit ako sa kanya atsaka siya nagsalita.
"Xider, bakit ang sabi mo sakin, si Bea ang gusto mo?" tanong niya
Sige, nacu- curious na rin siya.
"Kasi gusto kong mas mapalapit sayo. Shempre, kunwari pagseselosin natin siya and that means, lagi tayong magkasama. Sorry if I lied to you." sabi ko sa kanya
"It's okay. Now, I understand." sabi niya
"Magtanong ka lang kung gusto mo." sabi ko
"Okay, another question... Kelan mo pa ko nagustuhan?" tanong niya
Napatingin ako sa kanya at nakatingin lang siya sa malayo.
"Nung nagkita- kita tayo sa bar." sabi ko
Napatingin siya sakin.
"Love at first sight./Love at first sight?" nagkasabay pa kaming dalawa na magsalita. Statement yung akin, sa kanya naman, Question. Hahahaha nakakatuwa yung reaction niya
"Parang ganun na nga." sabi ko
Nag- iwas siya ng tingin. Nakita kong namula ang pisngi niya.
"Sorry ah." nagulat akonang sinabi niya yan
"Sorry saan?" tanong ko
"Sorry kasi ang manhid ko.
Sabi ko, manhid siya. Pero ako din pala manhid dahil di kita nakita." sabi niya
"Okay lang yun. Pero seryoso, aalis ka talaga?" tanong ko
"Oo, sayang din kasi yung inaalok saking trabaho dun. Dapat sana hindi. Pero ngayon, oo desidido na ko." sabi niya
"Bakit hindi mo pa tinanggap noon?" tanong ko
"Kasi nahanap ko na siya dito. Nagbabakasakali kasi ako noon na baka andun pa siya sa France. Pero andito lang pala kaya hindi na ko umalis pa. Pero tapos na yun." sabi niya habang nakangiti, alam ko namang malungkot siya yang ngiting yan eh.
Napakabait talaga ng babae na 'to kahit amazona.
"Wag ka na umalis." sabi ko
"Makakatulong naman sakin yung pag- alis..." sabi niya
"Fine. Basta susundan kita." sabi ko
"Okay lang." sabi niya na habang nakangi---
WAIT.
OKAY LANG daw?
PUTSPA!
"Anong sabi mo?!" tuwang tuwa kong sabi
"Sabi ko, okay lang na sundan mo ko. Ayoko namang maging loner dun kahit papano." sabi niya habang natatawa
HAY!
THANK YOU TALAGA LORD!
THANK YOU PO!
"Kelan ka ba alis mo?" tanong ko
"I think I'll fly there next week." sabi niya
"Ah okay." sabi ko
Susundan ko talaga siya.
"Pano yung studies mo?" tanong niya
"Nai- pass kona lahat ng requirements ko. Kukunin ko nalang yung diploma ko." sagot ko
"Bakit kasi susundan mo pa ko?" tanong niya ulit. Ang kulit talaga ng babae na to.
"Shempre, mahal kita." sabi ko na nagpatahimik sa kanya
And there, I saw her beautiful smile again.
WHAT A DAY.
SA WAKAS.
Graduate Student na ko sa Torpe University.