Walang araw na hindi niligawan ni Bea si Cait. Hindi lang si Cait ang mayroong fresh flower everyday pati na rin ang Ina niya.
Namamasyal sila sa mall at pati mga kapatid ni Cait bini bili niya ng mga kailangan nila.
Hindi naging madamot si Bea sa pamilya ni Cait at At alam na din ni Cait kung anong klaseng buhay ang mayroon si Bea at hindi niya ito napansin kasi akala niya lang ay may magandang trabaho si Bea. Kaya nakabili siya ng sariling bahay at may kotse.
Ngayon alam niya na si Bea pala ay anak ng isang businessmana At ang matandang kapatid ni Bea ay nagmamahala sa isang banko sa Cebu.
Limang buwan na din ang nakakalipas ng niligawan ni Bea si Cait at naghihintay lamang ito sa matamis na Oo ni Cait.
Naisipan ni Bea na habang maaga pa, bibili siya ng bagong house and lot na para sa kanilang dalawa ni Cait. Dahil mahal ng Ina ni Cait si Bea at tanggap niya ng buo si Bea. Naisipan niya na ibigay ang binili niyang bahay sa pamilya ni Cait at ngayon na naka recover na ang Ina ni Cait sa sakit na tuberculosis dahil sa tulong ng pamilya ni Bea. Kaya napaka thankful ni Cait sa pamilya ni Bea.
Wala na silang problema pagdating sa pamilya nila kasi Legal na sila both side, Wala ng magawa ang parents nilang dalawa kasi alam nila na masaya ang kanilang mga anak. Kaya sinusupportahan ng both side ang relationship na meron silang dalawa ngayon.
Maaga pa talagang nagigising si Cait dahil sanay na ito. Nasa bahay siya ngayon ni Bea and yung sa amo niyang bahay naka stay yung pamilya niya.
Araw ng Linggo ngayon, kaya walang trabaho si Bea. Kaya naisipan niya na mag-jogging at bibili ng pandesal sa labas.
"Love? Bibili lang ako ng pandesal sa labas, sasama ka?"
"Ang aga aga pa, Love."
"Jogging?"
"Sige na nga po."
Hindi na pala si Cait nag papasok sa restaurant ng amo niya, tatlong buwan na ang nakakalipas kasi naawa na si Bea sa kaniya kaya kinausap niya ang amo ni Cait na kung pwede ay hindi na siya magtatrabaho, at na iintindihan naman ito ng mga amo ni Cait kasi matagal ng deserve ni Cait na magpahinga na kasi anim na taon din siyang nag tatrabaho sa restaurant na yun. Sa susunod na buwan ay magiging secretary na siya ng papa ni Bea kaya everyday siya nag ti-training.
[CAIT'S POV]
Habang nag jo-jogging sila ni Bea ay may isang kotse ang bumisina sa kanila.
"Oh, ikaw pala yan?"
"Hi bei, Kamusta?"
Oh, It's Maddie.
EXCUSE ME! andito yung nililigawan.
"Ah, okay lang."
"Sabay na kayo sa akin."
Alam mo naman siguro na nagjo-jogging kami mag o-ooffer ka pa na sasabay kami sayo.
"No thanks, Mads. Mauna na kami ni Bea.
"Ah, Oo mauna na kami Maddie."
"Sure kayo?"
"Oo, mads. Salamat nalang."
"Okay."
Umalis na agad sila ni Bea at nag patuloy sa pagjo-jogging. Nang biglang.............
[ BEA'S POV ]
HUMINGI kaagad ng tulong sa si Bea sa mga taong andun sa nangyarihan ng sakuna kanina dahil sinagasaan ni Maddie si Cait. At sa isip ni Bea ay parang plan ni Maddie na sagasaan si Cait dahil hindi niya lang man sila binalikan at patuloy lang si Maddie nagmamaneho ng kaniyang kotse.
Hindi papalampasin ni Bea ang ginawa ni Maddie kay Cait at dapat pagbabayaran ni Maddie ang lahat.
° HOSPITAL°
Naawa siya kay Cait ngayon, mabuti na lang at walang damage yung ulo niya. Kaya safe yung brain ni Cait. Maraming pasa sa katawan si Cait siguro sa lakas ng pagmamaneho ni Maddie ng kotse niya grabi yung impact.
Habang naka upo siya malapit sa bed ni Cait. Nakita niya na dahan dahang binuka ni Cait Ang mga mata niya.
"Love, Kamusta may masakit pa ba? Kamusta yung pakiramdam mo? Masakit ba ulo mo?"
"Love, kalma po yung paa lang yung sobrang sakit tapos yung katawan ko."
"Sorry,Love. Kasalanan ko to."
"Wala kang kasalanan, okay?"
"Kung ako nalang sana ang umalis kanina di ka sana nasagasaan."
"Love, wag mo nang sisihin yung sarili mo okay? Hindi natin alam na mangyayari pala to and hindi natin alam na makikita natin si Maddie kanina at hindi ko inaasahan na gagawin niya pala ito sa akin."
"Wag kang mag alala, Love. Hinahanap na siya ngayon ng pulis. At grabi yung galit nila Dad dahil sa nangyari sayo."
"Love, sinabi mo?"
"Opo, sila Dad ng bahala sa kaniya, Love."
"Thank you, Love."
" I love you, sorry kasi nangyari sayo to."
"I love you too, Love. Okay na po yun, okay?"
"Hindi lahat magiging okay, love. Kung hindi kapa gumaling at hindi pa siya nahuhuli."
"Ikaw talaga."
"Totoo naman, Love."
Lumapit sa kaniya si Bea para mahalikan siya sa ulo at sa lips.
"Gutom ka ba? Anong gusto mong kainin?"
"Ikaw!"
"Aba, wag dito love, mauudlot lang."
"Nako, Sabi ko ikaw bahala."
"Wag ka nang mahiya, love. Alam ko naman na gusto mo abs ko."
"Ikaw talaga, Loko loko ka talaga."
"Totoo naman, ha? Bakit ayaw mo?"
"Uwi ka na don, Beatriz."
"Mamaya na, Love. Kung andyan na si Camil at si Mama."
"Mama ka dyan!"
"Tita pala."
"Hindi ka pa naligo po."
"Bakit, Ikaw nakaligo ka na ba?"
"Bago po tayo umalis, naligo na ako."
"Kaya pala ang bango mo."
Ngumiti lang si Cait sa kaniya bilang sagot sa sinabi ni Bea.
Napakaganda ni Cait ngayon. Iba yung fit niya, sobrang simple parin niya kahit andyan na sa kaniya ang lahat, hindi maarte walang may nagbago sa kaniya.
Mamaya ay uuwi muna si Bea kung andyan na sila Tita at si Camil. Maligo lang siya at pagkatapos babalik na dito sa hospital.
"Anak, Kamusta ka na?"
Pagdating ni Camil at Ang Ina ni Cait.
Kinuha niya agad yung dala na bag na ang laman ay damit ni Cait. Kumuha kasi siya ng private room tugon ng kaniyang Dad.
"Okay lang, Ma."
"Ate, totoo po ba si Ate Maddie yun?"
"Oo mil, Tita pasensiya na kayo di ko naligtas si Cait kasi natumba din ako. Kasalanan ko po."
"Ikaw talaga, hindi mo kasalanan ang nangyari, nak. Dati palang duda na ako kay Maddie, eh."
"Ma."
"Totoo naman, Love. Pati ako duda na, eh."
"Anyway, hayaan niya na importante okay na ako."
"Nakausap ko na yung Dad mo nak, Bei."
"Ano sabi ni Dad, Tita?"
"Hindi pa nila nahuli si Maddie, at nagtatago daw ito. Wala din sa bahay ng kaniyang magulang."
"Humanda siya pagnakita ko siya. Hindi niya kilala yung binangga niya."
"Baka nagseselos siya sa inyo, Ate."
"Yun na nga sinabi ni Cait sa akin, Tita."
"May pagtingin ba yun sayo, anak?"
"Hindi ko alam, Tita."
"Nako mag-iingat ka baka, balikan ka niya."
"Hindi yan, Tita. Hinahanap na siya ng police ngayon kaya uuwi na din ako para tingnan yung binili niyang bahay doon kung andyan siya sisilipin ka lang."
"Love, wag na. Hayaan mo na ang mga police yung maghahanap sa kaniya."
"Andon si Carl at Clark kung papasok ka sa bahay niya, pasamahin mo ang dalawa."
"Nako, Tita. Wag na po. Ayaw kung pati sila masasaktan dahil sa akin."
"Hindi naman ako papayag na ikaw lang susulong sa bahay niya na mag-isa, Love."
"Kaya ko naman, Lo.....
"Alam kung kaya mo, pero natatakot ako, what if may baril pala siya. Wag ka nalang aalis dito kung pupunta ka sa bahay niya."
"Love na...."
"Dito ka nalang."
"Okay Sige na, magpapasama nalang ako sa mga police doon."
"Mabuti pa nga, anak. Magpasama ka nalang."
"Tatawag na ako sa police, Love. Wag ka nang magalit please."
"Give me your phone, Ako na yung mag cacall."
"Okay po."
"Under ka pala kay Ate Cait, Ate Bei eh."
"Mil..."
"Joke lang Ate Cait."
"Gutom na ba kayo? May bibilhin ako sa labas."
"Sasamahan na kita, Tita."
"Sige,nak."
LUMABAS muna si Bea at ang Ina ni Cait para bumili ng pagkain dahil nagugutom na siya. Sa di kalayuan may jolibee kaya bumili muna sila bago bumalik sa hospital.
[ CAIT'S POV ]
PAGKALABAS nila Bea at ang Mama niya ay ilang minuto lang bumukas yung pinto sinilip naman ni Camil at sa di inaasahan binisita siya ng kaniyang soon to be her manugang.
Lumapit naman si Camil sa mag asawa para mag mano. At lumapit kay Cait para magbeso.
"Hija, Kamusta ka."
"Mano po, Tita' Tito. Okay lang po, Tita."
"Wag kang mag-alala,anak makikita din natin siya pagbabayaran niya yung ginawa niya sayo."
"Maraming salamat po, kasi hindi niyo po ako pinabayaan. Malaki na po yung utang na loob ko po sa inyo."
"Nako, Ikaw talagang bata ka."
"Wag mo nang isipin yan, pinasaya mo ang anak namin kaya malaki din ang utang na loob namin sayo, anak."
Ano kaya sa feeling na matawag ka ng parents ng taong mahal mo na anak?
"Tama ang Tito mo anak, malaki ang pagbabago ni Bea ng dumating ka sa Buhay niya at sa Buhay namin, umuwi pa yan sa bahay dati para sabihin sa amin na natagpuan niya na. Yung taong iibigan niya. Pero yun nga nahihirapan daw siya sa pagpili sa inyo dalawa ni Maddie pero sabi ko sa kaniya mas pipiliin niya yung taong tanggap siya. Yung taong kaya siyang ipaglaban at ikaw yun Cait. Masaya kami kasi parang anak na din ang turing ng mama mo sa anak ko. Tanggap niya kayo lalong lalo na kami ng Tito mo at Kuya mo tanggap namin kayo ng buo, mga anak."
"Tita, Tito thank you po sa inyo. Kasi tinggap niyo kami ni Bea. Tapos tinulungan niyo pa ako inaangat yung buhay ko. Kaya mamahalin ko yung anak ninyo po. Kasi she really deserve a genuine love."
"Nahihiya nga po ako sa inyo, kasi kahit na hindi ko pa sinasagot si Bea po. Grabi na yung effort niyo sa akin."
"Alam naman namin anak na mahal mo yung poganda naming anak, kaso lang napaka bully niyan, ang kulit pa."
"Nako, Tita. Makulit po talaga."
"Sabihin mo agad sa amin pag nagpapasaway sayo si Beatriz."
"Wow, grabi family. Rinig na rinig ko yung pangalan ko sa labas, char hi dad, hi mom."
Hindi na namalayan ni Cait at ang parents ni Bea na dumating na pala ito at may dala dalang dalawang malalaki na paper bag ng Jollibee.
Lumapit naman si Bea sa parents niya para mag beso.
"Balae, buti naman at nakadalaw kayo dito."
"Malakas sa amin tong anak mo, Balae. Kaya hindi pwedeng hindi naman siya mabisita."
Lumapit ang mom ni Bea sa mama ni Cait para magbeso. Malaki na din ang pinagbago ng mama ni Cait ngayon, nakikita ang Ganda ng mag-ina kung mag aayos sila at magsuot ng magagarang damit. Nag iba man ang
takbo ng pamumuhay nila ngayon pero hindi nagbago yung ugali nila. Lalong lalo na si Cait binibigay ni Bea sa kaniya ang lahat pero hindi siya nakitaan ni Bea nang pagbabago ganun pa din. Yung Cait na simple, Hindi maarte, mabait at higit sa lahat ang pagiging humble niya at ma respeto. Kaya mas lalong napa ibig si Bea sa kaniya.
Umuwi ma muna si Bea para maligo at sinamahan siya ng parents niya sa bahay na binili niya.
Pagkatapos maligo ni Bea pumunta sila sa katabing unit para tingnan kung andyan ba si Maddie. Pero bigo sila dahil naka sirado at wala ng mga gamit sa loob.
"Mahahanap pa kaya natin si Maddie, Dad?"
"Wag kang mawalan ng pag-asa anak, mahahanap natin siya."
"Kakalbohin ko talaga yang babae na yan."
"Mom, kahit naman may nagawa siyang kasalanan kay Cait hindi naman pwedeng manakit tayo ng tao, hayaan natin ang karma na naghihintay sa kaniya."
"Don't tell me you make kampi of that girl."
"Of course not."
"Oh, mag away pa kayo dyan."
"Okay, you both win."
"Pero hindi ko alam kung ano yung gagawin ko sa kaniya pag nakita ko na siya."
"Same, hon."
"Mom, Dad."
"Oh, sya. Tara na."
"Wait lang Dad, pupuntahan ko muna sila Carl sa kabilang unit."
"Sabihin mo na eh lock nila yung door."
"Yes, Mom.
Bago sila umalis sa BEST FRIEND PLACE ay pumunta muna si Bea sa mga kapatid ni Cait para eh check kung okay lang ba sila.
"Carl, Clarky?"
Bilis namang binuksan ni Clarky ang door dahil kilala nila Ang hoses ni Bea.
"Ate Bei, pasok po."
"Thanks, Carl pero aalis na agad ako para balikan ko yung ate niyo. Para uuwi na sila Tita dito."
"Kamusta na po si Ate?"
"She's okay na po, may pagkain ba kayo dyan?"
"Meron naman po, Ate."
"Ah okay, pero mag order ako ng food niyo ha? But bago niyo buksan tingnan niyo muna. Close niyo yung door ha? Make sure naka close and yung mag deliver sa inyo dito, eh check niyo muna bago niyo kunin, sa kaniya okay?"
"Okay po, Ate."
"Okay po, Ate Bei. Thank you po sa food."
"Anything for the both of you."
"Call niyo agad ako ha? If may emergency or kay Ate Cait."
"Opo ate."
" Wag kalimutan yung instructions ko, ha? Aalis na po ako. Just wait your food."
"Opo, Ate. Ingat po kayo."
"Thank you po, Yung sabi ko ha? Wag kalimutan."
"Opo Ate."
Pagkatapos kausapin ni Bea yung mga kapatid ni Cait. Bumalik na sila sa hospital para maka uwi na sila Camil at Mama ni Cait sa bahay nila. Dahil walang kasama si Carl at Clark. Sinabihan ni Bea ang Guard na kung pwede bang eh double check yung mga taong papasok sa village. At kung ma aari ay tawagan sila kung babalik ulit si Maddie sa unit niya.
______________________________________
DISCLAIMER
• Please do not take this seriously as it is purely a work of fiction, just my imagination.
• If possible, whatever you read here, please leave it here.
____________________________________