MULA rito sa taas nang inakyat kong puno ay tinitingnan ko lang siya. Habang dahan-dahan ko siyang inaasinta gamit ang mataas na uri ng baril. Binigay ito sa akin ni Dad upang gamitin para patayin ang gangster.
Hindi ko maramdaman ang paghinga ko habang pinag-iisipan kung kakalabitin ko na ba ang gatilyo ng baril. Napapikit ako nang mariin habang inaalala ang utos ni Dad.
"Aldrich, I want you to kill the gangster!"
Tiningnan ko siya na payapang natutulog sa bench na paborito niyang upuan.
Paano ko siya papatayin? Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko dahil nagtatalo ang isip at puso ko. Ang isip ko na nagsasabing kailangan ko siyang patayin dahil babagsak ang mafia dahil sa kanya. Pero ang puso ko ay tumututol para gawin ang utos ng Dad ko. Dahil hindi ko gustong mamatay siya. Paano ko siya papatayin kung naging mabuti siya sa akin?
Nakaramdam ako ng kaba dahil limang minuto na lang ang natitira sa akin para mapatay siya. Dahil mamaya ay darating na ang mga kasamahan niya.
Napapakuyom ako ng kamay at naglalatak na ang pawis ko. Naiinitan na ako sa pagtatago ko sa taas ng puno.
"Stop hiding." nanginig ang laman ko nang marinig ko ang boses niya.
Napatulala ako habang unti-unti niyang minumulat ang kanyang dalawang mata. Kahit na nagtatago ako sa puno ay nagawa niya akong maramdaman.
"I know you're here, stop hiding." malamig na sabi niya na mas nagpanginig sa akin.
Mahigpit kong hinawakan ang baril ko at saka ito ibinalik sa lihim na taguan sa loob ng bag ko. Bumaba na agad ako ng puno para magpakita na sa kanya. Dahil oras na tumayo siya siguradong patay na ako.
"Ah, hi?" nag-aalangang bati ko habang pinupunasan ang pawis sa mukha ko gamit ang likod ng kanang palad ko.
Hindi siya nagsalita dahil muli niyang ipinikit ang dalawa niyang mata. Tiningnan ko lang siya at humanap ng kapintasan sa mukha niya. Pero kahit isa ay wala man lang akong makita. Matangos na ilong, mapulang labi, magandang cheekbone at higit sa lahat ang malalangit niyang mata.
"Stop staring." malamig na sabi niya na nagpanginig ulit sa akin.
Kahit isang salita lang ang marinig mo sa kanya ay nagbibigay ng takot at lamig sa paligid. Ramdam mo ang malamig na presensiya niya na parang snow storm.
"I'm sorry." tumingin na lang ako sa mga ulap na tumatakip sa sinag ng araw.
Malalim akong napabuntong hininga kasabay nang paghigpit ng hawak ko sa strap ng aking bag.
Paano ko magagawang patayin ang gangster na ito?
Napapikit at napakagat labi ako habang nahihirapan magdesisyon. Pagdilat ko ay may napansin akong nakatayo sa harapan ko. Nanigas ako nang makita ko ang dalawang pares niyang mata na nakatingin sa akin. Nahihirapan akong lumunok ng laway at huminga para hindi makagawa ng ingay o kilos.
"Don't move." malamig na sabi niya na napatingin sa likuran ko.
Kinabahan ako na baka alam niyang may baril sa loob ng bag ko. Nagpawis ako ng husto dahil sa naiisip ko.
"Sheez!" nagulat ako sa pagtaas ng boses niya habang may kinukuha sa kaliwang balikat ko.
Tiningnan ko ang hawak niya na isang device na ngayon ko lang nakita. Maliit lang ito pero kakaiba ang itsura. Hindi ko alam kung para saan iyon dahil hindi ito pamilyar sa akin. Napalunok ako ng laway na naipon sa bibig ko dahil sa hindi ko paglunok kanina.
She's The Gangster I Love, paano ko siya makakayang patayin? Hindi ko inasahan na makakaharap ko siya ng ganito kalapit. Para siyang bituin sa langit na hindi ganoon kadaling maabot.