[•••Incheon Airport•••]
"ម៉ាក់... ប៉ា... កូនលាសិនហើយ... បងប្រុសដូចគ្នា... " លីលី
"កូនស្រី... កូនត្រូវរស់នៅឲ្យសប្បាយរីករាយលឺទេ???" ម៉ាក់លីលី
"ប៉ាបានឃើញជីវភាពកូនហើយប៉ាទុកចិត្តហើយ... "
"ឯងត្រូវរស់នៅឲ្យបានល្អលឺទេ??? ពេលឈឺឆាប់លេបថ្នាំឬទៅពេទ្យលឺអត់??? កុំបារម្ភពីប៉ាម៉ាក់អី... នៅខ្មែរមានបងប្រុសហើយ... " បងប្រុស
"បងប្រុស... ខ្ញុំលឺហើយ... ខ្ញុំនិងព្យាយាមរស់នៅឲ្យល្អនិងមើលថែសុខភាពឲ្យល្អបំផុត..." លីលីយំបណ្តើរអោបបងប្រុសខ្លួនបណ្ដើរ
"កូនស្រីល្អ..." ប៉ាម៉ាក់របស់លីលីក៏មកអោបកូនស្រីដូចគ្នា
"បើគេហ៊ានក្បត់ឯង... ឯងត្រូវត្រលប់ទៅផ្ទះយើងវិញលឺអត់ប្អូនស្រី... ផ្ទះយើងនៅបើកទ្វារចាំទទួលឯងគ្រប់ពេល" បងប្រុសលីលីយកដៃអង្អែលក្បាលប្អូនមួយសន្ទុះអ្នកទាំង៤ក៏ដល់ពេលលាគ្នាពិតប្រាកដ... សម្លេងរបស់បុគ្កលិកនៅប្រលានយន្តហោះក៏បានបន្លឺឡើង... គ្រួសាររបស់លីលីក៏បាននាំគ្នាអូសវ៉ាលីចេញទៅចោលនាងក្រមុំដែលកំពុងឈរយំលាទាំងទឹកភ្នែកជោគថ្ពាល់...
------------------------
#ម៉ោង៩យប់
*ក្រាក...ក្រឹប...*
"អូនសម្លាញ់បងមកវិញហើយ..." ជីមីនក្រលេកទៅក៏បានឃើញភរិយារបស់ខ្លួនបានគេងលក់បាត់ទៅហើយ...
"នាងគេងហើយ??? នេះទើបម៉ោង៩យប់ទេ... ហេតុអីក៏ឆាប់គេងបែបនេះ??? អូ... ព្រឹកមិញនាងទៅមន្ទីរពេទ្យ... ឯណាលទ្ធផលពិនិត្យសុខភាពនោះ!!! " ជីមីនបានដើររកក្រដាស់ពិនិត្យសុខភាពនោះពាសពេញបន្ទប់នៅតែមិនឃើញក៏ផ្អាកការរករួចក៏ទៅសម្អាតខ្លួនអាងនិងគេង...
៨ម៉ោងក្រោយមកលីលីបានភ្ញាក់ពីដំណេករួចក៏លុបលាងមុខតម្រង់ទៅចង្ក្រានបាយតែម្នាក់ឯង...
#ម៉ោង៥:១០នាទីព្រឹក
"បងសម្លាញ់... ក្រោក... ព្រឹកហើយ..." លីលី
"ម៉ោងប៉ុន្មានហើយណឹង???" ជីមីនភ្ញាក់ទាំងនៅមមីមមើនៅឡើង
"ម៉ោង៥ជាងហើយ... ក្រោកមកយើងចេញទៅហាត់ប្រាណជាមួយគ្នាល្អទេ???"
លីលី
"មកនេះមកបងសុំអោបអូនមួយភ្លេតចាំយើងចេញទៅ? ទៅហាត់ប្រាណមែនទេ??? បើមិនអូនអោបបងទេ បងគ្មានកម្លាំងក្រោកទេ..." ជីមីននិយាយចប់លីលីក៏អោនទៅថើបជីមីនដែលកំពុងធ្វើចរិកដូចកូនក្មេងនោះ
"ប៉ុណ្ណឹងក្រោកបាននៅ??? ឆាប់ក្រោកមក... អូនបានរៀបចំអាហារពេលព្រឹកឲ្យបងទៀតផង" លីលី
"អ្នកណាឲ្យអូនចូលចង្រ្កានបាយ??? មើ... ឲ្យបងមើលដៃរបស់អូនបន្តិចទៅមើ..." ជីមីន
"ន៎ែប្រុសចាស់... បងគិតថាអូនជាក្មេងអាយុ៥ឆ្នាំមែនទេ??? ក្រោកឡើងមកបងសម្លាញ់... យើងទៅហាត់ប្រាណឲ្យសុខភាពល្អណា... បើបងខឹងបែបម្សិលមីញទៀតអូនពិបាកចិត្តស្លាប់ហើយ..."
"ម្សិលមិញអូនឃើញបងខឹងមែនទេ???" ជីមីនត្រូវភរិយាខ្លួនរុញចូលបន្ទប់ទឹកបណ្ដើរងៀក ក មកសួរបណ្ដើរ
-------------------
ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃលីលីកាន់តែផ្លាស់ប្ដូរសកម្មភាពរហូត... រហូតធ្វើឲ្យស្វាមីសង្ហាររបស់នាងឆ្ងល់តែក៏មិនបានសង្ស័យអ្វីដែរគ្រាន់តែគិតថានាងនៅក្មេងហើយមករស់នៅឆ្ងាយម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះ... តាំងពីប្រាកដពីអាការៈជម្ងឺរបស់នាងហើយលីលីតែងតែធ្វើអ្វីប្លែកៗដូចជារៀនអ្វីដែលនាងមិនធ្លាប់រៀនពីមុនមក... ទៅដើរកម្សាន្តកន្លែងដែលនាងមិនធ្លាប់ទៅ... ថ្ងៃមួយលីលីបានស្លៀកពាក់សម្លៀកបំពាក់យ៉ាងប្លែកភ្នែកជាខ្លាំងហើយក៏បាន make up មុខបែប sexy ដែលធ្វើឲ្យអ្នកបំរើទាំងអស់នាំគ្នាសម្លឹងមើលនាងគ្រប់ៗគ្នា... សម្លេងយ៉ាងស្រទន់បានបន្កឺចេញពីបបូរមាត់ពណ៌ក្រហមរបស់នាងដែលស្ដាប់ទៅមិនសមនិងរូបរាងដែលគេកំពុងឃើញសោះ
"មេកាសាន់... ឲ្យគេរៀបចំឡានឲ្យខ្ញុំ... ខ្ញុំចង់ចេញក្រៅ..."
"នេះម៉ោង៦ហើយអ្នកស្រីចង់ទៅណាដែរ???" មេកាសាន់
"ខ្ញុំចង់ចេញក្រៅ... ហើយខ្ញុំប្រាប់ឲ្យមេការៀបឡានឲ្យខ្ញុំ... កុំចង់ដឹងអ្វីផ្សេងអី... ហើយហាមដាច់ខាតគឺមិនឲ្យប្រាប់អ្នកណាពិសេសគឺអ្នកប្រុសរបស់មេកា..." លីលីនិយាយរួចក៏ដើរចេញទៅ...
#ម៉ោង០៧:៣៨នាទីយប់
រូបរាងដ៏ស្រស់ស្អាតនិងឡូយឆាយរបស់លីលីបានធ្វើឲ្យមនុស្សដែលនាងបានដើរកាត់ទាំងប៉ុន្មានមិនថាស្រីឬប្រុសគឺសុទ្ធតែត្រូវបែរមកសម្លឹងមើលនាងទាំងអស់... សម្លេងស្បែកជើងកែងបានឈប់នៅចំពីមុខបន្ទប់មួយដែលមានអង្គរក្ស២នាក់នៅឈរពីមុខ... សម្លេងបើកទ្វាក៏បានបន្លឺឡើងដែលធ្វើឲ្យអ្នកដែលនៅខាងក្នុងទាំងប៉ុន្មានសុទ្ធតែបែរសម្លឹងមើលទៅគ្រប់គ្នាៗ... លីលីរៀបនិងដើរចូលទៅហើយក៏ស្រាប់តែមានសំណួរមួយបន្លឺឡើងមកកាក់ដំណើរនាង
"បងហៅមនុស្សស្រីមកមែនទេ???" ជុងគុកបែរទៅមើលជីនដែលកំពុងឆ្ងល់ដូចគ្នារួចដោយទ្រាំចាំចម្លើយតទៀតមិនបានលីលីក៏បាននិយាយតាមទម្លាប់ចាស់របស់ខ្លួនចេញមកដែលធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាំងកាំងជាខ្លាំងបន្ទាប់មកជីមីនក៏ស្ទុះទាញអាវធំរបស់ខ្លួនទៅក្របឲ្យភរិយារបស់ខ្លួនរួចក៏នាំមកអង្គុយក្បែរ...
"លីលី... មិនរងារទេមែនទេដែរស្លៀកពាក់បែបនេះហើយមកទីនេះ" ជេហូប
"រងារ... តែខ្ញុំចង់តែងតែខ្លួនបែបនេះឲ្យបានម្ដងក្នុងជីវិត..."
"អូនឯងនិយាយមើលតែអូនឯងកំពុងជិតដល់ពេលវេលាត្រូវទៅចោលបងអញ្ចឹង!!!" ជីមីន
"បងសម្លាញ់... ហុឹម... ប្រហែលហើយ" លីលី
"អូននិយាយអី!!!!" ជីមីន
"លីលី... បងស្ទើរមិនជឿថាអូនឯងស្អាតប្លែកបែបនេះសោះ" ថេយ៉ុង
"មែនហើយ... តាំងពីចុងសក់ដល់ចុងជើង... ប្លែកណាស់" ជីន
"កុំសម្លឹងទៅមើល... " ជីមីនក៏ប្រញាប់ប្រញាប់ប្រញាល់ដោះអាវក្រៅរបស់ខ្លួនមួយទៀតទៅគ្របលើជើងឲ្យភរិយាដ៏ sexy របស់ខ្លួន...
"លីលីចង់ញុាំអី???" ណាមជុន
"គឺ... ញុាំអីក៏បាន"លីលី
"Wine ល្អទេ???" ជីន
"ន៎ែ... កុំញុាំអី... បងជូនអូនទៅផ្ទះ" ជីមីន
"បងសម្លាញ់... " លីលីនិយាយបណ្ដើរធ្វើមុខធ្វើមាត់បណ្ដើររួចក៏យកដៃទាញកែវស្រារបស់ស្វាមីខ្លួនបណ្ដើរហើយក៏លើកមកផឹកនៅចំពោះមុខស្វាមីខ្លួន... ឯអ្នកដែលកំពុងអង្គុយមើលទាំង៦ក៏បានសើចឡើង...
~~~~To be continued~~~~