-RUN AWAY FROM MR.HEARTLESS BILLIONAIRE-
-CHAPTER 14-
_____
-IVAN'S POV-
K I N A B U K A S A N
Halos hindi ako nakatulog kagabi dahil sa konsensya ko. Tsngina, hindi ko rin alam kung bakit bigla nalang siyang umiyak.
"Tol, mabaho ba hininga kapag uminom ka ng alak tapos nakipaghalikan?" hindi ko naiwasan na tanungin iyon.
Natigilan sila sa ginagawa nila at tawang tawa akong tinitigan.
"Teka, siraulo kaba?"
"Baka ikaw? Im seriously asking dude" asik ko sa kaniya.
"May kakaiba bang nangyari kagabi?" tanong ng isa kong tropa habang nagpapaypay dun sa niluluto niya.
"Wala, nagtatanong lang ako." Sabay iwas ko ng tingin ng bigla akong buhusan nito ng tubig sa mukha.
"Ulol, lalaki kami dude. So ano nga? May halikan bang naganap between you and Candice?" Tanong nila.
Kamot ulo akong tumango, Tsngina hindi ko na yata maiwasang mangamatis na tila nahihiya.
"Tsnginang mukha yan, kinikilig kaba?" Pang aasar nila.
"Ulol, wag ka ngang lumapit sakin napaka panget mo" asik ko saka ngumiti.
"HOY!!NABABALIW NA AMPT...NGUMINGITI NGITI NA IBA NA YAN" sabi nila.
"Im not smiling. Natatawa lang ako sa mukha niyo, ang panget nyo" sabi ko ng sundutin nila ang bewang ko.
"Sipain kita jan." Pang hahamon ko.
"Nangangamatis ka dude! Para kang nakablush on oh...gag* anong klaseng kabaliwan yan Ivan?" ngisi nila.
"Sapak gusto niyo?" asik ko pa.
"Seryoso dude. May halikan nga? Sinong humalik?" tanong nila.
"Ako" pag amin ko.
Mula sa kalayuan, sinubukan kong tanawin si Candice. Nakaupo ito sa may mga buhangin, at hindi ko maiwasang mapaawang ang labi.
She's so hot.
The way he smile.
The way he looks at me.
F*ck.
"Oh"
Inis akong napatingin ng abutan nila ako ng malaking towel sa mukha ko.
"Baka magtulo laway mo sa kakatitig sa kaniya" sabi nila saka tumawa.
"Ulol" sabi ko.
"Dude, kung may kakaiba ka ng nararamdaman. Ituloy mo na, usong kalimutan ang nakaraan at magsimula ka sa bagong tao at sabay kayong gagawa ng masasayang memories. Wag mong ikulong yang sarili mo sa taong matagal ng wala sayo." Asik ni Jared.
"What do you mean?"
"What i mean??!..Ligawan mo na, baka kapag naunahan ka ng iba at kapag nafall siya sa iba. Krrrkk..wala na olats kana" sabi nila na ikinangiwi ko.
Napataas ang noo ko ng muling pagbaling ko ng tingin kay Candice ay may isang lalaki ang lumapit sa kaniya. Umupo ito sa tabi niya na ikinakunot noo ko.
"Oh kita mo? Tumataas na agad yang dugo mo kapag may lumalapit lang sa kaniya. Dude, ako na nagsasabi. He deserve to be love not be hurt." Asik nila, umiling iling akong iniwan sila dun saka lumapit kay Candice.
"Are you alone?" rinig kong tanong ng lalaki kay Candice.
"No, nasa tabi tabi lang yung asawa ko. At lumayo kana sa akin, baka mapahamak ka kapag nakita ka niya" sabi ni Candice na tila ikina tuwa ng puso ko.
Tsngina.
Ganito pala talaga kapag inaangkin na asawa.
"Really? May asawa kana? Sa ganda mong yan? Then where is he? Bakit niya hinahayaan na mag isa ka lang? Kung ako yan hindi kit~" hindi nito natuloy ang mga sinasabi niya ng magsalita ako.
"Kung ako sayo, tumakbo kana baka sipain kita" asik ko sa kaniya.
Gulat siyang napatayo saka umatras. Ngumiwi si Candice at hindi ito nagsalita, para akong namanhid na nakatayo lang sa tabi niya.
Ano susunod kong gagawin?!..
Teka nga bakit ba ako lumapit dito?!.
Umiling iling nalang ako umupo sa may tabi niya, at sabay pinagmasdan kung ano ang tinititigan niya.
"C-candice are y-you mad at me?" garagal na boses kong tanong sa kaniya.
Ampt! Bakit ba nanginginig tong boses ko. Saka bakit ba ako kinakabahan?eh diba matapang at mayabang ako??!..Come on Ivan, saan ang tapang mo.
"Bakit hindi ka nagsasalita? Ayaw mo ba akong kausap? Bakit yung lalaking yun sinasagot mo? Bakit ako hindi?" Asik ko at nakatitig lang sa kaniya.
Walang gana niya akong binalingan ng tingin.
"Magbabanyo lang ako" sabi niya saka akmang tatayo ng marahan kong hinawakan ang kamay niya.
Kunot na kunot ang noo kong tumayo at hinarap siya. Bakit ba ako naaapektuhan sa pag iiwas niya?!
"Tumingin ka nga sa mata ko" utos ko.
Sandali siyang tumingin.
"Candice, tumitig ka sa mata ko." Singhal ko.
"Ivan naiihi na ako" sabi nito.
"Edi umihi ka wala akong pake, basta sagutin mo ang tanong ko. Umiiwas kaba sakin?" Tanong ko.
Pagak siyang natawa at inaalis ang kamay ko sa kamay niya. Pero mas naging mahigpit iyon, at ayokong pakawalan.
"Answer me Candice. Bakit ka umiiyak kagabi? Why??!" tanong ko pa ng bigla siyang magsalita.
"Bakit sobrang sakit mong mahalin?" balik nitong tanong na ikinakunot noo ko. "Bakit napaka manhid mo?! Bakit mo ako sinasaktan? Bakit mo ako pinapahirapan? At bakit mo ako hinahalikan kung umaasa ka pa rin sa pagbabalik niya? B-bakit ako pa yung daan na ginagamit mo para malibang at makalimutan siya?..Bakit?" tuluyang pumatak ang luha nito, nanginig ang kamay kong nabitawan siya.
"Candice, hindi ko ala~" hindi ko natuloy ng tumawa siya habang umiiyak.
She's like crazy.
"Hindi mo alam pero ginagawa mo? The way you hold my hand. Kung paano mo ako titigan? Ivan, hinahalikan mo ako? Because of what??Dahil trip mo lang? Y-yung pang gagamit mo sa feelings ko, parte pa rin ba yun ng parusa na hindi ko alam na dahilan?" muli nitong salita.
"Do you have a feelings for me?"
"Napaka manhid mo. Ang sakit sakit mo Ivan.and yes f*cking yes..I have a feelings for you, tsngina lang kase sa kabila ng pananakit mo nagawa ko pang mahalin ang isang Ivan na walang puso." Madiing sambit nito.
What?!..M-mahal niya ako?.
"And please, hurt me in physical but not in emotional kasi sa sakit ng katawan kaya ko yung tiisin, pero yung sakit dito...tsngina hindi ko kaya Kasi ansakit sakit. Siguro nga martir ako, tanga ako. Boba ako,kase gagi umaasa ako na makakalimutan mo siya ng dahil sa akin. Umasa ako na akala ko, g-gusto mo rin ako. Wag mo na akong paasahin kung wala rin. Ivan, tao ako! Hindi mo ako laruan" sabi nito bago ako iniwang nakatulala lang sa kawalan.
Parang bumagsak ang balikat kong napasinghap ng hangin na napaupo sa buhangin. Napahilamos ako sa mukha ko at napatitig sa dagat.
Agad akong sumunod mula sa hotel. Pero pagdating ko sa kwarto, tila nanginig ang buo kong katawan ng makita siyang humahagulgol ng iyak.
"Aalis ka?" tanong ko.
Hindi siya nagsalita, rinig na rinig ko ang pag iyak niya.
"Ivan, p-palayain mo na ako please. K-kung gusto mong maging miserable ako, ngayon pa lang sinasabihan na kita. You can kill me. Diba yun naman talaga ang gusto mo?!This?" Bigla siyang tumalikod sa akin at kinalkal ang bag ko.
Bigla niyang hinagis sa kama ang baril ko.
"AYAN!!..PATAYIN MO NA AKO! YUN NAMAN GUSTO MO DIBA?!..ANO??NATATAKOT KA?" Madiing salita niya.
Bagsak ang balikat kong sinarado ang pintuan saka siya walang ganang tinitigan.
"You can't leave me!" asik ko.
Because this heartless is officially f*cking crazy inlove with her.At hinding hindi na ako papayag, na iwan ulit ako.
TO BE CONTINUE