Merhabaaaaaaa
Öncelikle görmeyenlere demek isterim.
Normalde 36. Bölümün çoktan gelmesi gerekiyordu, biliyorum.
Lakin bölümü yayımladığım gün sonrası mükemmel bir şekilde kantinde yediğim hamburger sayesinde zehirlendim.
Ve şuan grip oldum, sadece öksürük ve arada gelen ani çıkan ateşlerim var.
Bölümü en kısa zamanda yayımlayacağım, Pazar akşamı gelebilir belki duruma göre.
Ama demem gereken bir şey daha var efenim.
Biliyorsunuz bu benim ilk kitabım.
Ve ben o kadar tutucağını düşünemedim, yani en fazla 10bin okunur zannettim.
Şuan 40 bin....:)
İlk 10 bölümde acemiydim, bazı şeyler, yerler, zamanlar, yaşlar ve hitap şeklerini yanlış bulan, beğenmeyen, itici gelen ve askerlikte yanlış olan şeyler yazıyordu çoğu ilk 10 bölümlerde.
Olabilir, nasıl olsa ben bir asker değilim. Askerlik okumuyorum, ama harp okuyacam. Lakin o da kara değil deniz.
Konuyu saptamayım, ilk 10 bölümü gözden geçiricem, düzenlemeler yapıcam.
Balca'nın yaşı, Barlas'ın yaşı, Karan'ın yaşı değişecek.
Şuan güncelde.
Balca 30
Karan 34
Barlas 34
Ada 27
Diğerlerinin yaşlarını açıklamadığım için ilerki bölümlerde öğreniceksiniz.
Neyse okuyun bakalım alıntıyı;)
~~~~~
Kartal babannesinin karşısına geçip elini öptü. "Hoşgeldin babanne, ne gerek vardı tekrar gelmene."
"Timin Komutanı geçen geldiğimde yok dedin, hangisi timin Komutanı?"
Kartal bana baktı, izin ister gibi bakıyordu. Gözlerimi kapatıp açtım. Nefesini verdi. "Babanne tanıştırayım, Yüzbaşı Gece."
Maskemden görünmese bile tebessüm ettim. Babannesi bana iğrenerek bakmasıyla tebessümüm söndü. Yutkundum. "Bu mu Tim Komutanı, neden maske ile duruyor?"
Timin bakışları bana döndü. Bir adım öne gittim. "Arkanızı dönün Karayel." Arkada hareketlilik hissedince etrafa baktım. Kimse yoktu, yavaşça maskemi yüzümden çıkardım. "Memnun oldum efendim."
Kadının yüzümü görmesiyle çığlık atıp geriye çekilmesi bir oldu. Yüzüme hızla maskeyi tekrar geçirdim.
Yüzümdeki iğrençlik insanlarda iğrenme yaratıyormuş gerçekten. Kaç kez daha şahit olucam acaba?
Babannenin çığlık atmasıyla hepsinin dönmek istediğini anladım. Nefesimi verdim. "Dönün."
Kartal döndükten sonra direk babannesinin yanına gitti. "Babanne iyi misin?"
Kadın bana korkarak bakıyordu. "Ben Tim Komutanı dedim oğul, canavar demedim. Ne biçim Komutan bu, atmaları lazım seni."
Ağır konuşması kalbimin ağrımasına neden oluyordu, çaktırmadım.
Acı bir tebessüm ettim. "Doğru söylüyorsunsuz efendim, ben bir canavarım. Ama mesleğimden, vatanımdan vazgeçemem. İzninizle." Diyerek hızlı adımlar ile yanlarından ayrıldım.
Teröristlerin benim için söylediği cümleleri kendi vatanımdan birinin söylemesi canımı yakmıştı.
Odaya girip kapıyı kapattım, kilitleyip koltuğa oturdum. Kapıya vurulmasıyla başımı kaldırdım.
Kara'ydı.
Alıntımız bu kadardır efenimmm