Onunla evlene bilirmiyim? Sadece beni korumak için söylemişti. Ona güveniyordum evet bu aptalcaydı ama ona nedense güveniyordum. İçimden bir ses bu adam sana yanlış yapmayacak ona güven diyordu. Peki bu iç ses doğru mu söylüyordu?
Gözlerine yoğun durgunlukla bakarak ona kendimi anlatmaya çalışıyordum. 'Mecbur değilsin aslım. Sadece seni koruma amaçlı. Eğer düşünmek istersen seni yalnız bıraka bilirim. Ama inan seni böylede koruya bilirim. Sadece beni herkes tanır. Eğer bi kadına değer veriyorsam hiç kimse ona yakın durmaz çekinir. O yüzden benimle evlenmeni istiyorum aslı. Bu kararımı düşün lütfen.' Başımı aşağı eğerek ellerimle oynamaya başladı.
Etlerini kanatmak üzre olduğum ellerimi büyük ellerinin içine alarak gözlerime baktı. 'Bunu düşünmem gerek afran çok ani oldu. Kendimi koruya biliyorum ama galiba yeterince olmuyor. O bugünde şirkete geldi ve saçma sapan konuştu.' Ellerimi okşarken 'biliyorum. Ona gereken cezayı verdim ve birdaha asla sana yaklaşamaz. O yüzden lütfen yinede dikkatli ol sadece bu kararı düşünene kadar dikkatli ol.' Yorgunlukla ağırlaşmaya başlayan bedenimi ona yaslayarak derince iç çektim. saçlarıma öpücük kondurarak okşamaya başladı.
Nedenini bilmiyorum ama o bana çok iyi geliyordu. Onu görünce sakinleşiyorum bütün sinirlerim yok oluyor. Acaba yakışıklılığından mı? Çok yakışıklı galiba. O kadarda kibar. Dışarıdan ne kadar sert soğuk biri gibi dursada gayet nazik bir adam. Ve mafya. Tabi ya mafya. Bunu ona sormalıydım. Başımı göğsünden kaldırarak 'sen mafyamısın gerçekten?' Dudaklarını gererek güldü. Kaşlarımı çatarak onu izlemeye başladım. Dalgamı geçmişti? Mafya değil miydi?
Elini saçımın bir tutamına atarak kulağımın arkasına yerleştirdi. Dudaklarını kulağıma yaklaştırarak 'hemde büyük bir mafya. Seni herkesten koruya bilecek bir mafya. Senin için herkesi yakmaya hazır olan bir mafya ve bir o kadarda beyfendi' sözleri kalbimi eritsede bunu ona bildirmemiştim. Bende aynı şekilde kulağına yaklaşarak 'peki beyfendi mafya benden hoşlanıyormusunuz?' Bir elini belimde hiss etdiğimde bir elinide çeneme yaslayarak dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ağzımı açarak ona karşılık vererek dilimi ağzına itdim. Belimdeki eli göğsüme geldiğinde onu sıkarak beni inletmeyi başardı. Dudaklarımdan ayrılarak son kez küçük bir buse bırakarak dudaklarıma nefesini üfleyerek fısıldadı 'senden hoşlanıyorum hanım efendi. Ve bunuda ekleyeyim. Kabaca ola bilir ama herşeyin en sertini seviyorum. Mesela seni şuan arabada soyup kucağımda zıplatarak delice inletmek istiyorum' ağzından dökülen sözlerle gözlerim irice aralanmış nefes alış verişlerim hızlanmıştı. Sesli bir şekilde yutkunarak 'hadi o zaman defnelerin yanına gidelim merak etmişlerdir bizi' titreyerek söylediğim sözlerin arkasından arabadan inerek sarsak adımlarla defnenin yanına gitdim. Elimi kalbime koyarak heycanımı bastırdım.
Defne yanıma sokularak bana göz kırptı. 'Ee ne konuşdunuz anlat' gözlerimi devirerek ellerimle oynamaya başladım. Burada anlatamazdım tabii ki! 'Evde anlatıcam söz burda olmaz' sözümü bitirir bitirmez afran gelmiş tam yanıma oturmuştu.
İçkilerimizi içmiş yorulmuştuk. Telefonumdan saate baktığmda 1'bucuk'a geliyordu. 'Artık kalkalım mı?' Afranın sonunda beklediğim cümleyi söylemesi beni o kadar sevindirmişti ki şuan ona sarıla bilirdim. Hayır aslı bunu yapamazsın! 'Evet geç oldu zaten' hepimiz ayağa kalktığımızda arabalara dağılmıştık. Afran arabayı çalıştırdığında bende kafamı arkaya yaslayarak gözlerimi kapatdım. Çok yorulmuştum.
Gözlerimi açtığımda üzerimde bana ağırlık ve sıcaklık sağlayan buram buram afran kokan afranın ceketi vardı. Ama evin önünde değilde denizin önündeydik. Kumsallıkta. Afran yoktu. Nerdeydi? Çeketi omzuma atarak indim arabadan. Ayaklarım çıplaktı. Ahh o gerçekten çok beyfendi bir adam.
Kumlarla temas eden ayaklarım beni rahatlatmıştı. Uzaktan afranı gördüğümde elinde iki adet bardak vardı. Yanıma geldiğinde elindeki kahve olduğunu anladığım bardağı bana uzatarak 'neden indin arabadan hava soğuk üşütürsün' ahh bu ince düşüncesi yok mu? Adam beni kendine çekiyordu resmen!! 'Seni görmeyince indim. Soğuk değil ceketin ısıtıyor' bir adım daha yaklaşarak 'bende ısıta bilirim seni' kalbim!!! Dudaklarımı bir birine bastırarak masum gözlerle baktım ona. Koyulaşmış gözleriyle bütün bedenimi süzdüğünde dilini dudaklarına gezdirerek onları ıslatdı. 'Bu elbisenin sana bu kadar yakışacağını ve beni tatmin edeceğini hiç düşünmemiştim' hafifce gülerek 'teşekkür ederim güzel seçim;)' göz kırparak kahveden bir yudum aldım. Imm güzelmiş.
Kumsalda yürürken aklıma gelen soruyla ona döndüm 'neden buraya geldik' oda bana dönerek boşta kalan elini cebine koydu. 'Konuşmak için' dahada meraklanarak 'ne konuda konuşacağız?' Adımları durduğunda bende durmuş bir adım atmıştım ona. Çünki çok uzaktık. (Bir iki santim) 'evlenme konusunda' düşünmek aklıma gelmemişti. Ona güveniyordum bilmiyorum ama istemsiz ona güveniyordum. Bu onunla evleneceğim anlamına gelmez. Sonuçta onu yeni tanıyorum. 'Bu konuda daha erken olduğunu düşünüyorum sonuçta seni tanımıyorum. 1ay bile değil konuştuğumuz. O yüzden biraz zamana ve..' bir adım daha atarak bana gelen cesaretle tam dibinde durduk 'bir birimize ihtiyacımız var AFRAN KOYU!!' Dudaklarına üflediğim şiir gibi sözler onu yeterince etkilemişti. Bunu bana daha fazla kasılan bedenini yasladığına anlamıştım. İki adım gerileyerek ondan uzaklaştığımda 'arabaya gidelim' onu öylece arkamda bırakarak arabaya yürüdüm. Arkamdan sırıtarak geldiğine adım kadar emindim. Araba geçerek kum olan ayaklarımı temizleyerek kapıyı kapatdım. Afran bunu dikkatlice izlemiş oda yerine geçmişti.
25dakikanın sonunda evin önüne gelmiştik. Ayakabılarmı ve çantamı alarak ceketi ona uzatdım. 'Gece için teşekkürler gerçekten eğlenceliydi' sıcak bir tebessüm yolladığımda 'ben teşekkür ederim geldiğin için' onun yanından ayrılmak istemiyordum ama gitmem gerekti.
Bir elini yanağıma koyarak kulağıma yaklaştı 'teklifimi düşün seni bekliyor olacağım' geri çekilmeden yanaklarıma bıraktığı öpücük bana sanki asırlar boyu yetecekmiş gibi geldi. Elini yanağımdan çektiğinde sanki bir boşluğa düşmüştüm. Gerçekten ondan ayrılmak istemiyordum. Onun yanında iyi mutlu oluyordum. Neden? Çok erken değil miydi?
Birşey demeden arabadan indim. Son kez arkamı dönerek ona baktığımda elini alnına götürerek hoşçakal işareti yapmıştı. Bende aynı şekilde onun gibi yaparak gülümsedim ve eve girdim. Girdiğim gibi defne kolumdan çekerek beni oturma odasına götürdü. Kendiside karşıma oturarak 'ayy çatladım resmen ne yaptınız abla hadi anlat arabada ne söyledide heycandan ölecek gibi oldun?' Ard arda söylediği sözler gülmeme hatta kahkaha atmama neden olmuştu. Derin bir nefes aldım.
'Şimdi sen bu kaan olaylarını biliyorsun az çok. Afranda biliyor tabi. Arabada bana onunla evlenmemi söyledi. Ben ve afran evlenmek dedi defne. Onu daha yeni tanıdım ama ona o kadar güveniyorum ki anlatamam. Onun yanından ayrıldığımda yada temasımız koptuğunda sanki boşluğa düşüyorum karanlık dünyama dönüyorum. Onun yanında kendimi çok iyi hiss ediyorum mutlu oluyorum. Beni güldürmeyi başarıyor. Ve çok ama çok beyfendi nazik bir adam. Benimle evlenme sebebi ise kaandan korumak içinmiş. Ama bunun böyle olmadığını evlenmek istediğinin sebebinin bu olmadığını ikimizde bal gibi biliyoruz. Kafam çok karışık. Ona nasıl bu kadar güvendim nasl hala güveniyorum anlamıyorum. Herşey çok hızlı oldu. Ve ne yapacağımı bilmiyorum.'
Sözümü hiç kesmeden dinleyen defne benim gibi derin bir nefes alarak başladı sözüne. 'Seni anlıyorum. Güven probleminin ne kadar çok ve ciddi olduğunu biliyorum. Aslına sorarsan bende çok şaşkınım ona bu kadar güvendiğine. Kaan konusuna gelirsek o herifi şuan öldürmek istiyorum! Afran seni ondan gerçekten koruya bilir. Adam zaten mafya değil mi? Adam mafya ajanı! Mafya!!! Herşey yapa bilir gerekirse şuan kaanın soyunu kurutur. Senin için dünyayı yakmaya hazır gibi görünüyor. Gördüm abla sana bakarken gözlerindeki duyguyu gördüm. Ahanda şu masaya yazıyorum. Afran sana kör kütük aşık. Evlenme konusu evet biraz hızlı ikinizinde zamana ihtiyacı var. O yüzden şuan yapa bileceğiniz en doğru seçim zaman. Kendinize zaman verin biraz vakit geçirin ailesini tanı ne bileyim gezin tanıyın bir birinizi.'
Defne gibi yaparak sözlerini hiç bölmeden dinledim onu. O kadar güzel ve net konuşmuştu ki kendi konuşmama şüphe duymuştum. Akıllı kızın benim. Kollarımı defnenin boynuna sararak 'çok teşekkür ederim beni dinlediğin için. Buna o kadar ihtiyacım vardı ki. Onu şimdi anladım. Dediğin gibi zaman ve bir birimizi tanımak istediğimi söyleyeceğim.' Oda aynı şekilde bana sarılarak saçlarımı okşamaya başladı. 'Ben hep seni dinlerim. Sen merak etme. Doğru seçimin sen ne olduğunu daha iyi bilirsin ablam.' İkimizde geri çekilerek ayağa kalktık. 'E hadi o zamann çok yorulduk. Odalara' ikimizde merdivenlerden kalktığımda kolumu çimdikleyerek 'abla öpüştünüzmü?' Kahkaha atarak söylediği cümle ağzımı açık bırakmıştı. Şuna bak senn büyümüşte ne diyor ablasına. 'Defneee odana hadi çok konuşma hadiii' hala gülmeye devam etdiğinde odasına girmişti. Bende odama girerek hızla üzerimdekilerden kurtuldum. Hep afran kokuyordum. Ama duş almam şartdı. Yüzümdeki makyajı garnierin makyaj temizleme suyuyla çıkararak kalktım masadan. Hızla duşa girerek sıcak bir duş aldım. Geri odama döndüğümde saçlarımı kurutarak pijamalarımı giydim ve sıcak yatağıma girdim. Ahh bu gece ve yarın bu yataktan çıkmak istemiyorum!
Gözlerimi kapatarak kendimi huzurlu uykuya teslim etdim.