CHAPTER 13
Hindi ko alam kung ilang araw na ako dito,naaasar na ako dahil palagi nya akong pinaparusan.
"Suko kanaba?"nakangising sabi nya,umirap ako dahil ayaw ko ng kausapin ang walang kwentang nilalang na to."hindi ka sasagot?tingnan nga natin kung kakayanin mo pa ang pagiging tahimik mo"saka nya kinuha ang wire at idikit sa balat ko.
Kinagat ko ang bibig ko sa sakit dahil sa pag dikit ng wire sa balat ko nakuryente ang buong katawan ko.Hingal na hingal ako ng tanggalin nya ang wire pero ilang segundo lang din idinikit sya ulit iyon.
"Ahhhhh tama na!"malakas na sigaw ko ng idiniin nya pa ang wire,pakiramdam ko malalagutan ako ng hininga.
"Hahaha ganyan,dapat sumigaw ka dahil parang musika sa tenga ko ang pagmamakaawa mo,hahaha poor girl"idinikit nya pa ulit ang wire kaya napasigaw ako lalo.
Ang sama nya,bakit may nabubuhay na ganitong nilalang sa mundo.
Kelangan kung labanan ang bawat parusa nya,kelangan kung makalabas ng buhay sa kwebang ito dahil nangako akong babantayan ko ang anak ko.
"Mahal na reyna ipagpaumanhin po ninyo na ang batang pinapakuha nyo ay hindi namin makita,ang huling nakita namin na may hawak sa bata ay iyong doctor"tumigil sya sa pag lagay ng wire sa katawan ko,daig ko pa ang lantang gulay na nakasalampak sa semento.
Yung dalawang kamay ko ay nakatali sa bakal,masakit na ang kilikili ko.Pakiramdam ko mapuputol ang mga braso ko.
"Lintek na doctor na yan,hanapin nyo at wag kayong bumalik hanggat di nyo dala ang bata."sumangayon ang tatlong bampira,yumukod pa muna sila bago nag anyong ibon.
Bilib na talaga ako sa mga bampira,nagagawa nilang maging ibon pag gugustuhin nila.
"Hintayin mo ang anak mo dahil sabay sabay kayong mawawala sa mundo at kapag nagkataon hindi na makakabalik ang hari sa kanyang tunay na mundo at mamamatay din ang tagapagmana hahaha"saka ito uminom ng dugo ata yun dahil kulay pula ang laman ng baso."Pasalamat ka hindi ko pa sinisipsip yang dugo mo,yung ibang bampira nalang ang pasipsipin ko dahil panigurado maraming bacteria yang dugo mo hahaha"
"Hayop ka,napakawalang kwenta mo kaya pala tinanggihan ng hari ang pagpapakasal sayo dahil panget ang ugali mo-ahhhh"hindi ko natapos ang sasabihin ko ng kinalmot nya ang mukha ko tyaka hinawakan ang panga ko.Ramdam na ramdam ko ang matutulis nyang koko sa leeg ko na parang babaon na.
"Isa pang salita mo mauuna kang mamaalam sa anak mo."sinampal nya pa ng malakas ang mukha ko kaya nasubsob ako sa semento.
Napadura agad ako sa gilid dahil dumugo ang bunganga ko,ang lakas ng pagkakasubsob ko sa semento at panigurado mamamaga ang nguso ko nito.
Masamang tingin ang ibinigay ko sa kanya,kung nakakamatay lang ang tingin napatay ko na sya.
"Mahal na reyna kelangan na nating makabalik sa palasyo dahil hinahanap kana ng iyong ama at ina."sabi sa kanya ng lalakeng bampira.
Ngayon ko lang sya nakita,gwapo din sya at matangkad.
Bakit kaya lahat ng bampira magaganda at gwapo.?
"Hintayin mo ang pagbalik ko hangal dahil iyon na ang huli mung buhay."aniya saka nag anyong ibon.
Itim din na ibon din pala sya.
~You tell me you're in love with me
Like you can't take your pretty eyes away from me
It's not that I don't want to stay But every time you come too close,I move away
I wanna believe in everything that you say 'cause it sounds so good But if you really want me,move slow There's things about me you just have to know~
Nagising ako ng may sumitsit sakin at kumakalampag ng kulungan kung nasan ako,iminulat ko ang mata ko at tiningnan kung sino iyon.
"Kaya mo bang pumunta dito?itatakas na kita dali an mo."
~Sometimes I run Sometimes I hide Sometime I'm scared of you
But all I really want is to hold you tight Treat you right,be with you day and night baby,all i need is time~
"Doc?paano ka nakapunta dito?yung anak ko nasan?"binubundol ng kaba ang dibdib ko ng makita sya.
"Wag kanang magtanong,bilisan mo aalis na tayo dito"gumapang ako papunta sa kanya daig ko pa talaga ang lantang gulay.
Pag kalabas ko ng kulungan binuhat nya ako na parang bagong kasal.
~I don't wanna be so shy Every time that I'm alone~
Ang sarap sa pakiramdam na sya ang makakapagligtasakin sa ganitong kalagayan.
"Ayos kalang ba?may masakit ba sayo?"alalang tanong nya sakin.
"Bwahaha sabi na eh lalabs mo na ako doc-aww"daing ko ng ibagsak nya ako sa lupa.
"Umuwi ka na mag isa mo."
~Sometimes I run,sometimes I hide Sometimes I'm scared of you But all I really want is to hold you tight Treat you right,be with you day and night Baby,all I need is time~
"Waaaah doc naman buhatin mo na ako ulit hihihi ang pikon mo talaga."nakangiting usal ko,grabe hanggang dito ba naman dala nya ang kasungitan nya.
Galit nya akong binuhat,yung alala na nakita ko sa kanina biglang nawala at napalitan ng galit.
"Na miss mo ba ako honey?hihihi"bibitawan nya sana ulit ako pero kumapit agad ako sa leeg nya.
"Shut up pathetic girl."
"Ako kasi doc na miss kita kayo ni baby hihihi"malanding sabi ko with hamlos sa dibdib nya.
Wahaha this is it pancit kelangang balik to seduce the bipolar doctor again hihihi.
Thanks sa kanya makakaalis na ko sa lugar na to.
Nakalabas kaming ligtas sa kweba at yun ang ipinagtataka ko.
Paano nakapunta si doc dun?
Paano nya nalaman kung nasan ako?
"Doc si baby?"alalang tanong ko.
"Nasa mansyon."
"Mansyon?"pag uulit ko.
"Are you deaf?"galit na baling nya sakin.
"Ito naman si honey galit agad eh."paglalambing ko tinapunan nya agad ako ng masamang tingin.
Sasakay na sana kami ng kotse nya kaso biglang dumating yung apat na bampira at ang reyna ng kadiliman.Bigla akong nakaramdam ng kaba sa dibdib ko.
"Talagang dumating ang knight and shining armor mo ano?"nakangising sabi ng reyna at yung mata nya naging pula.
"What do you want?"sabat ni doc.
"Woah bilid rin ako sayo Rheimund,hindi mo pala ako kilala ano?"nakangising ulit nya."kamusta kana mahal na hari?"
"Paalisin mo na kami kung ayaw mong mapatulan kita."sagot ni doc at masama narin ang mukha nya.
"Kaya mo kaya ang isang tulad ko mahal na hari?wala kanang kapangyarihan at isa kanalang tao ngayon."kita ko sa mukha ni doc na naguguluhan sya sa sinabi nya Reyna.
Wala pa palang alaala si doc at wala pa syang natatandaan sa mga nakaraan nya.
"Who the hell are you?"takang tanong ni doc sa reyna.
Naging maamo agad ang mukha ng reyna,nawala ang pula ng mata nya.Ang ganda nya sa totoo lang,bagay sa kanya ang mahaba nyang buhok tapos matangkad at maganda ang hubog ng katawan.
"Ako lang naman ang babaeng kinababaliwan mo."saka ito lumapit kay Rhei at ngumiti ng pagkatamis tamis."do you remember me now?ako lang naman ang babaeng mahal na mahal mo.Nandito na ako ngayon Rhei pwede na tayong magpakasal."dugtong pa nito.
DAMN!sinungaling sya,ang galing nyang gumawa ng kwento para lang mapasakanya si Rhei.
"Shut up bitch"sigaw ko sa kanya,binalingan nya ako saka binigyan ng nakakalukong ngiti.
"Itatakas mo pa ang babaeng yan na syang dahilan kung bakit hindi natuloy ang kasal natin."saka nya ako dinuro,tangna ako pa ang pinagbintangan ng babaeng to.
"Lets go"sabi ni doc tyaka hinawakan ang braso ko.
"Wow ang sweet,ipagpapalit mo ko sa impaktang yan?"galit na saad ng reyna.
"Hindi kita kilala at wala akong pakialam sa sinabi mo."galit na turan sa kanya ni doc.
*CLAP CLAP CLAP*
Naglakad ito papunta sa dereksyon ko na pumapalakpak pa.
"Wow amazing,ipagpapalit mo ko dito?"saka nya hinila ang buhok ko kaya napadaing ako."sa babaeng walang kwenta?sa babaeng dapat na patay na ngayon"hinila pa nya ang buhok ko.
"Get your hands off her!"sigaw ni doc tyaka hahablutin nya sana ang reyna pero bigla kaming naglaho at lumipat ng ibang pwesto,nasa likod na kami ni Rhei.
"Hanggat hindi ka napapasakin Rhei lahat ng taong haharang sa plano ko dapat mawala sa mundo katulad ng isang ito,panuorin mo kung paano malalagutan ng hininga ang babaeng to"saka nya ibinaling sa kabila ang ulo ko,lumabas ang mga pangil nya tyaka pumula ang mata.
"Maawa ka naman sakin,hindi ko kasalanan kung ako ang babaeng nakatadhana sa kanya."nanginginig ang boses ko habang binibigkas ang salitang yan.Hindi ako natatakot mamatay kung wala lang akong anak.
Nanginig ako lalo ng maramdaman ang pangil nya sa leeg ko.
"TUMIGIL KANA SA KAHIBANGAN MO!"malakas na sabi ni doc at ang nakakagulat biglang pumula ang mata nya at lumabas narin ang mga pangil nya.
Nawala na kaya ang sumpa sa kanya?
Bumalik na sya sa pagiging bampira?
"Waaahh"malakas na sigaw ko ng may dumating na maraming bampira at lahat nakaitim,natakot ako dahil mag isa lang si doc,hindi ko naman kayang lumaban dahil isa lang akong tao.
Hindi ko alam kung saan ako pupunta ng magkagulo na,nakikita ko mismo sa harap ko kung paano mag laban ang mga bampira,wala silang mga sandata.
Yung kamay lang ang ginagamit nila para tanggalan ng puso ang bampira tyaka ito magiging abo.
Nakikipaglaban si Rhei sa singkwentang bampira.Tumakbo ako papuntang sasakyan para makaalis sa labanan kaso biglang may humila ng buhok ko.
"Ahhhh"napaluhod ako ng hilain ng malakas ang buhok ko,pakiramdam ko matatanggal ang anit ko.
"Tatakas ka,hindi ka makakaalis ng buhay nito."galit na turan ng reyna,napapikit ako ng ibabaon nya sa dibdib ko ang kamay nya.
Hanggang dito nalang ba ako?
"WHAT THE HELL?"malakas ng sigaw ng reyna.
Minulat ko agad ang mata ko dahil sa sigaw nya,medyo malayo sya ng kunti sakin,nakatingin ito sa kamay nyang umuusok.
Bakit umuusok yun?
San galing ang usok na yun?
"Bakit hindi kita mapatay?"gigil na sigaw nya tyaka lumapit ulit sakin at kinalmot ang mahahaba nyang koko sa braso ko dahil iniharang ko iyon sa mukha ko.
"Tama na,ayoko na."umiiyak na sabi ko.
Sobrang sakit na ng ginagawa nya sakin,patuloy lang sya sa pagkalbot at maraming dugo narin ang lumalabas sa braso ko.
Ang alam ko pag nakakakita ng dugo ng tao ang bampira pinapatay agad nila ito gamit ang pagsipsip ng dugo pero bakit wala man lang bampira ang pumunta sa pwesto ko maliban sa reyna na patuloy parin akong sinasaktan.
"Papatayin kita,hindi ka pwedeng mabuhay dapat kanang mawala,isa kang salot sa lipunan."saka nya buong pwersang idiniin ang kamay nya sa dibdib ko.
Pero nagulat ako ng dumapo ang kamay nya sa dibdib ko bigla syang napaso.
"Letse! Hindi ka tao dahil dapat patay kana,isa kang."
"Kim"napalingon agad ako kay doc ng tawagin nya ako.
Pula parin ang mata nya tyaka nakalabas yung pangil nya.
Tumayo agad ako tyaka tumakbo papunta sa dereksyon ni Rhei,hindi na ako nag abala pang pakinggan ang sinabi ng reyna na hindi daw ako tao.
Makapag gawa talaga sya ng kwento wagas,hindi nya lang ako mapatay patay hindi na agad ako tao.
"Bampira kana Rhei,naaalala mo na ba ako?"tanong ko at hindi ko mapigilang mapaluha.
"Anong pinagsasabi mo?oo bampira ako pero hindi kita kilala,isa ka paring pathetic girl."biglang huminto ang pagluha ko sa sinabi nya.
Bumalik palang sa kanya ang pagiging bampira nya pero yung alaala nya hindi pa.
"Hindi pa tayo tapos!at humanda kayo sa pagbabalik ko dahil sisiguraduhin kung mamamatay kayong lahat lalo kana."saka nya ako dinuro at naglaho sa harap namin.
Napaupo agad ako sa sahig at duon ko na naramdaman ang pagod.
Unti unting dumilim ang mga nakikita ko hanggang sa nawalan ako ng malay.