Chapter 38
Pagkalabas ng condo ni Kisha ay mabilis na hinayon ni Jarred ang elevator. Nagtungo kaagad siya sa kotse niya sa inis na nararamdaman sa kasintahan. Wala na sana siyang balak bumalik pa ng opisina ngunit sa nangyari ay wala siyang ibang balak puntahan, kundi ang ubusin ang oras sa loob ng opisina niya. Ayaw niyang makaharap muli si Kishasa mga oras na iyon at baka kung ano ang magawa niya sa dalaga. Wala naman si Nald at Teo dahil nasa probinsya pa rin ang mga ito.
Pagdating ng alas syete ng gabi ay umalis na rin si Jarred ng opisina niya, at tinungo ang isang bar. Ayaw niyang umuwi sa bahay niya ng ganoong kaaga. Lalo na at alam niyang madaratnan lang niya doon si Ella.
"Sir," ani ng bartender ng ibaba nito ang alak na order niya.
"Thanks."
Habang lumilipas ang oras ay unti-unti na rin siyang tinatamaan ng espiritu ng alak.
Hindi niya alam kung nakailang order siya ng hard liquor, ang alam lang niya sa mga oras na iyon ay nalalasing na siya.
"You okay sir? Gusto po ba ninyong itawag ko kayo ng taxi?" alok ng bartender ng mapansing lasing na siya.
"Thanks, but no thanks, I have a car. I can manage," sagot pa ni Jarred sa nag-aalalang bartender.
"But sir,"
"Thanks for the concern. I can drive."
"Okay sir. Pero hayaan po ninyo akong ihatid ko po kayo sa sasakyan ninyo. Ibibili ko na rin po kayo ng kape sa malapit na convenience store. Tapos po pag medyo okay na po kayo ay saka na lang po kayo magmaneho."
"Sounds better."
Inalalayan si Jarred ng bartender. Matapos siyang maideposito sa driver seat ay umalis ito para bumili ng kape. Madaling araw na rin sa mga oras na iyon kaya kahit maingay sa loob ng bar ay ingay na lang ng ilang sasakyan ang kanyang naririnig sa labas.
"Sir kape n'yo po. Papasok na rin po ako sa loob ng bar. Baka po mapagalitan ako pag napansin ni manager na nawala ako sa pwesto ko."
"Take this," ani Jarred ng abutan nito ang bartender ng limang libo.
"Para saan sir? Napakalaki naman po nito."
"Tip, minsan lang akong makakilala ng taong concern sa kapwa niya na walang hinihinging kapalit."
"Sir tatanggpin ko po ito. Kailangan ko po talaga ng pera sa ngayon. Pero hindi ko po ito inaasahan. Kaya po salamat po talaga."
"Walang problema."
Napasunod na lang ng tingin si Jarred sa bartender na papasok muli sa loob ng bar. Napangiti pa siya ng maalala ang mga mata nito kanina na kitang-kita niya ang sobrang kaligayahan sa isang simpleng bagay.
Napatingin pa siya sa kalangitan. Nandoon ang ilang bituin na kumikinang. Hindi naman niya akalaing malalasing siya. Ang balak lang niya ay uminom para marelax ang isipan niya. Pero hindi niya mapigilang magalit, nang paulit-ulit na bumabalik sa isipan niya ang sinabi ni Kisha.
'Bakit hindi mo na lang sila pabayaan at hayaang mamatay ang anak niya!?'
Iba ang dating sa kanya ng katagang iyon. Hindi niya kayang mangyari ang sinasabi ni Kisha. Parang pinipiga ang puso niya pagnaiisip ang bagay na iyon.
Nang maubos niya ang kape ay nagmaneho na siya pauwi ng bahay. Habang binabagtas ang kahabaan ng daan ay mas lalo niyang nararamdaman ang pagkalasing.
Nasa tapat na siya ng gate ng bahay at hindi niya alam kung paano bubuksan iyon. Alam naman niyang tulog na si Manang Lena ng biglang bumukas ang gate.
Napakunot noo man at inaanig kung sino ang nagbukas ng gate ay hindi na lang niya pinansin. Mabilis nag drive at dinala ni Jarred sa garahe ang sasakyan. Halos hindi na siya nakalabas ng kotse dahil parang umiikot na talaga ang paningin niya, pero nabuksan naman niya ang pintuan at napatay niya ang sasakyan.
"Sir Jarred," ani ng malambing na tinig. Kahit hindi niya makita kung sino ang nagsalita alam niya kung sino iyon.
Naramdaman na lang ni Jarred ang pag-alalay ng dalaga sa kanya.
"Sweetheart," anas niya habang naglalakad sila papasok ng bahay.
"Sir Jarred, inaalalayan lang kitang makarating sa kwarto mo. Tigilan mo yang ginagawa mo," inis pa niyang saad.
Padabog na ibinagsak ni Ella si Jarred sa sarili nitong kama ng makarating sila sa kwarto ng binata. Naiinis kasi siya kay Jarred sa ginagawa nitong pagsinghot sa parteng leeg niya.
"Aray!" hindi napigilang daing ni Jarred ng tumama ang ulo niya sa headboard ng kama.
Bigla namang hinaklit ni Jarred ang kamay ni Ella at mabilis na kinubabawan ang dalaga.
"Sir Jarred ano ba? Bitawan mo ako."
"You're beautiful sweetheart," bulong ni Jarred ng dahan-dahan nitong sinamyo ang parteng leeg ni Ella.
"S-sir J-Jarred, tumigil k-ka."
"You scared?" mapang-uyam nitong tanong.
"T-tama n-na," pakiusap pa ni Ella. Hindi niya alam ang nangyayari, ngunit nararamdaman niya kung saan patungo ang sitwasyon nila.
Mabilis na hinalikan ni Jarred si Ella. Mapang-angkin, marahas at walang makakapigil. Kahit pinipilit na kumawala ay parang bingi si Jarred sa pakiusap ni Ella.
"J-Jarred huwag mong g-gawin sa akin 'to. P-please. Tama na," umiiyak na saad ng dalaga, pero hindi pinapakinggan ni Jarred.
Nandoon ang takot na mababakas sa mukha ni Ella, ng simulan ni Jarred alisin isa-isa ang suot niyang damit. Patuloy pa rin niyang nilalabanan ang nais ni Jarred ngunit malakas ang binata.
"Jarred ano ba? Tama na! Pakiusap! Tumigil ka na," sigaw ni Ella habang pilit na kumakawala sa pagkakahwak ni Jarred.
"Ilang lalaki ang nakasiping mo? Magaling ba sila? Napapasigaw ka ba niya? Sino ang ama ni Jarra? Napakalaki kong tanga para patulan at mahalin ng higit pa sa buhay ko ang isang babaeng katulad mo! Isa ka lang basura!"
Marahas na inalis ni Jarred ang sariling saplot at pumwesto sa gitna ni Ella.
"Huwag Jarred, please."
Walang pag-iingat na inangkin ni Jarred si Ella. Bingi siya sa mga oras na iyon sa pakiusap ng dalaga. Patuloy lang siya sa ginagawa habang pinapakinggan ang pagmamakaawa ni Ella. Ngunit bigla din siyang natigilan ng biglang naging blanko ang mga mata ni Ella. Walang emosyon na nakatingin lang sa kisame habang tumutulo ang mga luha sa mata.
"Ella," tawag niya sa dalaga, ngunit parang wala itong naririnig. Dahil nasa ganoon na nga silang sitwasyon ay ipinagpatuloy na lang ni Jarred ang ginagawa.
Ilang sandali pa ay naramdaman ni Jarred ang pagbabalik ni Ella.
"Tama na Jarred, huwag mong hayaan na mabuntis ako?"
"Ang ibang lalaki pwede kang mabuntis at ako hindi? But don't worry sweetheart. Hindi ko din gugustuhing magkaroon ng anak sa isang babaeng katulad mo."
Malapit ng maabot ni Jarred ang dapat niyang maabot kaya naman mabilis niyang inalis ang kaselanan niyang na kay Ella. Doon niya iyon inilabas sa labas ng katawan ng dalaga.
Matapos ang pangyayaring iyon ay kitang-kita sa mata ni Jarred ang pandidiri sa babaeng nakahiga ngayon sa kanyang kama. Inabot niya ang tissue na nasa bed side table at inihagis niya kay Ella. Nawala na rin ang pagkalasing niya sa mga oras na iyon.
"Look at yourself, mukha ka talagang basura," galit na saad ni Jarred at basta na lang iniwan si Ella sa kama.
Padarag pa niyang isinara ang pintuan ng banyo ng makapasok siya. Kailangan niyang alisin ang matinding pagnanasa na nararamdaman niya sa mga oras na iyon. Binuksan niya ang shower at hinayaang tumulo lang sa kanyang katawan ang malamig na tubig.
Bigla siyang natigilan. Ganoon pa rin ang epekto ni Ella sa kanya. Hindi niya intensyong gawin ang sapilitang pag-angkin dito. Kaya lang pinangunahan na naman siya ng galit at matinding pagnanasa sa mga oras na iyon. Nang maamoy niya ang mabangong halimuyak ng dalaga.
Isa pa ay hindi niya intensyon ang masasakit na salitang binitawan niya dito. Kaya lang hindi niya maamin sa sarili niya ang tunay na nararamdaman. Dapat galit lang siya sa dalaga. Dapat paghihigantihan niya ito. Iyon lamang dapat. Pero bakit ganoon ang puso niya. Kabaliktaran ang nadarama sa mga oras na iyon.
Nang mawalan ng emosyon ang mga mata ni Ella ay nakaramdam siya ng kakaiba. Takot? Kung ano man ay hindi niya alam.
Paglabas niya ng banyo ay tumuloy kaagad siya sa walk-in closet. Bago pa niya maisara ang pintuan ay natanaw pa niya si Ella sa kama habang nakatulala at nakatingin sa kisame. Nakabalot naman ng kumot ang hubad nitong katawan.
"Ella," tawag niya sa pangalan ng dalaga. Hindi naman siya pinansin nito. Hinawakan niya ang mukha ni Ella para sa kunin ang atensyon nito ng maramdaman niya ang paninigas ng dalaga.
"T-tama na. A-ayaw ko na p-po. M-mommy, m-mommy," nakikiusap na saad ni Ella habang patuloy na isinisiksik ng dalaga ang katawan sa gilid ng kama.
"Ella, what happened to you?"
Mariing umiling si Ella habang. Naramdaman ni Jarred ang matinding takot ng dalaga. Nang hawakan niya ang kamay ni Ella ay bigla na lang itong nagpumiglas at malakas na umiyak.
"Ella!" pigil ni Jarred sa dalaga ngunit mukhang hindi siya naririnig nito. Alam niya ang sitwasyong iyon. Naalala niya ang nangyari sa dalaga noong nakaraan. "Sweetheart," aniya.
Hindi na napigilang yakapin ni Jarred si Ella. Kahit nahihirapan siya sa pagwawala ni Ella ay pinilit niyang maikulong sa mga bisig niya ang dalaga. "Sweetheart, anong nangyari sayo? Why you didn't tell me. Please I want to know the truth Ella," bulong pa ni Jarred kahit nakatanggap siya ng ilang suntok at kalmot mula kay Ella. "It's me Jarred. Please calm down Ella for Jarra."
Nang masambit niya pangalan ni Jarra ay unti-unting kumalma si Ella. "Ella, sweetheart ako ito. Sorry for what I did earlier. I'm sorry for what I said. Alam kong walang kapatawaran pero hihingi pa rin ako ng tawad. Isa pa, I will dress you. Hmm."
Hindi man siya sinagot ni Ella, ngunit alam niyang pumapayag na ito. Mabilis siyang kumuha ng basang towel para linisan ang hubad na katawan ni Ella. Pagkatapos noon ay binihisan na ni Jarred ng damit ang dalaga. Hindi na rin ito nagwala at hindi na rin kumontra sa kanya.
Inihiga ni Jarred ng maayos si Ella sa kama. Nandoon na ulit ang walang emosyong titig ng dalaga. Pero wala naman tutol sa ginagawa niya. Nilagyan niya ito ng kumot. Pinagmasdan niya ang mukha ni Ella habang nakatingin ito sa kisame hanggang sa unti-unting ipinikit ng dalaga ang mga mata.
Pantay na ang paghinga ni Ella indikasyon na tulog na ito. Doon niya dahan-dahang idinampi ang kamay sa ulo ng dalaga at hinaplos ang buhok nito.
"You know what? I'm confused right now sweetheart. Ano ang pinagdaanan mo? Bakit ka nagkaganyan? Bakit mo ako iniwan? Please answer me Ella. Mag-usap tayo ng maayos bukas. Gusto kong malaman ang lahat Ella." pagsusumamo ni Jarred sa natutulog na dalaga. Hindi na rin niya napigilan ang bugso ng kanyang damdamin kaya marahan niyang inabot ang noo ni Ella para mahalikan. Dinampian din niya ng halik ang labi ng dalaga.
Ewan ba niya, sa mga oras na iyon nagdadalawang isip na siya. Parang ngayon lang siya natauhan sa lahat ng ginawa niya sa dating kasintahan. Mas mabuting sabihin na nakaramdam siya ng pagsisisi sa ginawang pagpapahirap dito at sa paglalayo niya kay Jarra. Kahit sabihing maganda ang intensyon niya sa bata. Alam naman niyang mali pa rin ang intensyon niya kay Ella.
Napailing na lang siya at napapikit habang iniisip ang mga nagawa niya. Mali man iyon pero sana ay magkalinawan na sila ni Ella. Siguro nga ay tama ang dalawa niyang kaibigan. Hanggat hindi sila nagkakausap ng maayos ni Ella, hindi siya makakamove on. Siguro naghihintay lang din siya ng closure. Dahil baliktarin man ang mundo. Sa mga nakalipas na taon, totoong nagmahal lang siya, totoong minahal niya si Ella. Kaya naman nasaktan talaga siya. Sakit na hindi niya maipaliwanag kaya naman napuno ng paghihiganti ang puso at isipan niya sa mga nakaraang taon. Ngunit sa mga oras na iyon nakaramdam din siya ng pagsisisi.
Wala sa sariling, nahiga si Jarred sa tabi ni Ella. Hindi niya alam pero sa mga oras na iyon. Noon lang siya nakaramdam ng kaginhawahan at kagaanan ng pakiramdam. Pagkapikit ng kanyang mga mata ay nakaramdam kaagad siya ng antok.
"Mahal kita Jarred."
Hindi malaman ni Jarred kung panaginip lang ba iyon? Kung narinig ba niyang talaga o nasa isipan lang niya. Hindi malinaw. Isa lang ang malinaw sa kanya sa mga oras na iyon. Panatag ang kalooban niyang mahiga sa kama habang nasa tabi niya si Ella.