Chapter 15
I was busy eating dinner when Akill enter the dining room. Binaba ko ang kubyertos na hawak at tinignan sya habang bahagyang nakaawang ang aking bibig.
Akala ko ay hindi na naman ako nito masasaluhan sa pagkain kagaya ng nagdaang dalawang linggo. Wala lang, nalulungkot lang ako kapag wala akong kasabay kumain. Minsan nga ay pinipilit ko ang mga maids na saluhan ako but they will just shook their head or refuse.
Siguro, masyado lang akong nasanay na may kasabay kumain noon sa bahay kahit na ang naririnig ko lang sa hapag ay puro pamumuna sa mga kilos ko.
"Lolo will visit here in the mansion tomorrow."
He announced as he sat in front of the dining table. I just nodded my head at tahimik na pinagmasdan ang kilos nya.
"M-maaga ka yatang umuwi ngayon?" tanong ko.
"Ahh, yeah, we finished our work early today." he lazily said.
Tumango ako. "Sobrang busy mo nitong nagdaang dalawang linggo, hindi ka ba napapagod kakatrabaho?"
Tumaas ang isang kilay nya, "What's with that sudden question, Illara? "
I licked my lower lip. "B-baka kasi may masakit sayo o baka bugbog na bugbog na ang katawan mo sa pagod, hindi mo lang pinapansin. Y-yung likod mo or yung balikat mo, masakit ba? For sure masakit yan! Ikaw ba naman umaga hanggang gabi nakaupo sa harap ng laptop, nagtatrabaho."
Nag-iwas ako ng tingin nang mapansin ang mapanuri nyang mga mata. Tila ba sinusuri ako noon mula sa loob at labas gamit lamang ang isang tingin.
"Are you concerned?"
Nakita ko sa gilid ng peripheral vision ko ang pagsandal nya sa upuan. He manly crossed his arm and put it on his chest.
"H-hindi ah!" deny ko. "Nagtatanong lang, magkaiba yon." sinilip ko sya.
"But why do you sound like you are concerned, Illara?" tila nanunuya nyang tanong. Humalukipkip pa ito.
"Assuming ka lang siguro." ribat ko. "Porque nagtanong concerned agad? Hindi ba pwedeng curious lang?"
Pagsisinungaling ko. Kanina kasi, habang papasok pa lamang sya ay napansin ko ang ginagawa nyang pagbali bali ng leeg na tila ba ngalay na ngalay ito. And even the way he moved his shoulder in circular motion na parang may iniinda sya mula roon.
He hissed. "You're caught on the spot, but you keep on denying."
"Syempre, mahirap na, baka isipin mong crush kita." kahit totoo naman.
He just stare at me lazily. Hindi na ako umimik, halata sa kanya na wala itong interes na kausapin ako. Bagay na dapat masaktan ako, ngunit mas lalo lamang noon pinupukaw ang interes ko sa lalaki.
Naglalakad kami palabas ng dining room, we just finished our foods. Nasa unahan ko ang lalaki habang ako naman ay nakasunod lamang sa kanya.
"A-akill..." I called him.
He stopped and turn around to face my direction. His thick and almost perfect eyebrows are arching.
"Kung masakit yung katawan mo, may salonpas ako. Gusto mo? Madali lang yon gamitin, ididikit mo lang sa parte ng katawan kung saan ang masakit."
Buti na lang ay hindi ko nagawang mag-isip bago sabihin iyon. Because probably if I did, my lips are shivering right now while talking.
He pressed his tongue in his cheek, trying to hide the small smile that is starting to form on his lips.
I heard him cursed. Tinalikuran nya ako, ngunit bago sya maglakad ay nagsalita sya.
"Yeah, I want it. Give me some... sanlopas."
Parang bangin ang bawat linyang binibitawan nya, wala namang kakaiba roon pero parang unti-unti akong nahuhulog.
Pinasadahan ko ng tingin ang repleksyon ko sa salamin. I was wearing a navy blue dress, its hue reminiscent of the deep ocean. I paired it with a simple white heels.
Ang unat na unat at itim ko namang buhok ay nakalugay lang. I didn't apply any make up on my face, gusto kong lumitaw ang natural na ganda ko. And with that look, lumabas na ako ng aking silid.
Habang pababa ng hagdan, I saw Akill down the stairs standing elegantly in navy blue polo paired with white pants.
Bahagya kong nakagat ang ibabang labi when I realized we're wearing a matching outfits.
He is staring at me blankly, hanggang makababa ako ng hagdan ay ganon pa rin ang titig nya. Pinigilan ko ang bumusangot. Akala ko ay magagandahan ito sa akin.
I was really nervous while we're heading to the dining room. Ramdam ko rin ang panlalamig ng aking kamay.
"Are you nervous? your hands are cold." Akill said. Bahagya pa nitong tinagilid ang ulo sa deriksyon ko para tignan ako.
Nakakapit ako sa braso nya dahil kailangan naming umarte--- marahil ay naradaman nito ang panlalamig ng aking kamay.
"M-medyo lang,"
"Don't be, I'm on your side. I'm not going to leave you." inalis nya ang kamay ko na nakakapit sa braso nya at marahan na pinisil yon.
I could feel my heart pounding by that simple gesture. Wala pa man ay halos mapunit na ang puso ko sa kaba, paano pa kaya mamaya kapag nasa harap na kami ng Lolo nya?
Whe we enter the dining room, I saw Don Haderous sitting in front of a dining table. He was much like the older version of Akill with angst and domineering aura. He was wearing a black suit that add more sophisticated on his look. Kung ano naman ang kinawala ng emosyon sa mga mata ni Akill, ay kabaliktaran naman ng sa matanda.
His eyes pierced right through me, a sudden small smile form on his lip. Nahihiyang nagbaba naman ako ng tingin.
"What's with this visit all about, 'Lo?" walang emosyon na tanong ni Akill. Pinaghila nya ako ng upuan at inalalayan nya pa akong maupo.
Kahit alam kong arte lamang ito ay hindi ko mapigilan ang matuwa sa kilos ng lalaki.
"I just want to check up on the new married couple."
I heard Akill hissed nang maupo sya sa tabi ko. Nilagay na sa hapag ang mga inihandang pagkain at tahimik na kumain kaming tatlo.
Ramdam na ramdam ko ang seryosong pagtitig sa akin ng matanda dahilan para hindi ko magawang malasahan ang pagkain. Masyado akong kinakabahan dahilan para panlamigan ako ng sikmura.
"Ahm..." I cleared my throat dahilan para maagaw ang atensyon nila. "Ako nga po pala si Illara, s-salamat po at nagawa nyong bisitahin kami." nakita ko sa gilid ng peripheral vision ko ang pag angat ng isang kilay ni Akill.
"You're welcome, hija." ngumiti ang matanda. "Isa pa, I want to meet you formally since my grandson..." tumingin ito kay Akill. "didn't even invite me on your wedding day. Sa judge na nga lang, hindi pa ako nagawang imbitahan. Nakakadismaya..."
Mapait na wika nito. Binalik nya ang tingin sa akin dahilan para mapaayos ako ng upo.
"Isa pa, he has the capability to provide you a grandiose and opulent wedding that will surely bound to be the talk of the town. Kaya, hindi ko maintindihan kung bakit sa judge pa kung pwede namang---"
"She's still a student, 'Lo." he cutted off. "That's why, I didn't publicize our wedding. Also, I know her beauty will surely attract everyone. You knew... I don't want any rivals."
Madiin kong nakagat ang ibaba kong labi. He complimented me! And... and he's telling to his Lolo na ayaw nya na may kaagaw sa akin!
"Furthermore, I yearn for our marital bond to be shielded from the scrutiny of gossip or sensational headlines. Thus, I have decided that..."
Hinawakan nya ang nanlalamig kong kamay na nasa ibabaw ng lamesa. Napansin kong napatingin doon si Don Haderous at bahagyang napangisi.
"a clandestine marriage before a revered judge shall be the ultimate expression of our love."
Kinilig ako kahit hindi ko naintindihan ang sinabi nya.
"If say so," binaba nya ang hawak na kubyertos bago ipatong ang dalawang siko sa ibabaw ng lamesa at pinagsalikop ang kanyang kamay. "But how did the two of you met?"
Lumunok ako para itago ang namumuong kaba sa dibdib ko. Magsasalita na sana ako nang unahan ako ni Akill.
"When I first laid eyes on her, she was crossing the university campus where she attends classes, and Nyx almost hit her. Nyx went over to make sure she was alright, and to my surprise, she was the one who apologized instead of getting mad. I was intrigued by her actions, and I couldn't help but keep my fixed on her, sensing there was something..." he licked his lower lips. "unique about her that piqued my curiosity."
I couldn't help but to gaze at him habang sinasabi nya ang mga iyon. Pansin ko rin ang pag galaw ng kanyang adam's apple.
"The second our paths crossed is when me and Nyx stopped at a cafe'. Unbeknownst to me, the cafe' we stopped was where she worked as a cashier." sinulyapan nya ako before continue talking. "After that, I found my self intentionally extending my visits to the cafe' after work, discreetly stealing glances at her."
Hindi ko maiwasan ang mapahanga sa kung papaano sya detalyadong magkunwento. Bagaman hindi ko maintindihan ang ilan sa mga sinasabi nya, nagawa nitong patakbuhin nang mabilis ang puso ko.
"Whenever our eyes met," bahagyang nakalingon ang ulo nya sa akin upang matitigan ako. "I quickly shifted my focus elsewhere. It was during these stolen glances, I became aware of a profound change within myself. My heart no longer beat in its unusual rhythm, but rather, it thumped forcefully as if being relentlessly pounded whenever she appeared before me."
He didn't tear away his stares on me while saying those words. Bagaman wala akong mabasang kahit na anong emosyon sa kanyang mata, maging sa kanyang mukha ay ramdam ko sa boses nya ang pagkasincere.
Ngunit sa kabila noon, alam kong hindi totoo ang mga iyon. Na kailangan lamang naming paniwalain ang matanda.
Sya na ang kusang humiwalay sa mga titig namin at itinuon na lamang iyon kay Don Haderous na taimtim na pinakatitigan sya.
"I courted her for two months, and when she finally said yes, I didn't hesitate to ask for her hand. I know it may seem too fast, but I was too eager to become her my wife. I love her so much that even in the short time we've known each other,... I already want to marry her."
"Is she aware of what kind of man are you? or even how dangerous your world is? " seryosong tanong nito sa apo.
I saw how Akill clenched his fist. "I can protect her."
"That's not the answer for my question, Akill."
Seryosong titig na titig lamang sila sa isa't-isa. Naramdaman ko ang unti unting pamumuo ng tensyon sa paligid. Akill is now glaring at Don Haderous habang nagtatangis ang mga bagang.
"I guess the answer is no." saad nito nang mapansin ang pananahimik ng apo.
"When did you start caring about my life, huh? " pabagsak na tumayo si Akill dahilan para marinig sa bawat sulok ng silid ang malakas na pag urong ng silya. "Isn't it enough that I already got married for you to fucking stop meddling in my life?" may pagtitimpi sa boses nya.
"I'm just concerned about her life, Akill."
Nagpakawala sya ng pekeng pagtawa. "Hindi ba't ikaw itong ginipit ako para lang magpakasal? That's why, I don't fucking understand why you're sudden acting like you're fucking concerned?!"
Madiin at matalim ang ginagawa nyang pagtitig kay Don Haderous. Puno na rin ng galit ang kanyang mga mata at tila isang kalabit na lang ay sasabog na sya sa galit.
"I did that for your own sake, Akill."
"You don't need to decide for me! Kaya ko ang sarili ko! "
Tila naubusan na sya ng pasensya dahilan para hindi nya na mapigilan ang pagtaas ng kanyang boses. Naramdaman ko naman ang pamumuo ng takot sa dibdib ko.
Hindi ito ang unang beses na makita syang magalit, ngunit pakiramdam ko ay ito ang unang beses.
"And you're telling me that you did that for my own fucking sake? Are you kidding me?" nagpakawala muli ito ng pekeng pagtawa. "You fucking did that because you were scared that our lineage will be erased from this world! and you will completely lose the power that you have longed for! "
Dumaan ang gulat sa mukha ng matanda. Hindi ito nagsalita dahilan para magpakawala muli ng pagpekeng pagtawa ang apo.
"You fucking put me in a situation where I had no other choice but to follow your desires. And that is getting married, right? You want me to start a family, have children so that our bloodline will not disappear and become one of the most influential and powerful individuals in this world." mapait na wika nya.
Ilang segundong binalot ng katahimikan ang bawat sulok ng silid. Ang tanging naririnig ko lang ay ang mabilis na pagtibok ng puso ko na tila anumang oras ay sasabog na iyon sa sobrang kaba.
"Akill..." pagtawag ko sa lalaki. Hinawakan ko ang braso nya para pakalmahin. Hindi nya ako nilingon. Nakatitig pa rin sya kay Don Haderous, but this time ay seryoso na iyon.
"You don't need to worry about her. As long as I can stand, and as long as I'm breathing,... I will protect her... No matter what."
Huli nyang sinabi bago nya hawakan ang kamay ko at hilahin ako palayo mula sa lugar na iyon.