“Hi pres.”
“Good afternoon president Dein.”
“Hello po. Good afternoon Pres.”
Bati ng mga nadadaanan kong mga estudyante. Tanging kunot ng noo lamang ang isinukli ko sa mga ito. Yung ibang estudyante ay agad na umiwas sa dadaanan ko, ang iba ay kumaway. Yung iba ay nginigitian ako, subalit di ako nag-abalang ngitian sila pabalik. Ganito lagi ang pangyayari tuwing naglalakad ako sa hallway ng University. Umirap na lamang ako sa hangin at nagpatuloy sa seryosong paglalakad.
“Dre.” Tawag ni Gibo sa akin. Si Gibo ay ang Boybestfriend ko. “Ang bilis mo naman maglakad.” Reklamo nito nang maabutan ako.
“Paki mo.” Sagot ko.
“Napakasungit talaga.” Sambit nito.
“Alam mo Dre, bakit di ka magpaligaw ng mawala-wala yang kasungitan mo?”
Huminga ako ng malalim at iritadong tinignan ito.
“Hindi ako interesadong pumasok sa relasyon, Gibo.” Saad ko.
“Bakit?” Tanong pa nito.
Ipinikit ko ang mga mata ko at kinalma ang sarili. Ang daming tanong, nakakairita.
“I’m not interested.” Tanging sagot ko saka binilisan ang aking paglalakad. Kung maaari lang ay ayokong pinag-uusapan ang mga bagay na may kaugnayan sa pag-ibig. Hindi ko gustong nauungkat ang mga personal na bagay tungkol sa akin, tungkol sa buhay pag-ibig ko.
Mula sa kinauupuan ay nahagip ng mata ko ang tatlong professor na papasok din dito sa cafeteria. Ang tatlong Professor na ito ay kilala, hindi lang dahil sa galing nilang magturo kundi dahil na rin sa angking ganda nila. Sa kanilang tatlo ay natuon ang mata ko sa babaeng nasa gitna nila. Siya rin ang pinakamaganda sa kanilang tatlo. Si Professor Guarin.
"Can we take our sit here, Miss Bantolino." Nagulat ako nang marinig ko ang tinig ni Professor Ward. Dahil sa pag-iisip ko kay Professor Guarin ay hindi ko na namalayan na naririto na sila sa harap ko, and worst ay nakatingin silang tatlo sa akin.
Aligaga kong inayos ang gamit ko na nasa ibabaw ng mesa, maging ang pagkain ko na hindi ko pa nagagalaw.
"Good afternoon po. Yes Ma'am." Sagot ko saka tumayo upang ipaghila sila ng upuan. Ngumiti sa akin si Professor Ward at Professor Cruse, samantalang tahimik lang na umupo si Professor Guarin sa upuan na siya mismo ang naghila.
Nang makaupo sila ay sakto ring dumating si Gibo dala ang kaniyang sariling pagkain. Binati lang nito ang mga Professor na nasa harap namin.
Tahimik kong sinimulan ang pagkain at habang kumakain ay tahimik ko ring kinalkal ang telepono ko upang bisitahin ang account ko kung saan ako nagsusulat ng mga stories. Nakangiti akong tinignan ang mga komento galing sa mga solid kong mambabasa.
"Don't use your phone, when you're eating, Miss Bantolino." Unti-unting naglaho ang ngiti ko sa labi saka dahan-dahang ibinaba ang hawak kong cellphone ng magsalita si Professor Guarin.
"I'm sorry Profes—"
"President." Naputol ang sasabihin ko dahil sa biglang pagtawag sa akin ng vice president ko. "May nagpapabigay sa'yo." Tinignan ko ang inaabot nitong tsokolate sa akin.
"Daming admirer talaga." Pagsingit ni Gibo. Siya rin ang kumuha ng chocolate na iniaabot sa akin. Sinamaan ko lang ito ng tingin, pagkatapos ay palihim na tinignan si Professor Guarin. Tumikhim ako saka binawi sa kamay ni Gibo ang chocolate at ibinalik iyun sa vice president ko.
"Next time, huwag ka ng tatanggap ng mga ganito ha." Sambit ko na ikinabigla nilang lahat. Tumayo na rin ako saka mabilis na nilisan ang cafeteria.
Dumiretso ako sa library at doon ko sinimulang gawin ang sunod kong story. Habang abala ako sa pagtitipa sa keyboard ng cellphone ko ng may padabog na nagpatong ng makapal na libro sa mesa. Hindi ko iyun pinagtuunan ng pansin dahil baka mawala sa isip ko ang binubuong kwento.
"I'm not aware na pagseselpon na pala ang ginagawa sa loob ng Library." Hindi ko pa man iniaangat ang tingin ko ay batid ko na kung sino iyun. Kagat labi kong in-off ang cellphone ko. "Sa sobrang busy mo Miss President, hindi mo na nagawang batiin ang Professor mo. How rude." Madiing wika ni Professor Guarin habang umiiling-iling na nakatingin sa akin.
"My apologies Professor. Akala ko kapwa ko estudyante." Mahinahon kong sagot sa kaniya. Sumimangot lang ito sa sinimulang buklatin ang aklat na inilapag niya kanina. Habang binubuklat nito ang libro ay hindi ko maiwasang hindi siya pagmasdan. She looks gorgeous kahit casual lang ang expression ng mukha nito. Madalang siyang ngumiti pero hindi rin naman ito palaging nakasimangot. Inalis ko ang tingin sa kaniya saka palihim na kinuha muli ang cellphone ko at tahimik na ipinagpatuloy ang kwentong ginagawa ko.
"Everytime na wala kang klase, you're always focused on your cellphone. Can i know why?" Agad-agad kong in-off ang cellphone ko ng magsalita mula sa likod ko si Professor Guarin. Hindi ko alam na nagpunta na pala ito sa likod. Todo tuloy ang kabang naramdaman ko dahil baka nabasa niya ang tinatype ko, spg part pa naman iyun. Hanggat maaari ay ayokong may makaalam na nagsusulat ako ng mga stories, lalo na ang genre na napili ko. Kilala ako bilang achiever at seryosong president ng student council bukod doon batid din ng lahat na maingat ako sa mga words na binibitawan ko, idagdag pa na ayokong nakakarinig ng mga words na may kaugnayan sa s*x.
"Wala po, Professor." Pagsisinungaling ko. Pinilit ko pang gawing normal ang boses ko upang hindi niya mahalahatang may itinatago ako.
"Really?" Mabilis nitong hinablot ang cellphone kong nasa kamay ko. Sa isang iglap ay nasa kamay na niya ang pinakaiingatan kong gamit. Napalunok ako ng walang kahirap-hirap niya itong binuksan. "What this?" Usal nito na nagpalunok sa akin. Batid ko na ang notes ng cellphone ko ang bumungad agad sa kaniya. Agad kong inagaw ang cellphone ko sa kaniya ng kumunot ang noo nito. Hindi ito nagsalita at hindi rin ako nito tinignan, bagkus ay mabilis nitong kinuha ang cellphone niya ay may tinignan doon.
Ilang sandali ay inaangat na nito ang mata sakin. Seryoso siyang tumitig sa mata ko.
"Dei Parker." Bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ko ang pangalang iyun. Hindi ko magawang ikurap ang mata ko habang sinasalubong ang titig ni Professor Guarin. "Deipinaglaban for dedications.. Deilangikaw for collaborations & Deinaako for fast acceptance. Oh I see. The famous SSC president Dein Bantolino is the famous author rin which is Dei Parker, hmm.. " Usal nito muli ng hindi pinuputol ang titigan namin. "Kung gaano ka ka-famous sa reyalidad ay ganun ka rin ka-famous sa online."
"Professor —."
"And, I can't believe your writing that kind of stories.. you're good at it honestly but— may i know, have you ever tried —"
"No, Professor. Not yet." Mabilis ang pagsagot ko sa kaniya. Ramdam ko ang paglamig ng aking palad, namamawis rin ang aking noo dahil sa sobrang kaba.
"You look tense. Don't worry, I won't judge you and you're secret is safe with me." Bumuga ako ng hangin, nakaginhawa kahit papano ang aking pakiramdam. Sa story ko na nga lang ibinubuhos lahat tapos magja-judge pa ako, iyun ang bagay na iniiwasan ko. Iyun ang bagay na ayoko, yung huhusgahan ka nila, base sa mga pinopost mo online, base sa mga kinikilos mo.
"Thankyou Professor." Magalang kong saad rito. Nagtataka ako ng hawakan ako nito sa braso at gumuhit ang ngiti nito sa labi. Nanlaki ang mata ko dahil doon dahil never ko siyang nakitang ngumiti sa estudyante, never din siyang nakipagkwentuhan sa estudyante, swerte ko na nga lang dahil may reason kung bakit nakakausap ko ito. Laking tulong ng pagiging student council ko.
"Tinanggap lang ni Professor Ward ang sorry ni Jillian nang makapags*x sila and— Scarlet hmm, her way saying sorry is thru s*x. Therefor, I'm wondering— what if.. I'll accept your thankyou but we will have sex—"
"Enough Professor. I am a writer at nagsusulat ako ng mga ganung kwento but, but I can't do that personally naman, my goodness." Pinaypayan ko ang sarili ko dahil sa init na biglang yumakap sa akin. Paano niya nasabi at naisip ang ganun bagay knowing na Professor siya?
"I see Dei I mean Dein." Napapikit ako ng mata dahil sa pagbigkas nito ng pangalan ko. Isa pa iyun na nakapanibago sa akin dahil never niyang tinawag sa first name ang mga estudyante niya. "Mukhang tense na tense kana. Chill, Dein." Hinawakan nito ang dalawang balikat ko, bakas rin ang nakakalokong tinig nito.
"Sinasapian ka po ba, Professor Guarin?" Usisa ko dahil hindi siya ang Professor na tahimik na kilala ko.
"No, ganito lang ako sa taong komportable akong kausap. You're lucky, I'm comfortable with you. And can you stop calling me Professor Guarin when we're alone, just call me Seiki." Pinababa nito ang kamay niyang nakahawak sa balikat ko sa aking braso hanggang sa mapagsiklop na nito ang palad namin. Para akong humawak sa isang sirang wire dahil sa kuryenteng naramdaman ko ng magtagpo ang kamay namin.
"Seiki.." Humigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ko nang banggitin ko ang pangalan niya.
"You're e really obedient, Miss Bantolino. That's why.. I like you." Ang mga salitang iyun ang labis na nagpagulo sa isip ko. Parang dalawa ang meaning nun sa akin. "But— I'm serious about the thankyou thing, President." Inilapit nito ang bibig sa aking leeg. Hindi ko tuloy maiwasang hindi maramdaman ang mainit nitong paghinga. "And write this.. start creating our story, Dei Parker." Lumalim ang tinig nito. Napansin ko rin ang pagbigat ng paghinga niya. Is she turned on? "Wala kapang ginagawa but I can feel my wetness there. Is this your special power, President?"
"Profess— Seiki.." Inalis ko ang magkahawak naming kamay saka maingat na iginaya ito sa upuan. Lalong bumigat yata ang paghinga niya dahil sa ginawa ko. Luminga ako sa paligid, walang ibang estudyante liban sa akin at kay Professor Guarin. "Relax yourself, Professor." Ipinikit nito ang kaniyang mata nang imasahe ko ang balikat niya. Nang buksan niya ito muli ay kakaibang emotion ang nakita ko roon. Dumilim at lumalim ang titig niya sa akin.
"Do it, now." Maotoridad nitong usal. Pinagmasdan ko siyang mabuti. She's a goddess. Bagay sa kaniya ang pangalan niyang Seiki, meaning ay star.
"I can't professor. I respect you a lot." Ngumiti ito sa akin ng marinig niya ang sinabi ko.
"Then let's do it— with love." Parang bumagal ang galaw ng mundo ko nang ilapit nito ang mukha sa akin. Dahan-dahan din ang naging paglapit ng labi niya sa labi ko. "Let's start our lovestory with this." Tuluyang humiwalay ang kaluluwa ko sa akin ng dumampi na ang labi niya. She's my first kiss. Naramdaman ko ang paggapang ng kamay niya sa batok ko, nanginginig ang mga kamay kong hinawakan siya sa kaniyang panga upang mas mahalikan ko siya ng husto.
"Deih." Sa tuwing babanggitin nito ang pangalan ko ay bumibilis ang tibok ng puso ko. Hinaplos ko ang pisngi niya pababa sa kaniyang baba. Maingat ang bawat galaw ng kamay ko. Kailangan ko siyang ingatan dahil deserve niya iyun.
"After this.. ikaw na ang magiging priority sa lahat ng priority ko sa buhay, Seiki." Hinalikan ko ang kaniyang noo; ang kaniyang ilong. "And— you'll be my subject sa lahat ng story na isusulat ko." Hinalikan ko ang leeg niya na nagpasinghap sa kaniya. She hold my hand, tighter.
"Dei.." Mahinang bigkas nito na labis kong nagustuhan. Bahagya kong kinagat ang leeg nito, kasunod nun ang marahang pagsipsip. "Deii.."
"Deihh.." Tila nahihirapan nitong bigkas kaya't binigyan ko siya ang naniniguradong tingin. "Continue." Mahinahon nitong usal sa akin. Hinawakan pa nito ang kamay ko saka iginaya sa kaniyang dibdib. Dahil dito ay agad kong ikinilos ang kamay ko upang alisin ang butones ng suot niyang dress. Mabuti nalang at di-butones ang suot nitong damit at hindi na ako mahihirapang ibaba o alisin ito. Manghang-mangha akong tinitigan ito ng makita ang kabuuan niya. She's really a star. Kumikinang sa puti ang katawan niya.
"Deiii.." Mahinang halinghing nito ng halik-halikan ko ang dibdib niya pababa sa kaniyang tiyan. "Deihhhmm." Ungol nito muli ng halikan ko ang nippl* niya bago ito tuluyang pinasok sa bibig ko.
"Uhhh Deinn.." Napaliyad ng bahagya ang katawan nito, nang dahan-dahan kong imasahe ang dibdib niya, gamit ang bibig ko. "You're ki—kill*ng me softly, Dei." Hirap nitong saad sa akin. Papikit-pikit din ang mata niya, tila nagdedeliryu ito hindi dahil sa may lagnat siya kundi dahil sa sarap na hatid ko sa kaniya.
"Ah.. Deii." Her body trembled nang ibaba ko ang labi ko sa tiyan niya. Napakinis ng tiyan nito na hindi ko nanaising madapuhan ng kahit na anong bagay liban sa kamay ko at labi. "Uhhh.. Bantolino.." Nag-echo sa tainga ko ang pag-ungol niya sa apelyido ko.
Kinakabahan kong tinitigan ang hiyas nito ng matapat na ito ng mukha ko. Maliit nalang ang pagitan ng labi ko sa hiyas niya.
"Don't stare—"
"You're a goddess." Wala sa sariling usal ko saka hinaplos ang kaselanan niya. Punong-pumo ng paghanga at pag-aaruga ang haplos na iyun. Maingat kong pinatakan ng halik ang pisngi ng kaselanan nito na nagbigay ng kakaibang reaksyon sa katawan niya.
"Deiii.. please.." Tila nagmamakaawa na ito base sa tinig niya. Tumingin pa ito sa relong nasa pader. Nang makuha ko ang ibig sabihin nito ay tuluyan kong inilandas ang dila ko sa mabangong kaselanan niya. "Ahh Dei.."
"Ahhh.. Deinnn.." Nang kumapit ito sa upuan na kinauupuan ay kinuha ko ang kamay nito saka inilipat sa buhok ko. Mas gugustuhin kong madama ang sakit ng pagsabunot niya habang pinapadama sa kaniya ang sensayon ng pagsasamba ko sa kaniya. "Ahh.. Dei.." Napangiwi ako nang sabunutan niya ang buhok ko, masakit iyun sa anit.
"Ahhh.. Deii.." Yumakap ito sa ulo ko ng laruin ng dulo ng dila ko ang tinggil niya. Agad ko ring itinigil iyun dahil napakasensitibo niya sa part na iyun. "Ahhh.. Deiiii.." Naging mahaba ang pag-ungol nito sa pangalan ko. Iniangat pa nito ang katawan dahil sa ginawa kong pagsipsip sa core niya. Pinigilan ko ang sariling kamay na hawakan ang kaselanan nito. Hanggat maaari ay ayokong maging marahas sa kaniya, dahil batid ko na ito ang unang beses niya. Bilang isang psychology student ay natutukoy ko iyun, batay sa reaksyon ng katawan niya.
"Ahhh.. Deii.. Keep Licking me, please." Pagsasalita nito. Pinagpatuloy ko ang dahan-dahang pagdila sa kaselanan nito, paminsan-minsan ay sinisipsip ko rin ng mabagal ang butas niya. "Deiihmm.. Keep doing that.." Pinanuod ko ang reaksyon nito at batay sa mga ito ay malapit na siya. Hinaplos ko ang hita niya saka ginabayan ito, upang sabayan ang paggalaw ng dila ko.
"Ohhh.. Deii.." Hinihingal na ito at bakas sa itsura niyang napapagod na siya. Sunod-sunod ang ginawa kong pag-ulos sa dila ngunit sinigurado kong hindi siya masasaktan. "Deii, it's nearrhhh. Ahhhhh.. Dei.." Ang mahabang ungol na iyun na pinakawalan niya ay may kasamang matinding pagsubunot na talaga namang naghatid sa akin ng sakit sa anit. Hindi rin nagtagal ay nalasahan ko na ang paglabas ng mainit niyang likido.
Gaya ng ginagawa ko mula kanina pa ay hinagod ko ang dila sa kaselanan nito ng buong pag-iingat, hanggang sa wala ng matira sa katas na inilabas niya.
Masuyo ko ring ibinalik ang pagkakabutones ng dress nito, ako na rin mismo ang umayos sa kaniyang buhok na hindi ko batid kung paano nagulo.
"Need anything, Professor?" Tanong ko rito ng titigan niya ako habang inaayos naman ang sarili kong buhok.
"You did it. Gentle." Halata ang pagtataka sa boses nito.
"Bakit? What's wrong?" Pagtatanong ko. Hinila nito muli ang buhok ko, yung paghila na may halong paglalandi.
"I'm just.. That's not.. hmm what you do in your story kasi." Namangha akong tinitigan siya dahil sa pagkokonyo talk niya. Sa tala ng buhay ko ay ngayon lang ako nakyutan at sa kaniya pa.
"You deserve it." Kumunot ang noo nito sa akin, sa pangalawang pagkakataon ay hinila nitong muli ang buhok ko. Hobby ba niya iyun?
"Deserve what?"
"The gentle touch." Saglit kaming nagkatitigan bago ito ngumiti sa akin. Para akong natunaw, dahil ito ang pangalawang beses na ngitian niya ako. Ngayong ko lang din napansin na ngumingiti din ang mata niya sa tuwing ngingiti siya.
"Really? Hmm. So, what's the title of our story?" Usisa nito bigla. Sandali akong napaisip. Ano nga ba? Ano nga bang bagay na pamagat sa kwento naming dalawa? "Hmm, I'll give you time to think, hmm. Make sure na magugustuhan ko ha. I'll always reading your stories, and call it weird but yah, I'm one of your fan. I'm a silent reader."
"Binabasa mo talaga, Professor?" Paninigurado ko. Hindi kasi ako makapaniwala na ang isang tulad niya ay babasahin ang mga kwentong isinusulat ko.
"Yes. I even—" Natigilan ito bigla na syang ipinagtaka ko.
"You?" Pag-uusisa ko. Namula ang pisngi nito, para rin siyang kinakabahan dahil hindi na ito makatingin sa akin ng maayos.
"Nagsesent ako ng message sa NGL mo." Mabilis nitong saad saka tinakpan ang mukha niya. Natatawa akong pinanuod ito, she looks so adorable. Parang hindi siya yung tahimik na Professor na magsasalita lang kung kinakailangan.
"Alin doon?" Hindi ko na napigilan pa ang tawa ko. Tuluyan na itkng kumawala sa bibig ko. Inalis nito ang kamay na tumatakip sa mukha niya saka ako sinamaan ng tingin, ilang sandali lang ay bumalik sa casual na ekspresyon ang mukha nito.
"Ewan ko sayo, itanong mo sa mga readers mong tinatawag mong bb." Padabog itong tumayo at agad na tumalikod sa akin. Hindi agad ako nakareak sa kinilos nito hanggang sa makalabas na ito sa Library ng tuluyan. Okay, what was that?