Last. Happy Anniversary!
IZANA
We went straightly sa bahay dahil nandoon yung ibibigay namin ni Kazutora. Magkakapitbahay lang naman kami.
"What's this?" Ran asked.
"Open niyo." Sabi ni Kazutora.
Sabay sabay naming binuksan ito and their eyes widened when they saw our high school uniform. "OH MY GOD!" Y/N said as she stared at her uniform.
"It brings back so many memories!" Sabi ni Emma.
"Nostalgic tangina." Sabi ni Kakucho.
"Wear niyo yang uniform tas punta tayo sa school pero here's the twist." Rindou said.
"Maglalakad tayo." I said.
"WOW WALKTRIP YAN ANG GUSTO KO!" Baji said.
I saw my wife tearing up. "Nakakainis naman. Naiiyak ako."
"Inumpisahan natin na naka uniform tayo, magtatapos 'tong story na 'to na naka uniform din tayo." Chifuyu said.
Kanya kanyang punta sa comfort room at kwarto ang lahat. We changed our clothes into our high school uniform.
"Uno, picture tayo." She said kaya agad akong umakbay sa kanya.
We took so many mirror shots and selfies at agad kong pina airdrop. I posted it sa instagram story ko.
izanakurokawa 1m
balik high school?
"PRE, SAKTONG SAKTO PA SA 'KIN AMOY BAGO!" Sanzu said.
"Take tayo pictures bago labas ah." Sabi ni Mikey.
"Tangina naalala ko mga cutting moments natin nung 2nd year." Sabi ni Baji.
"Picture na tayo!" Rindou said at sinet ang timer ng phone niya. Agad kaming pumwesto.
"Recreate natin mga pictures natin!" Sabi ni Hina.
"Dalhin ko ulit yung gitara tas tambay tayo sa dati nating room sabay diretso sa may rooftop." Sabi ni Mitsuya.
Ginitna nila kami Y/N at lahat sila ay nakaturo samin. We decided na umalis na hanggat may liwanag pa.
Habang naglalakad kami ay nagkekwentuhan pa kami like reminiscing our memories. "Never nating nagawa yung ganto, maglakad." Rindou said.
"Paano laging naka motor or car." Hanma replied.
"At least, nararanasan natin ngayon diba?" Kazutora said.
"Gago alam niyo yung feeling na gusto niyo maiyak, ganon nararamdaman ko ngayon." Sabi ni Sanzu.
"Save mo yan mamaya." I said.
Section Uno's friendship will always be my favorite. Kahit na minsan hindi nagkakaintindihan, nagkakaayos agad. We never give up on each other.
Pagdating naman sa relationship, magagaling din sila mag handle. I still remember yung time na nag usap usap kaming mga lalaki.
Flashbacks
"Someone asked me paano raw kung ano hindi natin pinaglaban yung relationship na meron tayo more like di raw naintay yung isa't isa." Ran said.
I sipped on my glass of wine. "Baka walang Azrael, Azalea, and Asher ngayon." I answered.
Kung hindi ko pinaglaban yung relationship namin hindi ko alam kung saan ako pupulutin. "Kung napagod ako maghintay, i'm sure wala pa rin akong asawa. Kasi kung hindi siya, wag na lang."
"Ako naman." Mikey said. "Hindi ko talaga alam. Siguro kung hindi ko pinaglaban relationship namin sa magulang niya baka wala rin akong asawa ngayon. Tsaka, i will never get tired of waiting for her kaya impossible yung hindi mahintay isa't isa."
We looked at Ran. "I'm not suitable sa ganyang question dahil in the first place, siya lang makakasagot niyan." He said.
"But if i were in your shoes, kung hindi na kaya ilaban. Isusuko ko na lang." He added.
"No comment." Rindou said. "Kung di pinaglaban, edi walang endgame."
"Wala naman anong pinaglaban pa. Pero kung sa hindi na hintay yung isa't isa... that's normal naman. Accept na lang your fate ganon. It is what it is." Chifuyu said.
"Go with the flow na lang." Kakucho said.
End of Flashbacks
"Bigla biglang tumatahimik si Pres." Sabi ni Takemichi.
"May iniisip lang." I answered.
"Sino? Babae mo?" Y/N asked that made me raise my brow.
"You mean? Ikaw? Ikaw lang babae ko." I answered.
"Ganyan mga banatan niyo nung high school e HAHAHAHAHA!" Tawa ni Mikey.
Hindi ko alam kung nakakailang lakad na kami basta bigla na lang tumakbo sila Baji hanggang sa nakita ko na ang gate ng school. "TARA NA GUYS!" Chifuyu said.
Y/N smiled at them. "Let's go, haven?"
She held my hand. "Let's go, uno!"
Agad kaming tumakbo papunta sa entrance at nagulat kami when we saw the same guard na nagbabantay rito. "Manong!"
"Ang lalaki niyo na!" He said.
We just smiled at him. Nag chitchat pa kami at pumasok na sa school. Every sides at lugar dito sa school ay puno ng mga memories niyo.
"DIBA DITO YUNG ANO BINATO NI Y/N SI PRES NG SAPATOS?" Sabi ni Rindou.
"Oo AHAHAHAHAHAHA yung naguidance sila tas pinaglinis sa garden pero nauwi lang sa basaan ng tubig kaya pagbalik nila e basang basa." Ran answered.
Patuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa nakita ko yung field kung saan nagtatakbo kami dahil sa ikukulong kami sa jail booth.
"Yung ghost hunting natin nung halloween season HAHAHAHAHAHA!" Tawanan nila Baji.
"Uy pero totoo talaga yung nakita ko nun di ako nagbibiro." Sabi ni Mikey.
"ULOL TINATAKOT MO LANG KAMI!" Draken said.
Nagtawanan lang kami hanggang sa nakita namin ang room ng Student Council. I opened the room at pagbukas ko ay may mga nakadikit pa sa pader.
I looked at the posters na nakadikit and i saw my name. "Love, tignan mo. Nandito ka." I said.
Agad naman siyang lumapit at nakita ang name naming dalawa. Agad niyang pinicturan ito. "Picturan ko kayo, pres." Sabi ni Mitsuya.
Agad naman kaming pumwesto ni Y/N, tinuro namin yung name na nakasulat. "May mga pictures dito sa SC!"
Agad kaming lumapit at nakita namin sila Inui, Wakasa, and Yuzuha. Sayang wala sila dito.
Lumabas na kami sa room at ang kasunod naman ay sa may canteen. "Remember nung pumunta si Lucas habang nagla lunch tayo?" Kakucho asked.
"Nakalimutan ko na sino kinuhaan ko nung ano toblerone." Mikey said.
"Pati lower level, pinapatos ni Mikey. Hindi pinalampas sa pambuburaot." Hanma said.
Kung ano ano pang pinagkwentuhan nila until we reach our room. Pag open niyo pa lang ay kanya kanya kayong pwesto sa upuan niyo dati.
I put my camera sa center at sinet ang timer para makapag picture kami. Agad na hinatak nila ang mga upuan at nag form kami ng circle.
Nilabas naman ni Mitsuya ang gitara. "Sino tutugtog?" He asked.
"Ikaw na pre!"
He smiled. "Naalala niyo yung mga times na nagja jamming tayo pag walang teacher? Yun namimiss ko." Draken said.
"Napatunganga nu'ng bigla kitang nakita
Pagkalipas ng mahabang panahon." Pagkanta ni Ran.
"High school pa tayo nu'ng una kang nakilala. At tandang-tanda ko pa, noon pa ma'y sobrang lupit mo na." Pagkanta ko at napatingin kay Y/N.
"Malupit talaga yan si boss madam!"
"Hindi ko lang alam kung paano, basta biglang nagsama tayo. 'Di nagtagal ay napa-ibig mo ako." Followed by Draken.
"Mula umaga, hanggang uwian natin. Laging magkasama tayong dalawa" Pagkanta ni Chifuyu.
"Parang kahapon lang, nangyari sa 'kin ang lahat. Tila isang dulang medyo romantiko ang banat." Followed by Rindou na nagta take ng mga pictures.
"Ngunit nu'ng napag-usapan, bigla na lang nagkahiyaan. Mula noon, hindi na tayo nagpansinan!" Kanta ni Mikey.
"1, 2 and 3! At bakit ko ba pinabayaan. Mawala nang hindi inaasahan." Pagkanta niyong lahat.
"Parang nasayang lang. Nawala na, wala nang nagawa."
Nag iba naman ang tugtog. Ligaya by Eraserheads.
"Ilang awit pa ba ang aawitin, o giliw ko?" Mitsuya started.
"Ilang ulit pa ba ang uulitin, o giliw ko?" Followed by Baji.
"Tatlong oras na akong nagpapacute sa'yo." Kanta ni Kazutora.
"Di mo man lang napapansin ang bagong t-shirt ko!" Followed by Ryusei.
I stared at them. I don't really know kung saan ako pupulutin kung wala sila during my tough times. They're the ones who saved me lalo na nung nagkahiwalay kami ni Y/N nung college.
They keep on reminding me na wag ako mag give up kasi Y/N's waiting for me. "Ilang isaw pa ba ang kakainin, o giliw ko?" Pagkanta ni Sanzu.
"Ilang tanzan pa ba ang iipunin, o giliw ko?" Followed by Koko.
"Gagawin ko ang lahat, pati ang thesis mo. 'Wag mo lang ipagkait ang hinahanap ko!" Followed by Kakucho.
"Sagutin mo lang ako. Aking sinta'y, walang humpay na ligaya!"
"At asahang, iibigin ka!" Kanta ni Y/N.
"Sa tanghali, sa gabi, at umaga. 'Wag ka sanang magtanong at magduda!" Pagkanta naming magkakaibigan.
"Dahil ang puso ko'y walang pangamba na Tayo'y mabubuhay na tahimik at buong ligaya!!"
Nakailang kanta rin kami hanggang sa we decided na pumunta sa rooftop pero bago kami pumunta doon ay inayos muna namin ang room.
"Every corner sa room na 'to puro memories natin." Y/N said.
"The endless bardagulan and jamming." I answered.
"The random suntukan sa ibang section HAHAHAHAHA." Sabi ni Baji.
Natawa na lang ako and we decided to take a last glimpse sa room namin. "Salamat, hanggang sa muli." Y/N whispered.
Dumiretso naman kami sa rooftop. Magsa sunset na rin pala. Kanya kanya kaming pwesto while looking at the field.
"Usual tambayan natin 'to." My wife said.
"Dito ko rin kayo nakita na nag cut classes e. Natutulog si Madam nun." Kakucho said.
"Ano ba yan, nagiging emotional na ako." Reklamo ni Hina.
"Hindi ko kaya." Y/N whispered.
"Ante, magkakapit bahay lang tayo." Sanzu said.
"Kapitbahay na walang time sa isa't isa because of works." Rindou answered.
"Last jamming?" Tanong ni Ryusei na siya naman ang may hawak ngayon ng guitar.
He started strumming habang nakaupo. We looked at each other and smiled. "Ito na ang ating huling sandali. Di na tayo magkakamali." He started.
"Kasi wala nang bukas. Sulitin natin ito na ang wakas." Pagkanta naming magkakaibigan.
"Kailangan na yata nating umuwi."
"Hawakan mo aking kamay. Bago tayo maghiwalay. Lahat lahat ibibigay, lahat lahat."
He stopped strumming the guitar. "Paalam sating huling sayaw. May dulo pala ang langit."
"Kaya't sabay tayong bibitaw, sa ating huling sayaw."
Patuloy lang kami sa pagkanta habang yung asawa ko ay nakatitig lang sa langit stopping herself from crying.
Agad ko naman siyang niyakap. "It's okay to be vulnerable, love. I'm here." I whispered.
"Hindi naman ako naiiyak, nalulungkot lang."
Agad na nagbago ang tugtog. "I said remember this moment in the back of my mind." Pagkanta ni Emma.
"Para namang tanga 'tong mga 'to." My wife said kaya natawa sila Rindou.
"Bakit naiiyak ang beshy namin?" Tanong ni Chifuyu.
"The time we stood with our shaking hands. The crowds in stands went wild." Followed by Hina.
"We were the Kings and the Queens and they read off our names." Followed by Senju.
I looked at my wife and gently wiped her tears. "Come on, sing the next lines."
"The night you danced like you knew our lives. Would never be the same." My wife sings.
"You held your head like a hero on a history book page. It was the end of a decade but the start of an age."
"Long live the walls we crashed through, all the kingdoms light shined just for me and you." Kanta naming lahat.
"I was screaming long live all the magic we made. And bring on all the pretenders." Pagkanta nila Emma.
"One day, we will be remembered."
Habang tumutugtog at nakanta sila, i can't help but to feel emotional knowing na this would be the last time na may ganto kami dahil sa busy schedules.
I wonder if there's next time pa para magawa namin 'to. I wonder if we have more time na gawin 'to.
Will you take a moment? Promise me this. That you'll stand by me forever.
I closed my eyes and felt the wind breeze na tumatama sa skin ko. "May kwento ako." Sanzu said.
But if, God forbid, fate should step in. And force us into goodbye.
"Ano 'yon?" Y/N asked.
If you have children someday, when they point to the pictures.
"Nung 3 years old yung anak ko, she saw our photo together tas she pointed sa pictures mo tas ni Izana." He said kaya agad akong tumingin sa kanya.
Please tell them my name
"I answered her na that's our uno and haven." Sanzu said.
"SANZU, KASALANAN MO 'TO!" Y/N said.
I chuckled and hugged her. "Nakakainis, you guys are making me cry kahit sa simpleng paraan."
Tinabi na nila ang gitara at tabi tabi na lang kaming nakatingin sa langit. Nandito na rin ang buwan.
Hanma played a song. "Dedicated 'to sa inyo. Everytime na pinapakinggan ko 'to, kayo naaalala ko."
"Nag enjoy naman kayo?" I asked.
"Oo naman. Pwede bang isa pa?" Rindou asked.
"I wonder kung masaya rin yung other selves natin sa ibang lugar." Sabi ni Hina.
"Sana kahit sa ibang lugar, tayo tayo pa rin magkakasama." Senju whispered.
"Parang ang hirap talaga magpaalam pag kayo kasama." Mikey said.
"Hindi ako makalunok ganon." He added.
Tumahimik kami saglit. The only thing na naririnig namin ay yung tugtog. "Honestly, i never thought na i would love you this much." I said.
"Dati kasi nakikijoin lang ako since gusto nga ng girlfriend ko. Pero ngayon, ako pa nag oorganize. Parang ano, mahirap mabuhay na wala kayo." I added.
"Thank you guys for being one of my reasons to live. Kung wala kayo, hindi ko makikita sarili ko na nandito."
At natapos ang himas ng sandali
Ran smiled at me. "Thank you, Izana."
"Thank you, Ran. I hope you heal from the things you never talked about." I whispered.
Di kukubli, aking tinig
"Mahal ko kayo, Section Uno." My wife said. "You guys are my family. First family sa school and outside."
Nang lumipas na't di man lang nagsabi
"I will forever be thankful sa existence niyo. Thank you for always taking care of me and uno." She said and let her tears fall.
Salamat hanggang sa muli
"And for one last time." She said and wiped her tears.
She put her hand sa center. "Section Uno."
Our friends look at her. Instead of doing our favorite thing. Niyakap siya ng mga kaibigan namin. "Shhh.. nandito lang kami." Mitsuya said.
"We'll never leave your side, boss madam."
I smiled while staring at them. "Guys." I said.
"Hmm?"
"Thank you for always giving some assurance sa wife ko." I said.
"TARA NA DITO, PRES! GROUP HUG!", Sabi ni Ryusei kaya nag group hug naman kami.
My wife put her hand na ulit sa center. "Please promise na we'll come back again pero complete." She said.
"We will." Sagot ng mga kaibigan namin.
"Promise yan ah." She said.
"Yes na yes for you!" Baji answered.
She chuckled. "Section Uno!"
We put our hands sa center. "Mananatili Hanggang Dulo." I said.
"SECTION UNO!" I shouted.
"HANGGANG DULO!" We shouted on top of our lungs.
"HAPPY ANNIVERSARY GUYS! I LOVE YOU SO MUCH!" Y/N said.
From elementary best friends to unconditional best of friends. They will always have a special place here in my heart. I will forever treasure the friendship that we made. They will always be my definition of true friendship.
Section Uno is the definition of home.
Section Uno, Hanggang Dulo.
Salamat. Hanggang sa muli, Section Uno.