CLAIRE
Nakatanaw ako sa labas ng bintana mula rito sa guest room ng bahay nila Isha. When I run for my life, dito ako dinala ng mga paa ko. I wasn't really thinking, tumakas lang ako the moment na nagkaroon ako ng chance.
Pinilit kong lumaban na mabuhay para kay Nate, para kay Ian. Ayokong isipin nila na basta ko nalang sila iniwan. Noong sumabog ang barko, kung saan ako isinakay, akala ko katapusan ko na. Pero hindi, mabait parin ang Diyos, malala man ang sugat na natamo ko, nabuhay ako. Hindi ko alam kung may puso pang natitira sa Nanay ko dahil kahit paano ay nagbigay naman siya ng gamot noong mga panahong iyon.
Araw araw ay nakikiusap ako sa kanyang palayain nalang ako, wala na din naman akong silbi sa kanila pero nauuwi lang sa pananakit kapag ipinipilit ko ang gusto ko.
Hindi ako nagtangkang tumakas ni minsan, ayoko silang bigyan ng dahilan para ikadena ako. I waited for the right moment. Kinabisado ko ang bawat galaw nila araw araw, malaya naman akong gumalaw sa loob ng bahay, katulong ang trato nila sa akin. Halos lahat ng gawaing bahay ay ako ang gumagawa.
Noon, marami pa silang tauhan, pero habang nagtatagal ay wala na silang maipa-sweldo sa mga ito hanggang sa ang driver nalang ang natira.
" Claire?" si Isha. Nakabalik na ito, hinatid niya sa labas ang mga magulang.
" Maraming salamat ulit sa tulong ninyo Isha." kung tutuusin ay hindi naman talaga nila ako kaano, ano.
"Claire, I told you, you and Nate are family. Kung hindi ka siguro kinidnap ng Nanay mo, kasal na kayo ni Ian. Who knows, you have a child together now." nalungkot ako at nanghihinayang sa halos dalawang taon na nawala sa amin.
" Luna was so sure, mahal na siya ni Ian." ipinagmalaki niya pa ito noong huling dalaw niya sa bahay. Narinig ko pang malapit na silang magtagumpay sa plano nila. Ang sakit marinig na nahuhulog na ang loob ni Ian sa kanya. Pero naging daan naman ito para makaroon ako ng lakas ng loob para takasan sila.
"I know my brother Claire, Ian won't just sit back after knowing what happened to you." I felt bad for Ian. Hindi niya deserve ang maloko. Mabuti siyang tao kagaya ng pamilya niya.
" Claire?" Pareho kaming napalingon sa pinto. Si Ate Chloe pala.
"Oh my God, I'm so glad you're okay." Hinila niya ako saka niyakap. "I'm so sorry for what happened to you." Napaluha ako, lahat talaga sila likas na mababait. "You're home now; no one will hurt you anymore. nandito kami. " ako na yata ang pinakamaswerteng tao para makilala sila.
" Salamat Ate Chloe. I'm sorry nadin, alam kong naabala ko kayong lahat." nakakahiya kasi talaga sa kanila, sa totoo lang.
" Claire, don't say that. You are family, remember. " pareho kaming napatingin kay Isha nang magsalita ito.
"Ang mga bata, Ate?" tanong niya sa kapatid.
"Theyre safe. Zade is with them. I wanted to bring Nate here, but sabi ni Dad wag nalang muna. I'm sorry, Claire." naiintindihan ko naman.
"Okay, lang po Ate, baka matakot lang siya sa akin, sa itsura ko." Nasunog ang kalahati ng mukha ko dahil sa pagsabog. Kahit sa mga braso ko ay may bakas pa ng trahedyang iyon.
"Its not that, Claire; Nate loves you; isa pa matalino siyang bata. Hindi lang talaga safe pa sa ngayon, for both of you." tumango ako.
" Isa pa, maibabalik naman sa dati sa ang mukha mo. Let me handle that pagkatapos nating masettle ang problema with that bitch Luna. " kinindatan pa ako ni Isha.
Natahimik kaming tatlo nang tumunog ang cellphone ni Isha.
" What? No way! " medyo napataas ang boses niya. Maging ang kilay niya ay salubong na.
" I need to go. " sabi niya sa amin.
" Isabelle, what is it? " takang tanong ni Ate Chloe dito.
Mukha kasing galit ito.
" Mom just called, Ian was going to some party in a Bar with that bitch. Malamang may pinapalano yong Luna na yon." agad akong kinabahan.
Luna will do everything para maging isang Rosales. Lalo na at alam na niya kung gaano kayaman ang mga ito.
" Don't worry Claire. Never magtatagumpay ang babaeng yon, not on my watch. Maiwan ko na muna kayo. I need to change, I have a party to attend. " nasundan na lamang namin siya ng tingin papalabas ng kwarto.
"Come, Claire. Let's fix ourselves dinner. Kaya na ni Isabelle yon. She's the Maldita Princess after all." agad naman akong sumunod kay Ate Chloe.
ALEXA ISABELLE
The man hired by Dad to look after Ian sent me the address and name of the bar where my twin brother and Luna went. I know she's up to something. She was probably thinking of getting my dear brother drunk to execute her plan. Too bad; I can't let that happen.
Eyes landed on me when I entered the bar. Abah! syempre maganda ako.
Ian used to get drunk a lot before, and I know a lot of bars, and this happened to be one of the many he used to go on a drinking spree. He stopped drinking a long time ago and this bitch all of a sudden take him here of all the places, a bar, seriously?
I looked around and spotted them. I requested to be seated above them. In that way, I can see them, but they can't see me.
I wanted to pour the iced tea, I just ordered into Luna's head. The bitch was acting prim and sweet toward my brother. May pahampas hampas pa siya kay Ian.
I kept eying them when my handsome husband called.
"Hi, baby love." malambing kong sagot. Aw! I miss him.
"Hi, my love, wait, bakit maingay? Nasaan ka ba?" patay na. Wala pa nga pala siyang alam sa mga happenings.
"I'm on a bar, my love. Playing spy on Ian again." deretso kong sabi.
"Did he go back to drinking again?" he asks, worried.
"No, my love, I will call you later, okay? I'll tell you all about it. And don't worry about me; I have bodyguards with me. The kids are with Kuya Zaide. They're safe." Ayokong mag-alala, ang pogi kong sungkit baka pumangit.
"Okay, my love. But be safe, okay? Whatever it is, I love you." Kinilig naman ako, sino bang hindi? He's still the sweetest sungkit ever.
"I love you more, my Lorenzo." Saka ko binaba ang tawag.
Hindi ko naman inaalis ang tingin ko kina Ian. I noticed Luna kept on giving Ian drinks. She's really up to something. When my brother went to the bathroom, malinaw kong nakita na may kung ano siyang inilagay sa inumin ng kapatid ko.
How pathetic and low can she be? Balak talagang pikutin si Ian?
I finished my margarita and decided to go down. Nakadalawang iced tea na kasi ako kanina.
"Oh my gosh, Ian, you're drunk, love. Let's go home." Narinig kong sabi ni Luna. Love mong mukha mo.
She sounds excited. My dear brother is gibberish and can hardly stand. Senenyasan ko ang kasama kong body guard.
"Ian, I'm taking you home, okay?" ulit pa ni Ante nyo.
"I don't think so." nagulat ito ng makita ako.
"Is-Isha?" That's right, it's me. Your greatest nightmare. "What are you doing here?" dagdag pa niya.
Let's play this game with her.
"Hi Luna, I was drinking with some friends. I spotted you earlier with Ian, but I don't want to disturb you two. But then I saw him, my poor brother. Was he drunk this early? That's not like him, by the way. I'm so sorry. I'm taking him home." I saw panic in her face.
"I can take him home, Isha. You can go back to your friends." nakangiti niyang sabi.
You'll wish but no.
"Oh no, it's fine, Luna." I gesture to my bodyguard, na kunin na si Ian. " He's my twin, I can take care of him." I smiled.
Wala naman siyang nagawa. Takot lang niya sa akin. Bago tumalikod ay tinanong ko pa ito.
"How about you? Do you want me to drop you off at your house?" Drop you to some ilog, maybe? Dagdag ng utak ko.
"Hindi na Isha. Sa-salamat nalang." good choice. Baka kasi maitapon ko talaga siya sa kung saang ilog.
"Well then, bye." saka ako tumalikod.
" Hmmm." Ian was murmuring when I went inside the car.
" Tsk! Troy Adrian, bukas ka sa akin. Let's go home na nga Kuya." baling ko sa driver.
Sa bahay ko siya dinala. It's now or never.
Pinagtulungan itong ipasok ng mga bodyguards sa isa mga guest room.
"May kailangan pa po ba kayo, ma'am?" tanong ng isa sa kanila.
"Okay, na Kuya. Thank you." Lumabas naman ang mga ito.
Aalisin ko na sana ang sapatos ni Ian. When Claire entered the room, pinakatitigan niya si Ian.
"He's drunk, Claire; sinadya siyang lasingin ng babaeng yon." Hinaplos niya ang pisngi ng kakambal ko.
"Ako na ang bahala sa kanya, Isha, ok lang ba?" napangiti ako.
"Ay salamat naman. I don't have to deal with him anymore. Alam mo ba noong nawala ka, ang hilig niyan maglasing," reklamo ko.
Mapait na ngumiti si Claire. Shit! Ang daldal ko talaga.
"Maiwan ko na kayo Claire."
I need to call my handsome husband.
Itutuloy...