~Broken Heart.~
Aliyah’s POV
“Aliyah magmumokmok ka na lang ba dito?” –Rhoanne. Buti napansin nya pa ako.
“At akin na nga yang beer na iniinom mo. For Boys to. Hindi para sa babae ok?” Nagdabog ako.
“Akin na yan Rhoanne kailangan ko yan.” Pilit kong inabot yung bote. Pero inilalayo nya lang. Parang si Harvey ang hirap ng abutin..
“Kailangan? Mukha ka na ngang Emo dito sa sulok ng bahay namin. Kababae mong tao umiinom ka.” Sermon nya sa akin.
“Hayy! Wala namang nakasulat na For boys only. Drink Responsibly lang...”
“Tss. Yan na nga lang kausap at karamay ko.” Sabi ko ulit.
“Loka-loka. Eto kausap at karamay mo?” Tanong nya habang tinuturo yung beer.
“Ang galing ah. Nagsasalita pala to.”
“Hahahaha!” XD Natawa ako sa sinabi nya. Pero at the same time. Tumutulo ang luha ko.
‘Hoy! Naloka ka na talaga. Iwak, tawa ang peg teh?.” –Rhoanne.
“Sorry naman. Hindi ko mapigilan e. Saka Tears of Joy to.” –Ako
“Weh? Baka naman Tears of Hurt.”
“Oo tama ka naman e.” Sabi ko at tinakpan ko ang bibig ko. Ayoko kasing makagawa ng ingay. Lalo pang lumakas ang paghikbi ko.
“Rhoanne. I’ll be leaving soon.” -------------> O____O –Rhoanne.
“HELL! ARE YOU DAMN SERIOUS?!?” >.< Anu ba yan? Ang lakas ng boses nya! INIS. Tumigil na tuloy yung mga luha ko sa pagpatak. Umurong e. =__=
“Hon. Why are you shouting? Is there any problem?” Naks! Maka English si Gabriel. XD hihi! Dugo ilong ko.
“Ohh! Nothing Honey. Bakit ka pala nandito?” –Rhoanne
“Hinahanap ka kasi ng ibang mga bisita. Oh! Bakit maga yung mga mata mo Aliyah?,” –Gabriel.
“Ah! Hehehhe! Kinagat kasi ng ipis?” Sabi ko. Bigla naman syang natawa.
“What a lame excuse Aliyah.” Ngumiti pa ito ng nakakaloko habang nailing.
“Honey Lets go.” Aya ni Gabriel sa kanya. Tignan mo nga naman na OP na naman ako. KAILAN BA AKO MAGIGING HAPPY??
“Ay Teka! Hon. Isasama ko pala tong Best friend ko.” Hinawakan ni Rhoanne ang Braso ko. At hinila na kung saan naduon ang AYAW KONG MAKITA.
“Hi! Pwede bang dito kami umupo?” Sabi ng babaeng nakadikit sa lalaking mahal ko. :”(
“Oh! Sure.” Ngumiti si Rhoanne. Sinamaan ko lang sya ng tingin.
Walang nagsasalita sa amin. “.....................................”. O! Sige magtitigan na lang tayong lahat.
>.> <.<
Hanggang sa si Rhoanne na ang bumasag sa katahimikan namin.
“So! Charlotte. Kailan ang wedding nyo ni Harvey?” –Rhoanne.
“Uhm. Hindi pa namin napag-uusapan. But we plan na kailangan. As soon as possible “ –Charlotte.
“Pero, Sana ang gusto ko nandun kayong lahat. Kaibigan ko na rin naman kayo diba?” Inihilig nya ang ulo nya sa balikat ni Harvey. At si Harvey naman umakbay kay Charlotte.
“Aww. Mahal nyo talaga ang isa’t-isa. “ -Gabriel
“That’s why I’m lucky to have her.” ARAY NAMAN!! Oo na sige na. Sya na. Tapos nakita kong nakatingin sya sa akin. Abnormal -_-“. Anong akala mo? IIYAK AKO. Hell NO!!
Pero mamaya na lang sa bahay... TT__TT. Ang sakit.
“Aliyah. Curious lang ako. Bakit wala kang suot na wedding ring ninyo ni Aldrin?” –Charlotte.
“H-ha? O-oo nga no. Eh.. kasi ano----“ Sh!t anong sasabihin ko? Alangan namang ilabas ko yung wedding ring dapat namin Harvey noon. Oh! Aldrin Please save me.
“I’m sorry kung na-late ako ng dating.” Tumingin kami sa may Gate. Thank God. He’s here. Nakita kong kasama nya si Michelle. Tumingin naman sya sa akin at ngumiti.
Binigyan ko sya ng Im-sorry---Look.
“Hi! Baby miss me?”Umupo si Aldrin sa tabi ko at si Michelle naman sa tabi ni Rhoanne. Hinalikan ako ni Aldrin sa pisngi. Waahh! Kung hindi lang talaga kailangan ang pagpapanggap na to. I feel sorry for Michelle talaga.
Harvey’s POV
Inilagay ko ang kamay ko ang kamay ko sa ilalim ng lamesa. And I clenched my fist. Pilit kong pinagseselos si Aliyah pero bakit parang wala na sa kanya.
Mas triple pa yung sakit na nararamdaman ko ngayon. T**ga n*.
“Harvey. Its been a long time? Kamusta ka na?” –Michelle
“Im fine.” Walang gana kong sagot.
“You know what nakakainis ka. Ibinigay kita kay Aliyah pero hindi pa rin kayo nagkatuluyan.” –Michelle. ‘.....”
“Maybe, hindi sya para sa akin.” -ako. Tumingin ako kay Aliyah nakayuko lang sya. Tumayo ako.
“Gabriel. Babayarin na lang kita.” I smirked.
“What? Wag mo sabihing----“ Hindi ko na sya pinatapos. Nagpunta na ako sa stockroom nila ng furniture na hindi naman na nila nabenta.
Pagpasok ko hindi ko na binuksan ang ilaw. Kailangan malabas ko lahat ng galit ko.
Sa kanya at sa p*tang in*ng Aldrin na yun.
“AHHHHHHHH!”
*CRACK*
*CRACK*
*CRACK*
*CRACK*
Aliyah’s POV
No one dared to talk. Almost one Hour na ng umalis sya dito. Napabuntung hininga ako. Nasaan ba sya?
“Gabriel. Alam mo ba kung saan sya nagpunta?” –Charlotte. Hindi sumagot agad si Gabriel tumingin muna sya kay Rhoanne.
“I think. its not good kung ikaw ang pupunta Charlotte.” –rhoanne
‘Mas maganda kung si Aliyah na lang.” –Gabriel.
‘Ako? bakit ako?”
“Dahil kaya mo syang mapa amo.” -Gabriel
“No! Hindi ako papayag. Paano kung saktan nya si Aliyah? Alam nyo naman dati na-----.” –aldrin
“Na ano? His using Drugs? Pero itinigil naman agad nya yun. Mga one week lang-----“ –Gabriel.
“Stop. Wag na kayo magtalo pa. Pupuntahan ko na sya.” –ako.
“Can I come?” Umiling ako.
“Stay here Charlotte. Kaya ko na to.” Sabi ko.
“Tawagan mo na lang kami pag di mo kinaya.” –michelle.
Pumunta na ako sa may stock room. Masyadong tago to. Nakakainis at nakakatakot. Pipihitin ko na sana yung pinto kaya lang nakabukas naman. Bumilis ang tibok ng puso ko.
Hinanap ko kung nasaan yung switch ng ilaw. Nung nakapa ko na pinindot ko ito at bumukas. Ang sakit sa mata. Dahil kulay dilaw yung ilaw.
“Harvey.” Linapitan ko sya. Puro dugo yungkamay nya. Tapos may sugat sya sa mukha.
“What are you doing here? GO AWAY!”
“Ang dami mong sugat. Dadalhin kita sa Ospital.” Iniligay ko yung braso nya sa balikat.
“Bingi ka ba? SABI KO GO AWAY.” Tinulak nya ako. Nang dahil sa pagtulak nya napahiga ako sa mga maliliit na bubog. Gusto kong umiyak, I bit my lower lip.
“YOU WANT ME TO STAY AWAY FROM YOU?” Tanong ko sa kanya. Pero hindi sya sumagot.
“Then fine. Aalis na ako.” Tumayo ako. Wala na akong pakialam kung nasugatan ako. Gusto ko lang lumayo sa kanya.
Nung papalabas na ako. Biglang may yumakap sa likod ko.
“I’m sorry. Wag mo na akong iwan. Please. Hindi ko kaya.” Hinarap ko sya.
“Ano bang sinasabi mo? Ang sabi mo umalis ako. Ano ba talaga?.” Hinawakan nya ang magka bilang pisngi ko. I pity him so much.
“Bumalik ka na sa akin. Iwan mo na sya ha.”
“Ano bang sinasabi mo? Ikakasal ka na.”
“Hindi mali. Makinig ka muna sa akin.” Umiling ako. I covered my mouth with my hand. Unti-unti syang lumuluhod sa harap ko.
“Pleasse! Bumalik ka na sa akin. Hindi ko kayang mawala ka.” Yumakap sya sa mga binti ko.
“Pinatay mo na ako Aliyah. Kaya wag mo ng ulitin dahil baka sa susunod hindi ko na makaya.”
Then...................
“HARVEY!!!!!”
----------------------------------------
Waahhhhh! T____T thank you sa lahat ng support ninyo!
Dedicated to mariamarai.... SALAMAT SAYO! Baka the next UD is FINAL CHAPTER NA.
Kaya THANK YOU talaga! Sa inyo.
If you want dedication............. JUST GO TO MY MB OK? May mga bakante pa kasing walang dedications e.
Xoxo! Salamat!!!
Please VOTE AND COMMENT :33