COTAW(2)

By Phyomyatsoe

155K 27.4K 321

Book1က wallထဲမှာရှိပါတယ်နော် More

362(U+Z)
363(U+Z)
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392-393
394-395
396-397
398-399
400-401
402-403
404-405
406-407
408-409
410-411
412-413
414-415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434-435
436
437
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464-465
466-467
468-469
670-471
472-473
474-475
476-477
478-479
480-481
482-483
484-485
486-487
488
489-490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508-509
510-511
512-513
514-515
516-517
518-519
520-521
522-523

438

1.3K 260 2
By Phyomyatsoe

Chapter(438)
ဒါက ချဉ်တယ်(1)

ရှင်းပြခြင်းမရှိဘဲ ဝူရုန်က လူအိုကြီးဟေးကို ပြန်အိပ်ဖို့ပြောလိုက်တယ်။ဒါပေမဲ့ ဝူရုန်ကိုယ်တိုင်ကတော့ ခြေဖျားထောက်ပြီး မီးဖိုချောင်အပြင်ဘက်ကို သွားလိုက်တယ်။ဟေးရွမ်ရီ၏လက်ကို ရေနွေးပူလောင်သွားတဲ့အချိန်မှာတော့ ဝူရုန်က အရမ်းကို စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတယ်။

သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးကလည်း စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီး"ကျေးဇူးပြုပြီး ဂရုစိုက်ပါ အရှင်...ထပ်ပြီးတော့ မထိခိုက်စေနဲ....ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော့်ကို ချက်ခွင့်ပြုပါ။သူတို့က မသိနိုင်ပါဘူး"

"မင်းက တော်ဝင်စားဖိုမှူးတစ်ယောက်ဘဲ။ဟင်းတွေကို မင်းချက်တာလား?ငါချက်တာလားဆိုတာ ခွဲဖို့လွယ်လွန်းတယ်။ဒါ့အပြင် ငါက တကယ်ကိုဘဲ ငါ့ဇနီးအတွက် တစ်စုံတစ်ခုကို ချက်ပြုတ်ပေးချင်တယ်"

"အရှင့်ရဲ့ဇနီးလား?"စာဖိုမှူးရှိက တုန်လှုပ်သွားပြီး"ဒီတော့ အရှင် ချက်နေတဲ့ မနက်စာက မိဖုရားအတွက်လား?"

သူက ရူးနေတဲ့ အတင့်ရဲတဲ့သူက အိမ်ရှေ့စံမင်းသားကို ချက်ပြုတ်စေခဲ့တာလို့ ထင်ခဲ့တယ်။ဒါကဘဲ ဘာကြောင့် သူက အဲဒီလူကို သူ့စိတ်ထဲကနေ အရူးလို့ခေါ်နေတာလဲဆိုတာဖြစ်တယ်။

"အင်း"ဟေးရွမ်ရီက တံခါးနားကို ကြည့်လိုက်ပြီးပေါ့ပါးစွာ ပြုံးလိုက်တယ်။

ဝူရုန်က မီးဖိုချောင်အပြင်ဘက်ကနေ သူ့စိတ်ထဲကနေ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။ဟေးရွမ်ရီက သူ့ကို သူ့ဇနီးအဖြစ် မိတ်ဆက်ပေးတယ်ဆိုရင်တောင် သူက သူ့ကိုအလွယ်တကူ ခွင့်လွတ်မှာမဟုတ်ဘူး။

သူက သူ့စိတ်ထဲကနေ ဒီလိုမျိုးတွေးနေသော်လည်းဘဲ သူက အကူအညီမဲ့စွာပြုံးနေမိတယ်။

နှစ်နာရီကြာပြီးနောက်ဆုံးမှာတော့ ဟေးရွမ်ရီက ချက်ပြုတ်ပြီးသွားပြီ။

ဝူရုန်က စားပွဲပေါ်မှာတည်ခင်းထားတဲ့ အစားအစာတွေကို ကြည့်လိုက်ပြီး"နောက်ကျလွန်းတယ်။ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ကို အဆာလွန်စေချင်တာလား?"

"ပူတုန်းလေးစားလိုက်"ဟေးရွမ်ရီက ဝူရုန်ကို ဇွန်းတပ်ထားတဲ့ ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်လုံးကို ပေးလိုက်တယ်။

တော်ဝင်စာဖိုမှူးက ဝူရုန်ကို ခိုးကြည့်လိုက်ပြီး အိမ်ရှေ့စံမိဖုရားလောင်း၏အလှမှာ ငေးမောသွားတယ်။အိမ်ရှေ့စံမင်းသားက သူ့အတွက် အရာရာတိုင်းကို လုပ်ပေးတာ အံ့သြစရာမဟုတ်တော့ဘူး။တကယ်လို့ သူ့မှာ ဒီလိုလှပတဲ့ဇနီးရှိရင် သူက သူမအတွက် ဒူးညွှတ်ပါစေ ချက်ပြုတ်ပေးမှာဖြစ်တယ်။

"ကျွန်တော်က နည်းနည်းလေးတောင် မလှုပ်ချင်ဘူး။ကျွန်တော့်ကို ခွံ့ကျွေး"ဝူရုန်က သူ့လက်ကို ချထားလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

"ကောင်းပြီ"ဟေးရွမ်ရီက ဆန်ပြုန်တစ်ဇွန်းကို ခပ်ယူလိုက်ပြီး လေမှုတ်အအေးခံလိုက်ပြီး ဝူရုန်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ခွံ့ကျွေးလိုက်တယ်။

ဝူရုန်က ပါးစပ်ဟလိုက်ပြီး စားလိုက်တယ်။

"အရသာဘယ်လိုနေလဲ"ဟေးရွမ်ရီက သူ့ကိုကြည့်ပြီးတော့ အဖြေကိုမျှော်လင့်နေတယ်။

"မဆိုးပါဘူး"ဝူရုန်က ပြောလိုက်တယ်။

ဆန်ပြုတ်က ငန်နေပြီးတော့ မီးတူးနေပေမဲ့လည်းပေါ့...

ဟေးရွမ်ရီက စိတ်သက်သာရာရသွားပြီး နောက်ထပ်ဆန်ပြုန်ကို ခပ်ယူလိုက်တယ်။

ဝူရုန်က ပေါက်စီကို မေးစေ့နဲ့ ညွှန်ပြလိုက်ပြီး"ကျွန်တော်က အဲဒီပေါက်စီစားချင်တယ်"

ဟေးရွမ်ရီက ပုံပျက်နေတဲ့ ပေါက်စီတစ်ခုကို ယူလိုက်ပြီး သူ့ကိုကျွေးလိုက်တယ်။

ဝူရုန်က တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ ဝါးလိုက်တယ်။ရုတ်တရက် သူက ဝါးနေတာ ရပ်သွားတယ်။

"ဘယ်လိုနေလဲ?မကောင်းဘူးလား?"ဟေးရွမ်ရီက စိတ်ရှုပ်သွားတယ်။

"မဟုတ်ဘူး။ကျွန်တော် လျှာကိုကိုက်မိသွားလို့"ဝူရုန်က အစားအစာကို မျိုချလိုက်တယ်။

"ပါးစပ်ဟလိုက်။ကိုယ်ကို့ကြည့်ခွင့်ပေး"ဟေးရွမ်ရီက ပြောလိုက်တယ်။

"......."စာဖိုမှူး

အိမ်ရှေ့စံက သူ့လက်တွဲဖော်ကို အရမ်းကိုကောင်းကောင်းဆက်ဆံတာဘဲ။သူက လျှာကိုက်မိတာတောင် အရေးတယူလုပ်တယ်။

"ကျွန်တော်အဆင်ပြေတယ်"ဝူရုန်က ပေါက်စီကို နောက်တစ်ကိုက်လိုက်တယ်။

အချိန်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် ဝူရုန်က မနက်စာအများစုကို စားပြီးပြီ။

အဲဒီအချိန်မှာဘဲ ဥကလေးက ပြေးထွက်လာပြီး"ပါးပါး ပါးပါး သားသားက ဗိုက်ဆာတယ်"

စာဖိုမှူးက ဥကလေးကို မြင်တော့ တုန်လှုပ်သွားတယ်။ကလေးက အတိအကျကို အိမ်ရှေ့စံမင်းသားနှင့်တူလွန်းတယ်။

ဘုရားရေ!

ဘယ်အချိန်ကတည်းက အိမ်ရှေ့စံမှာ သားတစ်ယောက်ရှိနေတာလဲ?

ဥကလေးက စားပွဲခုံကို ပြေးလာပြီး ပေါက်စီတစ်လုံးကို ဆွဲယူပြီး စားလိုက်တယ်။သူက မြန်လွန်ပြီး ဝူရုန်က လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်းအလုပ်များနေတာကြောင့် သူ့ကိုတားဖို့ အချိန်မမှီလိုက်ဘူး။

ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ခုမာကျွပ်တဲ့အသံထွက်ပေါ်လာတယ်။

ဥကလေးက ပေါက်စီကိုက်နေတာကို ရပ်တန့်လိုက်တယ်။

ဝူရုန်က သူ့လက်နှင့် သူ့နဖူးကို ကာထားလိုက်တယ်။

မာကျွပ်တဲ့အသံက ကျယ်လွန်းတာကြောင့် လျစ်လျူရှူဖို့မဖြစ်နိုင်ဘူး။

စာဖိုမှူးက မေးလိုက်တယ်"ဘာမှားတာလဲ?"

ဥကလေးက ပေါက်စီကို ထွေးထုတ်လိုက်ပြီး"ဒါက ဆားများလွန်းတယ်"

သူတို့က ပေါက်စီမှာ အစာသွပ်ထားတဲ့ ဝက်သားမှာ ဆားခဲတွေကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

"......."ဝူရုန်

"........"ဟေးရွမ်ရီ

စာဖိုမှူးက ဥကလေးအတွက် ခေါက်ဆွဲတစ်ပန်းကန်ကို ထည့်ပေးလိုက်ပြီး"အရှင့်သား ကျေးဇူးပြုပြီး ခေါက်ဆွဲကို စားကြည့်ပါ"

ဥကလေးက ခေါင်းငြ်ိမ့်လိုက်တယ်။

ဝူရုန်က ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်ပေမဲ့ ဘာမှမပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ဥကလေးက ပထမတစ်ကိုက်စားလိုက်ရင်ဘဲ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး"ဒါက ချဉ်တယ်"

"ချဉ်တာလား?"စာဖိုမှူးက အရသာခံလိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး တကယ်ကိုဘဲချဉ်တာတွေ့တာကြောင့်"ဒါက တကယ်ကို ချဉ်လွန်းတယ်"

"........"ဟေးရွမ်ရီ

သူက ငံပြာရည်အစား ရှာလကာရည်နဲ့မှားထည့်လိုက်ပုံရတယ်။

ဒါပေမဲ့ အဲဒီလိုဆိုရင် ဝူရုန်က ကောင်းတယ်လို့ပြောတယ်။

ဟေးရွမ်ရီနှင့် စာဖိုမှူးက တစ်ချိန်ထဲ ဝူရုန်ကို ကြည့်လိုက်မိတယ်။

ဝူရုန်က သူတို့စိုက်ကြည့်နေတာကို မသိချင်ဟန်ဆောင်ပြီး လက်ဖက်ရည်သောက်နေလိုက်တယ်။

ဟေးရွမ်ရီက ဝူရုန်ကို"မင်းရော ဆားခဲကိုကိုက်မိတာလား?တကယ်လို့ ဒါက ဆိုးဝါးလွန်းရင် မင်းက ဘာလိုစားလိုက်တာလဲ?"

"ကျွန်တော်တော့ အဆင်ပြေတယ်လို့ထင်တယ်"ဝူရုန်က နောက်ထပ်ပေါက်စီတစ်လုံးကို ကောက်ယူလိုက်တယ်။

"......."စာဖိုမှူး

ဒါက မိဖုရားလောင်းက အိမ်ရှေ့စံကို အရမ်းချစ်မှန်းသိသာစေတယ်။မဟုတ်ရင် သူက ဒီလိုဆိုးဝါးတဲ့ အစားအစာတွေကို နည်းနည်းလေးတောင်စားမှာ မဟုတ်ဘူး။

မကြာခင်မှာတော့ လူအိုကြီးဟေးနှင့် အစေခံတွေက မနက်စာသေတ္တာတွေကို သယ်လာတယ်။

မနက်စာစားပြီးနောက်မှာတော့ ဝူရုန်က ဟေးရွမ်ရီကို နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးနှင့် နှိပ်စက်တော့တယ်။ဒါက အိမ်သန့်ရှင်းလုပ်ခိုင်းတာ အဝတ်လျှော်ခိုင်းတာ သန့်စင်ခန်းသန့်ရှင်းခိုင်းတာ သူတို့သားကို ရေချိုးပေးခိုင်းတာ စသည်ဖြင့်ပေါ့....

ဟေးရွမ်ရီက ဒါကိုလုပ်နေတဲ့ အချိန်အတွင်းမှာ မကျေနပ်တာမျိုး လုံးဝမပြဘူး။သူက ဝူရုန်သူ့ကိုလုပ်ခိုင်းတဲ့ အရာတိုင်းကို လုပ်ခဲ့တယ်။

ဝူရုန်က အရာအားလုံးကို မြင်တယ်။သူက ဟေးရွမ်ရီအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမဲ့ သူက အလွယ်တကူ ခွင့်မလွတ်နိုင်ဘူး။

----------

paid gpဝင်လို့ရပြီနော်

Chapter(438)
ဒါက ခ်ဥ္တယ္(1)

ရွင္းျပျခင္းမရွိဘဲ ဝူ႐ုန္က လူအိုႀကီးေဟးကို ျပန္အိပ္ဖို႔ေျပာလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ ဝူ႐ုန္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္အျပင္ဘက္ကို သြားလိုက္တယ္။ေဟး႐ြမ္ရီ၏လက္ကို ေရေႏြးပူေလာင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဝူ႐ုန္က အရမ္းကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။

သက္လတ္ပိုင္းလူႀကီးကလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီး"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဂ႐ုစိုက္ပါ အရွင္...ထပ္ၿပီးေတာ့ မထိခိုက္ေစနဲ....ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်က္ခြင့္ျပဳပါ။သူတို႔က မသိႏိုင္ပါဘူး"

"မင္းက ေတာ္ဝင္စားဖိုမႉးတစ္ေယာက္ဘဲ။ဟင္းေတြကို မင္းခ်က္တာလား?ငါခ်က္တာလားဆိုတာ ခြဲဖို႔လြယ္လြန္းတယ္။ဒါ့အျပင္ ငါက တကယ္ကိုဘဲ ငါ့ဇနီးအတြက္ တစ္စုံတစ္ခုကို ခ်က္ျပဳတ္ေပးခ်င္တယ္"

"အရွင့္ရဲ႕ဇနီးလား?"စာဖိုမႉးရွိက တုန္လႈပ္သြားၿပီး"ဒီေတာ့ အရွင္ ခ်က္ေနတဲ့ မနက္စာက မိဖုရားအတြက္လား?"

သူက ႐ူးေနတဲ့ အတင့္ရဲတဲ့သူက အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားကို ခ်က္ျပဳတ္ေစခဲ့တာလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ဒါကဘဲ ဘာေၾကာင့္ သူက အဲဒီလူကို သူ႔စိတ္ထဲကေန အ႐ူးလို႔ေခၚေနတာလဲဆိုတာျဖစ္တယ္။

"အင္း"ေဟး႐ြမ္ရီက တံခါးနားကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးေပါ့ပါးစြာ ၿပဳံးလိုက္တယ္။

ဝူ႐ုန္က မီးဖိုေခ်ာင္အျပင္ဘက္ကေန သူ႔စိတ္ထဲကေန ႏွာေခါင္းရႈံ႕လိုက္တယ္။ေဟး႐ြမ္ရီက သူ႔ကို သူ႔ဇနီးအျဖစ္ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူက သူ႔ကိုအလြယ္တကူ ခြင့္လြတ္မွာမဟုတ္ဘူး။

သူက သူ႔စိတ္ထဲကေန ဒီလိုမ်ိဳးေတြးေနေသာ္လည္းဘဲ သူက အကူအညီမဲ့စြာၿပဳံးေနမိတယ္။

ႏွစ္နာရီၾကာၿပီးေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေဟး႐ြမ္ရီက ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးသြားၿပီ။

ဝူ႐ုန္က စားပြဲေပၚမွာတည္ခင္းထားတဲ့ အစားအစာေတြကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး"ေနာက္က်လြန္းတယ္။ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို အဆာလြန္ေစခ်င္တာလား?"

"ပူတုန္းေလးစားလိုက္"ေဟး႐ြမ္ရီက ဝူ႐ုန္ကို ဇြန္းတပ္ထားတဲ့ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္လုံးကို ေပးလိုက္တယ္။

ေတာ္ဝင္စာဖိုမႉးက ဝူ႐ုန္ကို ခိုးၾကည့္လိုက္ၿပီး အိမ္ေရွ႕စံမိဖုရားေလာင္း၏အလွမွာ ေငးေမာသြားတယ္။အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားက သူ႔အတြက္ အရာရာတိုင္းကို လုပ္ေပးတာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။တကယ္လို႔ သူ႔မွာ ဒီလိုလွပတဲ့ဇနီးရွိရင္ သူက သူမအတြက္ ဒူးၫႊတ္ပါေစ ခ်က္ျပဳတ္ေပးမွာျဖစ္တယ္။

"ကြၽန္ေတာ္က နည္းနည္းေလးေတာင္ မလႈပ္ခ်င္ဘူး။ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြံ႕ေကြၽး"ဝူ႐ုန္က သူ႔လက္ကို ခ်ထားလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။

"ေကာင္းၿပီ"ေဟး႐ြမ္ရီက ဆန္ျပဳန္တစ္ဇြန္းကို ခပ္ယူလိုက္ၿပီး ေလမႈတ္အေအးခံလိုက္ၿပီး ဝူ႐ုန္ရဲ႕ပါးစပ္ထဲကို ခြံ႕ေကြၽးလိုက္တယ္။

ဝူ႐ုန္က ပါးစပ္ဟလိုက္ၿပီး စားလိုက္တယ္။

"အရသာဘယ္လိုေနလဲ"ေဟး႐ြမ္ရီက သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ အေျဖကိုေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။

"မဆိုးပါဘူး"ဝူ႐ုန္က ေျပာလိုက္တယ္။

ဆန္ျပဳတ္က ငန္ေနၿပီးေတာ့ မီးတူးေနေပမဲ့လည္းေပါ့...

ေဟး႐ြမ္ရီက စိတ္သက္သာရာရသြားၿပီး ေနာက္ထပ္ဆန္ျပဳန္ကို ခပ္ယူလိုက္တယ္။

ဝူ႐ုန္က ေပါက္စီကို ေမးေစ့နဲ႔ ၫႊန္ျပလိုက္ၿပီး"ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီေပါက္စီစားခ်င္တယ္"

ေဟး႐ြမ္ရီက ပုံပ်က္ေနတဲ့ ေပါက္စီတစ္ခုကို ယူလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုေကြၽးလိုက္တယ္။

ဝူ႐ုန္က တစ္ကိုက္ကိုက္လိုက္ၿပီး သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာ ဝါးလိုက္တယ္။႐ုတ္တရက္ သူက ဝါးေနတာ ရပ္သြားတယ္။

"ဘယ္လိုေနလဲ?မေကာင္းဘူးလား?"ေဟး႐ြမ္ရီက စိတ္ရႈပ္သြားတယ္။

"မဟုတ္ဘူး။ကြၽန္ေတာ္ လွ်ာကိုကိုက္မိသြားလို႔"ဝူ႐ုန္က အစားအစာကို မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။

"ပါးစပ္ဟလိုက္။ကိုယ္ကို႔ၾကည့္ခြင့္ေပး"ေဟး႐ြမ္ရီက ေျပာလိုက္တယ္။

"......."စာဖိုမႉး

အိမ္ေရွ႕စံက သူ႔လက္တြဲေဖာ္ကို အရမ္းကိုေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံတာဘဲ။သူက လွ်ာကိုက္မိတာေတာင္ အေရးတယူလုပ္တယ္။

"ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္"ဝူ႐ုန္က ေပါက္စီကို ေနာက္တစ္ကိုက္လိုက္တယ္။

အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ ဝူ႐ုန္က မနက္စာအမ်ားစုကို စားၿပီးၿပီ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ဥကေလးက ေျပးထြက္လာၿပီး"ပါးပါး ပါးပါး သားသားက ဗိုက္ဆာတယ္"

စာဖိုမႉးက ဥကေလးကို ျမင္ေတာ့ တုန္လႈပ္သြားတယ္။ကေလးက အတိအက်ကို အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားႏွင့္တူလြန္းတယ္။

ဘုရားေရ!

ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက အိမ္ေရွ႕စံမွာ သားတစ္ေယာက္ရွိေနတာလဲ?

ဥကေလးက စားပြဲခုံကို ေျပးလာၿပီး ေပါက္စီတစ္လုံးကို ဆြဲယူၿပီး စားလိုက္တယ္။သူက ျမန္လြန္ၿပီး ဝူ႐ုန္က လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္းအလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ သူ႔ကိုတားဖို႔ အခ်ိန္မမွီလိုက္ဘူး။

႐ုတ္တရက္ တစ္စုံတစ္ခုမာကြၽပ္တဲ့အသံထြက္ေပၚလာတယ္။

ဥကေလးက ေပါက္စီကိုက္ေနတာကို ရပ္တန္႔လိုက္တယ္။

ဝူ႐ုန္က သူ႔လက္ႏွင့္ သူ႔နဖူးကို ကာထားလိုက္တယ္။

မာကြၽပ္တဲ့အသံက က်ယ္လြန္းတာေၾကာင့္ လ်စ္လ်ဴရွဴဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

စာဖိုမႉးက ေမးလိုက္တယ္"ဘာမွားတာလဲ?"

ဥကေလးက ေပါက္စီကို ေထြးထုတ္လိုက္ၿပီး"ဒါက ဆားမ်ားလြန္းတယ္"

သူတို႔က ေပါက္စီမွာ အစာသြပ္ထားတဲ့ ဝက္သားမွာ ဆားခဲေတြကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

"......."ဝူ႐ုန္

"........"ေဟး႐ြမ္ရီ

စာဖိုမႉးက ဥကေလးအတြက္ ေခါက္ဆြဲတစ္ပန္းကန္ကို ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး"အရွင့္သား ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေခါက္ဆြဲကို စားၾကည့္ပါ"

ဥကေလးက ေခါင္းျင္ိမ့္လိုက္တယ္။

ဝူ႐ုန္က ပါးစပ္ဖြင့္လိုက္ေပမဲ့ ဘာမွမေျပာဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

ဥကေလးက ပထမတစ္ကိုက္စားလိုက္ရင္ဘဲ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး"ဒါက ခ်ဥ္တယ္"

"ခ်ဥ္တာလား?"စာဖိုမႉးက အရသာခံလိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး တကယ္ကိုဘဲခ်ဥ္တာေတြ႕တာေၾကာင့္"ဒါက တကယ္ကို ခ်ဥ္လြန္းတယ္"

"........"ေဟး႐ြမ္ရီ

သူက ငံျပာရည္အစား ရွာလကာရည္နဲ႔မွားထည့္လိုက္ပုံရတယ္။

ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုဆိုရင္ ဝူ႐ုန္က ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတယ္။

ေဟး႐ြမ္ရီႏွင့္ စာဖိုမႉးက တစ္ခ်ိန္ထဲ ဝူ႐ုန္ကို ၾကည့္လိုက္မိတယ္။

ဝူ႐ုန္က သူတို႔စိုက္ၾကည့္ေနတာကို မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး လက္ဖက္ရည္ေသာက္ေနလိုက္တယ္။

ေဟး႐ြမ္ရီက ဝူ႐ုန္ကို"မင္းေရာ ဆားခဲကိုကိုက္မိတာလား?တကယ္လို႔ ဒါက ဆိုးဝါးလြန္းရင္ မင္းက ဘာလိုစားလိုက္တာလဲ?"

"ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ အဆင္ေျပတယ္လို႔ထင္တယ္"ဝူ႐ုန္က ေနာက္ထပ္ေပါက္စီတစ္လုံးကို ေကာက္ယူလိုက္တယ္။

"......."စာဖိုမႉး

ဒါက မိဖုရားေလာင္းက အိမ္ေရွ႕စံကို အရမ္းခ်စ္မွန္းသိသာေစတယ္။မဟုတ္ရင္ သူက ဒီလိုဆိုးဝါးတဲ့ အစားအစာေတြကို နည္းနည္းေလးေတာင္စားမွာ မဟုတ္ဘူး။

မၾကာခင္မွာေတာ့ လူအိုႀကီးေဟးႏွင့္ အေစခံေတြက မနက္စာေသတၱာေတြကို သယ္လာတယ္။

မနက္စာစားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဝူ႐ုန္က ေဟး႐ြမ္ရီကို နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ႏွိပ္စက္ေတာ့တယ္။ဒါက အိမ္သန္႔ရွင္းလုပ္ခိုင္းတာ အဝတ္ေလွ်ာ္ခိုင္းတာ သန္႔စင္ခန္းသန္႔ရွင္းခိုင္းတာ သူတို႔သားကို ေရခ်ိဳးေပးခိုင္းတာ စသည္ျဖင့္ေပါ့....

ေဟး႐ြမ္ရီက ဒါကိုလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ မေက်နပ္တာမ်ိဳး လုံးဝမျပဘူး။သူက ဝူ႐ုန္သူ႔ကိုလုပ္ခိုင္းတဲ့ အရာတိုင္းကို လုပ္ခဲ့တယ္။

ဝူ႐ုန္က အရာအားလုံးကို ျမင္တယ္။သူက ေဟး႐ြမ္ရီအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေပမဲ့ သူက အလြယ္တကူ ခြင့္မလြတ္ႏိုင္ဘူး။

----------

paid gpဝင္လို႔ရၿပီေနာ္

Continue Reading

You'll Also Like

4.2K 580 14
Title-Don't Pretend To Be Poor With Me Status in coo-82chapters + 9extras + 7 side stories I don't own this story Full credit to original author and...
606 139 8
Harem type bl comedy ပါ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းပြီး အသဲယားစရာ shou ပါ
42.4K 784 23
. . " 𝗜 𝗰𝗮𝗻'𝘁 𝘀𝘁𝗮𝘆 𝘄𝗶𝘁𝗵 𝗵𝗶𝗺 ! "
Erica By Sam

Historical Fiction

2.9M 157K 88
They say her voice was once bewitching to all who heard it. She was like a siren luring sailors to their deaths on quiet nights... Those are just rum...