YILDIZA BASIN A DOSTLAR
İyi okumalar...
Pat diye düşüp bayılmam an meselesi.
Neden mi?
Çünkü şuan Ada ile sevgilim olucak öküzün evindeydik.
Ada ile koltukta oturmuş Karan'ı ve Emre'yi izliyorduk.
Ada'nın kolunu dürtükledim. "Ada bişey sorucam, bu abin olucak öküz hiç mi değişmedi?" Diyip fısıldadım.
"Yok Balca ya, nerede hayla aynı öküzlük hayla aynı odunluk."
Ayağa kalkıp. "Ya Karan yeter, başımızı şişirdiniz, gidin Emre'nin evine orada izleyin maçınızı."
Karan beklemiyormuş gibi şaşkınca bana baktı. Bişey diyemedi.
Arkamı dönüp Ada'ya elimi uzattım. "Hadi Ada, gel bize gidelim. Kız kıza otururuz." Ada elimi tutup ayağa kalktı. "Sen geç ben geliyorum." Dediğimde Ada başını sallayıp kapıya doğru gitti.
Kaşlarımı çatıp hızla Karan'a döndüm. "İnsan bir değişir Karan, insan 7 sinde neyse 70 inde de o olur derler de inanmazdım. Hayla aynısın valla. Ben Ada'yı alıp eve gidiyorum." Diyip dudaklarımı oynatmaya başladım. "Sende bugün yalnız yatıyorsun." Karan dudaklarımı okuduktan sonra hızla kaşlarını çattı.
"Kabul etmiyorum."
Kaşlarım havalandı. "O beni alakadar etmez, üç saattir evdeyiz. Kardeşin gelmiş bi 15 dakika oturduktan sonra hemen maça sarıldın." Diyip laf etmesini beklemeden hızla kapıya doğru yürüdüm.
"Hadi gidelim Ada." Diyip evden çıktık ve evime girdik.
Havlama sesleri sarıyordu. Ama neşeli, Sena oynuyordu Limonla.
Ada'ya baktığımda yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu. Hızla bana döndü. "Balca köpek mi sahiplendin gerçekten?" Dediğinde yavaşça başımı salladım.
Hızla içeri girdiğinde dudaklarımdan minik bir kıkırtı çıktı. Kapıyı kapatıp salona doğru gittim.
Sena ve Ada'yı tanıştırken buldum. Sena Ada'yı biliyordu, lakin Ada bilmiyordu.
"Kızlar, eğer sizin için uygunsa ben bir duşa girmem gerek."
"Sorun değil kardeşim."
"Şimdiden sıhhatler olsun Balca."
Ada ve Sena'yı salonda bırakarak odama geçtim, üzerimdekileri çamaşır makinesine attıktan sonra duşa girdim.
Yaklaşık 15 dakika sonra duştan çıktım, bornozumu üzerime geçirip odaya girdiğimde olduğum yerde kaldım.
"Karan senin ne işin var burada!"
Öküz olan sevgilim beyi, yatağımda oturmuş bir şekilde bulmuştum. Nereden girdi bu buraya?
Karan gözlerini bana çevirdi ve baştan aşağı süzdü. Yutkundu.
"Bir gün gerçekten kalpten gidicem, az kaldı." Dedi sabır dilercesine.
Kaşlarımı çattım. "Lan nereden girdin sen bu odaya?"
Başıyla kapıyı gösterdi. Gözlerimi kısıp Karan'a baktım. Bakışlarımı görünce gözlerini hızla tavana dikti.
"Sabır Allah'ım, Karancım, canım benim. Odadan çıkar mısın, hatta sen direkman evden git."
Küsmüş bir çocuk gibi bakıyordu.
Ben buna kıyar mıyım?
Evet.
"Sökmez Yüzbaşı bu numaralar haydi naş evine." Diyip elimi salladım.
"Yemedi mi Yüzbaşı?"
Cıkladım. "Yok yemedi, hadi evine git maçını izle ve sonra yastığa sarılarak uyu."
Oflayarak yataktan kalkıp kapıya doğru yöneldi. Kapıyı açıp bana baktı. "Az gelsene bir şey diycem." Dediğinde oflayarak yanına gidip karşısına durdum.
"Ne diycen Karan?" Lafımın devamını getirmeden hızla dudaklarıma buse bırakıp kapıyı kapatmıştı.
Ya bu adam benim gerçekten bir gün kalbime indiricek ya.
Nolur nolmaz diye kapıyı kilitleyip dolaptan iç çamaşırımı çıkartıp giydim.
Üzerime gri bol eşofman takımını giyip saçımı tepeden topladım.
Telefonumu yataktan alıp kapının kilidini açtım ve odadan çıktım.
Salona girdiğimde Sena ve Ada bir konu hakkında konuşuyordu.
Tekli koltuğa oturdum. "Noluyoruz?"
İkiside bana baktı. Ada başıyla Sena'yı gösterdi. "Valla Balcacım, Sena ile bir türlü olamadığı Emre'yi konuşuyoruz. Da bişey sorucam."
Kafamı 'sor' anlamında salladım. "Abimin ne işi vardı?"
Kaşlarımı çatarak yerimde doğruldum. "Siz almadınız mı?"
İkiside birbirine bakarak kafasını hayır anlamında salladı.
Ellerimi yüzüme koydum. "Ay yok bu adam delirticek beni bir gün ama ne zaman."
Ada'nın kaşları havalandı. "Bir dakika, bir dakika. Ben doğru mu anlıyorum, abimle sevgilimisiniz?"
Kafamı hafif salladım. Ada'nın yüzünde şükür diye bir gülümseme vardı.
Sena Ada'ya baktı. "Sen neden bu kadar sevindin bakalım?"
Ada ofladı. "Hiç sorma Sena ya, yeminle askeri lisedeyken olsun eski askerlik yaptığı yerde olsun hiç bir kız peşini bırakmıyordu."
Bir dakika.
Ney.
Kız.
Karan'ın peşini bırakmıyordu.
Hiç bir kız.
Sena göz ucuyla Ada'ya beni işaret etti. Ada yavaşça bana bakınca direk gözlerini yumdu ve dudaklarını birbirine bastırdı. "Ben galiba mükemmel bir pot kırdım."
"E biraz öyle oldu Ada, pat diye söylenilir mi Balca dondu."
Ada gülümsemeye çalıştı. "Balca'm, canım yengem, seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?"
Yağcılarda inecek var.
Derin nefes aldım. "Biliyorum Ada, bu kızlar hâlâ abinin peşinde dolanıyor mu?"
Ada yavaşça başını salladı.
Çatır çutur neyse.
"Ya Balca vallahi abim hiçbirine yan gözle dahi bakmadı, hepsine bacım, kardeşim, abicim dedi. Valla olmadı öyle bir şey. Sadece bana yazıp duruyorlardı en son numaramı değiştirdim lakin bazıları buldu." Diyip hızla yanıma geldi elimi tuttu. "Nolur abime deme vallahi kıtır kıtır keser beni. Daha çok gencim."
Ada'nın elini tuttum. "Senin bir suçun yok, o abin olucak insanın da suçu yok." Sena sanki aklına bir şey gelmiş gibi kaşlarını çattı.
"Ya ben bir şey diycem Ada, bazıları takıntı haline de getirebiliyor. Kendimden biliyorum, Karan'da da var mıydı."
"Siz beni yakıcaksınız, ama vardı. Şuan abim izini kaybetmiş gibi bir şey."
Ada benden iki yaş küçüktü, Karan ise iki yaş büyük. Ve Karan'ın doğum gününe tam iki hafta kalmıştı.
"Balca'm, sakinlik var değil mi güzelim?" Sena'ya baktım ve başımı salladım.
"Olucak sakinlik olucak."
~~~~~
Aynaya son kez baktığımda çantamı aldım ve odadan çıktım.
Dün akşam bir kaç saat daha oturup baya sohbet etmiştik, Ada eve gidince Sena ile beraber yatmıştık.
Lakin ben yine ve yine kabuslardan uyanmıştım.
Üzerime beyaz boğazlı kazak altıma da siyah deri pantolon giymiştim. Deri ceketimle de konbinimi tamamlamıştım.
Geceye operasyon vardı, Albay bir saat önce arayıp haber vermişti.
Ağrı'ya gidicektik.
Salondan silahımı belime takıp mutfağa girdim, Sena oturmuş kahve içiyordu.
"Günaydınn."
Sena bana doğru dönüp gülümsedi. "Günaydın canım. Gel sanada kahve yapayım."
Kafamı hayır anlamında salladım. "Yok Sena'm, karargahta içerim. Eğer kahven bittiyse çıkalım." Sena kafasını salladı, bardağı bulaşık makinesine koyduktan sonra çantasını ve silahını aldı.
Evden çıkıp arabaya doğru yürümeye başladık.
Sena arabasına bindi, bende arabama bindim.
Yaklaşık yarım saat sonra karargaha gelmiştik.
Arabadan inip odama doğru yürümeye başladım. Odaya girip hızla üzerimi değiştirdim.
Eğitim saatine beş dakika vardı.
Eğitim alanına girdiğimde tim hazır ol da beni bekliyordu.
"Evet bayanlar, bir değişiklik yapıcaz."
"Ne gibi Komutanım?"
Kartal'a döndüm. "Güzel bir değişiklik Kartalcım."
Arkamdan bezleri çıkardım. "Karan Yüzbaşım, gelir misiniz?" Karan yanıma geldi.
Bezleri eline verdim. "Bayanların gözlerini bağlar mısınız?" Karan Emre'den başlayarak herkesin gözlerini bağlamaya başladı.
"Bu gece operasyon var, Albay bir kaç fikir verdi. Bugün yapacağımız eğitimde alıştırma olucak. Eğitim operasyona yardımcı olucak."
"Herkesi farklı yerlere koyucam, bunu oyun gibi düşünün. Bu oyunda duyma organınızı kullanıcaksınız. Operasyon gece olacağı için kulaklarınız iyi duymalı. Diyelim ben ve Karan Yüzbaşınız benim düşmanım, ya benim onu ya da onun beni yakalaması lazım. Arkamdan sessizce gelip beni yakalamaya çalıştı. Bu oyunda bir ayak sesi, çıtırt veya nefes seslerinden anlıyacaksınız."
Karan'da gözlerini bağladıktan sonra hepsini ayrı yerlere götürdüm.
"Başlayın bakalım hanımlar."
Hepsi yavaşça ilerlemeye başladı. Hüseyin ayağını bir taşa çarptı, yakınında Sezgin abi vardı. Sezgin abi kaşlarını kaldırıp sesin geldiği yöne doğru elini uzattı ve Hüseyin'i tuttu.
"Hüshüscüm elendin canım, gözlerini açıp seni benim yanıma alalım. Umarım anlamışsınızdır oyunu."
"Ya sikeyim ama, kusura bakmayın Komutanlarım." Hüseyin'in söylenmesine güldüm. Hüseyin yanıma gelince kolumu omzuna attım.
"Üzülme be Hüshüscüm, bidahaki sefere." Dediğimde göz kırptı.
İki dakika boyunca bir hareketlilik yoktu. Ama o haraketlilik Sezgin abiden geldi.
Sena'nın ayağına basmıştı. Sena inlememek için dudaklarını birbirine bastırdı. Elini hızla sağa attı ve Sezgin abiyi tuttu. "Abi senide yanıma alayım."
"Aşk olsun Sena ya, ayıp ettin."
"E ama abi oyun bu."
Sezgin abi küsmüş bir ifadeyle yanımıza geldi.
Beni kendine çekerek kolunu omzuma attı. "Şeyma abla nasıl? Uğrayamıyorum bu aralar." Sezgin abinin yüzünde tebessüm oluştu.
"Çok iyi, daha doğrusu çok iyiler. Bir kaç hafta sonra cinsiyet açıklanacak."
"Ben kız hissediyorum Komutanım." Sezgin abi gülüp Hüseyin'in omzunu sıvazladı.
"Sikicem artık, bir kerede ben kazanayım." Emre isyan ederek yanımıza geldi. Karan tarafından yakalanmıştı.
Hafif kahkaha attım. "Üzülme be kardeşim."
Bizimkilere döndüğümde Kartal Karan'ın belinden çekmişti. "Lan!"
Karan hızla gözlerindeki bezi açtı ve arkasına baktı. Kartal dudaklarını dişlemişti.
"Yüzbaşım, sizide yanımıza alalım." Karan başını havaya kaldırdı ve yanımıza geldi.
Sena ve Kartal kalmıştı.
Yaklaşık beş dakika sonra oyunun kazananı Kartal olmuştu.
İkiside yanımıza geldi. "Komutanım valla bu oyun iyiymiş arada yapalım."
"Neden olmasın Emre, yaparız."
Adımın seslenmesiyle arkama döndüm.
Sal artık beni adam.
Valla bıktım usandım.
"Buyrun Binbaşım?"
"Odama gelir misin?"
Kafamı hafif salladım. "Tamam Binbaşım geliyorum." Binbaşı gözden kaybolunca ellerimi açıp havaya kaldırdım.
"Allah'ım nolur beni hızlı bir şekilde Binbaşı yap ya. Valla bıktım."
Bizimkiler gülmeye başlayınca arkamı dönüp kaşlarımı çattım. Hepsi susmuştu. Karan'a döndüm. "Yüzbaşım, siz bence bu hanımlara bi eğitim verin." Karan'ın yüzünde keyifli bir sırıtış oluştu.
"Hay hay Yüzbaşım, evet hadi 170 tur koşu bayanlar."
İyice bana benziyordu. Karan'a bakıp göz kırptım, o da bana göz kırptı.
Binbaşının odasına doğru yürümeye başladım.
Kapıyı tıkladım. 'Gel' demesiyle odaya girip kapıyı kapattım.
"Buyrun Binbaşım."
"Otur Balca." Karşısındaki sandalyeye oturdum.
"Bir şey mi oldu Binbaşım."
Kafasını salladı. "Senin dosyana tekrar baktım, lakin hâlâ bir şey çıkmıyor. Bana kimin kızı olduğunu ne var ne yok anlat."
Hadi ya.
Ben bu konuşmayı hatırlıyorum.
Ayağa kalktım. "Tekrar söylüyorum Binbaşım, sadece üst rütbeliler bakabilir. Hem ne yapıcaksınız benim geçmişimi?"
"Sevdiğim kadının geçmişini öğrenmek suç mu?"
Kafamı yavaşça salladım. "Siz sevdiğinizi zannediyorsunuz lakin siz takıntı haline getirmişsiniz."
Kaşlarını çattı. "Nereden çıktı bu." Diyip yanıma geldi.
Sırıttım. "O zaman takıntı haline gelmediyse ben size birini hatırlatayım. Mesela Ezgi, ne dersin?"
Donup kalmıştı.
Odadan çıktım.
Yakup'un sevgisi takıntılıydı, her ne kadar gizlemeye çalışsa da onun takıntı ettiği kızı öldürdüğünü biliyordum. Sırf bir çocukla kahve içti diğe. Ve o çocuk onun abisiydi...
Onu öldürüp heryerden gizlemişti. Lakin benden gizleyemezdi.
~~~~~
Karanlıktı hava.
Tamda beni yansıtıyordu. Gece'yi.
Ağrı'da sınırdaydık. Ve uzun kalıcaktık maalesef.
Yaklaşık 3 hafta.
Karan'ın doğum günü için aldığım hediye yanımdaydı. İyi saklamam lazımdı.
"Ya Komutanım, çok sıkıldım ben. Neden çıkmıyor bu şerefsizler."
Güldüm. "Selacım, bekliyceksin."
Oflama sesi gelince tekrar güldüm.
Kod adlarımıza geri dönmüştük.
Yazar notu;
Balca; Gece
Karan; Kara
Sena; Sela
Sezgin; Anka
Emre: Yersiz
Kartal; KaraKartal
Hüseyin; Ebabil
Yanımdaki hareketlilikke bakışlarımı çevirdim.
Karan gelmişti.
"Yüzbaşım, bir göreyim dedim sizi."
Tebessüm ettim. "Gel Kara."
Yanıma oturdu. "Ne kadaf sürecek görev Gece?"
Sıkıntıyla nefesimi verdim. "Yaklaşık 3 hafta."
Yavaşça başını salladı. Kaşlarımı çattım. "Noldu Kara?"
"3 bilemedin 4 haftaya Ada gidicek, gelir gelmez görev olmasına biraz üzüldü. Belli etmemeye çalıştı, ama bakışlarını gördüm. Korkuyordu, tekrar aynı acıyı yaşamaktan."
Buruk bir tebessüm ettim, Karan'ın elini tuttum.
Bizimkiler bizi duymuyordu.
"Merak etme, bir şey olmayacak. Ada güçlü bir kadın, 24 yaşına geldi Kara."
Yüzünde tebessüm oluştu. "Biliyorum, ama asla mesleğime laf etmedi. Olmaz istemiyorum demedi. Eğer şehit düşersem gurur duyacağına eminim."
Şehit kelimesiyle kaskatı kesildim. Karan anlamış gibi bana baktı elimi tuttu. "Bakma öyle pat diye öperim seni."
Kaşlarımı çattım. "Lan!" Diyip koluna vurdum. "Sapık, git yerine hadi." Dediğimde gülüp ayağa kalkıp yerine gitti.
Gördüğüm hareketlilik le hızla konuşmaya başladım. "Beyler hareketlilik var."
Emre konuşmaya başladı. "Komutanım atışımla başlıyoruz."
"Tamam Yersiz, sendeyiz."
Emre'nin atışıyla etrafta silah sesleri çıkmaya başladı.
Arkamdaki hareketlilikle hızla silahımı çevirdim. Çevirmemle iki kişinin bana silah doğrulması bir oldu.
"At silahını asker!"
Adama ateş ettikten sonra ensemde hissettiğim acıyla gözlerim karardı.
Tek duyduğum kulaklıktan gelen sesdi. "GECE!" Karan'ın sesi, sonra timin sesi gelmeye başladı.
Karanlık beni içine çekti.
(✷‿✷) Bölüm Sonu (✷‿✷)
Yine mükemmel yerde bitiren bir ben.
Sövmek yiok.
Ayıptır.
Kısa oldu ama diğer bölüm hayli uzun yapmayı planlıyorum.
Bu bölüm toplam 1700 kelimeydi, diğer bölüm 4000-5000 arası olucak inşallah.
Hayde gittim ben.
YILDIZA BASIN A DOSTLAR.