Unicode.......
ကိုကြီးအနေနဲ့ ပထမဆုံးအလုပ်တက်တဲ့လမှာပဲ
သူ့ဌာနမှာဖြစ်လိုက်ရတဲ့ ပြဿနာတွေဆိုတာ
တစ်ပတ်တစ်မျိုးမရိုးရအောင်ပြန်ကြားနေရသည်။
ကိုယ့်အစ်ကိုက ဘာမှမသိလို့ခံလိုက်ရတာနဲ့
သိသိကြီးနဲ့ကို လက်အောက်ကဝန်ထမ်းတွေက ကလန်ကဆန်လုပ်ကြရတာနဲ့ အလုပ်စဝင်တဲ့
တစ်လလေးမှာကို သူ့ခမျာ ပြဿနာပေါင်း
တစ်သိန်းနှစ်သောင်းလောက်ကိုဖြေရှင်းနေရသည်။
အခုလည်း အဆင်မှပြေရဲ့လား ဖုန်းဆက်မေးရင်း
အခြေအနေကို လှမ်းထောက်ကြည့်နေမိသည်။
သူနဲ့ထိပ်တိုက်တွေ့မှာက မြသရဖီချစ်ဖြစ်နေတာနဲ့တင်ကို သူ့အစားကိုယ်က ရင်တုန်နေရပြီလေ။
''သူနဲ့က အဆင်ပြေပါတယ်
ငါ့ဆိုလည်း ဖေးဖေးမမနဲ့လုပ်ကူရှာပါတယ်''
''သူနဲ့အဆင်ပြေတယ်ဆို ပြီးတာပါပဲ
အလုပ်ထဲ ကြည့်ကျပ်နေနော်
နဂိုကမှ ကိုကြီးကိုဖြုတ်ချင်နေကြတာ''
''အေးပါ ညည်းကလည်း
ငါအခုတော်တော် နားလည်နေပါပြီဟ
မြသရဖီချစ်ကလည်း တော်တော်သင်ပြပေးတယ်''
''အေးပါ
ညီမလေးတောင် ဒီအပတ် မိုးကုတ်ဘက်သွားမလို့''
''အေးပါ အေးပါ
ဒါပဲလေ ငါလုပ်စရာတွေရှိသေးတယ်''
''ဟုတ်
ကြည့်ကျပ်လုပ်နော် လူပြောစရာဖြစ်မယ် ကြားလား''
''အေးပါဟာ ရှည်တာကို ဒါပဲ''
မြသရဖီချစ်က ဖေးဖေးမမကူညီတယ်ဆိုတာကြီးက နည်းနည်းတော့မယုံချင်စရာကြီးဆိုပေမဲ့
အဆင်ပြေနေပုံတော့ရပါတယ်လေ။
အိမ်ကအစ်ကိုကလည်း အလုပ်ဆိုရင် ဝါသနာပါတာနဲ့အလေလိုက်တာကလွဲပြီး ကောင်းကောင်းမလုပ်တတ်တာမို့ အမြဲတမ်းစိတ်ပူနေရသည်။
မြကိုယ်တိုင်ကလည်း တစ်ခုခုဆိုလူပြောခံရမှာစိုးတာနဲ့တင် ဆင်ခြင်နေထိုင်နေရသည်မဟုတ်လား။
ဒီတစ်ပတ်သောကြာနေ့က ကျောင်းမှာနေ့ခင်းပိုင်းအတန်းလည်းမရှိတာမို့ ကိုကိုနဲ့ဒိတ်မယ်ကြံထားပေမဲ့
မန္တလေးကဆိုင်ကိစ္စကြောင့် မပုံ့နဲ့အတူ မိုးကုတ်ဘက်ကိုလိုက်သွားရမည်ဖြစ်သည်။
ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံမို့ ကိုကိုနဲ့ဒိတ်ဖို့ကို နောက်ရွှေ့လိုက်ကာ သောကြာနေ့ နေ့ခင်းကို မန္တလေးကိုပြန်ရလေမည်။
ဒီနေ့ကတော့ ကိုကိုနဲ့မြတို့ရဲ့ dayပဲ...။
မနက်ခင်းအတန်းချိန်က တစ်ချိန်ပဲရှိတဲ့အပြင် ညနေပိုင်းက အားကစားပွဲတွေရှိတာမို့ တစ်ချိန်တည်းရှိတဲ့အတန်းကို လစ်ပြီလေ။
ဆိုင်ကယ်ကို သူငယ်ချင်းအဆောင်မှာ အပ်ခဲ့ပြီး
ကိုကိုနဲ့လျှောက်လည်မယ်လေ....။
''ရှင့်လူကြီးက ဘယ်ကိုလာခေါ်မှာလဲ
အဆောင်ကိုလာခေါ်မှာတဲ့လား''
ဟေသာကတော့ကျောင်းသွားမှာမို့ ဖြီးလိမ်းပြင်ဆင်ကာ လွယ်အိတ်ကိုကိုင်ရင်းထွက်လာသည်။
သူငယ်ချင်းဆိုလို့တစ်ယောက်ပဲရှိပေမဲ့ အခုနောက်ပိုင်း မြရဲ့အချိန်တွေကို ကိုကိုနဲ့သူ့ကိုမနည်းခွဲပေးနေရသည်။
''အေး ဒီကပဲစောင့်တော့မယ်
လာနေပြီတဲ့
စာသင်တာကို recordလိုက်မှတ်ပေးထားဦးနော်
ဟီးဟီး''
''အေးပါ အေးပါ''
ဟေသာနဲ့တူတူသူ့အဆောင်ထဲကလိုက်ထွက်ရင်း
ဟေသာကကျောင်းကိုသွား မြကတော့ ကိုကိုလာခေါ်တာကိုစောင့်နေလိုက်သည်။
ဒီကိုမလာခင် ပုံနှိပ်တိုက်ကစာအုပ်တွေကိုအရင်ဝင်ယူနေတာမို့ နောက်ကျမယ်လို့ကြိုပြောထားတာမို့
မြဘာသာဖုန်းကြည့်ရင်းစောင့်နေလိုက်သည်။
ကိုကိုနဲ့ မြဆိုသည်မှာလည်း တစ်မြို့တည်းနေရပြန်တော့ ကျောင်းချိန်အလုပ်ချိန်ညှိနေရသည့်အပြင်
အိမ်ကမမိအောင် လှည့်ပတ်ချိန်းရသေးသည်။
ဒီကြားထဲ ကိုသုတတို့အတွဲကရန်ထထဖြစ်လို့ ညှိပေးရသေးသည်။
ဟိုတလောကလည်း ရန်ဖြစ်တာ ဆေးရုံထဲထိလိုက်ချော့လို့ ဆေးရုံထဲမှာသို့လောသို့လော သတင်းတွေထွက်လာသေးသည်။
မြဇာတ်ရှုပ်ထားတဲ့ ဇာတ်လမ်းကြီးက သပွတ်အူကြီးလိုဖြစ်တော့မှာကို ကြိုတွေးမိနေပြီး တချို့ညတွေဆိုအိပ်တောင်မပျော်တော့။
အခုလည်း ig သုံးနေရင်း ကိုကြီးရှင်းသန့်အကောင့်မှတင်ထားသော ပုံလေးတွေကိုကြည့်နေမိသည်။
ကိုကြီးရှင်းသန့်သည်
ကိုသုတနဲ့ ဒိတ်တိုင်း memory အဖြစ် မသိမသာနဲ့ပုံလေးတွေတင်တတ်သေးသည်။
စေ့စပ်ထားတာကို ပြန်ဖျက်နိုင်မဲ့နည်းလမ်းမြန်မြန်ရှာပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲနေချင်တော့သည်။
''မြပိတောက်ကြည်သာရေ
ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ
ကိုယ့်ကားလာတာတောင် မသိဘူးပဲ''
''အာ....''
ကိုကို့ အသံကြားတော့မှ ကိုကို့ကားရပ်နေတာကိုသတိထားမိတော့သည်။
ကိုကိုက ကားပေါ်ကမဆင်းဘဲ မြဘက်က တံခါးကိုလှမ်းဖွင့်ပေးကာ
ကျောပိုးအိတ်လေးကို သေချာလွယ်ကာ ကိုကိုဖွင့်ပေးသော ကားထဲသို့ဝင်လိုက်ပြုံးကြည့်နေသည်။။
''ပြောပါဦး ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ''
''ကိုကို့ကို ချစ်တဲ့အကြောင်းတွေ''
''ကဲ ဒီကလေးကတော့''
ကိုကိုရှက်သွားတဲ့ပုံကို ကြည့်ရင်း မြ ပြုံးဖြီးဖြီးလုပ်နေမိကာ စိတ်ပါကြည်လင်လာရသည်။
ကိုကိုက မြအတွက် တကယ့်ကိုအကြည်ဓာတ်ကြီးပါဆို....။
''မနက်စာရော စားပြီးပြီလား''
''မစားရသေးဘူး''
''ဘာစားချင်လဲ ''
''ကိုကို့ကို စားချင်တယ်''
''ကဲ...
မြပိတောက်ကြည်သာ
ပေါက်ကရတွေမပြောနဲ့တော့
ဘာစားမှာလဲ အတည်ဖြေ''
ရှက်ရမ်းရမ်းနေသော ကိုကို့ကြောင့် မြမှာ တစ်လမ်းလုံး တခွီးခွီးရယ်ရင်း နောက်ဆုံးတော့ မြို့ပြင်က
စားသောက်ဆိုင်ဆီရောက်သွားတော့သည်။
မနက်စာကို ကိုကိုနဲ့တူတူစားပြီးတော့ ကားလေးဟာမြို့ပြင်ဘက်ကိုဦးတည်ကာ မြသိပ်သွားချင်နေသည့် လယ်ကွင်းတွေဆီကို တဟုန်ထိုးပြေးနေခဲ့ပါတော့သည်။
ကိုကိုကားရပ်လိုက်တော့ ကားပေါ်ကမဆင်းဘဲ
မျက်စိတစ်ဆုံးနီးပါးမြင်နေရသော လယ်ကွင်းတွေဆီကို ငေးမောကြည့်လိုက်မိသည်။
စိတ်ကူးယဥ်အိမ်မက်တွေထဲက တစ်ခုကိုပြောပါဆိုလျှင် ချစ်ရသူနဲ့အတူ လယ်ကွင်းစိမ်းစိမ်းတွေကို တမေ့တမောငေးကြည့်ချင်နေတာပဲ။
လယ်ကွင်းတွေရယ်မှ မဟုတ်ပါဘူး
ဘယ်သဘာဝအလှတရားမဆို ချစ်တဲ့သူနဲ့အတူတူ ခံစားကြည့်ဖူးချင်တာပါပဲ။
''မြပိတောက်ကြည်သာ
ဆင်းလာလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ''
ကိုကိုက အရိပ်ကောင်းတဲ့သစ်ပင်တစ်ပင်အောက်မှာ
ပလတ်စတစ်ဖျာလေးတောင်ခင်းပြီးလို့
မုန့်ထုပ်တွေတောင် သယ်နေပေမဲ့ မြကတော့ကားပေါ်ကနေရွေ့တောင်မရွေ့ရသေး။
ဘာလို့ ဒီမြပိတောက်ကြည်သာ
မြပိတောက်ကြည်သာလို့ပဲ ခေါ်နေတာလဲ။
ဘာလို့ ဘေဘီလို့မခေါ်တော့တာလဲ။
စိတ်များဆိုးနေလို့လား။
စိတ်ဆိုးရအောင် ဘာမှလည်းလုပ်မထားရပါဘူး။
''ကိုကို
ဘာလို့ ဘေဘီ့ကို ဘေဘီလို့မခေါ်တော့တာလဲ''
''အမ်
ဘယ်လို''
''ဟုတ်တယ်လေ
ကိုကိုက မြပိတောက်ကြည်သာ
မြပိတောက်ကြည်သာနဲ့ပဲခေါ်နေတာ
ဘေဘီလို့လည်း မခေါ်တော့ဘူး''
''ဒီတိုင်း ခေါ်မိသွားတာပါကွာ
ရစ်စရာမရှိကြံဖန်ရစ်နော် ညည်းလေးက''
''မသိဘူးလေ
ကိုကိုက မချစ်တော့ဘူးများလားလို့''
''ကဲ
လောလောဆယ် အဲ့ကားပေါ်က ဆင်းခဲ့လိုက်
ဒီမှာ အကုန်ရယ်ဒီဖြစ်နေပြီ''
''ဟုတ်''
ကိုယ့်ပခုံးပေါ်ကိုမှီထားတဲ့ ဘေဘီ့ဆီကနေပြီးတော့
သနပ်ခါးနံ့သင်းသင်းလေးရနေသည်။
တကယ်တမ်း ကိုယ်သူ့ကိုဘေဘီလို့မခေါ်ဖြစ်တာက
ဒီဘက်ခေတ်မှာ အတွဲတော်တော်များများက ဘေဘီနဲ့ကိုကိုဖြစ်နေတတ်ကြတယ်လေ။
ဘေဘီဆိုတာထက် ပိုပြီးမြတ်နိုးဖွယ်ရာကောင်းတဲ့နာမ်စားလေးကိုခေါ်ချင်နေတာ....။
ဒါပေမဲ့ ဒီကောင်မလေးက ကြိုက်ပါ့မလား။
ဘေဘီမရိပ်မိအောင် သူ့ဆံပင်စလေးတွေကို ခေါင်းစောင်းကာ ငုံ့နမ်းလိုက်ရင်း ဒီကောင်မလေးအပေါ် ကိုယ့်စိတ်တွေဘယ်လောက်တောင် ပြိုဆင်းနေပြီဆိုတာကို တွေးမိတော့ ပြုံးမိသည်။
ဘေဘီဟာ သူ့အတွက်တော့မရိုးနိုင်တဲ့ အနုပညာလက်ရာလေးတစ်ခုလိုပဲ။
လှပလွန်းပြီး နူးညံ့သယောင်ရှိတဲ့ သိပ်လှတဲ့ပန်းလေးတစ်ပွင့်ဆိုလည်း မမှားဘူး။
ခပ်ဆိုးဆိုး ခပ်ချွဲချွဲ ရည်းစားလေးဆိုပေမဲ့ တစ်ခါတလေ အလုပ်အတွက် အကြံဉာဏ်တွေကလည်းပေးတတ်သေးသည်။
''မွ....''
ရုတ်တရက်မေးဖျားဆီကိုလာနမ်းလိုက်ပြန်တာမို့
ဒီကလေးဆိုးလေးကို အသည်းယားကာ တင်းနေအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်။
ကိုယ်က သူ့ထက်အသက်အရမ်းကြီးနေတာမို့
နုနုရွရွတွေသိပ်မပြောတတ်တာထက် ဘေဘီ့ရှေ့မှာ ပြောမထွက်တာဖြစ်သည်။
တကယ်လို့များ ဘေဘီက ကိုယ့်ကို စားဘဲကြီးလို့ထင်သွားရင် ပြဿနာပဲ။
ဖက်ထားပြီးကာမှ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် တွန့်သွားကာ
ဖက်ထားတဲ့လက်တို့လျော့ရဲသွားရသည်။
''မွ....''
ဟော....ကိုယ်ကသာ တွန့်နေတာ
သူကနမ်းနေလိုက်တာများ တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက်....။
ဒီကလေးဆိုးလေးကတော့လေ.....။
''ဘေဘီကတော့ကွာ
တကယ့်ကိုလေ....''
''ဘာလဲ မကျေနပ်ဘူးလား
မကျေနပ်ရင် ပြန်နမ်း''
မခိုးမခန့်ရုပ်ကလေးနဲ့ ပါးထိုးပေးလာတော့
လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲယူကာ နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို
ဖိကပ်နမ်းပစ်လိုက်သည်။
အိစက်နေသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေဟာ
ယစ်မြူးတွယ်ငြိစရာ....။
တတိတိကိုက်ဖျက်ချင်ဖွယ်ရာ နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို တရစပ်နမ်းရှိုက်နေမိတာ ဘေဘီ့လက်တွေသူ့ရင်ဘတ်ကိုမထုရိုက်ခင်အချိန်အထိ.....။
''ကိုကိုနော် ဇွတ်ကြီး
သူများကို''
အနမ်းတွေကိုရပ်တန့်ချိန်မှာ ဘေဘီတစ်ယောက်ဟာ
နှုတ်ခမ်းကိုက်ရက်သားလေးနဲ့ သူ့ကိုကြည့်လာတော့ ပါးလေးကိုချစ်စနိုးနဲ့ ဆွဲဖဲ့လိုက်သည်။
မြပိတောက်ကြည်သာကလေ
သိပ်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ.....။
''ဘေဘီ
ဘေဘီ့ပါးမှာ နဖူးမှာ အဖုလေးတွေထင်တယ်
ဘာဖြစ်တာလဲ''
''အာ အဲ့ဒါ အဆီဖုတွေ....
မိတ်ကပ်သုံးတာများလို့ ထင်တယ် မသိပါဘူး
ဒီမယ် မျက်ခုံးမွှေးထဲမှာလည်း ဝက်ခြံပေါက်နေတာစိတ်ညစ်စရာကြီး''
''ဘေဘီက ဝက်ခြံနဲ့ဆိုလည်း ချစ်စရာကောင်းပါတယ်....အဟမ်း''
ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပြောပြီးမှ မျက်နှာပူလာတာမို့
ချောင်းဟန့်လိုက်ရသည်။
ဘေဘီကတော့ သူ့ကို လူကြီးဖြစ်ပြီးပေါက်ကရတွေပြောတယ် ထင်တော့မှာပဲ။
''ဟီးဟီး
ကိုကို ကြူးတာခံရတာ ကောင်းလိုက်တာ''
''ဟမ် ဘာကြီး
ကြူးတာ....?''
''အွန်းလေ
ကိုကို့ဆီကနေပြီးတော့ ဘေဘီနဲ့ပတ်သတ်လို့
အဲ့လိုလေးတွေ ပြောရင် အရမ်းသဘောကျတာပဲ''
''အင်းပါ ဟုတ်ပါပြီ''
စကားလေးပြောလိုက် ဝယ်လာတဲ့မုန့်စားလိုက်နဲ့
ဘဝကြီးကသာယာနေတဲ့အချိန်မှာ ဘေဘီ့မျက်နှာလေးက ရှုံ့မဲ့မဲ့လေးဖြစ်လာတာကိုသတိထားမိလိုက်သည်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နဖူးစလေးတွေမှာ ချွေးတွေပါစို့လာတာမို့ တစ်ရှူးကိုလှမ်းယူလိုက်ကာ ဘာဖြစ်သလဲဆိုတာ မေးတော့ ဗိုက်အောင့်လို့တဲ့။
''ဒီနေ့ ၁၀ရက်နေ့လေ ဘေဘီ
ဘေဘီ့ရဲ့ menstruation ရက်ကမနက်ဖြန်မလား
အဲဒါကြောင့် အောင့်တာနေမှာ
တော်တော်အောင့်နေတာလား''
''ဟုတ်
ခုနကသိပ်မအောင့်ဘူး
အခုမှ ခါးတွေပါနာလာသလိုပဲ''
''ကိုကိုတို့ ပြန်ကြမလား
ဘေဘီ တော်တော်အောင့်နေတာမလား''
''ပြန်ချင်ဘူး ကိုကိုနဲ့ရှားရှားပါးပါးဒိတ်ရတာလေးကို''
''ကိုကိုနဲ့ကဘယ်ချိန်တွေ့တွေ့ရတယ်လေ''
''မရဘူး ဒီလိုလေးပဲ နေဦးမှာ''
ကိုကို့ပခုံးပေါ် ပြန်မှီချလိုက်တော့ ကိုကိုက ခေါင်းလေးကိုခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးနေပြန်သည်။
အဲ့ဒီလိုတွေလုပ်လေလေ ဒီကောင်မကြီးက ကိုကို့နားမှာ ကြောင်ပေါက်လေးလို့ ချွဲချင်နေတော့တာပဲ။
မိန်းကလေးတို့ရဲ့ menstruation ကာလမှာ တခြားသူတော့မသိဘူး မြသည်တော့အခုနောက်ပိုင်း ဗိုက်တွေဆိုလည်းတအားအောင့် ခါးဆိုလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ကိုက်လိုက်ခဲလိုက်တာမှ တစ်ခါတရံဆို ခွေခေါက်နေရသည်။
နာတဲ့ဒဏ်မခံနိုင်တဲ့ မြကတော့ သက်သာမဲ့ဆေးတွေသောက်ပြီးအိပ်ပစ်လိုက်ပေမဲ့ ကိုကိုကတော့ ဆေးပဲမသောက်ဖို့မှာနေပြန်လေပြီ။
''အာ့....''
တွေးနေတုန်းကို ခဏလှုပ်မိတဲ့အခိုက်မှာ ခါးကစူးခနဲအောင့်သွားတာမို့ အသံတောင်ထွက်လိုက်မိသည်။
မြအသံထွက်မိလိုက်လို့လားမသိ ကိုကိုက မြခန္ဓာကိုယ်လေးကို ဆွဲမတ်လိုက်ကာ သူ့ကိုကျောခိုင်းလိုက်စေသည်။
ထို့နောက် ကိုကို့လက်သည် နာနေသောခါးနားတစ်ဝိုက်ပေါ်ကိုရောက်လာကာ နှိပ်ပေးနေတာမို့ လက်ကိုအတင်းဆွဲဖယ်ရသည်။
''ငရဲတွေတော့ ကြီးကုန်တော့မှာပဲ
ရတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး အရမ်းကြီးမနာပါဘူး ကိုကိုရဲ့''
''နည်းနည်းတော့ သက်သာတယ်မလား
ငြိမ်ငြိမ်နေ ''
''အာ ရပါတယ်ဆို''
''ငြိမ်ငြိမ်နေ ဘေဘီ
ကိုကိုပြောနေတယ်နော်''
''ဟုတ်......''
ခါးထက်မှာ လှုပ်ရှားနေတဲ့ကိုကို့လက်တွေဆီကနေ အနွေးဓာတ်တွေကိုခံစားနေမိသည်။
အားထည့်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း နှိပ်ပေးနေတာမို့
ခုနကထက်စာရင်တော့ ခါးကိုက်တာကတော့ သက်သာလာသည်။
ဒီလိုဇိမ်ခံနေရတာကို သဘောတွေ့ပေမဲ့
ကိုကိုကလုပ်ပေးနေရတာကိုကျ အားနာနေမိပြန်သည်။
''ကိုကို့
ဘေဘီ menstruation ဖြစ်တော့မှာကို ကိုကိုဘယ်လိုသိလဲ''
''အရင်တစ်ခေါက် ဘေဘီအဲဒါဖြစ်တော့ ကိုကိုလည်းသိတယ်လေ ''
''အာ
မှတ်ထားတာလား ကိုကိုက''
''ဒီလိုပဲ သတိတရရှိနေတာပါ''
ကိုကို့အဖြေကြောင့် မြရင်ထဲမှာကြိတ်ပြီး ကြည်နူးသွားရသည်။
သတိတရလေးရှိနေတာပါတဲ့လေ။
အိုခေပါ ကိုကိုရေ.....။
ပိုပိုပြီးချစ်လာပါပြီနော်.....။
''ဗိုက်အောင့်နေတာကျ ဆေးချည်းပဲ မသောက်နဲ့လေ
တော်ကြာအကျင့်ဖြစ်သွားမယ်
အစားအသောက်ကို ခဏတော့ရှောင်
လက်ဖက်တွေမစားနဲ့နော်
ဘေဘီလက်ဖက်ကြိုက်တာ ကိုကိုသိတယ်''
''ဟုတ်''
''မုန့်စားနိုင်သေးရဲ့လား
အအေးတော့မသောက်နဲ့တော့''
''စားတော့ဘူး
ကိုကို့နားပဲကပ်ချွဲချင်တော့တယ်''
''ဟုတ်ပါပြီ
နောက်မှချွဲ
အခုဘေဘီနေရခက်နေပြီမလား
ဒီနားက လေအေးတွေတိုက်တယ်
ဘေဘီမပြန်ချင်သေးရင် ကိုကို့ဆိုင်မှာနေကြမယ်''
''ဟုတ်
ဘေဘီ့ကြောင့်နဲ့ ဘေဘီတို့ရဲ့ ဒိတ်လှလှလေးပျက်ရပြီ''
''ဒိတ်ရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က မင်းနဲ့အတူရှိချင်လို့လေ
မင်းအိမ်ရှေ့မှာတင် အိမ်နေရင်းအဝတ်အစားနဲ့တွေ့ရလည်း ကိုယ့်အတွက် ကြည်နူးရတာပါပဲ
လျှောက်လျှောက်မတွေးနဲ့
ကိုကိုနဲ့မင်းနဲ့ တူတူရှိနေသရွေ့ နောက်ထပ်ဒိတ်လှလှလေးတွေ အများကြီးတွေလုပ်လို့ရဦးမှာ အိုခေ''
''အွန်း အိုခေ''
''ကဲ ဒါဆို......''
''အယ်.......''
ကိုကိုသည် မြကိုပွေ့ချီလိုက်ကာ ကားထဲထိသေချာပို့ပေးသည်။ထို့နောက် ဖျာတွေနဲ့ ပစ္စည်းတွေကိုသိမ်းဆည်းပြီးမှ ကိုကို့ဆိုင်ရှိရာကိုသွားရတော့သည်။
ကိုကို့ဆိုင်ရှိရာကိုသွားမယ်ဆိုရင် မြို့ကိုပတ်သွားလို့ရပေမဲ့ ကိုကိုကတော့ မြို့ထဲကိုတစ်ခေါက်ပြန်ဝင်နေပြန်သည်။
မြလည်း ဗိုက်အောင့်နေတာရယ်ခါးကိုက်နေတာရယ်နဲ့စိတ်ကမကြည်တော့တာမို့ ဘာမှမေးမနေတော့ဘဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးသာလိုက်ခဲ့မိသည်။
မြို့ထဲက shopping mall တစ်ခုဆီရောက်တော့မှ ကားကိုလမ်းဘေးချရပ်ကာ ခဏဆိုပြီးဆင်းသွားလေသည်။
ကိုကိုက အဲယားကွန်းလျှော့ထားခဲ့တာမို့ သက်သောင့် သက်သာဖြစ်နေသော လေထုကြောင့်ကိုကို့ကိုစောင့်ရင်းနဲ့ အိပ်ချင်လာကာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးခဏမှေးလိုက်သည်။
''Ring....Ring....Ring....''
မှေးနေတုန်းကို ကိုကို့ဖုန်းမြည်လာတာမို့ ကွညျ့လျိုကျတော့ ဖုန်းနံပါတ်အစိမ်းကြီးဖြစ်နေလေသည်။အလုပ်ဖုန်းများလားလို့ တွေးမိပြီးမကိုင်ဘဲနေမယ်လုပ်လိုက်ပေမဲ့ မသိစိတ်က ဖုန်းကိုင်လိုက်ဖို့ကို တွန်းအားပေးနေလေသည်။
ကိုင်သင့်မကိုင်သင့်စဥ်းစားနေတာနဲ့တင်ဖုန်းကကျသွားတာမို့ သက်ပြင်းချနေတုန်းရှိသေး ဖုန်းကနောက်တစ်ခါထပ်ဝင်လာပြန်သည်။
ဘာနေနေဟယ် ကိုင်လိုက်မယ်ဆိုပြီး ကိုင်ချလိုက်တော့ တစ်ဖက်က မိန်းကလေးသံထွက်လာသည်။
''ကိုဇေ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာလား''
ဘာလဲဟ ကိုဇေတဲ့....။
ခေါ်လိုက်ပုံကလည်း ရင်းရင်းနှီးနှီးဆိုတော့ ဘယ်သူကြီးလဲမသိဘူး။
ကိုကို့မိတ်ဆွေတွေအမျိုးတွေကြားထဲလည်း ကိုဇေလို့ခေါ်တဲ့မရှိပါဘူး။
''ဟဲလို ကိုဇေ
ခေမာပြောတာ ကြားရလား''
'''အခုပြောနေတာ ကိုဇေမဟုတ်ပါဘူး
သူ့ကောင်မလေးပါ
အဲဒီဘက်ကရော ဘယ်သူလဲရှင့်''
''သြော် ကောင်မလေးလား
ဒါဆိုလည်း ကိုဇေ့ကိုခေါ်ပေးလို့ရမလား
ပြောစရာလေးရှိလို့''
တစ်ဖက်ကနေ ခပ်ချွဲချွဲနဲ့ထွက်လာသော လေသံကြောင့် နဂိုကတည်းကမကြည်တဲ့စိတ်ကပိုဆိုးလာကာ မျက်လုံးကိုအပေါ်သို့လှန်ချလိုက်သည်။
''ကိုကို့ကို ခေါ်ပေးလို့မရဘူး
ပင်ပန်းလို့တဲ့ အိပ်နေတယ်
ဘယ်သူလဲ ပြောခဲ့လေ ကိုကိုနိုးလာရင်ပြောပေးမယ်''
''သြော် ဒါဆိုလည်း ခေမာဖုန်းဆက်တယ်လို့ပြောပေးပါ ''
''ဟုတ်ကဲ့''
''see you ကောင်မလေး''
see youတောင်လုပ်သွားသော တစ်ဖက်ကမိန်းမကို
ဘာရယ်မသိစိတ်ထဲကတောင်ချဥ်မိသွားသည်။
စကားပြောတာကြီးက ဘယ်လိုကြီးမှန်းလည်းမသိဘူး။
ကိုကို့ကိုသေချာမေးရမယ်...ဘယ်ကမိန်းမကြီးလည်းမသိပါဘူး စိတ်ရှုပ်စရာ....။
ကိုကိုကလည်း သွားတာကြာလှပြီကို ပြန်မလာသေးဘူး။
mallထဲက ထွက်လာသမျှလူတိုင်းကို ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ငေးကြည့်ရင်းနဲ့သာအချိန်ကုန်နေရင်း တော်တော်ကြာမှကိုကိုက အထုတ်တွေတပွေ့ကြီးနှင့်ပြန်လာသည်။
''စောင့်ရတာကြာသွားတယ်မလား''
''ကြာပါဘူး အဲ့လောက်ကြီး
ဒါနဲ့ ကိုကို့ဖုန်းလာသေးတယ် ဘေဘီကိုင်လိုက်တာ
ခေမာတဲ့ ဘယ်သူကြီးလဲ''
''သြော် လုပ်ငန်းကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်နေရတဲ့အမျိုးသမီးပါ
သူနဲ့ပတ်သတ်တာလည်းမဟုတ်ပါဘူး သူ့အဖေနဲ့ပတ်သတ်နေရတာ''
''အဲဒါကိုဘာလို့ ကိုကို့ဆီဖုန်းဆက်နေရတာလဲ
ပြီးတော့ သူကကိုကို့ကိုဖုန်းပြန်ဆက်ပါဦးတဲ့
ဘာလုပ်ဖို့လဲ မသိပါဘူး''
''ကိုကိုလည်း မသိဘူးလေ
သူ့အဖေဆီပဲ ပြန်ဆက်လိုက်မယ်
ထားပါ ဒီမှာ ဘေဘီ့အတွက်မုန့်ဝယ်လာတယ်''
''ဘာကြီးလဲ''
ကိုကိုပေးလာတဲ့ စက္ကူအိတ်လေးကိုဖွင့်ကြည့်တော့
ငါးပေါင်မုန့်လေးတွေကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
အကြိုက်ဆုံးအစားအစာထဲမှာပါတာမို့ ပျော်သွားကာ
ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ ပူပူနွေးနွေးလေးပဲရှိသေးသည်။
''ကြိုက်တယ်မလား
ကြက်သားရယ် တူနာရယ်ကိုမှ နှစ်မျိုးစလုံးကို cheeseနဲ့''
''ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ်
အား....ကိုကို့ကိုချစ်လိုက်တာ''
''ပူပူနွေးနွေးလေးဖြစ်တုန်းစားလိုက်ဦး
ပြီးတော့ ဘေဘီ့အတွက် padဝယ်လာတယ်
ကောင်းမယ်ထင်တာဝယ်လာခဲ့လိုက်တာ
တစ်မျိုးက ပူရှိန်းထင်တယ်
နောက်တစ်ခုကတော့ရိုးရိုးပဲ ဒါပေမဲ့ ညဘက်သုံးတဲ့ဟာတဲ့
နှစ်ထုပ်ဆီဝယ်လာခဲ့လိုက်တယ် လောက်ရဲ့လား''
''ဟင်
ဘာကြီးဝယ်လာတာ''
''pad လေ
ဘေဘီတို့ အခုလို menstruation ဖြစ်တဲ့အချိန်မှာ သုံးရတဲ့ဟာ''
''ဟယ် ကိုကိုရယ်
အဲ့ဒါကြီးဝယ်ရတာ မရှက်ဘူးလား
ဘေဘီ့ဘာသာဝယ်မှာပေါ့''
''ရှက်စရာမရှိပါဘူး
ဘာလို့ရှက်ရမှာလဲ
နောက်တစ်ခုက ဘေဘီလဲဝတ်လို့ရအောင်အဝတ်အစားရယ်''
''ဟင် ဘာလို့အဝတ်အစားကလဲရမှာလဲ
ဟိုဟာ.......''
မြမျက်လုံးထဲမှာ တစ်ခုခုကိုပြေးမြင်လိုက်ကာ
ခန္ဓာကိုယ်လေး မတ်သွားရင်းအလိုအလျောက်လက်ကတင်ပါးဘက်ဆီထိကြည့်လိုက်မိသည်။
''ဟုတ်တယ်
ဘေဘီ နောက်မှာစွန်းနေပြီ
ခုနဘေဘီ့ကိုပွေ့လိုက်ပြီးမှ ကိုကိုလည်းသိတာ''
''အာ ကိုကိုရာ''
ရှက်လွန်းလို့ သေပါပြီ။
ဘယ်လိုတောင် အဖြစ်ဆိုးရတာလဲ
မြပိတောက်ကြည်သာရယ်.....။
ကိုကိုရှေ့ရောက်မှ ဒီလိုမျိုးကြီးတွေဖြစ်ရလားဟဲ့
စိတ်ညစ်သွားကာ ငိုချင်လာတာမို့ လက်ထဲကငါးပေါင်မုန့်ကိုလည်း မစားနိုင်တော့ဘဲ ကားမောင်းနေတဲ့ကိုကို့ကိုသာ တွေတွေကြီးကြည့်နေမိတော့သည်။
''ဘာလို့ငြိမ်သွားတာလဲ ''
''.......''
''ဟောဗျာ
ဒီကလေး ဘာဖြစ်သွားတာလဲ
ဒီဘက်လှည့်ပါဦး''
''......''
''ဘေဘီ
ရှက်နေတာလား
ဘာလို့လဲ''
''ကိုကို့ကိုရော ပေသွားသေးလားဟင်''
''ဘာလဲ....
အာ မပေပါဘူး
ဘယ်နားမှာမှ မပေဘူး ဟုတ်ပြီလား
ပေလည်းဘာမှမဖြစ်ဘူး......နော်''
''မသိဘူး ကိုကိုရာ....
ရှက်တာထက် မျက်နှာပူတာ
မသိတော့ဘူး''
''ကဲ
ဗိုက်တွေလည်းပိုအောင့်ကုန်ပါ့မယ်
စိတ်ညစ်မနေနဲ့တော့
ကိုကိုဘာမှမဖြစ်ဘူး ပေလည်းမပေဘူး ဟုတ်ပြီလား
အဓိက က ဘေဘီအဆင်ပြေရင်ရပြီ
လိမ္မာတယ်နော် မြပိတောက်ကြည်သာလေးက''
ကားမောင်းရင်း ခေါင်းလေးကိုခပ်ဖွဖွလာပုတ်နေသော ကိုကို့ကြောင့် စူပုတ်ချင်နေတဲ့မျက်နှာလေးကိုတစ်ထစ်လျှော့လိုက်ရပေမဲ့ ကိုကို့အပေါ်အားနာတဲ့စိတ်က အလုံးစုံပျောက်မသွားသေး။
ဒီလူကြီးဆီက ဒီလိုလုပ်ပေးခံနေရတာဟာ
အချစ်ခံနေရတာပါလားဆိုပြီးတွေးဖို့တောင် မဝံ့မရဲနဲ့.....။
''ကဲပါ
စူပုတ်မနေနဲ့တော့
ကိုကိုဝယ်လာတာအဆင်ပြေရဲ့လား ကြည့်ကြည့်ဦး
ဆိုင်ရောက်ရင် ကြက်သားစွပ်ပြုတ်လုပ်တိုက်မယ်
နေမကောင်းနေတဲ့ကိစ္စကို စိတ်အရှုပ်မခံနဲ့''
''ဟုတ်....''
ကိုကိုဘာတွေဝယ်လာသလဲဆိုတာကိုတောင် မကြည့်နိုင်ဘဲ ကိုကို့လက်မောင်းပေါ်လှမ်းမှီချရင်း ကပ်ချွဲနေမိတော့သည်။
ဒီလူကြီးကို ချစ်လွန်းလို့ ရူးမှာပဲ.....။
ထိုစဥ် မြပိတောက်ကြည်သာရဲ့ ဖုန်းဟာ silentဖြစ်နေကာ ဖုန်းတွေဆက်တိုက်ဝင်နေခဲ့လေသည်။
''missed call( 5) Ko Thuta''
......................💙......................
9 July ,2023
Sunday
ဖတ်ရှုအားပေးတဲ့ တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီနဲ့
votes & comments ပေးကြသော
ကလေးတစ်ယောက်ချင်းစီကို
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင် 💙။
Reading List ထဲထည့်ပေးနေကြတာကိုလည်း
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်...။
ရှင်တို့က ကျွန်မရဲ့ ဗီတာမင်လေးတွေပါပဲ 💙။
Zawgyi........
ကိုႀကီးအေနနဲ႕ ပထမဆုံးအလုပ္တက္တဲ့လမွာပဲ
သူ႕ဌာနမွာျဖစ္လိုက္ရတဲ့ ျပႆနာေတြဆိုတာ
တစ္ပတ္တစ္မ်ိဳးမရိုးရေအာင္ျပန္ၾကားေနရသည္။
ကိုယ့္အစ္ကိုက ဘာမွမသိလို႔ခံလိုက္ရတာနဲ႕
သိသိႀကီးနဲ႕ကို လက္ေအာက္ကဝန္ထမ္းေတြက ကလန္ကဆန္လုပ္ၾကရတာနဲ႕ အလုပ္စဝင္တဲ့
တစ္လေလးမွာကို သူ႕ခမ်ာ ျပႆနာေပါင္း
တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းေလာက္ကိုေျဖရွင္းေနရသည္။
အခုလည္း အဆင္မွေျပရဲ႕လား ဖုန္းဆက္ေမးရင္း
အေျခအေနကို လွမ္းေထာက္ၾကည့္ေနမိသည္။
သူနဲ႕ထိပ္တိုက္ေတြ႕မွာက ျမသရဖီခ်စ္ျဖစ္ေနတာနဲ႕တင္ကို သူ႕အစားကိုယ္က ရင္တုန္ေနရၿပီေလ။
''သူနဲ႕က အဆင္ေျပပါတယ္
ငါ့ဆိုလည္း ေဖးေဖးမမနဲ႕လုပ္ကူရွာပါတယ္''
''သူနဲ႕အဆင္ေျပတယ္ဆို ၿပီးတာပါပဲ
အလုပ္ထဲ ၾကည့္က်ပ္ေနေနာ္
နဂိုကမွ ကိုႀကီးကိုျဖဳတ္ခ်င္ေနၾကတာ''
''ေအးပါ ညည္းကလည္း
ငါအခုေတာ္ေတာ္ နားလည္ေနပါၿပီဟ
ျမသရဖီခ်စ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္သင္ျပေပးတယ္''
''ေအးပါ
ညီမေလးေတာင္ ဒီအပတ္ မိုးကုတ္ဘက္သြားမလို႔''
''ေအးပါ ေအးပါ
ဒါပဲေလ ငါလုပ္စရာေတြရွိေသးတယ္''
''ဟုတ္
ၾကည့္က်ပ္လုပ္ေနာ္ လူေျပာစရာျဖစ္မယ္ ၾကားလား''
''ေအးပါဟာ ရွည္တာကို ဒါပဲ''
ျမသရဖီခ်စ္က ေဖးေဖးမမကူညီတယ္ဆိုတာႀကီးက နည္းနည္းေတာ့မယုံခ်င္စရာႀကီးဆိုေပမဲ့
အဆင္ေျပေနပုံေတာ့ရပါတယ္ေလ။
အိမ္ကအစ္ကိုကလည္း အလုပ္ဆိုရင္ ဝါသနာပါတာနဲ႕အေလလိုက္တာကလြဲၿပီး ေကာင္းေကာင္းမလုပ္တတ္တာမို႔ အၿမဲတမ္းစိတ္ပူေနရသည္။
ျမကိုယ္တိုင္ကလည္း တစ္ခုခုဆိုလူေျပာခံရမွာစိုးတာနဲ႕တင္ ဆင္ျခင္ေနထိုင္ေနရသည္မဟုတ္လား။
ဒီတစ္ပတ္ေသာၾကာေန႕က ေက်ာင္းမွာေန႕ခင္းပိုင္းအတန္းလည္းမရွိတာမို႔ ကိုကိုနဲ႕ဒိတ္မယ္ႀကံထားေပမဲ့
မႏၱေလးကဆိုင္ကိစၥေၾကာင့္ မပုံ႕နဲ႕အတူ မိုးကုတ္ဘက္ကိုလိုက္သြားရမည္ျဖစ္သည္။
ပထမဆုံးအေတြ႕အႀကဳံမို႔ ကိုကိုနဲ႕ဒိတ္ဖို႔ကို ေနာက္ေ႐ႊ႕လိုက္ကာ ေသာၾကာေန႕ ေန႕ခင္းကို မႏၱေလးကိုျပန္ရေလမည္။
ဒီေန႕ကေတာ့ ကိုကိုနဲ႕ျမတို႔ရဲ႕ dayပဲ...။
မနက္ခင္းအတန္းခ်ိန္က တစ္ခ်ိန္ပဲရွိတဲ့အျပင္ ညေနပိုင္းက အားကစားပြဲေတြရွိတာမို႔ တစ္ခ်ိန္တည္းရွိတဲ့အတန္းကို လစ္ၿပီေလ။
ဆိုင္ကယ္ကို သူငယ္ခ်င္းအေဆာင္မွာ အပ္ခဲ့ၿပီး
ကိုကိုနဲ႕ေလွ်ာက္လည္မယ္ေလ....။
''ရွင့္လူႀကီးက ဘယ္ကိုလာေခၚမွာလဲ
အေဆာင္ကိုလာေခၚမွာတဲ့လား''
ေဟသာကေတာ့ေက်ာင္းသြားမွာမို႔ ၿဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ကာ လြယ္အိတ္ကိုကိုင္ရင္းထြက္လာသည္။
သူငယ္ခ်င္းဆိုလို႔တစ္ေယာက္ပဲရွိေပမဲ့ အခုေနာက္ပိုင္း ျမရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ကိုကိုနဲ႕သူ႕ကိုမနည္းခြဲေပးေနရသည္။
''ေအး ဒီကပဲေစာင့္ေတာ့မယ္
လာေနၿပီတဲ့
စာသင္တာကို recordလိုက္မွတ္ေပးထားဦးေနာ္
ဟီးဟီး''
''ေအးပါ ေအးပါ''
ေဟသာနဲ႕တူတူသူ႕အေဆာင္ထဲကလိုက္ထြက္ရင္း
ေဟသာကေက်ာင္းကိုသြား ျမကေတာ့ ကိုကိုလာေခၚတာကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ဒီကိုမလာခင္ ပုံႏွိပ္တိုက္ကစာအုပ္ေတြကိုအရင္ဝင္ယူေနတာမို႔ ေနာက္က်မယ္လို႔ႀကိဳေျပာထားတာမို႔
ျမဘာသာဖုန္းၾကည့္ရင္းေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ကိုကိုနဲ႕ ျမဆိုသည္မွာလည္း တစ္ၿမိဳ႕တည္းေနရျပန္ေတာ့ ေက်ာင္းခ်ိန္အလုပ္ခ်ိန္ညွိေနရသည့္အျပင္
အိမ္ကမမိေအာင္ လွည့္ပတ္ခ်ိန္းရေသးသည္။
ဒီၾကားထဲ ကိုသုတတို႔အတြဲကရန္ထထျဖစ္လို႔ ညွိေပးရေသးသည္။
ဟိုတေလာကလည္း ရန္ျဖစ္တာ ေဆး႐ုံထဲထိလိုက္ေခ်ာ့လို႔ ေဆး႐ုံထဲမွာသို႔ေလာသို႔ေလာ သတင္းေတြထြက္လာေသးသည္။
ျမဇာတ္ရႈပ္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းႀကီးက သပြတ္အူႀကီးလိုျဖစ္ေတာ့မွာကို ႀကိဳေတြးမိေနၿပီး တခ်ိဳ႕ညေတြဆိုအိပ္ေတာင္မေပ်ာ္ေတာ့။
အခုလည္း ig သုံးေနရင္း ကိုႀကီးရွင္းသန့္အေကာင့္မွတင္ထားေသာ ပုံေလးေတြကိုၾကည့္ေနမိသည္။
ကိုႀကီးရွင္းသန့္သည္
ကိုသုတနဲ႕ ဒိတ္တိုင္း memory အျဖစ္ မသိမသာနဲ႕ပုံေလးေတြတင္တတ္ေသးသည္။
ေစ့စပ္ထားတာကို ျပန္ဖ်က္နိုင္မဲ့နည္းလမ္းျမန္ျမန္ရွာၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲေနခ်င္ေတာ့သည္။
''ျမပိေတာက္ၾကည္သာေရ
ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ
ကိုယ့္ကားလာတာေတာင္ မသိဘူးပဲ''
''အာ....''
ကိုကို႔ အသံၾကားေတာ့မွ ကိုကို႔ကားရပ္ေနတာကိုသတိထားမိေတာ့သည္။
ကိုကိုက ကားေပၚကမဆင္းဘဲ ျမဘက္က တံခါးကိုလွမ္းဖြင့္ေပးကာ
ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ေသခ်ာလြယ္ကာ ကိုကိုဖြင့္ေပးေသာ ကားထဲသို႔ဝင္လိုက္ၿပဳံးၾကည့္ေနသည္။။
''ေျပာပါဦး ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ''
''ကိုကို႔ကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ''
''ကဲ ဒီကေလးကေတာ့''
ကိုကိုရွက္သြားတဲ့ပုံကို ၾကည့္ရင္း ျမ ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးလုပ္ေနမိကာ စိတ္ပါၾကည္လင္လာရသည္။
ကိုကိုက ျမအတြက္ တကယ့္ကိုအၾကည္ဓာတ္ႀကီးပါဆို....။
''မနက္စာေရာ စားၿပီးၿပီလား''
''မစားရေသးဘူး''
''ဘာစားခ်င္လဲ ''
''ကိုကို႔ကို စားခ်င္တယ္''
''ကဲ...
ျမပိေတာက္ၾကည္သာ
ေပါက္ကရေတြမေျပာနဲ႕ေတာ့
ဘာစားမွာလဲ အတည္ေျဖ''
ရွက္ရမ္းရမ္းေနေသာ ကိုကို႔ေၾကာင့္ ျမမွာ တစ္လမ္းလုံး တခြီးခြီးရယ္ရင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ ၿမိဳ႕ျပင္က
စားေသာက္ဆိုင္ဆီေရာက္သြားေတာ့သည္။
မနက္စာကို ကိုကိုနဲ႕တူတူစားၿပီးေတာ့ ကားေလးဟာၿမိဳ႕ျပင္ဘက္ကိုဦးတည္ကာ ျမသိပ္သြားခ်င္ေနသည့္ လယ္ကြင္းေတြဆီကို တဟုန္ထိုးေျပးေနခဲ့ပါေတာ့သည္။
ကိုကိုကားရပ္လိုက္ေတာ့ ကားေပၚကမဆင္းဘဲ
မ်က္စိတစ္ဆုံးနီးပါးျမင္ေနရေသာ လယ္ကြင္းေတြဆီကို ေငးေမာၾကည့္လိုက္မိသည္။
စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္ေတြထဲက တစ္ခုကိုေျပာပါဆိုလွ်င္ ခ်စ္ရသူနဲ႕အတူ လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းေတြကို တေမ့တေမာေငးၾကည့္ခ်င္ေနတာပဲ။
လယ္ကြင္းေတြရယ္မွ မဟုတ္ပါဘူး
ဘယ္သဘာဝအလွတရားမဆို ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕အတူတူ ခံစားၾကည့္ဖူးခ်င္တာပါပဲ။
''ျမပိေတာက္ၾကည္သာ
ဆင္းလာေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ''
ကိုကိုက အရိပ္ေကာင္းတဲ့သစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္မွာ
ပလတ္စတစ္ဖ်ာေလးေတာင္ခင္းၿပီးလို႔
မုန့္ထုပ္ေတြေတာင္ သယ္ေနေပမဲ့ ျမကေတာ့ကားေပၚကေနေ႐ြ႕ေတာင္မေ႐ြ႕ရေသး။
ဘာလို႔ ဒီျမပိေတာက္ၾကည္သာ
ျမပိေတာက္ၾကည္သာလို႔ပဲ ေခၚေနတာလဲ။
ဘာလို႔ ေဘဘီလို႔မေခၚေတာ့တာလဲ။
စိတ္မ်ားဆိုးေနလို႔လား။
စိတ္ဆိုးရေအာင္ ဘာမွလည္းလုပ္မထားရပါဘူး။
''ကိုကို
ဘာလို႔ ေဘဘီ့ကို ေဘဘီလို႔မေခၚေတာ့တာလဲ''
''အမ္
ဘယ္လို''
''ဟုတ္တယ္ေလ
ကိုကိုက ျမပိေတာက္ၾကည္သာ
ျမပိေတာက္ၾကည္သာနဲ႕ပဲေခၚေနတာ
ေဘဘီလို႔လည္း မေခၚေတာ့ဘူး''
''ဒီတိုင္း ေခၚမိသြားတာပါကြာ
ရစ္စရာမရွိႀကံဖန္ရစ္ေနာ္ ညည္းေလးက''
''မသိဘူးေလ
ကိုကိုက မခ်စ္ေတာ့ဘူးမ်ားလားလို႔''
''ကဲ
ေလာေလာဆယ္ အဲ့ကားေပၚက ဆင္းခဲ့လိုက္
ဒီမွာ အကုန္ရယ္ဒီျဖစ္ေနၿပီ''
''ဟုတ္''
ကိုယ့္ပခုံးေပၚကိုမွီထားတဲ့ ေဘဘီ့ဆီကေနၿပီးေတာ့
သနပ္ခါးနံ႕သင္းသင္းေလးရေနသည္။
တကယ္တမ္း ကိုယ္သူ႕ကိုေဘဘီလို႔မေခၚျဖစ္တာက
ဒီဘက္ေခတ္မွာ အတြဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေဘဘီနဲ႕ကိုကိုျဖစ္ေနတတ္ၾကတယ္ေလ။
ေဘဘီဆိုတာထက္ ပိုၿပီးျမတ္နိုးဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့နာမ္စားေလးကိုေခၚခ်င္ေနတာ....။
ဒါေပမဲ့ ဒီေကာင္မေလးက ႀကိဳက္ပါ့မလား။
ေဘဘီမရိပ္မိေအာင္ သူ႕ဆံပင္စေလးေတြကို ေခါင္းေစာင္းကာ ငုံ႕နမ္းလိုက္ရင္း ဒီေကာင္မေလးအေပၚ ကိုယ့္စိတ္ေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၿပိဳဆင္းေနၿပီဆိုတာကို ေတြးမိေတာ့ ၿပဳံးမိသည္။
ေဘဘီဟာ သူ႕အတြက္ေတာ့မရိုးနိုင္တဲ့ အႏုပညာလက္ရာေလးတစ္ခုလိုပဲ။
လွပလြန္းၿပီး ႏူးညံ့သေယာင္ရွိတဲ့ သိပ္လွတဲ့ပန္းေလးတစ္ပြင့္ဆိုလည္း မမွားဘူး။
ခပ္ဆိုးဆိုး ခပ္ခြၽဲခြၽဲ ရည္းစားေလးဆိုေပမဲ့ တစ္ခါတေလ အလုပ္အတြက္ အႀကံဉာဏ္ေတြကလည္းေပးတတ္ေသးသည္။
''မြ....''
႐ုတ္တရက္ေမးဖ်ားဆီကိုလာနမ္းလိုက္ျပန္တာမို႔
ဒီကေလးဆိုးေလးကို အသည္းယားကာ တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားလိုက္သည္။
ကိုယ္က သူ႕ထက္အသက္အရမ္းႀကီးေနတာမို႔
ႏုႏု႐ြ႐ြေတြသိပ္မေျပာတတ္တာထက္ ေဘဘီ့ေရွ႕မွာ ေျပာမထြက္တာျဖစ္သည္။
တကယ္လို႔မ်ား ေဘဘီက ကိုယ့္ကို စားဘဲႀကီးလို႔ထင္သြားရင္ ျပႆနာပဲ။
ဖက္ထားၿပီးကာမွ ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ တြန့္သြားကာ
ဖက္ထားတဲ့လက္တို႔ေလ်ာ့ရဲသြားရသည္။
''မြ....''
ေဟာ....ကိုယ္ကသာ တြန့္ေနတာ
သူကနမ္းေနလိုက္တာမ်ား တစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္....။
ဒီကေလးဆိုးေလးကေတာ့ေလ.....။
''ေဘဘီကေတာ့ကြာ
တကယ့္ကိုေလ....''
''ဘာလဲ မေက်နပ္ဘူးလား
မေက်နပ္ရင္ ျပန္နမ္း''
မခိုးမခန့္႐ုပ္ကေလးနဲ႕ ပါးထိုးေပးလာေတာ့
လက္တစ္ဖက္နဲ႕ဆြဲယူကာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို
ဖိကပ္နမ္းပစ္လိုက္သည္။
အိစက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြဟာ
ယစ္ျမဴးတြယ္ၿငိစရာ....။
တတိတိကိုက္ဖ်က္ခ်င္ဖြယ္ရာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို တရစပ္နမ္းရွိုက္ေနမိတာ ေဘဘီ့လက္ေတြသူ႕ရင္ဘတ္ကိုမထုရိုက္ခင္အခ်ိန္အထိ.....။
''ကိုကိုေနာ္ ဇြတ္ႀကီး
သူမ်ားကို''
အနမ္းေတြကိုရပ္တန့္ခ်ိန္မွာ ေဘဘီတစ္ေယာက္ဟာ
ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ရက္သားေလးနဲ႕ သူ႕ကိုၾကည့္လာေတာ့ ပါးေလးကိုခ်စ္စနိုးနဲ႕ ဆြဲဖဲ့လိုက္သည္။
ျမပိေတာက္ၾကည္သာကေလ
သိပ္ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ.....။
''ေဘဘီ
ေဘဘီ့ပါးမွာ နဖူးမွာ အဖုေလးေတြထင္တယ္
ဘာျဖစ္တာလဲ''
''အာ အဲ့ဒါ အဆီဖုေတြ....
မိတ္ကပ္သုံးတာမ်ားလို႔ ထင္တယ္ မသိပါဘူး
ဒီမယ္ မ်က္ခုံးေမႊးထဲမွာလည္း ဝက္ၿခံေပါက္ေနတာစိတ္ညစ္စရာႀကီး''
''ေဘဘီက ဝက္ၿခံနဲ႕ဆိုလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္....အဟမ္း''
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေျပာၿပီးမွ မ်က္ႏွာပူလာတာမို႔
ေခ်ာင္းဟန့္လိုက္ရသည္။
ေဘဘီကေတာ့ သူ႕ကို လူႀကီးျဖစ္ၿပီးေပါက္ကရေတြေျပာတယ္ ထင္ေတာ့မွာပဲ။
''ဟီးဟီး
ကိုကို ၾကဴးတာခံရတာ ေကာင္းလိုက္တာ''
''ဟမ္ ဘာႀကီး
ၾကဴးတာ....?''
''အြန္းေလ
ကိုကို႔ဆီကေနၿပီးေတာ့ ေဘဘီနဲ႕ပတ္သတ္လို႔
အဲ့လိုေလးေတြ ေျပာရင္ အရမ္းသေဘာက်တာပဲ''
''အင္းပါ ဟုတ္ပါၿပီ''
စကားေလးေျပာလိုက္ ဝယ္လာတဲ့မုန့္စားလိုက္နဲ႕
ဘဝႀကီးကသာယာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဘဘီ့မ်က္ႏွာေလးက ရႈံ႕မဲ့မဲ့ေလးျဖစ္လာတာကိုသတိထားမိလိုက္သည္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ နဖူးစေလးေတြမွာ ေခြၽးေတြပါစို႔လာတာမို႔ တစ္ရႉးကိုလွမ္းယူလိုက္ကာ ဘာျဖစ္သလဲဆိုတာ ေမးေတာ့ ဗိုက္ေအာင့္လို႔တဲ့။
''ဒီေန႕ ၁၀ရက္ေန႕ေလ ေဘဘီ
ေဘဘီ့ရဲ႕ menstruation ရက္ကမနက္ျဖန္မလား
အဲဒါေၾကာင့္ ေအာင့္တာေနမွာ
ေတာ္ေတာ္ေအာင့္ေနတာလား''
''ဟုတ္
ခုနကသိပ္မေအာင့္ဘူး
အခုမွ ခါးေတြပါနာလာသလိုပဲ''
''ကိုကိုတို႔ ျပန္ၾကမလား
ေဘဘီ ေတာ္ေတာ္ေအာင့္ေနတာမလား''
''ျပန္ခ်င္ဘူး ကိုကိုနဲ႕ရွားရွားပါးပါးဒိတ္ရတာေလးကို''
''ကိုကိုနဲ႕ကဘယ္ခ်ိန္ေတြ႕ေတြ႕ရတယ္ေလ''
''မရဘူး ဒီလိုေလးပဲ ေနဦးမွာ''
ကိုကို႔ပခုံးေပၚ ျပန္မွီခ်လိဳက္ေတာ့ ကိုကိုက ေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြပြတ္ေပးေနျပန္သည္။
အဲ့ဒီလိုေတြလုပ္ေလေလ ဒီေကာင္မႀကီးက ကိုကို႔နားမွာ ေၾကာင္ေပါက္ေလးလို႔ ခြၽဲခ်င္ေနေတာ့တာပဲ။
မိန္းကေလးတို႔ရဲ႕ menstruation ကာလမွာ တျခားသူေတာ့မသိဘူး ျမသည္ေတာ့အခုေနာက္ပိုင္း ဗိုက္ေတြဆိုလည္းတအားေအာင့္ ခါးဆိုလည္း တဆစ္ဆစ္နဲ႕ကိုက္လိုက္ခဲလိုက္တာမွ တစ္ခါတရံဆို ေခြေခါက္ေနရသည္။
နာတဲ့ဒဏ္မခံနိုင္တဲ့ ျမကေတာ့ သက္သာမဲ့ေဆးေတြေသာက္ၿပီးအိပ္ပစ္လိုက္ေပမဲ့ ကိုကိုကေတာ့ ေဆးပဲမေသာက္ဖို႔မွာေနျပန္ေလၿပီ။
''အာ့....''
ေတြးေနတုန္းကို ခဏလႈပ္မိတဲ့အခိုက္မွာ ခါးကစူးခနဲေအာင့္သြားတာမို႔ အသံေတာင္ထြက္လိုက္မိသည္။
ျမအသံထြက္မိလိုက္လို႔လားမသိ ကိုကိုက ျမခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဆြဲမတ္လိုက္ကာ သူ႕ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္ေစသည္။
ထို႔ေနာက္ ကိုကို႔လက္သည္ နာေနေသာခါးနားတစ္ဝိုက္ေပၚကိုေရာက္လာကာ ႏွိပ္ေပးေနတာမို႔ လက္ကိုအတင္းဆြဲဖယ္ရသည္။
''ငရဲေတြေတာ့ ႀကီးကုန္ေတာ့မွာပဲ
ရတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး အရမ္းႀကီးမနာပါဘူး ကိုကိုရဲ႕''
''နည္းနည္းေတာ့ သက္သာတယ္မလား
ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ''
''အာ ရပါတယ္ဆို''
''ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ေဘဘီ
ကိုကိုေျပာေနတယ္ေနာ္''
''ဟုတ္......''
ခါးထက္မွာ လႈပ္ရွားေနတဲ့ကိုကို႔လက္ေတြဆီကေန အႏြေးဓာတ္ေတြကိုခံစားေနမိသည္။
အားထည့္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွိပ္ေပးေနတာမို႔
ခုနကထက္စာရင္ေတာ့ ခါးကိုက္တာကေတာ့ သက္သာလာသည္။
ဒီလိုဇိမ္ခံေနရတာကို သေဘာေတြ႕ေပမဲ့
ကိုကိုကလုပ္ေပးေနရတာကိုက် အားနာေနမိျပန္သည္။
''ကိုကို႔
ေဘဘီ menstruation ျဖစ္ေတာ့မွာကို ကိုကိုဘယ္လိုသိလဲ''
''အရင္တစ္ေခါက္ ေဘဘီအဲဒါျဖစ္ေတာ့ ကိုကိုလည္းသိတယ္ေလ ''
''အာ
မွတ္ထားတာလား ကိုကိုက''
''ဒီလိုပဲ သတိတရရွိေနတာပါ''
ကိုကို႔အေျဖေၾကာင့္ ျမရင္ထဲမွာႀကိတ္ၿပီး ၾကည္ႏူးသြားရသည္။
သတိတရေလးရွိေနတာပါတဲ့ေလ။
အိုေခပါ ကိုကိုေရ.....။
ပိုပိုၿပီးခ်စ္လာပါၿပီေနာ္.....။
''ဗိုက္ေအာင့္ေနတာက် ေဆးခ်ည္းပဲ မေသာက္နဲ႕ေလ
ေတာ္ၾကာအက်င့္ျဖစ္သြားမယ္
အစားအေသာက္ကို ခဏေတာ့ေရွာင္
လက္ဖက္ေတြမစားနဲ႕ေနာ္
ေဘဘီလက္ဖက္ႀကိဳက္တာ ကိုကိုသိတယ္''
''ဟုတ္''
''မုန့္စားနိုင္ေသးရဲ႕လား
အေအးေတာ့မေသာက္နဲ႕ေတာ့''
''စားေတာ့ဘူး
ကိုကို႔နားပဲကပ္ခြၽဲခ်င္ေတာ့တယ္''
''ဟုတ္ပါၿပီ
ေနာက္မွခြၽဲ
အခုေဘဘီေနရခက္ေနၿပီမလား
ဒီနားက ေလေအးေတြတိုက္တယ္
ေဘဘီမျပန္ခ်င္ေသးရင္ ကိုကို႔ဆိုင္မွာေနၾကမယ္''
''ဟုတ္
ေဘဘီ့ေၾကာင့္နဲ႕ ေဘဘီတို႔ရဲ႕ ဒိတ္လွလွေလးပ်က္ရၿပီ''
''ဒိတ္ရတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္က မင္းနဲ႕အတူရွိခ်င္လို႔ေလ
မင္းအိမ္ေရွ႕မွာတင္ အိမ္ေနရင္းအဝတ္အစားနဲ႕ေတြ႕ရလည္း ကိုယ့္အတြက္ ၾကည္ႏူးရတာပါပဲ
ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္မေတြးနဲ႕
ကိုကိုနဲ႕မင္းနဲ႕ တူတူရွိေနသေ႐ြ႕ ေနာက္ထပ္ဒိတ္လွလွေလးေတြ အမ်ားႀကီးေတြလုပ္လို႔ရဦးမွာ အိုေခ''
''အြန္း အိုေခ''
''ကဲ ဒါဆို......''
''အယ္.......''
ကိုကိုသည္ ျမကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ကာ ကားထဲထိေသခ်ာပို႔ေပးသည္။ထို႔ေနာက္ ဖ်ာေတြနဲ႕ ပစၥည္းေတြကိုသိမ္းဆည္းၿပီးမွ ကိုကို႔ဆိုင္ရွိရာကိုသြားရေတာ့သည္။
ကိုကို႔ဆိုင္ရွိရာကိုသြားမယ္ဆိုရင္ ၿမိဳ႕ကိုပတ္သြားလို႔ရေပမဲ့ ကိုကိုကေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲကိုတစ္ေခါက္ျပန္ဝင္ေနျပန္သည္။
ျမလည္း ဗိုက္ေအာင့္ေနတာရယ္ခါးကိုက္ေနတာရယ္နဲ႕စိတ္ကမၾကည္ေတာ့တာမို႔ ဘာမွေမးမေနေတာ့ဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာလိုက္ခဲ့မိသည္။
ၿမိဳ႕ထဲက shopping mall တစ္ခုဆီေရာက္ေတာ့မွ ကားကိုလမ္းေဘးခ်ရပ္ကာ ခဏဆိုၿပီးဆင္းသြားေလသည္။
ကိုကိုက အဲယားကြန္းေလွ်ာ့ထားခဲ့တာမို႔ သက္ေသာင့္ သက္သာျဖစ္ေနေသာ ေလထုေၾကာင့္ကိုကို႔ကိုေစာင့္ရင္းနဲ႕ အိပ္ခ်င္လာကာ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီးခဏေမွးလိုက္သည္။
''Ring....Ring....Ring....''
ေမွးေနတုန္းကို ကိုကို႔ဖုန္းျမည္လာတာမို႔ ကြည့်လ်ိဳက်ေတာ့ ဖုန္းနံပါတ္အစိမ္းႀကီးျဖစ္ေနေလသည္။အလုပ္ဖုန္းမ်ားလားလို႔ ေတြးမိၿပီးမကိုင္ဘဲေနမယ္လုပ္လိုက္ေပမဲ့ မသိစိတ္က ဖုန္းကိုင္လိုက္ဖို႔ကို တြန္းအားေပးေနေလသည္။
ကိုင္သင့္မကိုင္သင့္စဥ္းစားေနတာနဲ႕တင္ဖုန္းကက်သြားတာမို႔ သက္ျပင္းခ်ေနတုန္းရွိေသး ဖုန္းကေနာက္တစ္ခါထပ္ဝင္လာျပန္သည္။
ဘာေနေနဟယ္ ကိုင္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ကိုင္ခ်လိဳက္ေတာ့ တစ္ဖက္က မိန္းကေလးသံထြက္လာသည္။
''ကိုေဇ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာလား''
ဘာလဲဟ ကိုေဇတဲ့....။
ေခၚလိုက္ပုံကလည္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆိုေတာ့ ဘယ္သူႀကီးလဲမသိဘူး။
ကိုကို႔မိတ္ေဆြေတြအမ်ိဳးေတြၾကားထဲလည္း ကိုေဇလို႔ေခၚတဲ့မရွိပါဘူး။
''ဟဲလို ကိုေဇ
ေခမာေျပာတာ ၾကားရလား''
'''အခုေျပာေနတာ ကိုေဇမဟုတ္ပါဘူး
သူ႕ေကာင္မေလးပါ
အဲဒီဘက္ကေရာ ဘယ္သူလဲရွင့္''
''ေၾသာ္ ေကာင္မေလးလား
ဒါဆိုလည္း ကိုေဇ့ကိုေခၚေပးလို႔ရမလား
ေျပာစရာေလးရွိလို႔''
တစ္ဖက္ကေန ခပ္ခြၽဲခြၽဲနဲ႕ထြက္လာေသာ ေလသံေၾကာင့္ နဂိုကတည္းကမၾကည္တဲ့စိတ္ကပိုဆိုးလာကာ မ်က္လုံးကိုအေပၚသို႔လွန္ခ်လိဳက္သည္။
''ကိုကို႔ကို ေခၚေပးလို႔မရဘူး
ပင္ပန္းလို႔တဲ့ အိပ္ေနတယ္
ဘယ္သူလဲ ေျပာခဲ့ေလ ကိုကိုနိုးလာရင္ေျပာေပးမယ္''
''ေၾသာ္ ဒါဆိုလည္း ေခမာဖုန္းဆက္တယ္လို႔ေျပာေပးပါ ''
''ဟုတ္ကဲ့''
''see you ေကာင္မေလး''
see youေတာင္လုပ္သြားေသာ တစ္ဖက္ကမိန္းမကို
ဘာရယ္မသိစိတ္ထဲကေတာင္ခ်ဥ္မိသြားသည္။
စကားေျပာတာႀကီးက ဘယ္လိုႀကီးမွန္းလည္းမသိဘူး။
ကိုကို႔ကိုေသခ်ာေမးရမယ္...ဘယ္ကမိန္းမႀကီးလည္းမသိပါဘူး စိတ္ရႈပ္စရာ....။
ကိုကိုကလည္း သြားတာၾကာလွၿပီကို ျပန္မလာေသးဘူး။
mallထဲက ထြက္လာသမွ်လူတိုင္းကို ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေငးၾကည့္ရင္းနဲ႕သာအခ်ိန္ကုန္ေနရင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာမွကိုကိုက အထုတ္ေတြတေပြ႕ႀကီးႏွင့္ျပန္လာသည္။
''ေစာင့္ရတာၾကာသြားတယ္မလား''
''ၾကာပါဘူး အဲ့ေလာက္ႀကီး
ဒါနဲ႕ ကိုကို႔ဖုန္းလာေသးတယ္ ေဘဘီကိုင္လိုက္တာ
ေခမာတဲ့ ဘယ္သူႀကီးလဲ''
''ေၾသာ္ လုပ္ငန္းကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ေနရတဲ့အမ်ိဳးသမီးပါ
သူနဲ႕ပတ္သတ္တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး သူ႕အေဖနဲ႕ပတ္သတ္ေနရတာ''
''အဲဒါကိုဘာလို႔ ကိုကို႔ဆီဖုန္းဆက္ေနရတာလဲ
ၿပီးေတာ့ သူကကိုကို႔ကိုဖုန္းျပန္ဆက္ပါဦးတဲ့
ဘာလုပ္ဖို႔လဲ မသိပါဘူး''
''ကိုကိုလည္း မသိဘူးေလ
သူ႕အေဖဆီပဲ ျပန္ဆက္လိုက္မယ္
ထားပါ ဒီမွာ ေဘဘီ့အတြက္မုန့္ဝယ္လာတယ္''
''ဘာႀကီးလဲ''
ကိုကိုေပးလာတဲ့ စကၠဴအိတ္ေလးကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
ငါးေပါင္မုန့္ေလးေတြကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
အႀကိဳက္ဆုံးအစားအစာထဲမွာပါတာမို႔ ေပ်ာ္သြားကာ
ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပူပူႏြေးႏြေးေလးပဲရွိေသးသည္။
''ႀကိဳက္တယ္မလား
ၾကက္သားရယ္ တူနာရယ္ကိုမွ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို cheeseနဲ႕''
''ႀကိဳက္တယ္ ႀကိဳက္တယ္
အား....ကိုကို႔ကိုခ်စ္လိုက္တာ''
''ပူပူႏြေးႏြေးေလးျဖစ္တုန္းစားလိုက္ဦး
ၿပီးေတာ့ ေဘဘီ့အတြက္ padဝယ္လာတယ္
ေကာင္းမယ္ထင္တာဝယ္လာခဲ့လိုက္တာ
တစ္မ်ိဳးက ပူရွိန္းထင္တယ္
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ရိုးရိုးပဲ ဒါေပမဲ့ ညဘက္သုံးတဲ့ဟာတဲ့
ႏွစ္ထုပ္ဆီဝယ္လာခဲ့လိုက္တယ္ ေလာက္ရဲ႕လား''
''ဟင္
ဘာႀကီးဝယ္လာတာ''
''pad ေလ
ေဘဘီတို႔ အခုလို menstruation ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သုံးရတဲ့ဟာ''
''ဟယ္ ကိုကိုရယ္
အဲ့ဒါႀကီးဝယ္ရတာ မရွက္ဘူးလား
ေဘဘီ့ဘာသာဝယ္မွာေပါ့''
''ရွက္စရာမရွိပါဘူး
ဘာလို႔ရွက္ရမွာလဲ
ေနာက္တစ္ခုက ေဘဘီလဲဝတ္လို႔ရေအာင္အဝတ္အစားရယ္''
''ဟင္ ဘာလို႔အဝတ္အစားကလဲရမွာလဲ
ဟိုဟာ.......''
ျမမ်က္လုံးထဲမွာ တစ္ခုခုကိုေျပးျမင္လိုက္ကာ
ခႏၶာကိုယ္ေလး မတ္သြားရင္းအလိုအေလ်ာက္လက္ကတင္ပါးဘက္ဆီထိၾကည့္လိုက္မိသည္။
''ဟုတ္တယ္
ေဘဘီ ေနာက္မွာစြန္းေနၿပီ
ခုနေဘဘီ့ကိုေပြ႕လိုက္ၿပီးမွ ကိုကိုလည္းသိတာ''
''အာ ကိုကိုရာ''
ရွက္လြန္းလို႔ ေသပါၿပီ။
ဘယ္လိုေတာင္ အျဖစ္ဆိုးရတာလဲ
ျမပိေတာက္ၾကည္သာရယ္.....။
ကိုကိုေရွ႕ေရာက္မွ ဒီလိုမ်ိဳးႀကီးေတြျဖစ္ရလားဟဲ့
စိတ္ညစ္သြားကာ ငိုခ်င္လာတာမို႔ လက္ထဲကငါးေပါင္မုန့္ကိုလည္း မစားနိုင္ေတာ့ဘဲ ကားေမာင္းေနတဲ့ကိုကို႔ကိုသာ ေတြေတြႀကီးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။
''ဘာလို႔ၿငိမ္သြားတာလဲ ''
''.......''
''ေဟာဗ်ာ
ဒီကေလး ဘာျဖစ္သြားတာလဲ
ဒီဘက္လွည့္ပါဦး''
''......''
''ေဘဘီ
ရွက္ေနတာလား
ဘာလို႔လဲ''
''ကိုကို႔ကိုေရာ ေပသြားေသးလားဟင္''
''ဘာလဲ....
အာ မေပပါဘူး
ဘယ္နားမွာမွ မေပဘူး ဟုတ္ၿပီလား
ေပလည္းဘာမွမျဖစ္ဘူး......ေနာ္''
''မသိဘူး ကိုကိုရာ....
ရွက္တာထက္ မ်က္ႏွာပူတာ
မသိေတာ့ဘူး''
''ကဲ
ဗိုက္ေတြလည္းပိုေအာင့္ကုန္ပါ့မယ္
စိတ္ညစ္မေနနဲ႕ေတာ့
ကိုကိုဘာမွမျဖစ္ဘူး ေပလည္းမေပဘူး ဟုတ္ၿပီလား
အဓိက က ေဘဘီအဆင္ေျပရင္ရၿပီ
လိမၼာတယ္ေနာ္ ျမပိေတာက္ၾကည္သာေလးက''
ကားေမာင္းရင္း ေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြလာပုတ္ေနေသာ ကိုကို႔ေၾကာင့္ စူပုတ္ခ်င္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုတစ္ထစ္ေလွ်ာ့လိုက္ရေပမဲ့ ကိုကို႔အေပၚအားနာတဲ့စိတ္က အလုံးစုံေပ်ာက္မသြားေသး။
ဒီလူႀကီးဆီက ဒီလိုလုပ္ေပးခံေနရတာဟာ
အခ်စ္ခံေနရတာပါလားဆိုၿပီးေတြးဖို႔ေတာင္ မဝံ့မရဲနဲ႕.....။
''ကဲပါ
စူပုတ္မေနနဲ႕ေတာ့
ကိုကိုဝယ္လာတာအဆင္ေျပရဲ႕လား ၾကည့္ၾကည့္ဦး
ဆိုင္ေရာက္ရင္ ၾကက္သားစြပ္ျပဳတ္လုပ္တိုက္မယ္
ေနမေကာင္းေနတဲ့ကိစၥကို စိတ္အရႈပ္မခံနဲ႕''
''ဟုတ္....''
ကိုကိုဘာေတြဝယ္လာသလဲဆိုတာကိုေတာင္ မၾကည့္နိုင္ဘဲ ကိုကို႔လက္ေမာင္းေပၚလွမ္းမွီခ်ရင္း ကပ္ခြၽဲေနမိေတာ့သည္။
ဒီလူႀကီးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ႐ူးမွာပဲ.....။
ထိုစဥ္ ျမပိေတာက္ၾကည္သာရဲ႕ ဖုန္းဟာ silentျဖစ္ေနကာ ဖုန္းေတြဆက္တိုက္ဝင္ေနခဲ့ေလသည္။
''missed call( 5) Ko Thuta''
......................💙......................
9 July ,2023
Sunday
ဖတ္ရႈအားေပးတဲ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီနဲ႕
votes & comments ေပးၾကေသာ
ကေလးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္💙 ။
Reading List ထဲထည့္ေပးေနၾကတာကိုလည္း
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္...။
ရွင္တို႔က ကြၽန္မရဲ႕ ဗီတာမင္ေလးေတြပါပဲ ။