"ANNEEEEE!!!! YA SARP ABİME BİR ŞEY SÖYLE AAAHHĞĞĞĞ!!!" diye yere düşüp bağırmamla kapının açılması babamın korkuyla içeriye girmesi bir olmuştu.
"Ahh." deyip üstümde sarılı olan koca pikeyi üstümden atmaya çalışıyordum.
Babam ilk Sarp abimin kafasına vurmuş daha sonra yanıma çömelerek pikeden beni kurtarmıştı.
"Olum biz seni kardeşini al gel kahvaltıya diye göndermedik mi bu kızın yerde ne işi var sen kafayı mı yedin?"
"Baba gelmiyecekti ama."
"Olum bu sıcakta kızı pikeyle sarıp mı yemeğe getirecektin?"
"Karnı ağrıyordu ısınsın diye şey ettim."
"Süphan Allah Süphan Allah oğlum kızımın başı ne diye pikeyle sarılı o zaman kan ter içinde kalmış."
"Ne bileyim ben baba ya üşümesin diye şey ettim ilk defa kız kardeşim oluyor nerden bileyim." diyen Sarp abimle babam tekrardan sabır dileyip beni yerden kaldırmıştı.
''İyi misin güzelim?" demesiyle başımı sallayıp ona sarıldım.
En nadir sarıldığım kişi babam olduğu için yine şok yaşamıştı.
"İyiyim baba merak etme."
"Baban sana kurban olsun." deyip saçlarımı okşamasıyla gülümsemiştim.
"Sinan nerde kaldınız canım." deyip odama giren annemle babamdan geri çekildim.
Babamın "Geldik Ayla'm geldik bu it kızımı boğuyordu sadece." demesiyle annem şokla gözlerini açmış Sarp abime bakmıştı.
"NE!! Sarp baban ne diyor böyle?"
"Bir şey yok anne ya Hayat'ı pikeyle sardım onu diyor."
"Allah'ım sabır ya rabbim oğlum sen iyi misin bu sıcakta ne diye kızımı sarıyorsun?"
Sarp abimin "Karnı ağrıyordu." demesiyle annem hemen yanıma gelmişti.
"Kızım iyi misin annecim ilaç getirmemi ister misin?" demesiyle başımı iki yana salladım.
"İyiyim annecim iyiyim hadi abimler bekliyor gidip yemek yiyelim."
"Emin misin kızım?"
"Eminim eminim hadi."
&&&&&
"Volkancım."
"Efendim Hayat'cım?"
"Lütfeeeennn" deyip yawru köpek bakışı attım.
"Hayır dedim Hayat."
"Tamam Volkancım sen bilirsin ben gidiyorum."
"Hayat.
"Hayat dedim cevap ver bana!"
"Neee!!!"
"Nereye?"
"Waffle yemeye."
"Buraya sipariş ver işte kızım."
"Hayır dedim ya tamam sen gelme ben gidip yiyecem."
"Tamam Hayat tamam bekle üstümü değişip gelecem."
"Böyle gel işte şıksın hem merak etme.
"Emin misin?"
"Ewet hadi çıkalım canım çok çekiyor." dememle elindeki tableti bırakıp telefonunu alarak yanıma kapıya gelmişti.
"O zaman gidelim bakalım minik cadı."
Bugün Volkan abimle vakit geçirmiştik, uzun uzun konuşmuştuk. Açıkçası güzel geçmişti eğlenmiştim elimden geldiğince kafamı dağıtmaya Uraz'ı düşünmemeye çalışıyordum.
Düşündükçe ağlıyor kendimi suçluyor yıpratıyordum.
"Hayat sana diyorum kızım."
"Hııı efendim abi?"
"Anlatmayacak mısın?
"Neyi?"
"Bir aydır sürekli dalıp dalıp gitmeni."
"Yani düşünüyorum."
"Bu kadar düşüneceksiniz ne var?"
Uraz var.
"Hiiiç."
"Senin o ailenin göz bebeği olan arkadaşın nerede?"
"Uraz mı?"
"Hıııı o." demesiyle ne diyeceğimi bilememiştim.
Sahi Uraz neredeydi, kimleydi?
"Bilmiyorum." dedim..
"Ondan mı bu haldesin?" diye sordu.
"Olabilir."
"Hayat bak abicim-"
"Bu konuyu konuşmak istemiyorum abi lütfen."
"Peki."