In The Midst Of Chaos (ON-GOI...

heydiannns

11.9K 310 241

Liele, a young woman pursuing a Bachelor of Science in Accountancy (BSA) while silently battling her own demo... Еще

Disclaimer
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28

Chapter 16

283 13 11
heydiannns

Chapter 16

Trigger warning: Mention of selfharm.

Niyakap ko ang sarili nang maramdaman ang pagdampi ng malamig na hangin sa balat ko. We're standing in the side of seashore. In front of us is the dark vast ocean and the bright full moon. Bagaman ay gabi na ay kita pa rin namin ang dagat.

Matapos kasi ng naging sagutan nila, he drove me to a nearby seashore. Hindi ko alam kung bakit, pero baka gusto nyang pakalmahin ang sarili.

"Are you cold?"

Tanong nya. By the help of moon and lamp posts, it's easier for me to see his handsome face. Ganon pa rin ang mga mata nya, walang emosyon ngunit nakakalunod kapag nagawa ka nitong titigan.

Tumango ako bilang sagot.

"Wait for me here. Don't go somewhere else, mabilis lang ako."

Tinalikuran nya ako at naglakad palapit sa sasakyan. Nang makasakay ay mabilis nyang pinaandar ang sasakyan.

Binalik ko ang tingin sa madilim na dagat. Pinanood ko lang kung paano humampas ang malakas na alon habang hinihintay ang pagdating nya.

Makalipas ang ilang minuto ay may naramdaman akong malambot na tela sa ibabaw ng balikat ko. Kahit hindi ko lingunin ang nasa likuran ko ay sigurado akong si Akill iyon. Sa amoy pa lamang ng pabango na dumampi sa ilong ko ay sigurado ako roon.

"Saan ka nagpunta?" tanong ko.

"I just went at the nearest department store to."

Hinarap ko sya. "Binili mo to?" pagtukoy ko sa cardigan na suot ko. Its hue is white with a touch of ligh tblue.

Hindi sya umimik, abala sya sa paglatag ng malaking tela sa buhangin. Isa-isa nya ring nilalatag doon ang mga pinamiling pagkain na nasa paper bag.

"T-thank you," sambit ko dahilan para mapatingin sya sa akin.

"Sit here."

He tapped the space beside him. Sinunod ko naman ang sinabi nya, tahimik akong naupo doon.

"Do you like it?" tanong nya habang nasa dagat ang tingin.

"Y-yeah."

Hindi ko maiwasan ang mapahanga sa taglay nyang kagwapuhan habang tinititigan sya. Tila ba ang bawat parte sa kanya ay nagsusumigaw sa kaperpektohan.

Tahimik na naglabas sya ng isang kaha ng sigarilyo at nagsindi ng isa mula roon. I just watch how the cigarette between his index and middle finger bring it to his lips. He inhale deeply, and exhale with a sense of release.

"Naninigarilyo ka pala?" ani ko na bahagyang naubo pa sa usok ng sigarilyo.

Tinignan nya ako, "Y-yeah, kapag may iniisip lang."

Muli akong naubo. Nakita ko ang ginawa nyang pagbitaw sa hawak na sigarilyo dahilan para bumagsak ito sa buhangin. Inapakan nya pa ito upang apulain ang sindi nito.

"Bakit mo ginawa yon?" takang tanong ko matapos mapanood ang ginawa nya.

"Because you're coughing." balewalang sagot nito.

I hugged my knees and look at the dark vast ocean.

"You don't like smokers?" he asked suddenly.

"H-hindi naman," pag-amin ko. "We have different coping mechanisms. And we don't have the right to dislike someone just because of the way they cope with their problems. Kung iyon ang makakatulong sa kanila para pagaanin ang nararamdaman nila, let them be. "

Ngumiti ako ng mapait. Just like me, my coping mechanism is hurting myself. Whenever I feel like my world is slowly crushing down, isa lang ang alam kong gawin. Ang paulit ulit na saktan ang sarili ko.

Susugatan ko ang sarili and everytime na makakakita ako ng dugo, kumakalma ako.

I want to understand myself more. I want to know what is going inside of me.

"I find you interesting, Illara."

Bigla ay sabi nya. Saka ko lang napagtanto na nakatingin na pala ito sa akin. Hindi ko magawang humiwalay sa mga titig namin dahil pakiramdam ko ay unti-unti akong nalulunod dahil doon.

His eyes is emotionless, but I could feel that there is something behind it.

Nag-iwas ako ng tingin dahil naramdaman ko na naman ang hindi normal na pagtibok ng puso ko.

"There's nothing interesting about me." mapaklang sagot ko.

"If that's true, why am I interested in you?"

I could feel his gaze on me dahilan para mas lalo lamang bumilis ang tibok ng puso ko.

"Baka nasinghot mo yung usok ng yosi kanina, tapos pumasok sa utak mo." biro ko. Nang tignan ko sya ay masama ang tingin na ipinupukol nito sa akin.

"I'm dead serious, Illara."

Napasinghap naman ako. Halos mapunit na ang puso ko sa sobrang kaba samantalang sya ay parang wala lang sa kanya ang binibitawang salita.

"Gaano ba kadelikado ang mundo mo, Akill?" tanong ko, sinusubukang ibahin ang topic.

Bahagyang umawang ang kanyang bibig sa tanong ko.

"Sapat para kitlan ng buhay ang isang tao." nakatitig na sagot nya, tila binabasa ang magiging reaksyon ko.

"I'm not scared. "

Nangunot ang kanyang noo sa narinig.

"I'm not scared, because I know you're going to protect me."

Hindi sya nagsalita, itinuon nya lang ang tingin sa madilim na dagat.

"I don't know, but when I'm with you, I feel safe. Like, I have nothing to be afraid of, because... you're on my side." I said, meekly.

Mahigpit na kumapit ako sa cardigan na suot nang ibalik nya ang tingin sa akin. He is now staring at me gently.

"Why... why are you saying all of these?"

Mahinang nakagat ko ang ibabang labi bago nagsalita.

"G-gusto... ko lang na malaman mo."

Tuloy ay gusto kong sapukin ang sarili at pagsisihan na sinabi iyon nang balutin kami ng katahimikan.

"I-inaantok na ako. U-uwi na tayo."

Tumayo ako at mabilis na naglakad. Dinig ko ang pagtawag nya sa akin pero hindi ako nag-abalang silipin sya sa likod.

Dahil sa sinabi ko sa kanya ay parang umamin na rin ako na gusto ko sya! Nakakahiya!

Nang marating ang sasakyan ay mabilis na sumakay ako sa backseat. Sunod-sunod ang ginawa kong pagmumura sa sarili habang pinapanood syang maglakad palapit sa sasakyan.

Nang tuluyan nya nang marating ang kinaroroonan ko ay seryoso nya akong tinignan.

"Why are you sitting here at the backseat?"

Saad nya nang ilagay nya ang mga gamit sa tabi ko.

"D-dito kasi mas komportable." palusot ko kahit ang totoo ay nahihiya akong tumabi sa kanya dahil sa mga sinabi ko.

"It's more comfortable next to the driver seat." saad nya habang hindi inaalis ang tingin sa akin.

"A-ayos lang ako rito, Akill." giit ko.

He manly rolled his eyes at pabagsak na sinara ang pinto ng sasakyan. Ganon rin ang ginawa nya nang sumakay at naupo sya sa driver seat. Malakas na sinara nya ang pinto na parang may galit sya roon.

Napansin ko ang mahigpit na pagkakakapit nya sa steering wheel and how his foot pressing harder the accelerator when he start the engine.

Mabilis na nakarating kami sa mansion dahil sa bilis ng pagpapatakbo nya. Nang bumaba sya ng sasakyan ay malakas na sinara nya ang pinto dahilan para mariin akong mapapikit.

Mabilis na bumaba ako ng sasakyan at sinundan sya. Mabilis na naglalakad ito, tila tinataboy ako. Nilakihan ko ang mga hakbang para masabayan sya.

"Galit ka ba?" tanong ko nang tuluyang mapantayan sya sa paglalakad.

"Why would I?" tanong nito. Seryoso lang syang nakatingin sa unahan at hindi man lang ako tinapunan ng tingin.

"H-hindi ko rin alam."

Hindi sya umimik. Mas binilisan nya lang ang paglalakad dahilan para mapunta ako sa likuran nya.

"Akill naman!" pagmamaktol ko habang hinahabol sya. "Hoy! Ano ba kasing ginawa ko at nagkakaganyan ka?"

"Nothing. So shut your mouth. " he said when we finally reached the entrance of the mansion.

"Si Lolo? Did he left already?" tanong ni Akill sa dalawang maids. Bumati pa ang mga ito at bahagyang yumuko.

"Opo. Pagkaalis nyo ho kanina ay umalis na rin sya kaagad." sagot ng isa.

Tinanguan nya lang mga ito bago lagpasan. Nakasunod lang ako sa kanya hanggang sa marating namin ang living room.

"Stop tailing me, will you?" naupo ito sa isang single sofa and manly crossed his legs. Pinatong nya ang kanang siko sa armrest ng sofa and massage his temple.

"M-masakit ang ulo mo?" tanong ko at naupo sa isang mahabang sofa malapit sa kanya.

"Yeah, so stop bothering me."

Hindi ako sumagot. Pinanood ko lang sya kung paano nya masahehin ang sentido nya.

Tumayo ako dahilan para tignan nya ako.

"Where are you going?" tanong nya.

"Sa kwarto. Kukuha ng salonpas."

Nagsimula na akong lumakad para tunguhin ang hagdan. Nang marating ang aking silid ay kumuha lamang ako ng kailangan at mabilis na bumaba.

Pagbalik ko ay ganon pa rin ang posisyon nya. Naglakad ako palapit sa kanya at pansin ko naman ang ginagawa nyang pagtitig.

"Oh," saad ko nang makalapit sa kanya. I hand him the salonpas ngunit tamad na tinignan nya lamang ito.

"What do you want me to do with that?" nakakunot noong tanong nito.

"Nguyain mo saka mo itapal sa noo mo." sarkastikong sagot ko dahilan para samaan nya ako ng tingin. "Char!"

"Can you please be serious just this time? Mas lalong sumasakit ang ulo ko sayo."

bumulong ako. " Baka kapag sineryoso kita mainlove ka."

"What are you mumbling?"

"Secret, 'may crush ako sayo' ang clue."

"What?!" inis na tanong nito. Halos magsalubong na rin ang kanyang makapal na kilay.

"Wala, sabi ko bungol ka."

Nagtangis ang kanyang bagang. "Its you and your kanal humor."

"Pasalamat ka nga at hindi imbornal."

He just rolled my eyes on me. Kinuha ko ang kamay nya at nilagay doon ang salonpas. Nakita ko naman ang bahagyang pag-awang ng kanyang bibig.

"Uy! kinilig, crush mo na ko nyan?" pang-aasar ko pa.

"Help me put this on my forehead." matabang na sabi nya dahilan para matigilan ako.

Tanginang bawi yan!

Nagbaba ako ng tingin nang maramdaman ang pag-iinit ng dalawang pisngi ko.

"K-kaya mo na yan, m-malaki ka na."

"Why are you stuttering?" may panunuya sa tono ng boses na tanong nito. "You just need to help me put this on my forehead. That's it."

Nag angat ako ng tingin at sinalubong ang tingin nya. He smirked and licked his lower lips.

"What are you waiting? Put this already."

Nilahad nya ang hawak na salonpas dahilan para bumaba ang tingin ko roon.

"Come on. Hurry up! "

Nagitla ako dahilan para mabilis na kunin ko ang salonpas na nasa kamay nya. Lalo namang lumaki ang ngisi sa kanyang labi.

Ang lakas mang-asar ampota!

Marahang lumunok ako. My heart start pounding nang unti-unti kong binaluktot ang katawan para abutin ang mukha nya.

Halos hindi na ako huminga habang dinidikit sa noo nya ang salonpas. Ramdam na ramdam ko ang titig sa akin ng lalaki na mas lalong nagpabilis ng tibok ng puso ko. Halos manginig rin ang kamay ko sa kaba.

Umayos ako ng tayo nang matapos sa ginagawa. Bahagya pa akong umatras at napasinghap.

"Thanks." parang wala lang na sabi nito.

Pinigilan ko ang mapairap. Tangina. Halos himatayin ako sa kaba samantalang ang lalaking ito ay parang wala lang sa kanya iyon.

"M-matutulog na ako."

Paalam ko. Tinalikuran ko na sya at naglakad na palayo mula sa lugar na iyon. Gusto kong makatakas sa mga titig nya, isa pa, kapag nagtagal pa ako mula roon ay baka hindi ko na kayanin ang susunod na mangyayari.

Продолжить чтение

Вам также понравится

3.7M 294K 96
RANKED #1 CUTE #1 COMEDY-ROMANCE #2 YOUNG ADULT #2 BOLLYWOOD #2 LOVE AT FIRST SIGHT #3 PASSION #7 COMEDY-DRAMA #9 LOVE P.S - Do let me know if you...
To Love A Villain Chickennugget

Любовные романы

581K 20.2K 96
"Leave, you're free. Don't ever come back here again." She said, hoping he wouldn't return and she'll get to live Hael was shocked, "Are you abandon...
The Royal Chauhans Rivika

Любовные романы

462K 27.2K 44
The story continues to unfold, with secrets unraveling and new dangers lurking in the shadows. The Chauhan family must stay united and face the chall...
713K 43.7K 38
She was going to marry with her love but just right before getting married(very end moment)she had no other choice and had to marry his childhood acq...