-RUN AWAY FROM MR.HEARTLESS BILLIONAIRE-
:PAIN
-CHAPTER 20-
-CANDICE'S POV-
Umasa ako, nagpakatanga ako sa taong akala ko handa akong ipanalo.Namamanhid na ang buo kong katawan sa paulit ulit kong ginagawa.
Ang haplusin ang walang katapusang pagluha.
Sobrang sakit sa dibdib at hindi ko magawang tumahan, hindi ko kayang ngumiti at kalimutan kung paano niya ako pinaikot sa mga matatamis niyang salita.
And now?
Nandito ako sa kwarto ko, kung saan ramdam na ramdam ko ang malamig na sahig. Kung saan ang paligid ko ay tambakan ng mga maruruming bagay, habang hinahaplos ko ng marahan ang tiyan ko.
'Ano bang mali sa'kin.'
'Anong meron siya na wala ako?'
Bakit hindi niya ako magawang piliin.
Ang buong akala ko, sa oras na bumalik siya ako at ako pa rin ang pipiliin niya.
Pero tila nakalimot ito sa kung anong ipinangako niya ng magkita ulit sila.
Gaano ba kalakas ang epekto ng pangungulila niya kay scarlet.?
Malakas na pagbuntong hininga ang ginawa ko, ayoko na ng ganitong pakiramdam.
Hindi ko na kaya, durog na durog na ang puso ko. Humiga ako sa manipis na telang higaan ko, at sa pag kakahiga ko, mainit na likido ng luha ang huling dumampi sa pisngi ko bago ko marahang ipinikit ang mga mata ko.
Sana bukas maayos na.
Sana bukas okay na.
Sana bukas mawala na ang sakit.
_
K I N A B U K A S A N
Pagkabukas ko ng pintuan ng kwarto ko, dumiretso akong bumaba sa hagdan.
Hindi ko rin alam kung dapat paba niyang malaman ang lahat.
Na nagdadalang tao ako?!.
Kumunot ang noo ko ng marinig ang boses ng isang babae na mula sa sala.
Takang taka akong nagmamadaling bumaba
at tila namanhid ang buo kong katawan ng magtama ang mata namin.
"What are you doing here?" asik na tanong ko sa kaniya.
Ramdam ko pa rin ang hapdi ng mata ko dala na rin sa pag iyak ko kagabi.
Tumaas ang kilay ni scarlet at natigil sa ginagawa niyang pagluluto.
"Im here for my boyfriend!" sabi nito.
"Ang kapal talaga ng mukha mo noh! Handa ka talaga maging kabet malapitan lang ang asawa ko?" singhal ko ng bigla siyang tumawa.
"Mas makapal ang mukha mo. Ako ang totoong mahal ni Ivan. At ikaw? Poor girl na ginawang rebound" singhal niya ng nainis akong nilapitan siya.
"UMALIS KA DITO!! LUMAYAS KA DITO!!" sigaw ko at hindi ko na napigilan ang sarili kong sabunutan siya.
Gigil na gigil ako ng malakas din niyang hinablot ang buhok ko.
Nasasaktan ako ng bigla akong nawalan ng balanse at saka niya ako malakas na sinampal.
"IKAW ANG LUMAYAS DITO! DAHIL PARA KANG SARDINAS NA MAHILIG ISIKSIK ANG SARILI SA TAONG HINDI KA NAMAN MAHAL AKO ANG GUSTO NI IVAN KAYA GET OUT!" singhal niya.
"B-bitawan mo ako, nasasaktan ako" sabi ko ng mas idiniin nito ang kuko sa aking balat.
Nang bigla nalang din nangunot ang noo ko, ng bigla niyang sinubunutan ang kaniyang sarili.
Kinuha niya ang kamay ko at saka ito idinampi sa buhok niya na animo'y sinasabunutan ko siya.
"AHHH OUCH! STOP HURTING ME...N-NASASAKTAN AKO" sigaw niya.
"Scarlet hindi kit~" hindi ko natuloy ang dapat kong sabihin ng biglang may humawak sa kamay ko.
Nakita ko kung paano hinila ni Ivan si Scarlet mula sa kaniyang likuran.
Kabang kaba ang dibdib kong tinignan siya.
"I-ivan..She hurt me!" sumbong ni Scarlet na sinamahan pa nito ng pekeng pag iyak.
"W-wag kang sinungaling ako nga yu" -ako.
Isang matalim na pagtitig ang ginawad ni Ivan ng hinatak niya ang kamay ko.
"Why you hurt her?! Candice ano bang pumasok sa utak mo ha?!.." singhal nito na ikinangiwi ko.
Heto na naman!.
Ang tsnginang sakit na paulit ulit at paunti unti akong pinapatay.
Tsngina Ivan.
"Hindi ko siya sinaktan." Sabi ko saka tumingin sa kawalan ng bigla niyang marahas na kinuha ang braso ko at diniinan ito.
"CANDICE BINABALAAN KITA!!" singhal na bulong nito ng bigla kong malakas na binawi ang kamay ko at tinitigan siya.
"IVAN! BAKIT KA GANYAN??Tingin mo talaga sasaktan ko siya ng walang dahilan?!..Ako pa talaga yung masama?! Tsngina ka! Sabi mo mahal mo ako diba? Sabi mo gagawin mo lahat, sabi mo sumugal ako ikaw na bahalang ipanalo. Pero tsngina ivan. Umasa ako, pero bakit ganito?? Bakit paulit ulit na yung sakit?!." Hagulgol na pag iyak ko habang sinasabi iyon sa kaniya.
"Ako yung asawa mo Ivan" dagdag ko pa.
"Stop this drama" sabi niya saka ako tinalikuran.
Hindi ako sumabay sa pagkain, pero mula sa kinaroroonan ko rinig na rinig ko ang nagiging usapan nila.
"So how's your wife?." tanong ni Scarlet.
Tinignan ko ang itsura ni Ivan, hindi siya makasagot habang dahan dahan itong ngumunguya ng pagkain.
"She's okay"
"Really?!..So tell me, sinong mas masarap magluto?" tanong ni Scarlet bago nito tinitigan si Ivan
"Syempre ikaw" sabi ni Ivan na tumusok sa dibdib ko. Mabilis akong kumuha ng tubig ng maramdaman ang pagbigat nito.
Gusto ko ng makalaya sa sakit na nararamdaman ko. Hanggang sa natapos sila, nakaupo lang ako sa sofa, ng makita si Ivan ng bigla itong mabilis na umakyat sa hagdan.
"Candice!" agad akong napatingin sa kaniya.
"B-bakit yan??" tanong ko ng makitang hawak niya ang dress na binili nito sa akin galing sa mall.
Tila nanlumo ako ng makita na iniabot niya iyon kay Scarlet na nasa kwarto nya,nakita kong sumunod siya dun, mapait akong ngumiti kasabay ng pagbagsak ko sa sofa.
Umalis silang dalawa, at ni hindi nagawang magpaalam ni Ivan sa akin.
Para akong hangin kung ituring niya.
Sobrang sakit~...
___
Nagbihis rin ako, at lumabas ng mansyon. Gusto kong maalis ang sakit na nasa dibdib ko kahit papaano.
Si Nico ang kasama ko, pero todo reklamo siya ng makita ang pasa sa katawan ko. Nanggigil ito habang naglalakad kami sa mall.
"Tsngina Candice kung ako sayo, iwanan mo na siya. Look at yourself hindi na kita kilala" asik niya.
"Nico mahal ko si Ivan, at m-magkaka anak na kami" sabi ko saka marahan na hinaplos iyon ng pagak siyang natawa.
"Oh tsngina ayan pala sya e" sabi nito.
Sinundan ko ang tinignan nya, at agad nanlaki ang mata ko ng makita sina Scarlet at Ivan na magkasama. Pilit kong hinila ang kamay ni Nico ng hindi siya nagpaawat.
"HOY TARANT*ADO KA!" sigaw ni Nico. Pagkalingon ni Ivan, isang suntok ang natanggap niya.
"BAKLA KABA HA! HINDI MO PAGMAMAY ARI ANG BUHAY NI CANDICE PARA BUGBUGIN SIYA! HAY*P KA!!..AT HARAP HARAPAN MO PA TALAGANG NILOLOKO, ANONG KLASENG PUSONG MERON KA?!ANG KAPAL NAMAN NG MUKHA MO" sigaw ni Nico.
"What the f*ck!!" Singhal ni Ivan at saka ako masamang binalingan.
"BAKIT KA NANDITO HA? AT BAKIT MO KASAMA ANG LALAKING YAN?" asik niya sa akin saka akma akong hihilain ng kinuha ni Nico ang kamay ko.
"WALA KANG PAKE!!..ETONG TATANDAAN MO, HINDI PA TAYO TAPOS!" sigaw ni Nico saka ako kinaladkad palayo doon. Inis ko siyang tinignan.
"Nico, bakit mo ginawa yon?bakit mo siya sinuntok?" Nag aalala kong tanong.
"HE DESERVE THAT CANDICE. KULANG PA YUN, TSNGINA NAMAN OH!!CANDICE GUMISING KANA SA KATANGAHAN NA MERON KA! MANHID KABA??!...TINGIN MO BA MAGAGAWA KA NIYANG MAHALIN??!.." singhal niya dahilan para matigilan ako.
Isang kamay ang mahigpit na humawak sa braso ko, dahilan para mapatingin ako dito. Marahas akong hinila ni Ivan, at inambahan niya ng baril si Nico ng magtangka itong lumapit.
Pagkasakay sa kotse, at pagdating sa bahay. Halos itulak niya ako papasok, sobrang sakit at panghihina sa sarili ko, parang kahit anumang pagkakataon ay babagsak ako.
"BAKIT KASAMA MO YUNG NICO NA YUN HA??TELL ME CANDICE?! ANO? LALAKI MO BA TALAGA YON?" sigaw na singhal niyang tanong.
Nangunot ang noo ko.
"F*CKING TELL ME! NAKIKIPAGLAND*AN KA SA LALAKING YON?" Tanong niya ng madiin nitong hawakan ang panga ko sa galit.
"HOW CAN YOU SAY THIS TO ME?!..NAKIKIPAGLAND*AN EH AN0NG TAWAG SA GINAGAWA MO?!..HA? BONDING WITH YOU'RE EX IN PUBLIC?!..ANG BALEWALAIN AKO NG DAHIL SA KANIYA?!..COME ON IVAN, TSNGA KA!!NAPAKATSNGA MO!!.." singhal ko habang humahagulgol ng iyak ng biglang nanggagalaiti ang kamay niyang may hawak na baril.
"PUMASOK KA SA LOOB!!NOW! AT AYOKONG NAKIKIPAGKITA KA SA LALAK~" hindi nito nagawang ituloy ng magsalita ako.
"Sasama ako sa kaniya." Malamig kong sabi.
Nakita ko ang pag init ng mukha niya ng hablutin nito ang buhok ko sa panggigil niya. Mariin akong napapikit kasabay ng pagtulak niya.
"SASAMA KA KANIYA! THEN F*CKING GO! UMALIS KANA! GUSTO MO KALADKARIN PA KITA PALABAS" singhal niya na ikinangisi ko ng mapait.
"Syempre, hahayaan mo na akong umalis. Nandyan na siya e, diba? Ano pa bang silbi ko? Diba?" Sabi ko. Nakita ko kung paano nangunot ang noo nito ng biglang hatakin ang braso ko palabas ng gate.
Tuluyang bumagsak ang luha ko, kinakapos ako sa paghinga dahil sa paghagulgol ng pinanlakihan niya ako ng mata at mas naging madiin ang kuko nito sa balat ko na nakaugalian niyang gawin.
"GUSTO MO NG UMALIS DIBA?? KASE ANO? PARA MAGING MALAYA NA MAKIPAGLAND*AN SA LALAKING YON! EDI PWES! LUMAYAS KA!!" sigaw nito.
"I-ivan...n-nasasaktan ako..." garagal na boses kong pagmamakaawa sa kaniya.
Binitawan niya ako at tuluyan niyang sinarado ang gate, bagsak balikat akong napatingala ng biglang bumuhos ang malakas na ulan. Marahan kong hinaplos ang magkabila kong braso, at bago mapait na nginisian ang tiyan ko.
"M-malaya na tayo a-anak...m-malaya na si Mommy. H-hindi na t-tayo masasaktan" iyak kong sabi bago humakbang papalayo, pero agad akong nahilo at tuluyang nawalan ng malay.
TO BE CONTINUE