Ahenk: Git evimin önünden.
Gül: Özlüyorum sonra,yastığa başımı rahat koyamıyorum.
Ahenk: Beni görmüyorsun bile.
Gül: Seni görmek istiyorum,ama buna lüzum mu var?
Ahenk: Ne?
Gül: Yani,sana olan özlemimin geçmesi için illa seni görmeme gerek yok.
Gül: Sana yakın olduğum her an özlemim yatışıyor benim.
Gül: Bir nebze de olsa...
Ahenk: Tamam,git artık.
Ahenk: Camı ve perdeyi açıp evi havalandırmak istiyorum.
Gül: Ahenk,sen utanıyor musun?
Gül: Bu yüzden mi korku filmlerindeki gibi ufacık açıp perdeyi,sonra beni gözetliyorsun?
Gül: Ben buradayım diye evi havalandırmaktan vazgeçtin resmen,gerçekten utanıyorsun.
Ahenk: Sherlock Holmes,tebrikler.
Ahenk: Azad et beni artık.
Gül: Biliyor musun,çok hoşuma gitti.
Gül: Kapıyı aç da yanına geleyim.
Ahenk: Ne saçmalıyorsun?
Gül: Yakından göreyim,nasıl utanıyorsun.
Ahenk: Evime falan gelme.
Gül: Sen benimkine gel?
Gül: Farklı koltuklara oturalım.
Gül: Sonra
Ahenk: Sus.
Ahenk: Çok konuşuyorsun.
Ahenk: Utanıyorum tamam mı,git başımdan.
Gül: Benim güzel Ahenk'im,utanacak ne var bunda.
Ahenk: Bir kızdan etkilendim,bu tiksinç bir şey.
Ahenk: Ayrıca seni sevmiyorum bile.
Ahenk: Bedenin ilgimi çekti sanırım.
Ahenk: Zaten ne olacak başka?
Ahenk: Senin gibi birine aşık mı olacaktım?
Gül: Nasılmış?
Ahenk: Ne nasılmış?
Gül: Benim gibi biri,nasılmış ki?
Ahenk: Aptal bir aşıksın,paran yok mesela.Gurursuzun tekisin,gel diyorum geliyor,git diyorum gidiyorsun.
Ahenk: Salak diyoruz,halk arasında.
Gül: Aşık birinde akıl ne gezer? Benim kabulümdür bu.
Ahenk: Edebiyata bürünmüş hâli.
Ahenk: Aşk salaklıktan başka bir şey değil.
Gül: Daha evvel de söylemiştim.
Ahenk: Neyi?
Gül: Aşkı hiç tatmayan birine aşkı anlatmanın,bir sağıra şarkılar söylemek gibi bir şey olduğunu.
Gül: İmkansız olduğunu.
Gül: Sen sağırsın.
Gül: Ve ben durmaksızın dilimde bir şarkı,peşindeyim.
Gül: Aptallık olan bu.
Gül: Aşkım değil.
Ahenk: Git evimin önünden.
Gül: Aşağı terlik de at tam olsun.
Ahenk: Saksı atacağım.
Gül: O da olur.
Ahenk: Saksıda bir gül almalı,sonra ayaklarının önüne atmalı,manidar olur.
Gül: İsmimin somut hâli.
Gül: Gerek yok,ben onun kadar paramparçayım zaten çoktan.
Gül: Hem değer mi? Benim gibi birine.
Ahenk: Haklısın.
Gül: Ahenk.
Ahenk: ?
Gül: Bir kızdan etkilenmek tiksinç değil.
Gül: Korktuğun için böyle davrandığını biliyorum,seni çok iyi tanıyorum.
Ahenk: Korktuğum falan yok.
Gül: Gözlerinde görüyorum.
Gül: Korkuyor,beni yaralamaya ve uzaklaştırmaya çalışıyorsun.
Gül: Oysaki başarılısın,perdeyi aralasan yine kaldırımda ağlayarak seninle konuştuğuma şahit olursun.
Ahenk: O zaman neden çekip gitmiyorsun hâlâ?
Gül: Saksı düştüğünde,güle zeval gelir,belki toprağından kopar,ölür.
Gül: Ama senin olmaya devam eder.
Ahenk: Ne anlatmaya çalışıyorsun?
Gül: Demem o ki,beni ne kadar yaralarsan yarala,bir saksı gibi onlarca parçaya böl yüreğimi ya da,senden uzaklaşmam,senin olmaya devam ederim.
Gül: Tıpkı gerçek bir gül gibi.