"Bazen sadece ama sadece peki dersin... Kabullendiğin için değil, yorulduğun için..."
Zaman durmuştu benim için.
Zaman ne yeniomu????
Dudaklarımı öptüğünde zaman kavramı benim için yoktu.
Kendime geldiğimde hâlâ öpüyordu, karşılık verdim.
İlk defa biri beni öperken mutlu ve huzurluydum.
İliklerime kadar huzuru hissediyordum.
Kapı tekrar çaldığında yavaşça geriye çekildi. Kapıyı açıp kimin olduğunu görmeden direk odadan çıktım.
Kaçıyor musun?
Evet?
Neden lan?
Sus karışma.
Hızla albayın odasına doğru gittim. Kalbim çok hızlı atıyordu.
Durması lazımdı.
Kalbimin söz dinlemesi gerek.
Kapıyı çaldığımda albayın 'Gel' demesiyle odaya girdim ve selam verdim. "Emredin albayım."
"Otur kızım." Diyince albayın karşısına oturdum. Ama şuan karşımda albay yoktu. Kerem amcam vardı.
"Amca. Senden bu zamana kadar hiç bir şey istemedim ama senden bir şey istiyorum."
Şaşırmıştı amcam, çünkü beklemiyordu. "Söyle güzelim. Ne oldu?"
Derin nefes aldım. "Amca, Zincir'in adamını ben soruşturmak istiyorum."
Daha fazla şaşırdı. "Neden? Noldu Balca'm?"
Söyleyemezdim lakin aklıma gelen şeyi direk amcama söyledim. "Amca benim canımı yakarlarsa naparsın?"
Direk kaşlarını çattı. "Ortalığın kısaca ebesini bellerim. Neden? Yoksa biri bişey mi yaptı?" Kafamı ağır ağır salladım.
"Yaptı amca, annemle babamın şehit düştüğü gün biri benim canımı fena yaktı." Gözlerinin içine baktım.
Anlamıştı, orada bana yapılanları az çok olsada anlamıştı. Ayağa kalkıp yanıma geldi diz çöktü. Gözlerinde hüzün ve öfke vardı. "Kim yaptı Balca! İsim ver." Kafamı hayır anlamında salladım.
Kimin yaptığını anlayınca ayağa kalktı ve eline gelen ilk şeyi duvara fırlattı. Direk ayağa kalktım.
"Amca dur." Çok sinirliydi.
Amcamın karşısına geçtim. "Amca sakın bu benim meselem sakın."
Amcam 54 yaşında olmasına rağmen hala yakışıklı biriydi. Lakin şuan 74 yaşındaki adamdan farkı yoktu. Yere çöktü. Hızla yanına oturdum.
Kapı açılmıştı. Göz ucuyla baktığımda Karan vardı bağırışları duyduğu için gelmiş olmalıydı.
Koskoca Albay Kerem Tekin, kızı gibi gördüğü kişiye zarar geldi diğe hüngür hüngür ağlıyordu. Karan içeri girdi kapıyı kapattı lakin konuşmadı veya haraket etmedi.
"Amcam yapma lütfen." Diyip çenesini tuttum bana bakmasını sağladım.
"Özür dilerim güzel kızım çok özür dilerim. Önceden gelmeliydim, sizi hiç yalnız bırakmamalıydım. Benim yüzümden yandı canın, benim yüzünden o şerefsiz yaptı."
Hızla amcama sarıldım. Karan'a baktığımda anlamaz gözlerle bana bakıyordu. Dudaklarımı oynatarak. "Dışarı çıkabilir misin?" Dediğimde kafasını salladı ve dışarı çıktı. Amcamdan ayrılıp konuşmaya başladım.
"Amcam lütfen karışma lütfen, eğer beni seviyorsan bu işe karışma. Zinciri ben öldürücem. O sorguya da ben giricem."
Amcam yorgunlukla kafasını salladı. "Dikkat et tamam mı?" Tebessüm ederek başımı salladım. Odadan çıkıp odama doğru gidicekken Karan seslendi.
Koş koş koş koş olana kadar.
"Balca!" Diğe bağırdı.
Yok Balca, Balca kim ben tanımıyorum şahsen.
Durmak zorunda kaldım maalesef tam arkamı dönücekken telefonum çaldı.
Canım telefonummmm.
Cebimden çıkardım ve gördüğüm isimle yüzümde tebessüm oldu. Karan'a doğru döndüm. "Sonra konuşsak?" Diyip hızla telefonu açtım ve dışarı çıktım.
"Canım abimm."
"Güzelim napıyorsun?"
"Valla nolsun abi, ev, dağ, karargah sonra tekrar aynı geçiniyorum sende durumlar nasıl?"
"Valla güzelim bende de durumlar senin gibi ev, hava, üss. Merak etmiştim ondan aradım bir sıkıntı yok değil mi?"
Ya şimdi şöyle-
"Yok abim ne sıkıntı olucak."
"Emin misiniz Balca hanım?"
Adım kadar değilim.
"Eminim abi sen merak etme ya."
"E iyi öyle olsun. Diyeceğin bişey var mı."
Yenge???
Doğru la.
"Abilerin bir tanesi. Şimdi-" dememle lafımı kesti.
"Oy ömrümü yedin ne istiyorsun?"
"Abicim bana bir yenge bulmaya ne dersin?"
Sessizlik oluştu.
Noliodu????
"Nereden çıktı kızım bu?"
"Ya abi ne var yani sanki çok bişey istedim."
"Ben senden bana kayınço bul diyor muyum. Ne kayınço su lan yok öyle bişey." Diyip kendine kızmaya başladı.
Kahkaha attım.
"Ay alemsin abi. Neyse ben bizimkilerle eğitim yapıcam. Hadi görüşürüz."
"Görüşürüz bakalım." Diyip telefonu kapattım.
Telefondan gruba 'Eğitime gelin derhal.' Diyerek mesaj attım.
Yaklaşık 5 dakika içinde tim içtima alanına geldi.
"Bu sefer değişiklik olsun bakalım. Plank la başlıyoruz 13 dakika buyrun prensesler." Dediğimde Sena gülmemek için yanaklarını ısırıyordu.
Plank pozisyonuna geçtikleri sırada Emre bir şeye sinirlenmiş olmalı ki birine ana bacı giriyordu.
Emre'nin yanına gidip eğildim. "Emrecim canım benim. Noluyoruz bakalım?" Dedim göz kırparak.
Kafasını bana doğru kaldırdı. "Bişey yok komutanım sıradan nolucak." İnanmadım.
Ama dediği gibi olsundu.
Ayağa kalkıp. "Eh öyle olsun bakalım."
13 dakika geçtiğinde sırayla 100 mekik ve şınav çektiler.
"150 tur koşu buyurun." Dedikten sonra Karan hariç herkesin gözleri 'şıçtık' bakışı atıyordu.
Karan ise sadece gözlerime bakıyordu.
Bakmam yioook.
Koşuya başladıkları zaman Karan çoğu zaman bana bakıp duruyordu.
Yanıma birinin geldiğini hissettim ve arkama döndüm. Binbaşı geliyordu.
Hay Allah'ım.
"Yüzbaşım." Diyerek baş selamı verdi.
Bende baş selamı verdim. "Binbaşım, hangi rüzgar attı sizi?" Dediğimde yüzünde garip bir sırıtış oluştu.
Yeter la noluyoruz harbi?
Buraya yazarım sana yavşamaya hatta uçmaya geldi.
Birincisi töbe de ikincisi Binbaşı ile benim işim dahi olmaz. De gitsin.
"Eğitim yaptığınızı görünce bir gelip bakayım dedim. Nasıl gidiyor eğitim?"
Ebe-
Sakin ollll.
"İyi gidiyor Binbaşım sağolun." Dedikten sonra time döndüm 150 turu tamamlamışlardı. "Spor salonuna geçiyoruz." Diyip Binbaşı ya tekrar baş selamı vererek tim ile beraber spor salonuna doğru yürüyorduk.
Tim önde ben ve Karan arkadaydık.
Allah'ım Bismillah.
Karan bana doğru döndü. "Binbaşı neden yanına geldi? Bir sıkıntı mı var?"
Bakmamak için kırk takla atıyorum vesselam.
"Ne sıkıntısı olucak. Bizi görmüş yanıma geldi o kadar." Diyip salona geçtik.
"Kartal, Hüseyin ve Sezgin abi siz ayaklarınız için ağırlık çalışın. Emre, Sena ve Karan sizde kol için." Dedikten sonrası hızla üzerimdeki üniformayı çıkardım asker atleti ile duruyordum.
Karan'ın delici bakışlarını üzerimde hissediyordum.
Barfiksin yanına geldim. Kollarımı yukarı kaldırarak çekmeye başladım.
Gözüm arada Karan'a kayıyordu.
Acun'un bir sözü vardır bilir misin?
Hoay Maşallah.
Allah'ım bu ne endamdır yarabbim.
Bana nasip et. Ne diyorum ya ben.
10 dakika sonra...
Kollarımı serbest bırakarak yere düştüm.
Ölüyorum bismillah.
Ayağa kalkıp boks torbasının yanına geçtim. Sağ tarafımda Karan hâlâ kol çalışıyordu ve kendisi arada bana bakmayı ihmal etmiyordu.
"Yüzbaşı Balca?"
Hay ebenin ama.
Boks torbasını yumruklamaya başlarken cevap verdim. "Buyrun Binbaşım?"
Adam beni salmıyor.
Yazar notu: Şimdi şöyle-
Yumruklamaya devam ederken Binbaşı boks torbasını tuttu. Kaşlarımı çatıp baktım.
"Eğer senin içinde sorun yoksa bir maç yapalım ne dersin?"
Allah'ım sövmemek lazım ama olmıyor.
"Benim için sorun değil buyurun Binbaşım." Diyip elimi öne doğru uzattım.
Önümden ilerlerken kafamı yukarı kaldırarak sabır çektim.
Allah'ım sen benim aklıma mukeyyet ol yarabbim. Amin.
Katil çıkıcam yoksa.
Ellerimi bandaj ile sandıktan sonra karşısına geçtim. Binbaşıya baktığımda bandaj geçirmiş lakin eldiven giymişti.
Eldiven sevemiyorum.
"Eldiven?"
Kafamı hafif hayır şeklinde yukarı kaldırdım. "Gerek yok böyle iyi."
Dediğimde hiç beklemediğim bir anda yüzüme doğru yumruk atmaya çalıştı. Lakin aşağı eğildiğim için pek başarılı olamadı.
Onun bana yaptığı gibi hiç beklemediği bir anda ayağına sert bir çelme taktım. Yere düşmüştü.
Nereye gülüyorduk?????
Hızla ayağa kalkıp çelme taktığım ayağı ile karnıma tekme attı.
Senin ben ağzına.
Geriye doğru biraz savruldum. Karnımın içinden geçiyordu gerzek.
Kendime gelip sol kolumdan yumruk atıcakken şaşırtıp sağ kolumla yumruk attım.
15 dakika sonra...
Hayla dövüşüyorduk.
Yakup sırıtıp duruyordu, ben ise sinirimi çıkartıcak birini bulmuştum.
Vurduğumda gözlerinden alev fışkırıyordu sanki.
Bizimkiler bizi izliyordu, Karan ile göz göze gelmiştim, hem gurur hem de endişe vardı.
Yakup bana sağdan yumruk atıcakken kendi soluma doğru hızla geçip kolunu tuttum beline yasladım.
Öndeki ayağını arkaya doğru sertçe yasladım. İkimizde öne doğru düştük. Altta Yakup olduğu için Allah'tan canım açımamıştı.
Nefes nefese kalmıştım. "Pes mi Binbaşı?" Diğe sordum.
Sırıtıyordum.
Kendisi de nefes nefese kalmıştı. "Asla Yüzbaşı!" Diyip haraket etmeye çalıştı lakin edemedi ayaklarını ayaklarım ile bastırıyordum. Tek haraket eden yeri başıydı.
"Eğer haraket etmeye devam ederseniz yanlışlıkla bir yerinize bişey olucak Binbaşı benden söylemesi." Dedikten sonra pes etmiş bir şekilde derin nefes aldı.
"Tamam Yüzbaşı tamam, sen kazandın." Dediğinde yüzümde gülümseme oluştu.
Birinin beni belimden kaldırmasıyla Binbaşının üstünden kalktım. Karan.
"Sağolun Yüzbaşım." Diyip yerdeki Yakup a baktım. "İyi dövüştü Binbaşım tekrar beklerim." Diyip eşyalarımı aldım ve odama geçtim.
Kapıyı kilitleyerek kapıya sırtımı yasladım.
Adamın bir hareketi beni kendimden geçiriyor.
Kaçmayı bırak.
He?
Kaçmayı bırakman lazım. Seviyorsan sevdiğinin peşinden koşucaksın.
İç sesime hak veriyorum. Sevdiğim insanı bırakmamalıydım. Ne olursa olsun.
Ama korkuyordum.
Düşüncelerimden ayrılıp dolabı açtım üzerimi değiştirip dolabtan asker yeşili paraşüt pantolon ve siyah boğazlı kazağımı giydim.
Ebem varya ebem kalmadı.
Allah razı olsun.
Kapının kilidini açıp masama oturdum.
Çekmeceden bir kaç tane dosya çıkardım ve okuyup imzalamaya başladım.
Karnıma sancı girmesiyle iki büklüm olmam bir oldu.
"Hay senin- offff." Nağlet.
Hemen masanın yanındaki başka bir çekmeceyi açtım lakin hiç bir yerde çikolatam yoktu.
Tüm çekmeceleri karıştırdım ama bulamadım.
"Hay sikeyim. Eee napcam ben?"
Karan?
He?
Kalk kız Karan'ın çekmecesinden al.
Alim mi?
Alsana lan.
Tamam be kızma.
Dosyaları çekmeceye koydum ve çekmeceyi kilitledim. Ayağa kalkıp odadan çıktım ve Karan'ın odasına doğru gittim.
Kapıyı çaldığımda 'Gel' sesiyle içeri girdim ve kapıyı kapattım.
Karan beklemiyormuş gibi baktı.
Ay Allah'ım gelmese miydim?
"Balca bişey mi var?"
Aynen.
"Benim çikolatam bitmiş, eğer sende hayla varsa alabilir miyim?" Dediğimde tebessüm ederek kafasını salladı.
Hızla çekmeceyi açtım içinden bir tane kek iki tane çikolata aldım.
Karan'a doğru döndüğümde bana bakıyordu. Arada gözü dudağıma kaymayı ihmal etmiyordu.
"Teşekkür ederim." Diyip odadan çıkacakken. "Nereye bakalım?" Dediğinde arkamı dönmemle Karan'la göz göze gelmem bir oldu.
Bİ DE NAZ Bİ DE NAZ NASIL TATLI UTANMAAAZ.
Sus lan.
Kafasını omzuna yatırarak. "Sen benden mi kaçıyorsun?" Dediğinde gözlerimi kaçırdım.
Yo evet.
Bismillah.
"Yo neden kaçayım?"
Kaşlarını kaldırdı. "Tabi canım neden kaçasın. Alt tarafı öpüştük."
LAN.
Hemen koluna vurdum sertçe. "Delirtme beni Gargamel!"
Sanki utanmam hoşuna gitmiş gibi güldü. "Delirince ayrı bir hoş oluyorsun Azman."
Ele hojdur.
Ne diyorum ben ya.
Ters ters bakıp direk odadan çıktım.
Koş koş koş koş olana kadar.
Koş koş koş onu bulana kadar.
Allah'ım yardım.
Hızlı adımlar ile ilerliyordum ve Sena'yı gördüm. Hızla yanına gittim.
"Nasılsın Sena'm?" Dedim nefes nefese.
Gözlerini kıstı. "Sende bir haller var. Gel bakayım." Diyip odama götürdü.
Kapıyı kapatıp kilitledi ve koltuğa oturdu, bende yanına oturdum.
"Dökül."
Derin nefes aldım. "Ya Sena ben bir bok yedim."
"Ne yedin gine?"
Dediğinde kaşlarımı çattım. "Lan ayda yılda bir bok yiyorum ayıp değil mi?"
Kahkaha attı. "Tamam sustum, hadi anlat."
Nefesimi tuttum ve gözlerimi kapattım. "Ya ben ve Karan öpüştük." Dediğimde sessizlik oluştu.
Gözlerimi yavaşça açtım Sena donmuştu.
Ayyy.
Vur dedim öldürdüm galiba.
"Sena?" Diyip elimi sallamamla Sena'nın 'NE!' Diye bağırması bir oldu.
İrkildim bismillah.
"Kızım salak mısın ne bağırıyorsun?"
Derin nefes aldı. "Huh sakinim. Gerçekten öpüştünüz mü?" Diğe sordu.
Kafamı salladım.
Direk bana sarıldı. Noluyor be.
"Sena?" Dedim şaşırarak.
"Efendimmmm." Çok sevinçliydi.
"Kızım dur boğulcam." Dediğimde geri çekildi.
"Ay Allah'ım sonunda gerçek oluyor oyun." Dediğinde hafif güldüm.
20 dakika sonra.
Sena ile uzun uzun konuştum.
Kaçmamamı binlerce kez güzellikle söyledi.
Kaçmıyacaktım.
Telefonumun çalmasıyla telefona baktım. Albay arıyordu.
"Efendim Albayım?"
"Kızım sizin timi topla operasyon var."
"Tamam Albayım hemen geliyoruz."
Sandalyeden kalktım ve kapıyı kilitleyip odadan çıktım. Bizimkilerin olduğu odaya girdim.
"Leydiler hadi kalkın operasyon var. Albay odasına çağırıyor." Dediğimde hepsi ayaklandı.
Koridorda ilerlerken biri kolumdan tuttu. Karan'dı.
"Noldu?"
"Operasyondan sonra konuşucaz."
"Tamam konuşalım Yüzbaşı." Diyip odaya geçtik.
Selam verdikten sonra yerlerimize oturduk.
Albay ekrandan birinin fotoğrafını gösterdi.
"Bu Zincir adlı teröristin sağ kolu. Bunun işini bitirip Zincir'in yerini öğrenicez." Dedikten sonra Sena bir soru sordu.
"Albayım ben bu adamın kusura bakmayın fantezilerini duymuştum. Bu adam hintli olması lazım, haftada bir veya iki kez bir mekana gidiyor ve orada dans yani bazılarına göre raks eden kızlar ile beraber oluyor. Yanlış mıyım?" Dediğinde Albay kafasını salladı.
"Doğrusun kızım, ama bilmediğin bir şey var bu adam aslında erkeklerden hoşlanıyor."
E-
Karan kaşlarını çattım. "Nasıl yani? Hangi tiplerden?"
Albay derin nefes alıp verdi. "Çok garip biri, sadece erkeklerden siyah saçlı mavi gözlü olanlar ile oluyor."
LAN LAN LAN.
Anasını avradını Karan'ı tanıtıyor lan.
Herkes sessizleşti sadece Karan'ın yutkunma sesi vardı.
Emre konuşmaya başladı. "Kim olucak Albayım?"
Albay Karan'a bakıyordu. Karan kaşlarını kaldırarak.
"Albayım nolursunuz beni bu ne olduğu belirsize vermeyin." Demesiyle Albay kahkaha attı.
"Kusura bakmayın Yüzbaşım mecbur. Emre ve Sena orada bir çift gibi takılacak.
Bu sefer Sezgin ve Hüseyin garsonluk yapıcak. Kartal ise temizlik görevlisi olucak. Balca sen bu operasyonda yoksun."
Tamam. Bir dakika. Ney, ben, yokum.
Neden amına koyayım.
Albayın gözlerine baktığımda kafasını döndürdü.
Yani gizli bir şey vardı.
"Hadi bakalım hepiniz hazırlanın. Balca sen otur, neden gitmediğini anlatmam lazım." Dediğinde kafamı salladım. Hepsi odadan çıktı.
"Amca?"
"Merak etme sende olucaksın."
Kaşlarımı çattım. "O nasıl olucak?"
"Sen orada dansçı kılığına giriceksin ve oradaki adamın yakın korumasının dikkatini çekiceksin. Bu adam korumasının yanında, kusura bakma kızım ama beraber olabiliyor. Yani koruması bir kızı odaya getirirse ve odada patronu olursa adam hiç bir şeyi sıkıntı etmiyor. Öyle bir manyak."
Demesiyle hafifçe güldüm. "Tamam amca. O zaman ben kalkayım bizimkiler çıktıktan sonra hazırlanmaya başlarım." Amcam kafasını salladı.
Odadan çıktım. Odaya girip kapıyı kapatıp kilitledim.
Hadi bakalım tekrar başlıyoruz.
(◕ᴥ◕) Bölüm Sonu (◕ᴥ◕)
Merhabalar efenim bölüm biraz geç ve kısa oldu.
Çünkü bugün okul var ve benim seneye YKS var.
Ben üzgün.
Ama haftada 4-5 kere atmaya çalışıcam.