@ ក្រុមហ៊ុន!
ក្រឹប~~
<ហឺយ~ប្រពន្ធកូនខ្ញុំ!..ពួកគេ..អគុណណាស់~> ចូលមកដល់បន្ទប់ធ្វើការមិនទាន់នាយដើរឆ្លេឆ្លាអរឡើងកខេកកខុប តែប៉ុន្នេះគេមានសង្ឃឹមហើយ, បួនឆ្នាំ! បួនឆ្នាំដែលគេចាំពិតជាអគុណខ្លាំងណាស់។
រីងៗ~~
<យ៉ាងមិចហើយ?ប្រពន្ធកូនយើងស្នាក់នៅឯណា?>
"បាទគឺនៅ.."
<ហឹម~ ប៉ុន្នឹងចុះ~> ការហៅទូរស័ព្ទត្រូវបានបិទ បង្ហាញឲឃើញពីទឹកមុខដ៏រីករាយដូចគ្រាប់ជីដែលវាបាត់អស់ទៅរាប់ឆ្នាំ ពេលនេះត្រឡប់មកម្ដងទៀតហើយ។
<មកមិនសង្ឃឹមឡើយថាអូននឹងលើកលែងឲបង ប៉ុន្តែឲតែបងបានឃើញមុខអូននឹងកូនបងគ្រប់គ្រាន់ហើយថេយ៉ុង>
.....
កាត់មកផ្ទះឯនេះវិញGukkieគេយំខ្លាំងណាស់ ងក់ឲរាងតូចទៅហៅជុងហ្គុកឲមកជាមួយទាំងដែលថេយ៍ក៏ហាក់ខឹងផងដែរ ហេតុអ្វីក៏ជួបមុខនាយទៀត? វាហាក់ដូចជាដាស់ការឈឺចាប់ត្រឡប់មកវិញដូច្នោះ។
<ហ្ហឹកៗmommy អូនចង់ជួបdaddy..អ្ហឹកៗ..mommyហៅdaddyមក~> Gukkie ឈរយំអង្រួនជាយអាវរបស់ថេយ៍ឡើងសសាក់អ្នកណាមកលួងក៏មិនបាត់ចំណែកឯថេយ៍ក៏មិនខ្ចីមាត់។
<Gukkie~ គេមិនមែនប៉ាកូនទេ~> គំហក!
<ហ្ហឹកៗ អត់ទេនោះគឺប៉ាជុង..អ្ហឹក-ប៉ាជុងមកពីស្រុកក្រៅវិញហើយមិចmommyអត់ឲប៉ាជុងមកមួយពួកយើង?> គេជាក្មេងពុំបានដឹងអ្វីច្រើនគិតតែយំរំអុក ម្យ៉ាងជាកូនគ្រាន់តែចង់នៅជាមួយឪពុកខុសដែរ?
<....> ស្ងាត់បានត្រឹមតែចងចិញ្ចើមជាប់!
<Gukkieបានហើយចៅឈប់យំ> អ្នកស្រីឆេ
<ហុឺៗ! លោកយាយអូនឃើញប៉ាជុងនៅសា(ផ្សារ)-អ្ហឹក-mommyអត់ឲប៉ាមកមួយទេ.. mommyធ្លាប់ប្រាប់អូនថាប៉ាជុងជាប៉ាអូន មិចឡូវថាមិនមែន?..អ្ហឹកៗ-mommyឈប់ស្លាញ់daddyហើយ~>
<Gukkie~ បើនៅតែនិយាយទៀតmommyវាយកូនហើយ~> គ្រាន់តែលឺចុងប្រយោគរបស់កូនធ្វើឲរាងតូចតបសារភ្លាមៗ! ហេតុអ្វីក៏កូននេះវាកាន់ជើងឪវាដល់ម្លឹង? នៅចោទថាគេឈប់ស្រឡាញ់ទៀត ទាំងដែលចិត្តគេរាល់ថ្ងៃនៅតែជាមួយឪរបស់វាសោះ-,-
<អ្ហឹក-ហ្ហឹក~ ចាំមើលអូនប្រាប់Daddyហើយ..ហើយឈប់លេងចូលmommyរហូត> គ្រាន់តែថាចប់គេរត់ត្រុយឡើងទៅលើផ្ទះ! ធ្វើឲថេយ៍សម្លឹងដំណើរទាំងតឹងទ្រូង។
<ហឺយ~~> ឃើញកូនចេញបាត់ក៏ដកដង្ហើមធំដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះប៉ុក។
<កូនមិនអីទេហេ៌?> អ្នកស្រីឆេចូលទៅលួងលោម។
<អឹម~> ថេយ៉ុងត្រឹមងក់ក្បាលដាក់គាត់តិចៗជាការបញ្ជាក់ ទាំងដែលក្នុងចិត្តគេហួសចិត្តនឹងGukkieដល់ប៉ែត។
|កាត់|
ម៉ោង9:00នាទីព្រឹក~~ យើងឃើញមានឡានស្ព័រខ្មៅមួយឈប់មុខផ្ទះរបស់អ្នកស្រីឆេ ចាក់លុយក៏មិនឲខុសគ្មានលោកប្រុសណាក្រៅពី..ចន ជុងហ្គុក~
តុកៗ~~
<ទៅហើយចាំបន្តិច> អ្នកស្រីឆេរហ័សជូតដៃចេញពីផ្ទះបាយ ស្រែកខាងក្នុងប្រាប់ឲហើយ។
ក្រាក~
<មករក*..> គាត់ត្រូវស្ងាត់មាត់ដូចគេចុកព្រោះនេះគឺជាឪរបស់Gukkie ថាហើយថាច្បាស់ជាមករក។
<សួស្តីអ្នកស្រ*..> នាយរហ័សរៀបរឹកនិយាយប៉ុន្តែត្រូវគាត់កាត់ភ្លាមៗ។
<លោកទៅវិញទៅ> គាត់គ្មានបំណងទៅស្អប់អ្វីឡើយគ្រាន់តែខ្លាចថាបើថេយ៍បានឃើញនាយច្បាស់ជាដេកយំទៀត។
<អ្នកស្រីឈប់សិន ឲខ្ញុំបានជួបប្រពន្ធកូនខ្ញុំបន្តិចបានទេ? តែបន្តិចទេ> ឃើញគាត់បម្រុងបិទទ្វារនាយរហ័សទប់ជាប់ ប្រើកែវភ្នែកអង្វរ.កថាគេពិតជាត្រូវការជួបអ្នកទាំងពីរ។
<កូនថេយ៍មិននៅទេ ទៅក្រៅហើយចាំថ្ងៃក្រោយចុះ>
<កូ-កូនខ្ញុំក៏បានដែរ ខ្ញុំចង់ជួបGukkieតែបន្តិចក៏បានដែរ> គេប្រើសម្ដីថ្នាក់ថ្នមលន់តួទាំងដែលចរឹកគេវាលែងមានអាបែបៗនឹងនៅក្នុងខ្លួនទៅហើយ ប៉ុន្តែនាយត្រូវតែលន់តួ ទោះអង្វរបែបមិចក៏ត្រូវតែបានជួប ព្រោះគេតាំងចិត្តហើយ។
<...> គាត់ត្រឹមស្ងាត់សម្លឹងមុខ ព្រោះក៏មិនដាច់ចិត្ត យល់ច្បាស់ថាទឹកចិត្តជាឪពុកគឺបែបមិចចំពោះកូន។
<អ្នកស្រីខ្ញុំអង្វរក៏បាន ឲខ្ញុំបានជួបតែបន្តិចក៏អស់ចិត្តដែរ ខ្ញុំបែកគេយូរហើយ>
<Gukkieនៅលេងសួនក្រោយផ្ទះ>
<ហឹស~ បាទអគុណណាស់> គេអោនអគុណគាត់បន្តិចមុននឹងដើរតាមក្រៅទៅរកកូន។
<Gukkie~>
<hik².. Daddy?> វឹប~ អង្គុយផ្ទាល់ស្មៅបែរខ្នង គ្រាន់តែលឺសម្លេងដាក់រវាសងាកក្រោយភ្លាម ឃើញអ្នកជាឪពុករហ័សឲគេងើបគ្រោសរត់មកអោបនាយ ចំំណែកឯជុងហ្គុកត្រដាងដៃឲកូនរត់មកអោបហើយស្រេច។
<សឺត~ កូនរបស់ប៉ាអឺយ~> នាយថើបថ្ពាល់កូនពោរពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់រាប់លានអត្ថន័យ ស្រឡាញ់ណាស់! ស្រឡាញ់ស្មើរជីវិត..ព្រោះជាឈាមជ័ររបស់នាយ។ ចំណែកឯអ្នកស្រីឆេគាត់យល់ក៏ទុកពេលឲប៉ាកូនគេទាំងពីរសំណេះសំណាលគ្នាចុះ។
<ហិហិ~ Daddy..អូននឹកDaddyណាស់ មិចdaddyទៅស្រុកគេយូរមែស?~>
<ថេយ៍ប្រាប់អូនបែបនោះហេ៌?> នាយលើកកូនពោរឡើងដើរសម្ដៅទៅអង្គុយទងដែកក្បែរនោះ ដាក់អាល្អិតលើភ្លៅ។
<បាទ~ mommyប្រាប់អូនថាdaddyទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស! ចុះdaddyនឹងទៅវិញអត់?..daddyកុំទៅអីនៅជាមួយGukkieហើយmommyណា៌~>
<សឺត~ អត់ទៅទេ Daddyនឹងនៅជាមួយអូន ហើយនឹងmommyអូន>
<ហិហិ! យេយេ!~ អញ្ចឹងយប់នេះDaddyគេងមួយអូនណា៌>
<បាទ~> ឃើញកូននាយសប្បាយចិត្តក៏ចេះតែអឺអើ ទាំងដែលធាតុពិតស្រាវតែថេយ៍មកដល់ត្រូវមួយអង្គត់អូសទេ><
.....
<ម៉ាក់~ ឡានអ្នកណាគេចតមុខផ្ទះ?> ថេយ៍ដែលទើបមកពីក្រៅ ឃើញឡានទំនើបចតមុខផ្ទះក៏កើតចិត្តឆ្ងល់។
<អឺ..គឺ..>
<ហិហិ~ Daddyចាប់អូនមក~> សម្លេងសើចកខិកឡើងសប្បាយរីករាយលឺចេញមកពីក្រោយរហ័សឲថេយ៍យល់ភ្លាមៗ។
<Gukkieមករកmommyមក~> ទាយមិនឲខុស គឺប្រុសម្នាក់នឹងឯង ថេយ៍ឈរស្គុបបក់ដៃហៅកូនទាំងសម្លឹងមុខរបស់រាងក្រាស់មិនដាក់។
<ហិហិ~ Mommyមកលេងជាមួយអូនទេ? យប់នឹងdaddyថាគេងមួយអូនទៀតណា៌>
<Gukkieស្ដាប់mommyអូនចូលផ្ទះសិនទៅ mommyមានរឿងខ្លះចង់និយាយជាមួយdaddyអូន> ថេយ៍បន្ទន់ជង្គង់ចុះលើកដៃអង្អែលសក់កូនតិចៗ តតែប្រើភាសាផ្អែមល្ហែមបែបនេះទើបគេស្ដាប់ ហ៊ានតែថាជុងហ្គុកមិនមែនជាប៉ាគេនឹងឡាំប៉ាដូចយប់មិញទៀតអីឡូវហើយ។
<បាទ~> ថារួចក៏រត់ចូលផ្ទះត្រុយ។
<អ្ហឹក~> ជុងហ្គុកឈរលេបទឹកមុខពីចម្ងាយផ្ដើមស្រៀវឆ្អឹងខ្នង ត្បិតអីកែវភ្នែកដែលថេយ៍សម្លឹងមកកាចដូចខ្លាចឹង។
<លោកមកទីនេះធ្វើអី?>
<ម-មករកអូនហើយនឹងកូន~> គេដើរអោបដៃចូលគ្នា ឡើងស្លូតដូចកូនឆ្មាសម្ដៅមករកថេយ៍។
<គ្មានកូនរបស់លោកនៅទីនេះទេ ឆាប់ទៅវិញទៅ>
<Gukkieជាកូនរបស់បង ហេតុអីថាមិននៅ?>
<Gukkieជាកូនខ្ញុំមិនមែនកូនលោក!> ថេយ៉ុងសម្លក់មុខរបស់នាយមិនដាក់ ចង់តែខោកឲណាណីទេ-,-
<ជាកូនរបស់អូននឹងហើយទើបជាកូនបងដែរ>
<មិនមែន>
<ចុះថេយ៍បានកូនមកពីណាបើមិនមែនបង?>
<ខ្ញុំមានប្រុសថ្មី>
<បងមិនជឿ~> មកនិយាយនឹងគិតថាគេជឿអី? កុហកដប់ជាតិទៀតក៏មិនជឿដែរ បើមិនមែនជាកូនគេ មិនដែលដាក់ឈ្មោះកូនត្រកូលដូចនាយទេ។
<មិនជឿហីទៅ ឆាប់ចេញពីផ្ទះខ្ញុំទៅ>
<ថេយ៍~ បងនឹកអូនណាស់ដឹងទេ? ឲបងសូមអោបបន្តិចមក តែបន្តិចក៏បងអស់ចិត្តដែរ> គេមិនមែនឆ្កួត ហើយក៏មិនមែនរោគចិត្ត តែគេនឹកកាយអ្នកចំពោះមុខស្ទើរតែស្លាប់ទៅហើយ។
<លោកឯងឆ្កួតទេអី? ទៅវង្វេងប្រពន្ធកូនមកពីណា៌? ឆាប់ចេញទៅ>
<ថេយ៍~>
<ឆាប់ចេញទៅ>
<អត់~>
<ដឹបៗ~ ខ្ញុំប្រាប់ថាឲចេញ> ក្ដៅក្រហាយខ្លាំងពេកគេលើកដៃវាយនសយខ្លាំងៗតែអ្នកម្ខាងទៀតដូចគ្មានស្កៀប, នាយទៅជាសម្លឹងមុខគេមិនដាក់ធ្វើដូចសប្បាយចិត្តណាស់, ត្រូវហើយ ទោះមិនបានជួបគ្នាក្នុងសម្ដីផ្អែមល្ហែមតែយ៉ាងហោចណាស់ក៏បានឃើញមុខ។
វឹប~~
<បងនឹកអូនណាស់ប្រពន្ធសម្លាញ់~> នាយលើកដៃទៅក្រសោបកាយគេជាប់ទ្រូងពោលឡើងដោយបង្កប់ក្ដីនឹករលឹករាប់លានមិនអាចថ្លែងបាន! នឹក..នឹកគ្រប់សព្វ។
<...> ថេយ៉ុងហាក់ស្ងាត់មាត់អារម្មណ៍ចាប់ផ្ដើមរលឹកទៅអតីត ទ្រូងរបស់បុរសម្នាក់នេះហើយដែលតែងតែផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅមកឲគេ អីឡូវគេហាក់ដូចជាទទួលបានវាម្ដងទៀត សម្លេងបេះដូងរបស់នាយលោត..ឌុកដាក់..ក្បែរត្រចៀក។
<បងសូ*..អូយ៌~..អូ-អូយឈឺៗ..ឈឺថេយ៍~> ចូលតួមិនទាន់បានប៉ុន្មានថេយ៉ុងលើកដៃទៅមួលក្បាលដោះរបស់នាយមួយទំហឹងសឹងដាច់ឈឺជាឃ្មុំទិចទៀត-,-
<ចេញក៏មិនចេញ?>
<អ-អត់*អូយ៌~>
<លោកឯងអីក៏រឹងម្ល៉េះ?>
<ទៅវិញក៏បាន*ឈឺណាស់ ឈប់មួលទៅ>
TO BE CONTINUED
BY: Ju jinny 🧸