//ថ្ងៃត្រង់ ហេតុថាតាំងពីព្រឹកមកនាយមិនបានទៅធ្វើការនោះទេ ព្រោះជាប់រវល់នៅយកចិត្តអ្នកជាប្រពន្ធ។
<ឯកសារដែលត្រូវពិនិត្យព្រឹកនេះ អ្នកនាងទុកវាទៅសិន ព្រោះថាខ្ញុំរវល់> ជុងហ្គុកកំពុងអង្គុយលើសាឡុងកណ្ដាលភូមិគ្រឹះ និយាយរឿងការងារជាមួយលេខា ត្បិតអីឡូវនាយនៅផ្ទះអ្នកស្រីចនដដែលព្រោះថេយ៍មិនទាន់ព្រមត្រឡប់ទៅវិញ។
"ចា៎លោកប្រធាន..អឹម!~ លោកប្រធាន" ស៊ូរ៉ាង
<ហឹម?~>
"..ខ្ញុំសូមទោសផងចំពោះរឿងយប់នោះ បើគង់តែខ្ញុំលោកប្រធាននឹងប្រពន្ធមិនឈ្លោះគ្មាឡើយ" ស៊ូរ៉ាងពោលឡើងមួយៗសម្ដីថ្នាក់ថ្នមបែបមនុស្សដឹងកំហុស។
<អរ៎! មិនមែនជាកំហុសរបស់អ្នកនាងទេ កុំយកទុកក្នុងចិត្តអី> បន្ទោសនាងមិនកើតនោះទេព្រោះនាយឆេវឆាវខ្លួនឯង។
"តែ..ខ្ញុំពិតជាចង់សូមទោស ខ្ញុំខ្លាចក្រែងថាប្រពន្ធលោកប្រធានយល់ខុស!"
<យល់ខុស? ហឹសៗ! អត់នោះទេ ថេយ៍មិនមែនជាមនុស្សអត់ហេតុផលនោះទេ..មិនអីឡើយ>
"ចឹងបានន័យថា..." នាងមិននិយាយអស់ត្រឹមបង្អូសប្រយោគ ទន្ទឹមគ្នាជុងហ្គុកក៏ឧទ្យានឡើងថា÷
<ពួកយើងជានាគ្នាវិញហើយ> ដាក់មួយប្រយោគធ្វើឲនាងក្រមុំញញឹមលែងសម ប្រែជាថ្មឹងមួយរំពេច។
"..អ៎រ-ល្អណាស់ ចឹងប៉ុន្នឹងចុះ ខ្ញុំលែងរំខានលោកប្រធានហើយ ជំរាបលា"
<បាទជំរាបលា> ទឺត!~~ ថាចប់ខ្សែរទូរស័ព្ទទាំងពីរក៏បានផ្ដាច់ នាងក្រមុំសំយ៉ុងដៃដាក់ទូរស័ព្ទចុះ ក្ដាប់វាណែនដៃស្ទើរតែខ្ទិចចូលគ្នាប្រសិនបើជាអង្គធាតុទន់។
<បងនិយាយជាមួយអ្នកណា?> ទន្ទឹមនឹងគ្នាដែលនាយបិទ វត្តមានថេយ៍ក៏ដើរចេញពីផ្ទះបាយល្មម ឃើញនិយាយសើចៗដូចសប្បាយអ៎រ ទាំងដែលព្រឹកមិញមុខជូរហួញ។
<និយាយរឿងការងារ!..មកនេះមក> នាយពោលឡើងបែបធម្មតាមុននឹងត្រដាងដៃចាំអ្នកជាប្រពន្ធឲមកអង្គុយលើភ្លៅសាច់ដុំរបស់ខ្លួន។
<និយាយរឿងការងារតែលឺសើចរហូត ដូចសប្បាយអរមាំមែស?> ថេយ៍ចូលទៅអង្គុយលើភ្លៅរបស់នាយ ទាំងដែលចងចិញ្ចើមជាប់ចោទជាសំណួរម៉ូវដូចកូនខ្លា។
<អៅ!..និយាយរឿងការងារគេហាមមិនឲសើចដែរហេ៎?> នាយអស់សំណើចជាមួយអ្នកជាប្រពន្ធបន្តិច ព្រោះត្រឹមប៉ុន្នឹងមុខសម្លឹងនាយមិនដាក់។
<គ្មានអ្នកណានិយាយរឿងការងារសើចនោះទេ ប្រាប់អូនឲលឿនថានិយាយជាមួយអ្នកណា?>
<រឿងការងារមែនតើ! បើមិនជឿថេយ៍ឆែកទូរស័ព្ទបងទៅ> នាយមិនត្រឹមតែថាដូចសម្ដីនឹងហុចទូរស័ព្ទឲគេឆែកតាមចិត្ត។
<មិនមើលទេ ប្រាប់អូនមួយម៉ាត់មកថានិយាយជាមួយអ្នកណា>
<ហឺយ!~ អូនឯងនេះ..បងមិនទៅធ្វើការក៏គ្មានអ្នកណាក្រៅពីលេខាដែរ> នាយលើកដៃទៅញីសក់ប្រពន្ធតិចៗ មុននឹងរំលឹកវត្តមានស៊ូរ៉ាងឲរាងតូចបានលឺ។ អ្នកខាងនោះលឺហើយ ក៏ស្ងាត់មាត់ជ្រាប..ដឹងហើយថាគេប្រចណ្ឌ័នាយជាមួយលេខា ម្យ៉ាងក្រែងឈ្លោះគ្នាឲដោយវត្តមានស្រីម្នាក់នឹងហេ៎?
<ចឹងបងទៅធ្វើការវិញទៅ កុំឲពិបាកខលទូរស័ព្ទចឹង> គេស្រដីរួចក៏ងើបគ្រោស ដើរចេញយ៉ាងច្រង៉ាប់ច្រងិល ប្រែផ្ទៃមុខមកជាស្មើរមួយរំពិច។
<ថេយ៍! អូនកើតអី?> នាយគ្រាន់តែមើលចរឹកនេះបន្តិចក៏ដឹងហើយថាប្រុងងក់ងរ ទើបរហ័សរត់ទៅតាមសួរពីក្រោយ។
<កើតអី? អូនឲបងទៅធ្វើការតើ ហើយថី?> រាងតូចឈប់ងក់ងាកមកផ្ទាល់សម្ដីនឹងនាយ ប៉ុន្តែសម្ដីពោរពេញដោយល្បឿន។
<..អូនប្រចណ្ឌ័បងនឹងលេខាហេ៎?> នាយស្ងាត់បន្តិចជំនួសឲសម្លឹងភ្នែកអ្នកជាប្រពន្ធ ក៏ចាប់បានច្បាស់ៗពីអារម្មណ៍គេថាងក់ចំពោះនាយ ទើបចោទសំណួរឡើងដោយរៀបស្មើរ។
<..មិនខុសទេ!> ដូចនិយាយចឹងគេមិនចេះលាក់អារម្មណ៍លឺសម្ដីដែលចង់និយាយវិចទុកឡើយ តែបែបមិចប្រាប់បែបនឹងហើយ..ខឹងគឺខឹង..ងរគឺងរ..ប្រចណ្ឌ័ថាប្រចណ្ឌ័! ម្យ៉ាងគេមានសិទ្ធិ
<លេខាបងទេអូនប្រចណ្ឌ័អី? ព្រោះនៅហាងយប់នោះហេ៎ទើបធ្វើឲអូនមានអារម្មណ៍មិនល្អ?> ជុងហ្គុកហា៎សួរឲសម្លេងមានលំនឹងថេរ សម្លឹងមុខអ្នកជាប្រពន្ធមិនដាក់! ទើបតែត្រូវគ្នាប៉ុន្មានម៉ោងមុនទេ ម្ដេចក៏ចង់ខឹងគ្នាទៀតហើយ?
<ត្រូវហើយ> គេនិយាយទាំងសម្លក់មុខនាយមិនដាក់។
<ហឺយ!~> នាយមិនដឹងរកពាក្យអ្វីមកតបទៀត បានត្រឹមដកដង្ហើមធំយកដៃជ្រោងសក់ ត្បិតមិនដឹងថាគួរនិយាយបែបមិច ពន្យល់បែបណា៎..ប្រចណ្ឌ័អី បើក្នុងចិត្តនាយមិនទាំងមានវត្តមានស៊ូរ៉ាងប៉ុនចុងក្រហមផងនោះ?
<ថេយ៍..រាល់ថ្ងៃនេះថេយ៍ជឿជាក់ប្ដីម្នាក់នេះទេ?>
<...> គេមិនមាត់ជំនួសឲការងក់ក្បាលបញ្ជាក់។
<ចឹងអូនច្បាស់ជាដឹងហើយថាចរឹកបងវាយ៉ាងមិចបន្ទាប់ពីមានអូន..បងប្រាកដណាស់ បើបងមិនកែថេយ៍ក៏មិនយកបង ម្ដេចក៏នៅតែមានអារម្មណ៍បែបនោះលើបង?>
<...> ស្ងាត់!
<អារម្មណ៍អូនប្រច័ណ្ឌវាពិតជាមិនអាចឃាត់បានឡើយ បើសិនជាបងក៏ដូចគ្នា ប៉ុន្តែនេះគឺការងារ ក្នុងចិត្តបងមានតែអ្នកណាថេយ៍ដឹងច្បាស់ណាស់> ជុងហ្គុកប្រើសម្ដីថ្នាក់ថ្នមទៅកាន់អ្នកជាប្រពន្ធ ជំនួសឲការដែលនាយមិនហ៊ានដើរចេញពីគេឲគិតតែឯង។
<...>
<បងថេយ៍ស្រឡាញ់តែថេយ៍ ហើយក៏ជាថេយ៍ដែលនៅចំណាត់ថ្នាក់លេខមួយជារៀងរហូត ឈប់គិតបែបនឹងទៅបងអង្វរ> នាយស្រដីស្របនឹងសកម្មភាព ចូលទៅអោបអ្នកជាប្រពន្ធមកក្នុងរង្វង់ដៃ។
<ចឹងបងត្រូវស្រឡាញ់អូនរហូត..ស្រឡាញ់អូនដូចបងស្រឡាញ់អូនដំបូង កុំមានអ្នកណាក្នុងចិត្តក្រៅពីអូន ហើយក៏មិនឲមានអ្នកណាទទួលបានមួយចំណែកចិត្តបងពីអូនដែរ> គេតបស្នងការអោបរបស់នាយ ដោយរង៉ូវតិចៗទៅអ្នកជាស្វាមីបានដឹង។
<បាទ បងនឹងមានតែថេយ៍ម្មាក់ទេ>
|កាត់|
//ពេលយប់! នៅក្នុងបារមួយកន្លែង សម្លឹងទៅជ្រុងម្ខាងនៃកន្លែងVIP សរឲឃើញពីនារី4-5នាក់ដែលសុតសឹងជាស្រីស្អាតដូចហង្សគ្រាន់ចរឹកមិនអំណោយផង នោះក៏គ្មានអ្នកណាក្រៅពី...
<ខេត! ឯង uploaded វិដេអូនោះចូលក្នុង internetហេ៎?> អេលី
<ត្រូវហើយ យើងឃើញវាឡូយដូចថតរឿងរោលរាលចឹងទើបចង់ចែកគេឯងឲមើល ប៉ុន្តែល្បីលឿនណាស់ឯង អ្នកទស្សនាឡើងM>
<ឆ្កួតទេអី ឯងផុសចឹងចុះបើលោកប៉ាយើងនឹង kevinឃើញគិតយ៉ាងមិច? ឆាប់លុបចេញទៅ> នាងក្រមុំចាប់ជ្រួញចិញ្ចើមមិនពេញចិត្តរួចក៏ភ័យព្រួច ស្រវាទូរស័ព្ទពីដៃខេតដើម្បីលុបវិដេអូនោះចេញ។
<Alima! ឯងទៅភ័យអីវិដេអូនោះមើលមុខមិនច្បាស់ផង ព្រៀលៗនឹងមិនដឹងជាឯងរឺក៏លោកចនផង ម្យ៉ាងទៅខ្លាចkevinធ្វើស្អីបើឯងមិនបានស្រឡាញ់ផង>
<ប៉ុន្តែ..>
<ហឺយ! ថាមើលមុខមិនច្បាស់ទេ ឯងមើលទៅ..មួយវិញទៀត ឯងមិនដឹងទុកធ្វើអ្វីដដែលផុសទៅឲaccល្បី> ហេតុថាឃើញអេលីនៅមិនទាន់ស្គប់ចិត្ត ទើបនាងសម្រេចបើកវិដេអូនោះមើលជុំគ្នាម្ដងទៀត ពិតណាស់វាមិនច្បាស់ឡើយ ព្រៀលៗបាញ់សុតតែភ្លើងពណ៍ ម្យ៉ាងមនុស្សដើរកាត់មុខកាមេរ៉ាឡើងរញ៉េរញ៉ៃ។
TO BE CONTINUED
BY: Ju jinny 🧸