-RUN AWAY FROM MR.HEARTLESS BILLIONAIRE-
:GUMUHO
-CHAPTER 21-
-NICO'S POV-
Wala akong naging laban ng hinila ni Ivan si Candice at tinutukan ako nito ng baril.
Pero pagka alis nila, nagmamadali rin akong lumabas ng mall para sundan sila.
Lumalalim na ang gabi nung mangyari iyon, nag stay ako sa tabi ng daan malapit sa mansyon ng mga Montero.
Nangunot ang noo ko ng marinig ang nakakapanindig balahibo na galing mula roon.
Mabilis akong bumaba ng kotse at lumapit sa malaking gate, nakita ko kung paano hinigit ni Ivan ang panga ni Candice.
Kitang kita ko ang galit nito, ang madiing hawak niya sa baril at ang pananakit.
Nagtago ako sa isang gilid ng makitang papalapit sila, pagkabukas ng gate...itinulak niya si Candice at saka sinarado iyon.
Isang malakas na pagbuhos ng ulan ang sumabay sa malakas ding paghagulgol ni Candice, hinaplos nito ang kaniyang tiyan bago lumakad, hanggang sa bigla siyang nawalan ng malay.
Lumabas ako sa pinagtataguan ko ng buhatin siya papunta sa kotse. Mabilis ang pagharurot ko ng kotse pauwi ng bahay.
"Manang!!" malakas kong sigaw.
Tinulungan nila akong buhatin si Candice para ihiga ito sa sofa. Basang basa ang katawan niya, pero patuloy pa rin ang pag agos ng kaniyang luha.
F*ck! He doesn't deserve this.
"May damit si Erica sa isang kwarto kumuha kayo dun. Bihisan niyo siya, at tawagin niyo ako pagkatapos para madala siya sa kwarto" utos ko.
Hinayaan ko sila na bihisan si Candice. Ako naman kumuha ako ng maligamgam na tubig, nang madala ko siya sa kwarto.
Pinatay ko rin kaagad ang aircon dahil sa nakita kong nanginginig ang katawan nito.
"Sir tumawag po pala si Maam Eri~" hindi nito natuloy ng magsalita ako.
"Ako na bahala, sige na magpahinga na kayo" sabi ko ng umalis sila sa kwarto.
Dahan dahan kong tinitigan ang mukha ni Candice.
At tila namanhid ang buo kong katawan na napatingin sa pasa niya sa kaniyang braso.
"Tsngina niya" gigil na sabi ko pagkatapos na bumuga ng hangin dahil sa galit.
Bakit niya nagagawang saktan si Candice ng ganito?!.
Bakit niya pinalayas ito? Alam niya na kayang buntis siya?!.
___
-CANDICE POV-
KINABUKASAN
Pagmulat ng mata ko, ramdam na ramdam ko pa rin ang panghihina ng katawan ko.
"M-maam gising na po pala kayo" isang katulong ang nasa harapan ko. Nanlalabo pa ang tingin ko ng marahan kong ikinuskos ang mata ko.
"N-nasaan ako?" tanong ko ng umupo ako sa kama na kinahihigaan ko.
Nanlaki ang mata ko ng bumukas ang pintuan ay bumungad dito ang lalaking matangkad, at seryoso ang mukhang nakatitig sa akin.
"Buti naman gising kana. Are you okay??" tanong nito.
"N-nico??N-nasaan ako?" tanong ko.
Lumabas ang katulong ng isang pagngiwi ang ginawa nito ng lumapit siya sa akin.
"Nasa bahay kita. Anong nangyari?! Pinalayas kaba ng gag*ng lalaking yon?" tanong nito ng biglang pumasok sa isip ko ang mga nangyari kagabi bago ako nawalan ng malay.
Hindi ako nakapagsalita ng bigla na lamang tumulo ang luha ko kasabay ng pailing iling na niyakap ang sarili ko.
Bakit niya nagawa sa akin iyon.
"A-ang sabi niya....mahal niya na ako e, nangako siya sa akin na k-kahit bumalik siya...ako at ako pa rin ang pipiliin niya..pero h-hindi ko alam kung bakit anong nangyari~...paulit ulit niya akong s-sinasaktan" iyak na sabi ko.
"Sabi ko naman sayo diba gag* siya. And you doesn't deserve him. Alam niya na ba??na buntis ka??" tanong nito na ikinatigil ko.
"D-dapat paba niyang malaman? May mababago paba??Sa oras ba na sabihin ko, magagawa ba niyang piliin ako" tanong ko ng kumibit balikat ito.
__
Nasa harap kami ng hapagkainan ni Nico, ng hindi ko magawang galawin ang pagkain na nasa harapan ko.
"Candice, you better should to eat. Tandaan mo, hindi ka pwedeng sumuko, hindi ka pwedeng mawalan ng pag asa. May bata kang dinadala!" madiing salita ni nico ng bigla itong lumapit sa akin at siya ang naglagay ng pagkain na ikinatango ko.
Pero sa bawat pagsubo na ginagawa ko, tila paulit ulit na bumabalik kung anong sakit ang mga nangyari sa akin.
'Hinahanap niya kaya ako?'
"P-pupuntahan ko si ivan" sabi ko ng ikinatigil nito.
"What did you say??" Si Nico.
"Nico, buntis ako...at anak niya ang dinadala ko, kailangan niyang malaman ang lahat" sabi ko ng pagak siyang natawa.
"Para ano??...Candice hindi ka pa naman siguro ganun katanga? Alam ko iniisip mo, gagamitin mo yang bata para piliin ka niya? Para magawa ka niyang mahalin ganun ba? Tsnginang yan. Sobrang martir mo! Look at yourself." Asik nito.
"Pero Nic~"
"Bahala ka sa gusto mong gawin Candice. Dalawa lang naman yan e...ang gagamitin mo ang batang yan para piliin ka niya, para mapilit na mahalin ka...o ang tuluyang tumakas mula sa poder niya" usal nito.
___
Nang matapos akong kumain, nagpahatid ako sa kaniya sa mansyon ng mga Montero. Isang mabigat na paghinga ang ginawa ko.
Alam kong tatanggapin niya ako sa oras na malaman niyang magkaka anak na kaming dalawa.
At sana hindi pa huli ang lahat.
At sana, ngayon....magawa niya akong piliin.
Dahan dahan akong lumakad papasok ng mansyon, pero ramdam na ramdam ko ang sakit na tumutusok sa dibdib ko.
Nagulat si Manang susan ng makita ako.
"C-candice??Ano pang ginagawa mo dito??!..." gulat niyang tanong sa akin.
Ngumiti ako ng mapait.
"M-manang si Ivan??" tanong ko ng hindi niya ako nagawang sagutin.
Nakita ko na hindi siya mapakali.
Hanggang sa hinihila niya ako palabas ng bahay na ipjnagtaka ko.
"Candice, umalis kana. Sige na, umalis kana! Iha...tama na!!Maawa ka sa sarili mo...umalis kana!" pilit niya akong itinutulak palabas ng bigla akong ngumiti.
"Manang, gusto kong makita si Ivan. May kailangan siyang malaman." Sabi ko at nagpumilit na makapasok sa bahay.
"Candice!!" bawal ni manang ng hindi ako nito napigilan.
Paakyat ako ng hagdan na may bahid ng ngiti, pero tila ang ngiti na iyon ay unti unting napawi habang papalapit sa kwartong dapat kong puntahan.
Ang nakakadiring ingay na mula sa kwartong iyon ay paulit ulit na tumutusok sa akin para manghina ako at mawalan ng lakas. Tuluyang bumagsak ang mga luha ko, nanlalabo ang mga mata ko. Ang bigat ng paa ko, pero nagawa kong ituloy iyon hanggang sa makalapit sa kwarto niya.
Tsnginaa!!..
Sa maliit na siwang ng kwarto, halos kapusin ako ng paghinga ng makita kung anong kababuyan ang ginagawa nila. Nanghina ako't pinipigilang takpan ang bibig ko para hindi bumulalas ang paghikbi ko.
"I-ivan"
Natigilan sila~ at parehang nagulat na napatingin sa akin. Nagmamadaling nagbihis si Ivan bago ako nito tinitigan ng mariin, kunot na kunot ang mukha niya.
"B-bakit mo nagawa sakin toh??" madiin kong tanong ng bigla siyang ngumisi.
"Come on Candice..dont tell me, hindi mo nagawa sa lalaki mo ang mga nakita mo??" Tanong nito na nagpabagsak sa balikat ko.
"Ivan...hindi ko lalaki si Nico" sinubukan kong lakasan ang boses na iyon ng bigla nalang siyang inis na pumasok sa kwarto nito at pag balik niya.
"THEN WHAT IS THIS??HA? ANO TOH CANDICE??TSNGINA!!..PINAIKOT MO AKO!!..ANO YAN?" singhal na tanong nito saka hinagis sa mukha ko ang isang papel.
Kumunot ang noo kong lumuhod sa harapan niya para pulutin iyon, at halos umuwang ang labi ko sa gulat at panginginig ng makita ang larawang naghahalikan.
"I-ivan...ivan hindi ako toh??!..H-hindi totoo toh!" sigaw ko saka humarap sa kaniya.
"TSNGINA HINDI TOTOO? EH MUKHA MO YAN DIBA??" sigaw niya ng bigla niyang hinila ang damit ko.
"UMALIS KANA CANDICE BAGO PA KITA MASAKTAN!!..UMALIS KANA! MAGSAMA KAY~" hindi nito nagawang ituloy ng dahan dahan akong nawalan ng balanse at niyakap siya ng mahigpit.
"Ivan, maniwala ka saken...h-hindi totoo yan!!" Sabi ko ng bigla niya akong itinulak.
"UMALIS KANA AT WAG KA NG MAGPAPAKITA SA AKIN!!...OO CANDICE, MINAHAL KITA SA PARAAN NA AKO LANG ANG NAKAKA ALAM, PERO TSNGINA ANO YAN? GINAG* MO AKO!" sabi nito ng umiling iling ako.
"Ivan, hindi ako yan...m-maniwala ka...h-hindi ako yan" paulit ulit kong sabi ng biglang lumapit si scarlet at kumapit sa braso ni Ivan.
"OH COME ON CANDICE!!..YOU'RE SO PAVICTIM!!..BAKIT HINDI MO NALANG AMININ NA MALAND* KA AT LALAK~" hindi natuloy ni Scarlet ng bigla ko siyang akmang susugurin ng sanggain ako ni Ivan.
"UMALIS KANA CANDICE!!" sigaw niya.
Pinilit kong hawakan ang kamay nito ng bigla niya akong hinila at kinaladkad pababa ng hagdan at palabas ng mansyon. Sobrang lakas ng paghikbi ko, matitiis ko ang mga pananakit niya sa katawan ko. Pero hindi ito~..
"TSNGINA MO!!" si Nico na biglang sumugod at sinuntok si Ivan.
"MAS TSNGINA KA!!LUMAYAS KAYO DITO!!AT IKAW SAYONG SAYO NA SIYA!!..ANG KAPAL NG MUKHA NYO PARA MAGSAMA PA KAYONG PUPUNTA DITO??" singhal ni ivan.
Tuluyan akong nanghina
"MAS MAKAPAL ANG MUKHA MO GAG* KA!!..ISA KANG TSNGA!..ANG LAKI MONG TSNGA!" sigaw ni Nico bago ako nito hinila palabas ng bahay na iyon.
Pagpasok ng kotse, malakas na pagsipa ang ginawa ni nico at naiinis niya akong tinignan.
"ANO??IIYAK KAPA? MAGPAPAKATANGA KAPA??CANDICE TSNGINA NAMAN!TAMA NA! MAGING MATAPANG KA NAMAN!!..HINDI SA LAHAT NG ORAS, MAGPAPAKATANGA KA SA LALAKING YON!!..WALA SIYANG KW*NTA!!" singhal nito.
Nanginginig ang katawan kong tumingin sa kaniya.
"N-nico...y-yung picture...m-may nakita si Ivan...n-na naghahalikan tayo" nanginginig kong sinabi ng pagak siyang natawa.
"APEKTADO KA SA MGA KATSNGAHAN NILA??NA SILA RIN ANG GUMAWA? CANDICE, ALAM NATIN PAREHO NA WALA TAYONG GINAWANG MASAMA!!.." singhal nito.
"Nico, buntis ako!!M-magkaka anak kami" iyak ko pa ng malakas niyang hinampas ang manobela.
"ETO NA ANG PAGKAKATAON MO! TO RUN AWAY FROM HIM!!..TAMA NA ANG PAGIGING MARTIR MO, TAMA NA ANG SAKIT NA DALA NIYA SAYO!!GUMISING KANA!!..AT WAG KA NG UMASA!...ITAGO MO YANG BATANG DALA DALA MO NA ANAK NIYA!!..HE DOESN'T DESERVE TO KNOW THAT YOU ARE PREGNANT! HINDI NIYA DESERVE NA MAGING AMA NG ANAK MO" madiing sabi nito bago pinaharurot ang kotse.
Dumiretso ako sa bahay namin ng mga magulang ko, pero halos gumuho ang mundo ko sa mga naabutan ko.
"M-maaa...ma anong nangyari??" Nag aalala kong tanong at kaagad lumapit sa ambulansyang nasa tapat
"Ang papa mo!!Candice ang papa mo!!P-patay na ang papa mo" sabi ni mama na tuluyang nagpagsak sa sarili ko.
Tsnginaaa...bakit sakin pa nangyayari toh??Bakit ako pa??!...
TO BE CONTINUE
JUST WAIT FOR HER BIGGEST REVENGE FOR HIS HUSBAND...THANKYOU FOR ALWAYS READING