# Unicode #
" ဟားးး ဟားးး အေ့! ဘဲကြီးလည်း အိပ်ပြီ! ဟားး "
ကနေရင်း ရယ်ကာ စကားတွေပြောနေတဲ့ ဆော့ဂျင် ..
" ဟားး ဟားးး ကရတာ! အေ့! မောလိုက်တာ! ဟားး ဟားး "
" နေရာသွားပြီး..အေ့! မုန့်စားရမယ်..ဟားး ဟားး "
တဟားးဟားး နဲ့ရယ်ကာ သူတို့ရဲ့ စားပွဲမှာဝင်ထိုင်ပြီး မှာထားတဲ့ မုန့်တွေကို ထိုင်စားနေတဲ့ဆော့ဂျင်..
" ဟင်! ဘဲကြီး! "
" ဒုတ်! "
စားနေရင်း မျက်လုံးရှေ့မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ ဘဲကြီးကြောင့် ဆော့ဂျင်လက်ထဲက တူမှာ ပြုတ်ကျသွားသည်။
" ဟင်! မဟုတ်ပါဘူး အေ့! ဘဲကြီးက အိမ်မှာ ခလူး ခလူး ဆိုပြီး အိပ်ပျော်နေတာပါ..အစ်! "
မျက်လုံးတွေကို ပွတ်သပ်ကြည့်ပြီး ပြောလာတဲ့ ဆော့ဂျင်..
" ဒီဘဲကြီးက အမွှာတွေ ထွက်နေပါလား..အေ့! မဟုတ်မှ အိပ်ဆေးလွန်ပြီး ဘဲကြီး သေသွားတာလား! အစ်! "
ပြောချင်ကာပြောပြီး ကြောက်နေတဲ့ ဆော့ဂျင်..
" အားးး ဘဲကြီးးး သရဲ..သရဲ ဘဲကြီးးး "
အသံကျယ်ကြီးနဲ့ ထအော်တာကြောင့် နမ်ဂျွန်းမှာ လန့်သွားရသလို ကနေတဲ့လူတွေတောင်သူ့တို့ဘက်ကို မသိမသာ လှည့်ကြည့်ကြ၏။
" ဟာ! ချာတိတ်! ကိုယ်ပါ..သရဲမဟုတ်ဘူး.."
နမ်ဂျွန်းက ဆော့ဂျင်နားသွားပြီး ပြောလိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးကာ ပြန်ကြည့်လာတဲ့ ဆော့ဂျင်..
" အေ့! မဟုတ်ဘူး! ဘဲကြီးက အေ့! အိပ်ပျော်နေပြီ..မင်းက ဘဲကြီး မဟုတ်ဘူး! သရဲ!! .."
" အားးး အိုမားးရေ..ဘဲကြီး သရဲလာခြောက်နေတယ်..အီးးးး အေ့! "
" ဟာ! ချာတိတ် မငိုရဘူးလေ..ကိုယ်က လူပါ.."
သူပြောမှ မျက်ရည်တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျပြီး ငိုလာတဲ့ ဆော့ဂျင်..
" အိုမားရေ..ဘဲကြီးကလေ သူ့ကိုယ်သူ သေမှန်း မသိဘဲ လူပါတဲ့ အေ့! ဘဲကြီးရေ! ခင်ဗျားက သေပြီ...ဟင့်! သရဲတောင် တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘူး ကိုယ်ပွား အများကြီးနဲ့ အေ့! ဘဲကြီးရေ..ကျွန်တော်က မယူရသေးဘဲ မုဆိုးမ အဲ မုဆိုးဖို ဖြစ်ရပြီ အီးးးး အေ့! "
အသံကျယ်ကြီးနဲ့ မျက်ရည်တွေရော နှာရည်တွေပါထွက်ပြီစ အော်ငိုနေတဲ့ ချာတိတ်ကြောင့် ကြံရာမရတဲ့ အဆုံး ပွေ့ချီပြီး ကလပ် ကနေသာ ထွက်လာလိုက်တော့သည်။
" အီးးး ဘဲကြီး သရဲ ငါ့ကို ဘယ်ခေါ်သွားမလို့လဲ..ဟင့်! "
" နိဗ္ဗာန်ကို..မသေဘဲသွားလို့ရတဲ့ လောကီ နိဗ္ဗာန်!! "
နမ်ဂျွန်းပြောသည့် စကားကို စဉ်းစားနေရတာမို့ ဆော့ဂျင်ခမျာ ငိုတောင်မငိုနိုင်ဘဲ စဉ်းစားခန်းဝင်နေရဝောာ့၏။
~
~
~
" ကျစ်! ဒါတော့ များသွားပြီ baby! "
အပေါ်ထပ်ကနေ ဝိုင်သောက်ပြီး သူ့ baby ကို စောင့်ကြည့်နေတဲ့ ထယ်ယောင်း မကျေနပ်စွာ ရေရွတ်မိသည်။
ဝတ်ထားတာက cross top ဝတ်စုံဖြစ်နေတာကြောင့် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း သေးသွယ်သည့်ခါးကို တစွန်းတစ မြင်နေရသည့်ကြားထဲ လက်မြောက်ကာ ကနေတော့ သူ့အပိုင် ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကို အယ်လ်ဖာတွေက သရေတများများနဲ့ ငေးကြည့်နေတာမို့ ဒေါသက ထွက်သွား၏။
" ကင်မ်ဂျောင်ဂုတို့က ဘယ်က သတ္တိတွေနဲ့ ဒီလိုဝတ်ရဲတဲ့ အပြင် ကနေတာတောင် ခါးပေါ်အောင် ကနေသေးတယ် ဟက်! အကျင့်တွေ ပြင်ပေးရတော့မယ်ထင်တယ်!! "
လက်ကျန်ဝိုင်ကို မော့သောက်ပြီး နေရာကထကာ အောက်ထပ်ကို မျက်လုံးဝှေ့ရမ်းပြီး ကြည့်လိုက်တဲ့ ထယ်ယောင်း..
" ဟိုကောင်တွေ မရှိတော့ဘူး ! သူတို့ လူတွေ ခေါ်ပြီး သွားပြီထင်တယ်.."
ထယ်ယောင်းလည်း နမ်ဂျွန်းတို့အတွဲတွေ ပြန်သွားမှန်းသိတာကြောင့် သူလည်း baby ငို ပြန်ခေါ်ဖို့ အချိန်ကျမှန်းသိလိုက်ပြီ..
ခြေလှမ်းပုံမှန်ဖြင့် သူ့ရဲ့ baby ကနေတဲ့ နေရာကို လျှောက်လာလိုက်သည်။ဂျောင်ဂုကတော့အခုထိ မသိသေးဘဲ ကနေတုန်းပင်..
" အင့်! "
ကနေရင်း ခါးကနေ ဆွဲဖက်ခံလိုက်ရတာကြောင့် အသံထွက်သွားတဲ့ ဂျောင်ဂု..သူမော့ကြည့်လိုက်တော့ ဝေဝါးနေသည့်ကြားထဲက မြင်နေရတဲ့ သခင်ကြီးရဲ့ ပုံရိပ်..
" ဟီးး သခင်ကြီးလား..ဟုတ်လား..မဟုတ်လား..ပြော! "
ထယ်ယောင်းရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို တစ်လှည့်စီ လက်ညိုးဖြင့်တို့ပြီး ပြောလာတဲ့ ဂျောင်ဂု..
" မဖြေဘူးလား..အေ့! သခင်ကြီး မဟုတ်ဘူးလား..အဲ! သခင်ကြီးက ငါအိပ်ဆေးခတ်တဲ့ နို့သောက်ပြီး အိပ်ပျော်နေလောက်ပြီ အေ့! "
သူ့ဘာသာ သူ နှုတ်ခမ်းပါးလေးလုံးတက်အောင် ရေရွတ်နေတဲ့ ဂျောင်ဂု..
" လောကမှာ မင်းရဲ့ သခင်ကြီးလို လူဘယ်နှစ်ယောက်ရှိနိုင်မှာလဲ! "
အေးစက်စက်အသံနှင့်အတူ နား နားကပ်ကာပြောလာတဲ့ ထယ်ယောင်းကြောင့် ဂျောင်ဂုမှာ အမူးတောင်ပြေချင်သလိုဖြစ်သွား၏။
" ဟင်! သခင်ကြီးလား! "
" ဟုတ်တယ် baby...ပြောပါအုံး ဘာကြောင့် ဒီလောက်ပေါ်နေတဲ့ အဝတ်စားတွေ ဝတ်ထားတာတုန်း ဟမ်! ကိုယ့်အပိုင်တွေကို တခြားသူတွေ မြင်အောင်ထုတ်ပြရဲတဲ့ သတ္တိက မနည်းပါလား! "
ခါးကို ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေက တင်းကျပ်လာပြီး မျက်နှာနားတိုးကပ်ကာ မေးလာတဲ့ သခင်ကြီးက တခြားအချိန်တွေမှာဆို ကြောက်ဖို့ကောင်းတာမှန်ပေမဲ့ အခု မူးနေချိန်မှာတော့ ကြောက်ရမှန်းမသိပေ..
" ဝတ်ချင်လို့လို့ ဝတ်ထားပေါ့..အေ့! ပြီးတော့ ခင်ဗျား အပိုင် ဟုတ်ဘူး! အေ့! ကျုပ် အပိုင်..အေ့! ဟောဒီက ဂျွန်ဂျောင်ဂုလေးရဲ့ အပိုင်မလို့ပြတာ..အေ့! "
ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့် ပုတ်ကာ ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ ပြောလာတဲ့ ဂျောင်ဂုက သခင်ကြီးရဲ့ စိတ်ကို ဆွနေသယောင်..
" ဟေ့! သခင်ကြီး! ဘာလာကြည့်တာလဲ အေ့! ကျုပ် ချောလို့လား..လှလို့လား..အေ့! ဒါမဟုတ်..မကျေနပ်လို့လား.."
ထယ်ယောင်းရဲ့ မျက်နှာပေါ်က အစိတ်အပိုင်းတွေကို လက်ညိုးဖြင့် လိုက်ထိပြီး နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ ပြောလာတဲ့ ဂျောင်ဂု။
" မကျေနပ်တဲ့ပုံဘဲ အေ့! လာ..လာ..မကျေနပ်ရင် ထိုးရအောင်..အေ့! လာ..လာ! "
ထယ်ယောင်းရဲ့ အင်္ကျီလည်ပင်းအစကို ကိုင်ပြီး ပြောလာတဲ့ အိုမီဂါလေးက မူးနေတော့ အရမ်းသတ္တိကောင်းနေပုံရ၏။ထိန်းမရသိမ်းမရနဲ့ အဆိုးလေး ဖြစ်လို့..
" ဟုတ်ပြီ ထိုးကျမယ် ဒီနေရာမှာတော့ မဟုတ်ဘူး..လာ အိမ်မှာ ထိုးကြမယ်.."
ဂျောင်ဂုရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကနေ မြောက်ကာ ခြေထောက်တွေကို သူ့ခါးမှာ ချိတ်တွယ်စေပြီး ကလေးချီသလို ချီလိုက်တော့ ပခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ကာ ငြိမ်ငြိမ်လေးပါလာတဲ့ ဂျောင်ဂု..
" ဖြန်း! "
" အာ့! နှာဘူးကြီး ဘာလို့ အေ့! သူများဖင်လာရိုက်တာလဲ! "
တင်ပါးလုံးလုံးလေးကို လက်ဖြင့်ရိုက်လိုက်တော့ အော်သံနှင့်အတူ ရန်တွေ့လာတဲ့ ဂျောင်ဂု...
" ဒါက တစ်ခွန်းမကျန် ပြန်ပြောနေလို့ ရိုက်တာ..အိမ်ရောက်မှ အပြစ်ထပ်ပေးမယ်."
" ဟွန့်! သူများကို နာအောင်လူပ်ရင် အေ့! လက်သီးနဲ့ ထိုးမှာနော်! "
" ဟုတ်ပါပြီ .. baby က လက်သီးနဲ့ ထိုး..ကိုယ်က ဆိုဒ်လွန် ခရမ်းသီးနဲ့ ထိုးမယ်.."
" ခရမ်းသီး..ဘယ်မှာလဲ ခရမ်းသီး..အေ့! "
ထယ်ယောင်းစကားကြောင့် မေးနေတဲ့ ဂျောင်ဂု..
" အိမ်ရောက်ရင် ပြမယ်.."
ထယ်ယောင်း စကားအဆုံး ငြိမ်ကျသွားတဲ့ ဂျောင်ဂုက ထယ်ယောင်းရဲ့ လူယုတ်မာအပြုံးကြီးကိုတော့ မမြင်လိုက်ပေ..
~
~
~
" အင့်! ဘယ်ကို ခေါ်လာတာလဲ!! "
" ဒါက ကိုယ့်ရဲ့ အိမ်..မင်းအရမ်းမူးနေပြီ အိပ်တော့..."
သခင်ကြီး စံအိမ်က ဝေးတာမို့ သူ့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် အိမ်ကိုသာ ဂျီမင်ကို ခေါ်လာလိုက်သည်။
" ဟင့်! တကယ်ဘဲ ဦး လား "
အိပ်ရာပေါ်မှ ထထိုင်ကာ မပွင့်တပွင့် မျက်လုံးများနဲ့ကြည့်ကာ ပြောလာတဲ့ ဂျီမင်..
" အွန်း! အိပ်တော့ အသေးလေး.."
ယွန်ဂီက ပြောပြီး အိပ်ခိုင်းတော့ မအိပ်ဘဲ ပေတေကာ ထိုင်နေတဲ့ ဂျီမင်..
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ! "
" ဟင့်! ဦး မကောင်းဘူး...ဂျီ့မှာ ဘာပြစ်ချက်တွေရှိနေလို့ ပြန်မချစ်နိုင်တာလဲ ဟင့်! "
ခေါင်းငုံကာ ရှိုက်သံလေးနဲ့ ပြောလာတဲ့ ဂျီမင်..
" မင်းမှာ ဘာပြစ်ချက်မှ မရှိပါဘူး .မင်းက ပြည့်စုံတဲ့ အိုမီဂါ တစ်ယောက်ပါ.."
ယွန်ဂီက ဂျီမင်ရဲ့ မျက်နှာကို မှေးဖျားကနေ ပင့်တင်ကာ မျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်၏။တကယ်ကို ဂျီမင်က အလှရော စာရိတ္တနဲ့ မျိုးရိုးပါ ကောင်းမွန်သည့် အယ်လ်ဖာ တစ်ယောက်ပင်..
" အဲ့ဆို ဦးက ဘာကြောင့် ပြန်မချစ်တာလဲ..ဟင့်! ဘာလဲ! ကျွန်တော်က ဦးနောက် အရှင်သိက္ခာမရှိ လိုက်ကပ်နေလိူ့လား..အဲ့ကြောင့်လား.."
"............ "
ယွန်ဂီက ဘာမှ ပြန်မပြောဘဲ သူ့ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေ၏။
" ကျွန်တော်က ခင်ဗျားကို ချစ်လွန်းလို့ အတင်းလိုက်တွယ်ကပ်နေတာ..အယ်လ်ဖာမြင်တိုင်း အရှက်မရှိ ကုတင်ပေါ်တက်ချင်နေတဲ့ အိုမီဂါ မဟုတ်ဘူးဗျ...ခင်ဗျား ဖြစ်နေလို့...ချစ်ရသူဖြစ်နေလို့ ကိုယ့်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပေးအပ်ချင်တာ..တကယ်အသက်နဲ့ပုံအပ်ပြီး ချစ်ရသူမို့ အရှက်မရှိ ဟင့်! တွယ်ကပ်နေတာ..အဲ့တာကို ဦးက စိတ်ရှူပ်စရာကောင်လေးလို့ မြင်နေတာမလား.."
ပြောလည်း ပြောငိုလည်းငိုနေတဲ့ ဂျီမင်..
" မဟုတ်ရပါဘူးကွာ..ဦးက အသေးလေးကို ချစ်ပါတယ်.."
ယွန်ဂီ စကားကြောင့် မျက်လုံးလေးတွေ အရောင်လက်သွားတဲ့ ဂျီမင်..
" ဦး ..ဦးအခု့ ဂျီ့ကို အဖြေပေးလိုက်တာလား.."
မူးနေပေမဲ့ အသိရှိသေးတဲ့ ဂျီမင်က သူ့ဦး အဖြေပေးတာကိုတော့ ကောင်းကောင်းသိသည်။
" အွန်းး..ကိုယ်လည်း မင်းကို ချစ်တယ် ခုတော့ အိပ်တော့နော် ."
" ဟင့်အင်..ဆော့ဂျင်တို့ကို ကတိပေးထားတယ် ဦးနဲ့ ချစ်သူဖြစ်တာနဲ့ ဝုန်း! ဝူန်း မှာလို့.."
နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေ ဆူကာ ပြောလာတဲ့ ဂျီမင်ကြောင့် ယွန်ဂီမှာ ကြောင်အသွားသည်။
" နော်! ဦး ဝူန်း! ဝုန်း! ကြမယ်လေ..ချစ်သူတွေ ဖြစ်လို့ ဝုန်း ဝုန်းမယ်...နောက်နေ့ လက်ထပ် ကောင်းဘူးလား.."
" ဘယ်လို..အသေးလေး..မဖြစ်ဘူးလေ..အသေးလေး မိဘတွေတောင် ကိုယ်တို့ ချစ်သူဖြစ်တာ မသိသေးဘူး...ဝုန်းလို့မရသေးဘူးနော်..မိဘတွေကို အသိပေးပြီးမှပေါ့.."
ယွန်ဂီမှာ အသေးလေး စိတ်ပြောင်းအောင် မိဘတွေနဲ့ပြောလိုက်ပေမဲ့ သူ့စကားကြောင့် ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ဖုန်းကို ထုတ်ကာ မျက်လုံးကြီးပြူးပြီး တစ်ခုခုကို ရှာနေတဲ့ ဂျီမင်ကြောင့် ယွန်ဂီမှာ မျက်မှောင်ကုပ်ကာ ကြည့်နေမိတော့၏။
" အေ့! တွေ့ပြီ..."
လေချဉ်တက်ကာ ပြောလာပြီး..ဖုန်းကို နှိပ်ကာ နားရွက်နားကပ်ထားတဲ့ ဂျီမင်..
" ဟယ်လို..ဖေဖေလား အေ့! "
" ဟေ့ကောင် ပတ်ဂျီမင် အရက်တွေ သောက်ထားတာလား! "
ဖုန်းထဲကနေ မစ္စတာ ပတ်ရဲ့ အသံကြီးက ဟိန်းထွက်လာတာမို့ ယွန်ဂီမှာ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။အသေးလေး သူ့ အဖေဆီဖုန်းဆက်ပြီး ဘာပြောမလို့ပါလိမ့်!
" အေ့! နည်းနည်းလေးပါ ဖေဖေရဲ့.."
" မင်းနည်းနည်းကလည်း အသံတွေက လေးနေတာဘဲ အသက်ကမပြည့်သေးဘူး..အရက်သမားက ဖြစ်နေပြီ..ခွေးကောင် မင်းကိုယ်မင်း အိုမီဂါဆိုတာ သိသေးလား !! "
ဖုန်းထဲကနေ အော်ပြီး တော်ကီပွားနေတဲ့ မစ္စတာပတ်ကြောင့် ဂျီမင် နားရွက်ကိုလက်ညိုးဖြင့် ထိုးတည့်ကာ ပိတ်ထားလိုက်သည်။
" သိတယ် ဖေဖေ အခုတော့ သားပြောတာလေးကို အေ့! အရင် နားထောင်နော်..အေ့! "
" ပြော! ကျစ်! ဘာတွေ မ
မွှေထားပြန်ပြီလဲ..မင်းသားနဲ့ တော့ ငါစိတ်ညစ်ပါတယ်..မိန်းမရယ်"
" ရှင်ကလည်း သား ဘာပြောမလို့လဲ မသိဘူး နားထောင်စမ်းပါ!! "
အနားမှာ မစ္စပတ်ရှိနေပုံရ၏။မစ္စတာပတ်ကစကားပြောလိုက်တာကို ဘေးကနေ ပြန်ပြောတဲ့ မစ္စပတ်ကြောင့်ပင်..
" ဖေဖေ မေမေပါရှိနေတာလား..အဲ့ဆိူ သားပြောတာကို နားထောင်နော်.."
" သားအခု အေ့! ဦး အိမ်မှာ..ဦးနဲ့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားပြီး ခုနလေးက အေ့! အဲ့တာ အခု ဝုန်း ! ဝုန်း မလို့ ဖေဖေတို့ကို ဖုန်းကဆက်ပြီး အေ့! အသိပေးတာ .."
" ဘာာ "
ဖုန်းထဲကနေ မစ္စတာ ပတ်ရဲ့ အော်သံကြီး ဟိန်းထွက်လာသလို..ယွန်ဂီကလည်း မျက်လုံးကြီးပြူးနေသည်။တကယ် မိဘတွေကို မပြောဘူးထင်ပြီး ပြောပြလိုက်မိတာလေ..အခု ပြောလိုက်တော့ ယွန်ဂီမှာ မျက်နှာပူမိသည်။အမူးသမားလေးကတော့ ဘာမှမသိဘဲ လုပ်ချင်ရာလုပ်နေ၏။
" ဖေဖေကလည်း မအော်ပါနဲ့..အေ့! ဦးက မိဘတွေကို ပြောပြပြီးမှ ဝုန်းရမယ်ဆိုလို့..ဖေဖေကို ဖုန်းဆက်ပြောတာ..အေ့! မေမေလည်း ကြားတယ်မလား..အဲ့ဆို သား ဝုန်း! ဝုန်း ဖို့ ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော်..နောက်နေ့ကျရင် သားကို ဦးနဲ့ လက်ထပ်ပေး..ဒါဘဲနော် ."
" ဘာ! ဟေ့ ခွေးမသား~.."
မစ္စတာ ပတ်စကားမဆုံးသေးဘဲ ဖုန်းချလိုက်တဲ့ ဂျီမင်...
" ဟေ့ကောင်! အမလေး ငါသွေးတက်လိုက်တာ မိန်းမရာ..မင်းသာ လုပ်ပုံ ကောင်းသေးလား..ဟမ်! သားတို့ အတူနေမဲ့ ကိစ္စ အဖေကို ဖုန်းဆက် ပြောရတယ်လို့..အမလေး မူးလိုက်တာ..မူးလိုက်တာ..မွေးရကျိုးနပ်တဲ့ အကောင်.."
ဖုန်းချသွားတဲ့ သားအလိမ္မာကြောင့် မစ္စတာပတ်မှာ သွေးပေါင်တက်ပြီး ဆရာဝန်ခေါ်ကာဆေးထိုးရတဲ့ အဆင့်ရောက်သွား၏။မစ္စပတ်မှာလည်း သူ့ထက်ပိုပြီး ယွလွန်းတဲ့ သားကြောင့် ပါးစပ်ကြီးဟကာ အံ့သြနေရပြီး ယောကျာ်းဖြစ်သူကို ပြုစုနေရသည်။
~
~
~
" ရပြီ ဦး..ဝုန်း ဝုန်း ကြမယ်.. ဖေဖေတို့ကို ပြောပြီးပြီ "
ပြုံးရယ်ပြီး ပြောလာတဲ့ ဂျီမင်က မူးနေလို့ သူဘာလုပ်မမှန်းတောင်သိပါ့မလားမသိ.
" ဦးးး "
အတွေးလွန်နေတဲ့ ယွန်ဂီက ခေါ်သံနဲ့ အတူ ကြာညို pheromones တွေ ရလာတာမို့ စိတ်က အလိုလို ပျော့လာသည်။
" ဦးး ဂျီတို့ ဝုန်း ဝုန်းကြမှာလားဟင် ."
အရက်သောက်ထားလို့ နီးဆွေးဆွေးဖြစ်နေတဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်ဖက်နဲ့ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ပြောလာတဲ့ ဂျီမင်...စိတ်ကို ပျော့စေပြီး အရိုင်းဆန်စေတဲ့ pheromones တွေကိုညသုံးနေတာကြောင့် ယွန်ဂီမှာ ပြန်ပြီး pheromones တုန့်ပြန်လာ၏။ပျားလိမ္မော် pheromones တွေက မွတ်သိပ်မှုကို ဖော်ပြနေပြီး ဂျီမင်ကို ရီဝေဝေစိုက်ကြည့်နေသည်။
" ကိုယ်တို့ ဆက်ဆံပြီးရင် နောင်တမရရဘူးနော်.."
" မရဘူး.. ဦးဖြစ်နေလို့ မရတာ.."
ဂျီမင်ရဲ့ စကားအဆုံး ယွန်ဂီက ဂျီမင်ကို အိပ်ရာပေါ် ဖြေးညင်းစွာ လှဲချလိုက်ပြီး အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးကာ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
" အွန်းး ပြွတ်စ်! ပြွတ်စ်! "
နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းရှိုက်ရာကနေ ခံတွင်းထဲလျှာတိုးဝင်လိုက်တော့ ဘီယာအနံ့နဲ့အတူ ခါးသက်သက်လျှာဖျားလေးကို စုပ်လိုက်တော့ တွန့်လိမ်သွားတဲ့ ကိုယ်လေး..
နမ်းရှုက်ရင်းကနေ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကနေ လက်သေးသေးလေးတွေက ပြေးလွှားကာ အင်္ကျီ ကြယ်သီတွေကိူ ချွတ်ပေးနေတဲ့ အသေးလေးကြောင့် ယွန်ဂီ နမ်းနေရင်စ ပြုံးလိုက်မိသည်။ နှုတ်ခမ်းကနေ လည်တိုင်ကို ကူးပြောင်းလိုက်ပြီး gland ရှိတဲ့ နေရာကို နမ်းလိုက်၏။ကြာညိုရနံ့က gland ကနေ ထွက်နေတာမို့ စူးရှကာ စွဲမက်ဖို့ကောင်းသည်။
"အွန်းးး အ့! မလျှက်နဲ့! အာ့! မနေတတ်ဘူး ."
Gland ကို လျှာဖြင့် ပွတ်ဆွဲကာ လျှက်ပေးလိုက်တော့ သူ့အောက်က အိုမီဂါလေးကမနေတတ်စွာ ရုန်းလာသည်။ကြည့်ရတာ လည်တိုင်က အားနည်းချက်ထင်တယ်...
အသေးလေးလက်ချက်ကြောင့် ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်နေတဲ့ အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ကာကုတင်အောင်ချလိုက်၏။
ဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်လိုက်ပြီး ဂျီမင်ကို ပြန်ပြီး အုပ်မိုးလိုက်သည်။
" ကိုယ်စဝောာ့မယ်နော်.."
ဂျီမင်ကတော့မျက်လုံး မှေးပြီးကြည့်ကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလာ၏။
" ဦးရဲ့ ပေါင်မုန့်တွေက မိုက်တယ်နော် ရှစ်ခုတောင်.."
ဂျီမင်က သူ့ရဲ့ ဗလာကျင်းနေတဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်သပ်ပြီးပြောလာ၏။
" အသေးလေး.."
" အွန်းး ဦးး ~"
ယွန်ဂီက ခေါ်ပြီး ပြန်လည်နမ်းရှိုက်လိုက်တာမို့ ဂျီမင်မှာ စကားတောင် မဆုံးလိုက်ရပေ..
နမ်းရှိုက်ရင်း ယွန်ဂီရဲ့ လက်တွေက ဂျီမင်ရဲ့ အဝတ်စားတွေကို ဖယ်ရှားလိုက်တာမို့ ခဏအတွင်း ဂျီမင်မှာ အဝတ်စားမဲ့သွားပြီး သေးသေးသွယ်သွယ် ကိုယ်လေးက ပေါ်လာကာ ဖြူအုအု ညှပ်ရိုးတွေနဲ့ ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းခါးတို့က အတိုင်းသားပေါ်လွင်လာသည်။
" ပြွတ်စ်! ပြွတ်စ်! "
" ဖြေးဖြေး..အ! ဖြေးဖြေး စို့ပါ ဦးရယ်..အမ်းးး ဂျီ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ပြတ်ထွက်ကုန်ပါ့မယ်.."
ရင်ဘတ်က နီးဆွေးဆွေး အသီးတွေကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ စုပ်ယူကာ ပွတ်သတ်နေတဲ့ ယွန်ဂီကြောင့် ဂျီမင်မှာ နာလည်းနာသလိူ ခံစားမှုကလည်း အသစ် ဖြစ်နေတာကြောင့် ကောင်းမွန်နေ၏။
ခန္ဓာကိူယ် အပေါ်ပိုင်းကို စိတ်ကြိုက် ခြယ်လှယ်ပြီးတဲ့နောက်မှာဝောာ့ ယွန်ဂီရဲ့ ပစ်မှတ်က အောက်ပိုင်းဖြစ်လာသည်။
ခေါင်းအုံးကိုယူကာ ခါးအောက်ခုပေးလိုက်ပြီး ခြေထောက်ကို ခါးမှာ ချိတ်ဆွဲစေလိုက်သည်။ဂျီမင်က အဝတ်ဗလာဖြစ်နေတဲ့ ယွန်ဂီရဲ့အောက်ပိုင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ မူးနေသေးတာမို့ ဝေဝေဝါးဝါးသာ မြင်နေရ၏။
" မုန်လာဥဖြူကြီး..အေ့! ဦးရဲ့ အောက်ပိုင်းမှာ မုန်လာဥဖြူ အကြီးကြီး ကပ်နေတယ်.."
ဂျီမင်က လက်ညိုးထိုးပြီး ယွန်ဂီရဲ့ အရာကို ပြနေတာမို့ ယွန်ဂီရဲ့ မျက်နှာမှာ နီရဲသွားသည်။
" မုန်လာဥဖြူမဟုတ်ပါဘူး အဲ့ဒါ အသေးလေးထဲ ဝင်မဲ့မြွေလေ.."
" ဟင့်! ဟုတ်ဘဲနဲ့ .မုန်လာဥဖြူ ပါဆို! ဂျီက မုန်လာဥဖြူကြိုက်တယ်..ပေးစားနော်..ပါးပါးလေးလှီးပြီး ကြက်ဥနဲ့ ကြော်စားရင် အရမ်းကောင်း..အေ့! "
လျှာသပ်ကာ ပါးစပ်တပြင်ပြင်နဲ့ပြောလာတဲ့ ဂျီမင်ကြောင့် ယွန်ဂီမှာ တံတွေးဝောာင်မျိုချမိ၏။မုန်လာဥဖြူနဲ့ မှားပြီး စားဖို့ပြင်နေတဲ့ အသေးလေးစိတ်ပြောင်းအောင်လုပ်ရမည်။
" ပြွတ်စ်! ပြွတ်စ်! "
" အာ့! နာ..အင်းး နာတယ်.."
အထဲ မဝင်သေးဘဲ စိတ်ပြောင်းသွားအောင် ပေါင်တံ သွယ်သွယ်လေးကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေတာကြောင့် ဂျီမင်ရဲ့ ညီပွားမှာ အမောက်ထောင်လာရသလို ကြက်သီး တဖြန်းဖြန်းလည်း ထနေ၏။
" အာ့! ဦးးး တော်ပြီ..ဂျီလို ချင်နေပြီ..ထည့်တော့..ဆက်ပြီး မဆွနဲ့တော့ ပာ့! "
ဂျီမင်က အဆင်သင့်ဖြစ်ကြောင်း ပြောလိုက်တာနဲ့ ယွန်ဂီက ခေါင်းလိမ်းဆီကို ယူကာ သူ့ရဲ့ အရာမှာ စုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး ဂျီမင်ထဲကို တရစ်ချင်းထည့်လိုက်၏။
" အာ့! နာလိုက်တာ..ဦး..ရယ်..အာ့..အကြီးကြီးဘဲလား..ဟင့်! "
virgin ဖြစ်တာမို့ နာနေသည့် ဂျီမင်ကြောင့် ယွန်ဂီမှာ သနားသွားသည်။
" အသေးလေး နာရင် ကိူယ် မထည့်တော့ဘူးနော်..ပြန်ထုတ်လိုက်မယ်.."
" မရဘူး!!..ထည့်! ခင်ဗျားနော်..ဒီအခြေနေထိရောက်ပြီး မှ ပြန်လှည့်လို့ရမလား..ဘယ်လို အယ်လ်ဖာမှန်းမသိဘူး.."
ယွန်ဂီ စကားအဆုံး မျက်နှာကြီး နီရဲကာ ပြောလာတဲ့ ဂျီမင်..
" ကိုယ်က အသေးလေး နာနေမှာဆိုးလို့ပါ.."
" ဒီကိစ္စလုပ်မှာတော့ နာမှာပေါ့ဗျ..အဲ့တာ ကျုပ်က နာတယ် ပြောရင် ခင်ဗျားက စောင့်ထည့်ပြီး ပြီးရင် ကောင်းသွားမှာပါ ခဏလေးဘဲ နာမှာ အဲ့လို ပြောပေးရမှာလေ "
ဂျီမင်မှာ ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ အလိုမကျတာကြောင့် ရန်တွေ့လာ၏။
" ခင်ဗျားကလေ တော်တော်တုံးတဲ့ အယ်လ်ဖာ.. feel တောင်ငုတ်တယ်..ကျုပ် ညီလေးကိုကြည့်အုံး ပြန်တောင်အိပ်သွားတယ်.."
ဂျီမင်က သူ့အရာကို သူငုံ့ကြည့်ပြီး ပြောလာပေမဲ့ ချိတ်ဆက်ပြီးသားဖြစ်နေတဲ့ သူတို့ကြားထဲကိုတော့ သတိမထားမိသေးပေ...
" အာ့! ဟင်..အကုန်လုံး ဝင်..အာ့! ဝင်သွားပြီလား.."
ယွန်ဂီက အောက်ပိုင်းကို အထုတ်အသွင်း ဖြေးဖြေး လုပ်လာတာကြောင့် ဂျီမင်မှာ တစ်စို့စို့ခံစားချက်ကြီးနဲ့အတူ အံ့ဩသွားတာကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို ထကာ ချိတ်ဆက်ထားတဲ့ နေရာကို ငုံ့ကြည့်မိ၏။
" ဟင်! မုန်လာဥဖြူကြီး..ခင်ဗျားရက်စက်လှချေလား...ခင်ဗျား မလုပ်ချင်လည်းပြောလေအခု သူများထဲ မုန်လာဥဖြူကြီး ထည့်ရလား လူမဆန်တာ.
ချိတ်ဆက်ထားတဲ့ နေရာကိုကြည့်ပြီး ရန်တွေ့လာတဲ့ ဂျီမင်ကြောင့် ယွန်ဂီမှာ အိုးတိုးအန့်တန့်ဖြစ်သွားပြီး လှုပ်ရှားမှုတောင်ရပ်သွား၏။
" ကိုယ့်ရဲ့..ဟိုဟာလေ..ဟိုဟာ..အဲ့တာက..မုန်လာဥဖြူမဟုတ်ဘူး.."
ယွန်ဂီက ပြောတော့ ဂျီမင်က မျက်မှောင်ကုပ်ကြည့်လာပြီး..
" ဘယ်ဟာလဲ..ကျုပ်မူးနေပေမဲ့ မုန်လာဥဖြူကိုတော့ ခွဲတတ်သေးတယ်!! "
အသံကုန်နဲ့ အော်လာတာကြောင့် ယွန်ဂီမှာ ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ ဖြစ်သွားသည်။
" ကိုယ့်ရဲ့ dick ..!! "
" ဟင်! "
" မုန်လာဥဖြူ မဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ရဲ့ dick အသေးလေး.."
သူ့ရဲ့ စကားကြောင့် ဂျီမင်မှာ သဘောပေါက်သွားပြီး မျက်နှာကြီးရဲသွားသည်။
" ဟီးး ဟုတ်လား အဲ့ဆို ဆက်လုပ်!! "
မျက်နှာချိုသွေးကာ ပြောလာပေမဲ့ ယွန်ဂီရဲ့ အကောင်မှာ ငြိမ်ချင်သလိုဖြစ်နေတာကြောင့် မစသေးဘဲ ဂျီမင်ရဲ့ ကိုယ်ကို ပွတ်သပ်ကာ နမ်းရှိုက်နေမိ၏။
~
~
~
နောက်တစ်ပိုင်းမှ ဆက်မှောင်ကြတာပေါ့..အခုက စာလုံးရေ သတ်မှတ်ချက်ပြည့်သွားလို့ပါ..ဘယ်သူမှ သတ်မှတ်တာဟုတ်ဘူးနော် သဲရဲ့ သတ်မှတ်ချက်လေ ..😁 သဲက စာရေးရင် စာလုံးရေ သုံးထောင့် နှစ်ရာကျော်လောက်ရေးတာ..အခုက သုံးထောင့် ခြောက်ရာကျော်နေလို့ဖြတ်ချထားတာ 😁😁😁
ဆိုဒ်လွန် ခရမ်းသီး နဲ့ မုန်လာဥဖြူ
ပုံတွေရဲ့ မူရင်းပိုင်ရှင်တွေကို crd#
Good night ပါသဲငယ်လေးတို့ 😘💜💜💜💜💜💜💜
Thanks for votes, feedback and comment.
I Love my readers forever ❤️
I PURPLE YOUR 💜
______________________________________
# Zawgyi #
" ဟားးး ဟားးး ေအ့! ဘဲႀကီးလည္း အိပ္ၿပီ! ဟားး "
ကေနရင္း ရယ္ကာ စကားေတြေျပာေနတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္ ..
" ဟားး ဟားးး ကရတာ! ေအ့! ေမာလိုက္တာ! ဟားး ဟားး "
" ေနရာသြားၿပီး..ေအ့! မုန႔္စားရမယ္..ဟားး ဟားး "
တဟားးဟားး နဲ႕ရယ္ကာ သူတို႔ရဲ႕ စားပြဲမွာဝင္ထိုင္ၿပီး မွာထားတဲ့ မုန႔္ေတြကို ထိုင္စားေနတဲ့ေဆာ့ဂ်င္..
" ဟင္! ဘဲႀကီး! "
" ဒုတ္! "
စားေနရင္း မ်က္လုံးေရွ႕မွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ဘဲႀကီးေၾကာင့္ ေဆာ့ဂ်င္လက္ထဲက တူမွာ ျပဳတ္က်သြားသည္။
" ဟင္! မဟုတ္ပါဘူး ေအ့! ဘဲႀကီးက အိမ္မွာ ခလူး ခလူး ဆိုၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပါ..အစ္! "
မ်က္လုံးေတြကို ပြတ္သပ္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလာတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္..
" ဒီဘဲႀကီးက အမႊာေတြ ထြက္ေနပါလား..ေအ့! မဟုတ္မွ အိပ္ေဆးလြန္ၿပီး ဘဲႀကီး ေသသြားတာလား! အစ္! "
ေျပာခ်င္ကာေျပာၿပီး ေၾကာက္ေနတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္..
" အားးး ဘဲႀကီးးး သရဲ..သရဲ ဘဲႀကီးးး "
အသံက်ယ္ႀကီးနဲ႕ ထေအာ္တာေၾကာင့္ နမ္ဂြၽန္းမွာ လန႔္သြားရသလို ကေနတဲ့လူေတြေတာင္သူ႕တို႔ဘက္ကို မသိမသာ လွည့္ၾကည့္ၾက၏။
" ဟာ! ခ်ာတိတ္! ကိုယ္ပါ..သရဲမဟုတ္ဘူး.."
နမ္ဂြၽန္းက ေဆာ့ဂ်င္နားသြားၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးျပဴးကာ ျပန္ၾကည့္လာတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္..
" ေအ့! မဟုတ္ဘူး! ဘဲႀကီးက ေအ့! အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ..မင္းက ဘဲႀကီး မဟုတ္ဘူး! သရဲ!! .."
" အားးး အိုမားးေရ..ဘဲႀကီး သရဲလာေျခာက္ေနတယ္..အီးးးး ေအ့! "
" ဟာ! ခ်ာတိတ္ မငိုရဘူးေလ..ကိုယ္က လူပါ.."
သူေျပာမွ မ်က္ရည္ေတြ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်ၿပီး ငိုလာတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္..
" အိုမားေရ..ဘဲႀကီးကေလ သူ႕ကိုယ္သူ ေသမွန္း မသိဘဲ လူပါတဲ့ ေအ့! ဘဲႀကီးေရ! ခင္ဗ်ားက ေသၿပီ...ဟင့္! သရဲေတာင္ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး ကိုယ္ပြား အမ်ားႀကီးနဲ႕ ေအ့! ဘဲႀကီးေရ..ကြၽန္ေတာ္က မယူရေသးဘဲ မုဆိုးမ အဲ မုဆိုးဖို ျဖစ္ရၿပီ အီးးးး ေအ့! "
အသံက်ယ္ႀကီးနဲ႕ မ်က္ရည္ေတြေရာ ႏွာရည္ေတြပါထြက္ၿပီစ ေအာ္ငိုေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ေၾကာင့္ ႀကံရာမရတဲ့ အဆုံး ေပြ႕ခ်ီၿပီး ကလပ္ ကေနသာ ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။
" အီးးး ဘဲႀကီး သရဲ ငါ့ကို ဘယ္ေခၚသြားမလို႔လဲ..ဟင့္! "
" နိဗၺာန္ကို..မေသဘဲသြားလို႔ရတဲ့ ေလာကီ နိဗၺာန္!! "
နမ္ဂြၽန္းေျပာသည့္ စကားကို စဥ္းစားေနရတာမို႔ ေဆာ့ဂ်င္ခမ်ာ ငိုေတာင္မငိုနိုင္ဘဲ စဥ္းစားခန္းဝင္ေနရေဝာာ့၏။
~
~
~
" က်စ္! ဒါေတာ့ မ်ားသြားၿပီ baby! "
အေပၚထပ္ကေန ဝိုင္ေသာက္ၿပီး သူ႕ baby ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္း မေက်နပ္စြာ ေရ႐ြတ္မိသည္။
ဝတ္ထားတာက cross top ဝတ္စုံျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း ေသးသြယ္သည့္ခါးကို တစြန္းတစ ျမင္ေနရသည့္ၾကားထဲ လက္ေျမာက္ကာ ကေနေတာ့ သူ႕အပိုင္ ခါးက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို အယ္လ္ဖာေတြက သေရတမ်ားမ်ားနဲ႕ ေငးၾကည့္ေနတာမို႔ ေဒါသက ထြက္သြား၏။
" ကင္မ္ေဂ်ာင္ဂုတို႔က ဘယ္က သတၱိေတြနဲ႕ ဒီလိုဝတ္ရဲတဲ့ အျပင္ ကေနတာေတာင္ ခါးေပၚေအာင္ ကေနေသးတယ္ ဟက္! အက်င့္ေတြ ျပင္ေပးရေတာ့မယ္ထင္တယ္!! "
လက္က်န္ဝိုင္ကို ေမာ့ေသာက္ၿပီး ေနရာကထကာ ေအာက္ထပ္ကို မ်က္လုံးေဝွ႕ရမ္းၿပီး ၾကည့္လိုက္တဲ့ ထယ္ေယာင္း..
" ဟိုေကာင္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး ! သူတို႔ လူေတြ ေခၚၿပီး သြားၿပီထင္တယ္.."
ထယ္ေယာင္းလည္း နမ္ဂြၽန္းတို႔အတြဲေတြ ျပန္သြားမွန္းသိတာေၾကာင့္ သူလည္း baby ငို ျပန္ေခၚဖို႔ အခ်ိန္က်မွန္းသိလိုက္ၿပီ..
ေျခလွမ္းပုံမွန္ျဖင့္ သူ႕ရဲ႕ baby ကေနတဲ့ ေနရာကို ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။ေဂ်ာင္ဂုကေတာ့အခုထိ မသိေသးဘဲ ကေနတုန္းပင္..
" အင့္! "
ကေနရင္း ခါးကေန ဆြဲဖက္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ အသံထြက္သြားတဲ့ ေဂ်ာင္ဂု..သူေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဝဝါးေနသည့္ၾကားထဲက ျမင္ေနရတဲ့ သခင္ႀကီးရဲ႕ ပုံရိပ္..
" ဟီးး သခင္ႀကီးလား..ဟုတ္လား..မဟုတ္လား..ေျပာ! "
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ကို တစ္လွည့္စီ လက္ညိုးျဖင့္တို႔ၿပီး ေျပာလာတဲ့ ေဂ်ာင္ဂု..
" မေျဖဘူးလား..ေအ့! သခင္ႀကီး မဟုတ္ဘူးလား..အဲ! သခင္ႀကီးက ငါအိပ္ေဆးခတ္တဲ့ နို႔ေသာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေလာက္ၿပီ ေအ့! "
သူ႕ဘာသာ သူ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးလုံးတက္ေအာင္ ေရ႐ြတ္ေနတဲ့ ေဂ်ာင္ဂု..
" ေလာကမွာ မင္းရဲ႕ သခင္ႀကီးလို လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိနိုင္မွာလဲ! "
ေအးစက္စက္အသံႏွင့္အတူ နား နားကပ္ကာေျပာလာတဲ့ ထယ္ေယာင္းေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ဂုမွာ အမူးေတာင္ေျပခ်င္သလိုျဖစ္သြား၏။
" ဟင္! သခင္ႀကီးလား! "
" ဟုတ္တယ္ baby...ေျပာပါအုံး ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေပၚေနတဲ့ အဝတ္စားေတြ ဝတ္ထားတာတုန္း ဟမ္! ကိုယ့္အပိုင္ေတြကို တျခားသူေတြ ျမင္ေအာင္ထုတ္ျပရဲတဲ့ သတၱိက မနည္းပါလား! "
ခါးကို ဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြက တင္းက်ပ္လာၿပီး မ်က္ႏွာနားတိုးကပ္ကာ ေမးလာတဲ့ သခင္ႀကီးက တျခားအခ်ိန္ေတြမွာဆို ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတာမွန္ေပမဲ့ အခု မူးေနခ်ိန္မွာေတာ့ ေၾကာက္ရမွန္းမသိေပ..
" ဝတ္ခ်င္လို႔လို႔ ဝတ္ထားေပါ့..ေအ့! ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ား အပိုင္ ဟုတ္ဘူး! ေအ့! က်ဳပ္ အပိုင္..ေအ့! ေဟာဒီက ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုေလးရဲ႕ အပိုင္မလို႔ျပတာ..ေအ့! "
ရင္ဘတ္ကို လက္ျဖင့္ ပုတ္ကာ ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႕ ေျပာလာတဲ့ ေဂ်ာင္ဂုက သခင္ႀကီးရဲ႕ စိတ္ကို ဆြေနသေယာင္..
" ေဟ့! သခင္ႀကီး! ဘာလာၾကည့္တာလဲ ေအ့! က်ဳပ္ ေခ်ာလို႔လား..လွလို႔လား..ေအ့! ဒါမဟုတ္..မေက်နပ္လို႔လား.."
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚက အစိတ္အပိုင္းေတြကို လက္ညိုးျဖင့္ လိုက္ထိၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာ ေျပာလာတဲ့ ေဂ်ာင္ဂု။
" မေက်နပ္တဲ့ပုံဘဲ ေအ့! လာ..လာ..မေက်နပ္ရင္ ထိုးရေအာင္..ေအ့! လာ..လာ! "
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ အကၤ်ီလည္ပင္းအစကို ကိုင္ၿပီး ေျပာလာတဲ့ အိုမီဂါေလးက မူးေနေတာ့ အရမ္းသတၱိေကာင္းေနပုံရ၏။ထိန္းမရသိမ္းမရနဲ႕ အဆိုးေလး ျဖစ္လို႔..
" ဟုတ္ၿပီ ထိုးက်မယ္ ဒီေနရာမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး..လာ အိမ္မွာ ထိုးၾကမယ္.."
ေဂ်ာင္ဂုရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကေန ေျမာက္ကာ ေျခေထာက္ေတြကို သူ႕ခါးမွာ ခ်ိတ္တြယ္ေစၿပီး ကေလးခ်ီသလို ခ်ီလိုက္ေတာ့ ပခုံးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ကာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပါလာတဲ့ ေဂ်ာင္ဂု..
" ျဖန္း! "
" အာ့! ႏွာဘူးႀကီး ဘာလို႔ ေအ့! သူမ်ားဖင္လာရိုက္တာလဲ! "
တင္ပါးလုံးလုံးေလးကို လက္ျဖင့္ရိုက္လိုက္ေတာ့ ေအာ္သံႏွင့္အတူ ရန္ေတြ႕လာတဲ့ ေဂ်ာင္ဂု...
" ဒါက တစ္ခြန္းမက်န္ ျပန္ေျပာေနလို႔ ရိုက္တာ..အိမ္ေရာက္မွ အျပစ္ထပ္ေပးမယ္."
" ဟြန႔္! သူမ်ားကို နာေအာင္လူပ္ရင္ ေအ့! လက္သီးနဲ႕ ထိုးမွာေနာ္! "
" ဟုတ္ပါၿပီ .. baby က လက္သီးနဲ႕ ထိုး..ကိုယ္က ဆိုဒ္လြန္ ခရမ္းသီးနဲ႕ ထိုးမယ္.."
" ခရမ္းသီး..ဘယ္မွာလဲ ခရမ္းသီး..ေအ့! "
ထယ္ေယာင္းစကားေၾကာင့္ ေမးေနတဲ့ ေဂ်ာင္ဂု..
" အိမ္ေရာက္ရင္ ျပမယ္.."
ထယ္ေယာင္း စကားအဆုံး ၿငိမ္က်သြားတဲ့ ေဂ်ာင္ဂုက ထယ္ေယာင္းရဲ႕ လူယုတ္မာအၿပဳံးႀကီးကိုေတာ့ မျမင္လိုက္ေပ..
~
~
~
" အင့္! ဘယ္ကို ေခၚလာတာလဲ!! "
" ဒါက ကိုယ့္ရဲ႕ အိမ္..မင္းအရမ္းမူးေနၿပီ အိပ္ေတာ့..."
သခင္ႀကီး စံအိမ္က ေဝးတာမို႔ သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ကိုသာ ဂ်ီမင္ကို ေခၚလာလိုက္သည္။
" ဟင့္! တကယ္ဘဲ ဦး လား "
အိပ္ရာေပၚမွ ထထိုင္ကာ မပြင့္တပြင့္ မ်က္လုံးမ်ားနဲ႕ၾကည့္ကာ ေျပာလာတဲ့ ဂ်ီမင္..
" အြန္း! အိပ္ေတာ့ အေသးေလး.."
ယြန္ဂီက ေျပာၿပီး အိပ္ခိုင္းေတာ့ မအိပ္ဘဲ ေပေတကာ ထိုင္ေနတဲ့ ဂ်ီမင္..
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ! "
" ဟင့္! ဦး မေကာင္းဘူး...ဂ်ီ့မွာ ဘာျပစ္ခ်က္ေတြရွိေနလို႔ ျပန္မခ်စ္နိုင္တာလဲ ဟင့္! "
ေခါင္းငုံကာ ရွိုက္သံေလးနဲ႕ ေျပာလာတဲ့ ဂ်ီမင္..
" မင္းမွာ ဘာျပစ္ခ်က္မွ မရွိပါဘူး .မင္းက ျပည့္စုံတဲ့ အိုမီဂါ တစ္ေယာက္ပါ.."
ယြန္ဂီက ဂ်ီမင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေမွးဖ်ားကေန ပင့္တင္ကာ မ်က္လုံးခ်င္းစိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္၏။တကယ္ကို ဂ်ီမင္က အလွေရာ စာရိတၱနဲ႕ မ်ိဳးရိုးပါ ေကာင္းမြန္သည့္ အယ္လ္ဖာ တစ္ေယာက္ပင္..
" အဲ့ဆို ဦးက ဘာေၾကာင့္ ျပန္မခ်စ္တာလဲ..ဟင့္! ဘာလဲ! ကြၽန္ေတာ္က ဦးေနာက္ အရွင္သိကၡာမရွိ လိုက္ကပ္ေနလိူ႕လား..အဲ့ေၾကာင့္လား.."
"............ "
ယြန္ဂီက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ သူ႕ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေန၏။
" ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္လြန္းလို႔ အတင္းလိုက္တြယ္ကပ္ေနတာ..အယ္လ္ဖာျမင္တိုင္း အရွက္မရွိ ကုတင္ေပၚတက္ခ်င္ေနတဲ့ အိုမီဂါ မဟုတ္ဘူးဗ်...ခင္ဗ်ား ျဖစ္ေနလို႔...ခ်စ္ရသူျဖစ္ေနလို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကိုေပးအပ္ခ်င္တာ..တကယ္အသက္နဲ႕ပုံအပ္ၿပီး ခ်စ္ရသူမို႔ အရွက္မရွိ ဟင့္! တြယ္ကပ္ေနတာ..အဲ့တာကို ဦးက စိတ္ရႉပ္စရာေကာင္ေလးလို႔ ျမင္ေနတာမလား.."
ေျပာလည္း ေျပာငိုလည္းငိုေနတဲ့ ဂ်ီမင္..
" မဟုတ္ရပါဘူးကြာ..ဦးက အေသးေလးကို ခ်စ္ပါတယ္.."
ယြန္ဂီ စကားေၾကာင့္ မ်က္လုံးေလးေတြ အေရာင္လက္သြားတဲ့ ဂ်ီမင္..
" ဦး ..ဦးအခု႔ ဂ်ီ့ကို အေျဖေပးလိုက္တာလား.."
မူးေနေပမဲ့ အသိရွိေသးတဲ့ ဂ်ီမင္က သူ႕ဦး အေျဖေပးတာကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။
" အြန္းး..ကိုယ္လည္း မင္းကို ခ်စ္တယ္ ခုေတာ့ အိပ္ေတာ့ေနာ္ ."
" ဟင့္အင္..ေဆာ့ဂ်င္တို႔ကို ကတိေပးထားတယ္ ဦးနဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္တာနဲ႕ ဝုန္း! ဝူန္း မွာလို႔.."
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြ ဆူကာ ေျပာလာတဲ့ ဂ်ီမင္ေၾကာင့္ ယြန္ဂီမွာ ေၾကာင္အသြားသည္။
" ေနာ္! ဦး ဝူန္း! ဝုန္း! ၾကမယ္ေလ..ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္လို႔ ဝုန္း ဝုန္းမယ္...ေနာက္ေန႕ လက္ထပ္ ေကာင္းဘူးလား.."
" ဘယ္လို..အေသးေလး..မျဖစ္ဘူးေလ..အေသးေလး မိဘေတြေတာင္ ကိုယ္တို႔ ခ်စ္သူျဖစ္တာ မသိေသးဘူး...ဝုန္းလို႔မရေသးဘူးေနာ္..မိဘေတြကို အသိေပးၿပီးမွေပါ့.."
ယြန္ဂီမွာ အေသးေလး စိတ္ေျပာင္းေအာင္ မိဘေတြနဲ႕ေျပာလိုက္ေပမဲ့ သူ႕စကားေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုန္းကို ထုတ္ကာ မ်က္လုံးႀကီးျပဴးၿပီး တစ္ခုခုကို ရွာေနတဲ့ ဂ်ီမင္ေၾကာင့္ ယြန္ဂီမွာ မ်က္ေမွာင္ကုပ္ကာ ၾကည့္ေနမိေတာ့၏။
" ေအ့! ေတြ႕ၿပီ..."
ေလခ်ဥ္တက္ကာ ေျပာလာၿပီး..ဖုန္းကို ႏွိပ္ကာ နား႐ြက္နားကပ္ထားတဲ့ ဂ်ီမင္..
" ဟယ္လို..ေဖေဖလား ေအ့! "
" ေဟ့ေကာင္ ပတ္ဂ်ီမင္ အရက္ေတြ ေသာက္ထားတာလား! "
ဖုန္းထဲကေန မစၥတာ ပတ္ရဲ႕ အသံႀကီးက ဟိန္းထြက္လာတာမို႔ ယြန္ဂီမွာ အတိုင္းသားၾကားေနရသည္။အေသးေလး သူ႕ အေဖဆီဖုန္းဆက္ၿပီး ဘာေျပာမလို႔ပါလိမ့္!
" ေအ့! နည္းနည္းေလးပါ ေဖေဖရဲ႕.."
" မင္းနည္းနည္းကလည္း အသံေတြက ေလးေနတာဘဲ အသက္ကမျပည့္ေသးဘူး..အရက္သမားက ျဖစ္ေနၿပီ..ေခြးေကာင္ မင္းကိုယ္မင္း အိုမီဂါဆိုတာ သိေသးလား !! "
ဖုန္းထဲကေန ေအာ္ၿပီး ေတာ္ကီပြားေနတဲ့ မစၥတာပတ္ေၾကာင့္ ဂ်ီမင္ နား႐ြက္ကိုလက္ညိုးျဖင့္ ထိုးတည့္ကာ ပိတ္ထားလိုက္သည္။
" သိတယ္ ေဖေဖ အခုေတာ့ သားေျပာတာေလးကို ေအ့! အရင္ နားေထာင္ေနာ္..ေအ့! "
" ေျပာ! က်စ္! ဘာေတြ မ
ေမႊထားျပန္ၿပီလဲ..မင္းသားနဲ႕ ေတာ့ ငါစိတ္ညစ္ပါတယ္..မိန္းမရယ္"
" ရွင္ကလည္း သား ဘာေျပာမလို႔လဲ မသိဘူး နားေထာင္စမ္းပါ!! "
အနားမွာ မစၥပတ္ရွိေနပုံရ၏။မစၥတာပတ္ကစကားေျပာလိုက္တာကို ေဘးကေန ျပန္ေျပာတဲ့ မစၥပတ္ေၾကာင့္ပင္..
" ေဖေဖ ေမေမပါရွိေနတာလား..အဲ့ဆိူ သားေျပာတာကို နားေထာင္ေနာ္.."
" သားအခု ေအ့! ဦး အိမ္မွာ..ဦးနဲ႕ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၿပီး ခုနေလးက ေအ့! အဲ့တာ အခု ဝုန္း ! ဝုန္း မလို႔ ေဖေဖတို႔ကို ဖုန္းကဆက္ၿပီး ေအ့! အသိေပးတာ .."
" ဘာာ "
ဖုန္းထဲကေန မစၥတာ ပတ္ရဲ႕ ေအာ္သံႀကီး ဟိန္းထြက္လာသလို..ယြန္ဂီကလည္း မ်က္လုံးႀကီးျပဴးေနသည္။တကယ္ မိဘေတြကို မေျပာဘူးထင္ၿပီး ေျပာျပလိုက္မိတာေလ..အခု ေျပာလိုက္ေတာ့ ယြန္ဂီမွာ မ်က္ႏွာပူမိသည္။အမူးသမားေလးကေတာ့ ဘာမွမသိဘဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေန၏။
" ေဖေဖကလည္း မေအာ္ပါနဲ႕..ေအ့! ဦးက မိဘေတြကို ေျပာျပၿပီးမွ ဝုန္းရမယ္ဆိုလို႔..ေဖေဖကို ဖုန္းဆက္ေျပာတာ..ေအ့! ေမေမလည္း ၾကားတယ္မလား..အဲ့ဆို သား ဝုန္း! ဝုန္း ဖို႔ ဖုန္းခ်လိဳက္ေတာ့မယ္ေနာ္..ေနာက္ေန႕က်ရင္ သားကို ဦးနဲ႕ လက္ထပ္ေပး..ဒါဘဲေနာ္ ."
" ဘာ! ေဟ့ ေခြးမသား~.."
မစၥတာ ပတ္စကားမဆုံးေသးဘဲ ဖုန္းခ်လိဳက္တဲ့ ဂ်ီမင္...
" ေဟ့ေကာင္! အမေလး ငါေသြးတက္လိုက္တာ မိန္းမရာ..မင္းသာ လုပ္ပုံ ေကာင္းေသးလား..ဟမ္! သားတို႔ အတူေနမဲ့ ကိစၥ အေဖကို ဖုန္းဆက္ ေျပာရတယ္လို႔..အမေလး မူးလိုက္တာ..မူးလိုက္တာ..ေမြးရက်ိဳးနပ္တဲ့ အေကာင္.."
ဖုန္းခ်သြားတဲ့ သားအလိမၼာေၾကာင့္ မစၥတာပတ္မွာ ေသြးေပါင္တက္ၿပီး ဆရာဝန္ေခၚကာေဆးထိုးရတဲ့ အဆင့္ေရာက္သြား၏။မစၥပတ္မွာလည္း သူ႕ထက္ပိုၿပီး ယြလြန္းတဲ့ သားေၾကာင့္ ပါးစပ္ႀကီးဟကာ အံ့ၾသေနရၿပီး ေယာက်ာ္းျဖစ္သူကို ျပဳစုေနရသည္။
~
~
~
" ရၿပီ ဦး..ဝုန္း ဝုန္း ၾကမယ္.. ေဖေဖတို႔ကို ေျပာၿပီးၿပီ "
ၿပဳံးရယ္ၿပီး ေျပာလာတဲ့ ဂ်ီမင္က မူးေနလို႔ သူဘာလုပ္မမွန္းေတာင္သိပါ့မလားမသိ.
" ဦးးး "
အေတြးလြန္ေနတဲ့ ယြန္ဂီက ေခၚသံနဲ႕ အတူ ၾကာညို pheromones ေတြ ရလာတာမို႔ စိတ္က အလိုလို ေပ်ာ့လာသည္။
" ဦးး ဂ်ီတို႔ ဝုန္း ဝုန္းၾကမွာလားဟင္ ."
အရက္ေသာက္ထားလို႔ နီးေဆြးေဆြးျဖစ္ေနတဲ့ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ဖက္နဲ႕ မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ေျပာလာတဲ့ ဂ်ီမင္...စိတ္ကို ေပ်ာ့ေစၿပီး အရိုင္းဆန္ေစတဲ့ pheromones ေတြကိုညသုံးေနတာေၾကာင့္ ယြန္ဂီမွာ ျပန္ၿပီး pheromones တုန႔္ျပန္လာ၏။ပ်ားလိေမၼာ္ pheromones ေတြက မြတ္သိပ္မႈကို ေဖာ္ျပေနၿပီး ဂ်ီမင္ကို ရီေဝေဝစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
" ကိုယ္တို႔ ဆက္ဆံၿပီးရင္ ေနာင္တမရရဘူးေနာ္.."
" မရဘူး.. ဦးျဖစ္ေနလို႔ မရတာ.."
ဂ်ီမင္ရဲ႕ စကားအဆုံး ယြန္ဂီက ဂ်ီမင္ကို အိပ္ရာေပၚ ေျဖးညင္းစြာ လွဲခ်လိဳက္ၿပီး အေပၚကေန အုပ္မိုးကာ နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။
" အြန္းး ႁပြတ္စ္! ႁပြတ္စ္! "
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းရွိုက္ရာကေန ခံတြင္းထဲလွ်ာတိုးဝင္လိုက္ေတာ့ ဘီယာအနံ႕နဲ႕အတူ ခါးသက္သက္လွ်ာဖ်ားေလးကို စုပ္လိုက္ေတာ့ တြန႔္လိမ္သြားတဲ့ ကိုယ္ေလး..
နမ္းရႈက္ရင္းကေန သူ႕ရင္ဘတ္ေပၚကေန လက္ေသးေသးေလးေတြက ေျပးလႊားကာ အကၤ်ီ ၾကယ္သီေတြကိူ ခြၽတ္ေပးေနတဲ့ အေသးေလးေၾကာင့္ ယြန္ဂီ နမ္းေနရင္စ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းကေန လည္တိုင္ကို ကူးေျပာင္းလိုက္ၿပီး gland ရွိတဲ့ ေနရာကို နမ္းလိုက္၏။ၾကာညိုရနံ႕က gland ကေန ထြက္ေနတာမို႔ စူးရွကာ စြဲမက္ဖို႔ေကာင္းသည္။
"အြန္းးး အ့! မလွ်က္နဲ႕! အာ့! မေနတတ္ဘူး ."
Gland ကို လွ်ာျဖင့္ ပြတ္ဆြဲကာ လွ်က္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႕ေအာက္က အိုမီဂါေလးကမေနတတ္စြာ ႐ုန္းလာသည္။ၾကည့္ရတာ လည္တိုင္က အားနည္းခ်က္ထင္တယ္...
အေသးေလးလက္ခ်က္ေၾကာင့္ ၾကယ္သီးေတြ ျပဳတ္ေနတဲ့ အကၤ်ီကို ဆြဲခြၽတ္ကာကုတင္ေအာင္ခ်လိဳက္၏။
ေဘာင္းဘီကိုလည္း ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ဂ်ီမင္ကို ျပန္ၿပီး အုပ္မိုးလိုက္သည္။
" ကိုယ္စေဝာာ့မယ္ေနာ္.."
ဂ်ီမင္ကေတာ့မ်က္လုံး ေမွးၿပီးၾကည့္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလာ၏။
" ဦးရဲ႕ ေပါင္မုန႔္ေတြက မိုက္တယ္ေနာ္ ရွစ္ခုေတာင္.."
ဂ်ီမင္က သူ႕ရဲ႕ ဗလာက်င္းေနတဲ့ အေပၚပိုင္းကို ပြတ္သပ္ၿပီးေျပာလာ၏။
" အေသးေလး.."
" အြန္းး ဦးး ~"
ယြန္ဂီက ေခၚၿပီး ျပန္လည္နမ္းရွိုက္လိုက္တာမို႔ ဂ်ီမင္မွာ စကားေတာင္ မဆုံးလိုက္ရေပ..
နမ္းရွိုက္ရင္း ယြန္ဂီရဲ႕ လက္ေတြက ဂ်ီမင္ရဲ႕ အဝတ္စားေတြကို ဖယ္ရွားလိုက္တာမို႔ ခဏအတြင္း ဂ်ီမင္မွာ အဝတ္စားမဲ့သြားၿပီး ေသးေသးသြယ္သြယ္ ကိုယ္ေလးက ေပၚလာကာ ျဖဴအုအု ညွပ္ရိုးေတြနဲ႕ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းခါးတို႔က အတိုင္းသားေပၚလြင္လာသည္။
" ႁပြတ္စ္! ႁပြတ္စ္! "
" ေျဖးေျဖး..အ! ေျဖးေျဖး စို႔ပါ ဦးရယ္..အမ္းးး ဂ်ီ့ နို႔သီးေခါင္းေတြ ျပတ္ထြက္ကုန္ပါ့မယ္.."
ရင္ဘတ္က နီးေဆြးေဆြး အသီးေတြကို အားျပင္းျပင္းနဲ႕ စုပ္ယူကာ ပြတ္သတ္ေနတဲ့ ယြန္ဂီေၾကာင့္ ဂ်ီမင္မွာ နာလည္းနာသလိူ ခံစားမႈကလည္း အသစ္ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေကာင္းမြန္ေန၏။
ခႏၶာကိူယ္ အေပၚပိုင္းကို စိတ္ႀကိဳက္ ျခယ္လွယ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေဝာာ့ ယြန္ဂီရဲ႕ ပစ္မွတ္က ေအာက္ပိုင္းျဖစ္လာသည္။
ေခါင္းအုံးကိုယူကာ ခါးေအာက္ခုေပးလိုက္ၿပီး ေျခေထာက္ကို ခါးမွာ ခ်ိတ္ဆြဲေစလိုက္သည္။ဂ်ီမင္က အဝတ္ဗလာျဖစ္ေနတဲ့ ယြန္ဂီရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မူးေနေသးတာမို႔ ေဝေဝဝါးဝါးသာ ျမင္ေနရ၏။
" မုန္လာဥျဖဴႀကီး..ေအ့! ဦးရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းမွာ မုန္လာဥျဖဴ အႀကီးႀကီး ကပ္ေနတယ္.."
ဂ်ီမင္က လက္ညိုးထိုးၿပီး ယြန္ဂီရဲ႕ အရာကို ျပေနတာမို႔ ယြန္ဂီရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ နီရဲသြားသည္။
" မုန္လာဥျဖဴမဟုတ္ပါဘူး အဲ့ဒါ အေသးေလးထဲ ဝင္မဲ့ေႁမြေလ.."
" ဟင့္! ဟုတ္ဘဲနဲ႕ .မုန္လာဥျဖဴ ပါဆို! ဂ်ီက မုန္လာဥျဖဴႀကိဳက္တယ္..ေပးစားေနာ္..ပါးပါးေလးလွီးၿပီး ၾကက္ဥနဲ႕ ေၾကာ္စားရင္ အရမ္းေကာင္း..ေအ့! "
လွ်ာသပ္ကာ ပါးစပ္တျပင္ျပင္နဲ႕ေျပာလာတဲ့ ဂ်ီမင္ေၾကာင့္ ယြန္ဂီမွာ တံေတြးေဝာာင္မ်ိဳခ်မိ၏။မုန္လာဥျဖဴနဲ႕ မွားၿပီး စားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ အေသးေလးစိတ္ေျပာင္းေအာင္လုပ္ရမည္။
" ႁပြတ္စ္! ႁပြတ္စ္! "
" အာ့! နာ..အင္းး နာတယ္.."
အထဲ မဝင္ေသးဘဲ စိတ္ေျပာင္းသြားေအာင္ ေပါင္တံ သြယ္သြယ္ေလးကို စုပ္ယူနမ္းရွိုက္ေနတာေၾကာင့္ ဂ်ီမင္ရဲ႕ ညီပြားမွာ အေမာက္ေထာင္လာရသလို ၾကက္သီး တျဖန္းျဖန္းလည္း ထေန၏။
" အာ့! ဦးးး ေတာ္ၿပီ..ဂ်ီလို ခ်င္ေနၿပီ..ထည့္ေတာ့..ဆက္ၿပီး မဆြနဲ႕ေတာ့ ပာ့! "
ဂ်ီမင္က အဆင္သင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္တာနဲ႕ ယြန္ဂီက ေခါင္းလိမ္းဆီကို ယူကာ သူ႕ရဲ႕ အရာမွာ စုတ္လိမ္းလိုက္ၿပီး ဂ်ီမင္ထဲကို တရစ္ခ်င္းထည့္လိုက္၏။
" အာ့! နာလိုက္တာ..ဦး..ရယ္..အာ့..အႀကီးႀကီးဘဲလား..ဟင့္! "
virgin ျဖစ္တာမို႔ နာေနသည့္ ဂ်ီမင္ေၾကာင့္ ယြန္ဂီမွာ သနားသြားသည္။
" အေသးေလး နာရင္ ကိူယ္ မထည့္ေတာ့ဘူးေနာ္..ျပန္ထုတ္လိုက္မယ္.."
" မရဘူး!!..ထည့္! ခင္ဗ်ားေနာ္..ဒီအေျခေနထိေရာက္ၿပီး မွ ျပန္လွည့္လို႔ရမလား..ဘယ္လို အယ္လ္ဖာမွန္းမသိဘူး.."
ယြန္ဂီ စကားအဆုံး မ်က္ႏွာႀကီး နီရဲကာ ေျပာလာတဲ့ ဂ်ီမင္..
" ကိုယ္က အေသးေလး နာေနမွာဆိုးလို႔ပါ.."
" ဒီကိစၥလုပ္မွာေတာ့ နာမွာေပါ့ဗ်..အဲ့တာ က်ဳပ္က နာတယ္ ေျပာရင္ ခင္ဗ်ားက ေစာင့္ထည့္ၿပီး ၿပီးရင္ ေကာင္းသြားမွာပါ ခဏေလးဘဲ နာမွာ အဲ့လို ေျပာေပးရမွာေလ "
ဂ်ီမင္မွာ ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႕ အလိုမက်တာေၾကာင့္ ရန္ေတြ႕လာ၏။
" ခင္ဗ်ားကေလ ေတာ္ေတာ္တုံးတဲ့ အယ္လ္ဖာ.. feel ေတာင္ငုတ္တယ္..က်ဳပ္ ညီေလးကိုၾကည့္အုံး ျပန္ေတာင္အိပ္သြားတယ္.."
ဂ်ီမင္က သူ႕အရာကို သူငုံ႕ၾကည့္ၿပီး ေျပာလာေပမဲ့ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီးသားျဖစ္ေနတဲ့ သူတို႔ၾကားထဲကိုေတာ့ သတိမထားမိေသးေပ...
" အာ့! ဟင္..အကုန္လုံး ဝင္..အာ့! ဝင္သြားၿပီလား.."
ယြန္ဂီက ေအာက္ပိုင္းကို အထုတ္အသြင္း ေျဖးေျဖး လုပ္လာတာေၾကာင့္ ဂ်ီမင္မွာ တစ္စို႔စို႔ခံစားခ်က္ႀကီးနဲ႕အတူ အံ့ဩသြားတာေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ထကာ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ ေနရာကို ငုံ႕ၾကည့္မိ၏။
" ဟင္! မုန္လာဥျဖဴႀကီး..ခင္ဗ်ားရက္စက္လွေခ်လား...ခင္ဗ်ား မလုပ္ခ်င္လည္းေျပာေလအခု သူမ်ားထဲ မုန္လာဥျဖဴႀကီး ထည့္ရလား လူမဆန္တာ.
ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ ေနရာကိုၾကည့္ၿပီး ရန္ေတြ႕လာတဲ့ ဂ်ီမင္ေၾကာင့္ ယြန္ဂီမွာ အိုးတိုးအန႔္တန႔္ျဖစ္သြားၿပီး လႈပ္ရွားမႈေတာင္ရပ္သြား၏။
" ကိုယ့္ရဲ႕..ဟိုဟာေလ..ဟိုဟာ..အဲ့တာက..မုန္လာဥျဖဴမဟုတ္ဘူး.."
ယြန္ဂီက ေျပာေတာ့ ဂ်ီမင္က မ်က္ေမွာင္ကုပ္ၾကည့္လာၿပီး..
" ဘယ္ဟာလဲ..က်ဳပ္မူးေနေပမဲ့ မုန္လာဥျဖဴကိုေတာ့ ခြဲတတ္ေသးတယ္!! "
အသံကုန္နဲ႕ ေအာ္လာတာေၾကာင့္ ယြန္ဂီမွာ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ ျဖစ္သြားသည္။
" ကိုယ့္ရဲ႕ dick ..!! "
" ဟင္! "
" မုန္လာဥျဖဴ မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ရဲ႕ dick အေသးေလး.."
သူ႕ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ဂ်ီမင္မွာ သေဘာေပါက္သြားၿပီး မ်က္ႏွာႀကီးရဲသြားသည္။
" ဟီးး ဟုတ္လား အဲ့ဆို ဆက္လုပ္!! "
မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာ ေျပာလာေပမဲ့ ယြန္ဂီရဲ႕ အေကာင္မွာ ၿငိမ္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မစေသးဘဲ ဂ်ီမင္ရဲ႕ ကိုယ္ကို ပြတ္သပ္ကာ နမ္းရွိုက္ေနမိ၏။
~
~
~
ေနာက္တစ္ပိုင္းမွ ဆက္ေမွာင္ၾကတာေပါ့..အခုက စာလုံးေရ သတ္မွတ္ခ်က္ျပည့္သြားလို႔ပါ..ဘယ္သူမွ သတ္မွတ္တာဟုတ္ဘူးေနာ္ သဲရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေလ ..😁 သဲက စာေရးရင္ စာလုံးေရ သုံးေထာင့္ ႏွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ေရးတာ..အခုက သုံးေထာင့္ ေျခာက္ရာေက်ာ္ေနလို႔ျဖတ္ခ်ထားတာ 😁😁😁
ဆိုဒ္လြန္ ခရမ္းသီး နဲ႕ မုန္လာဥျဖဴ
ပုံေတြရဲ႕ မူရင္းပိုင္ရွင္ေတြကို crd#
Good night ပါသဲငယ္ေလးတို႔ 😘💜💜💜💜💜💜💜
Thanks for votes, feedback and comment.
I Love my readers forever ❤️
I PURPLE YOUR 💜