Zawgyi
********အခန္း ၁၆၃- စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။
Monroeသည္ Hughကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး Maryကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး အျပစ္ရွိသလို ခံစားရသည္။
Hughက "မင္းဒီကိုေရာက္တုန္း ညစာစားသြားေလ။ ငါမွာလိုက္မယ္။ ငါတို႔ဒီေန႔ဘာစားၾကမလဲ"
Maryက "ငါ တ႐ုတ္ေဟာ့ေပါ့ စားခ်င္တယ္!"
Hughက "ဒါဆို ငါသြားမွာမယ္။ ေျဖးေျဖးေပါ့!"
Hughက သူ႔အခန္းထဲကို ျပန္ေျပးသြားတယ္။ Monroeခြင့္မျပဳရင္ သူနဲ႔Maryက New Yorkၿမိဳ႕ကေနေတာင္ ထြက္မသြားႏိုင္ဘူးဆိုတာ သူသိတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဤခရီးကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ျဖစ္ဖို႔ Monroeက ခုအခ်ိန္တြင္ ေက်ာ္ျဖတ္ရမည့္ အတားအဆီးျဖစ္သည္။
Monroe၏စိတ္ကို ေျပာင္းေအာင္မလုပ္ႏိုင္ဖူးဆိုတာ သူသိတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အစား Monroeရဲ႕အဖိုးတန္ဆုံးညီမကို သူလုပ္ခြင့္ေပးမယ္။
Hugh ေျပးသြားတယ္။ Maryက Monroeကိုၾကည့္ၿပီး "ဘာလို႔ မလုပ္.... ငါတို႔ အခန္းထဲ သြားၿပီး စကားေျပာၾကမလား"
Monroeသည္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနၿပီး ေဒါသတႀကီးျဖင့္ Maryေနာက္ သူမ၏ အိပ္ခန္းထဲသို႔ လိုက္သြားခဲ့သည္။
တံခါးကိုပိတ္လိုက္သည္ႏွင့္ တံခါးေလာ့ခ်သံကို Maryၾကားလိုက္ရသည္။
Maryက လွည့္ၿပီး Monroeကို တံခါးၾကား ညႇပ္လိုက္တယ္။
"စိတ္မဆိုးနဲ႔!"
သူမသည္ သူ႔ကို ႀကီးစိုးျခယ္လွယ္ရန္ အမိန႔္ေပးသည္။
Monroeက အရမ္းစိတ္တိုေနေပမဲ့ ရယ္လိုက္တယ္။ သူလက္ဆန႔္ၿပီး Mary၏လက္ေမာင္းကို လွမ္းဆြဲလိုက္သည္။
သူ႔လက္ကို လွည့္ကာ သူမ ရင္သားေတြကို ကိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။
Maryက ဒီေန႔ အျဖဴေရာင္ရွပ္အက်ႌနဲ႔ အနက္ေရာင္စြပ္က်ယ္အက်ႌကို ဝတ္ဆင္ထားသည္။ စြပ္က်ယ္အက်ႌသည္ သူမ၏ ရႈိက္ဖိုႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္ကို လုံးဝမဖုံးကြယ္ႏိုင္ေပ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူမ ရင္ဘတ္ကို ပင့္တင္ေပးလိုက္ရသည္။ ထိေတြ႕ေနေသာ သူမ၏ အေရျပားဧရိယာသည္ တုန္ရီေနသည္။ အလြန္ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။
Monroeသည္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ထားသည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းကို ဆတ္ခနဲ လႈပ္ရွားလိုက္တာနဲ႔ Mary၏ အက်ႌေပၚရွိ ၾကယ္သီးမ်ား ျပဳတ္သြားသည္။
"ရွင္!" Maryသည္ ရွက္႐ြံ႕စြာျဖင့္ Monroeဆီသို႔ ေျခေထာက္ကို လွမ္းနင္းလိုက္သည္။
Monroe ေရွာင္ကာ Maryကို ခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္။
သူက ေဒါသတႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ "ေကာင္းၿပီ! မင္းတကယ္ပဲ မင္းေယာက္်ားရဲ႕ေဘာကို ကန္ပစ္ခ်င္ေနတာလား။ မင္းတစ္သက္လုံး s*x မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား"
Maryသည္ အက်ႌကိုၾကယ္သီးျပန္တပ္ရန္ အခ်ိန္မရွိသျဖင့္ ေဒါသတႀကီး လက္သီးျဖင့္ထိုးသည္။ "ဘာေယာက္်ားလဲ! ကြၽန္မနဲ႔ရန္ျဖစ္မယ္!"(ခ်မယ္လို႔ေျပာတာပါ ပါးစပ္နဲ႔ရန္ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဖူး)
သေဘာထားခ်င္းမတိုက္ဆိုင္လို႔ ရန္ျဖစ္ခ်င္တာလား။
Monroeက သူမနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးမေနရလို႔ ဘာမွမျဖစ္ဖူး။
သူသည္ Mary၏လက္ေကာက္ဝတ္ကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ထားသည္။ ဘယ္လိုလႈပ္ရွားမႈလဲ။ ေတာ္ေတာ္ျပင္းတယ္။
သူသည္ Mary၏လက္ကို ကိုင္ကာ လွည့္ၿပီး သူမေနာက္ေက်ာသို႔ လိမ္လိုက္သည္။ Maryသည္ သူ႔လက္က လႊတ္ရန္ ေကြးၿပီး သူမေျခေထာက္နဲ႔ တိုက္ခ်လိုက္သည္။
Monroeသည္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခုန္ကာ သူမကို လႊတ္လိုက္သည္။
မၾကာခင္ ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းထဲမွာ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။
တစ္ေယာက္ ဆိုဖာေပၚ ခုန္တက္ကာ တစ္ေယာက္က ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚ ခုန္တက္လိုက္သည္။
အျပင္မွာရွိေနသည့္Hughက အခန္းတြင္း တိုက္ပြဲသံမ်ားၾကားေသာအခါ အေျခအေနကို အကဲျဖတ္ရန္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းပင္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားသည္။
အျပင္ေလာကက အရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားတယ္။
ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္မွာပဲ အႏိုင္ရရွိသူကို ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။
Maryသည္ Monroeကို မယွဥ္ႏိုင္ေသးေသာေၾကာင့္ ရႈံးနိမ့္ခဲ့သည္။
သူမ၏ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို Monroeေျခက်င္းဝတ္က ျမင့္တင္ထားၿပီး သူမ၏ေနာက္ေက်ာတစ္ခုလုံးသည္ နံရံကိုမွီေနသည္။ Monroeသည္ သူမကို မွီ၍ ေအာက္သို႔ ဖိလိုက္သည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ရင္းႏွီးတဲ့အကြာအေဝးေၾကာင့္ Mary ရွက္သြားသလို ခံစားရတယ္။
"ကြၽန္မကိုလႊတ္!" သူမတကယ္စိတ္ဆိုးတယ္။
Monroeေခါင္းငုံ႔ကာ နမ္းလိုက္သည္။
သူ႔ပါးစပ္ကိုဖြင့္ၿပီး စိထားေသာ သူမသြားမ်ားကို ၿဖိဳခြင္းေတာ့မည္။ Maryက အရမ္းစိတ္မဆိုးတာေၾကာင့္ သြားေတြကို လြယ္လြယ္ျဖည္ေပးလိုက္တယ္။
Monroe မ်က္လုံးမွိတ္ထားၿပီး သူမရဲ႕ေမထုန္မႈကို စူးစမ္းရန္ လွ်ာကိုအသုံးျပဳကာ hot kiss၏အဆက္အစပ္ကို တျဖည္းျဖည္းနက္ရႈိင္းလာေစသည္...
သူ႔အသက္ရႉသံ တျဖည္းျဖည္းပိုျပင္းလာသည္။
ကြဲသြားေသာ သူမေျခေထာက္မ်ားၾကားတြင္ မာေက်ာေသာ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိေနသည္ကို Maryခံစားရသည္။
သူမသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေၾကာင္သြားကာ Monroeကို တြန္းထုတ္လိုက္သည္။ "အား!"
Monroeသည္ Mary၏ခံႏိုင္ရည္ကို ခံစားမိၿပီး သူမ၏ပါးစပ္ကို တြန႔္ဆုတ္စြာ လႊတ္လိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ? မင္းကို႔ကိုမလြမ္းဘူးလား။ မင္းကို႔ကို ႏွစ္ရက္ေလာက္ထားခဲ့ေတာ့ အိပ္ေတာင္မေပ်ာ္ဘူး။ အဲဒါ မင္းသိလား?"
သူ႔ခြၾကားကို ေ႐ႊ႕လိုက္ၿပီး မာေက်ာတဲ့ အရာဝတၳဳက သူမရဲ႕ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို အထည္ေလးလႊာျဖတ္ၿပီး ဖိထားဆဲ။
Maryသည္ သူ႔ရင္ဘတ္ကို ရွက္႐ြံ႕စြာ ႐ိုက္လိုက္သည္။ "ဒါက Hughအိမ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေဖာ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ၿပီးဆုံးသြားေစခ်င္သလား။"
သူမက အရမ္းေလးေလးနက္နက္ေျပာတယ္။
Monroeကလည္း ေလးေလးနက္နက္ ျပန္ေျဖသည္။ "ကို ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီ၊ ဒီကမာၻမွာ ကိုတို႔ကို ဘယ္သူမွ မခြဲႏိုင္ဘူး!"
ဒါေပမယ့္ Maryရဲ႕ေျခေထာက္ကိုလည္း လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။
ႏွစ္ေယာက္သား တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေပြ႕ဖက္ထားၾကသည္။
Maryသည္ Monroe၏ကိုယ္ခႏၶာ၏ရင္းႏွီးေသာ အနံ႔ကို အနံ႔ခံလိုက္ရာ သူမ၏ႏွလုံးသားထဲတြင္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ေပါက္ကြဲထြက္လာသည္။**
Unicode
အခန်း ၁၆၃- စိတ်မဆိုးပါနဲ့။
Monroeသည် Hughကို စိုက်ကြည့်ပြီး Maryကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
နှစ်ယောက်စလုံး အပြစ်ရှိသလို ခံစားရသည်။
Hughက "မင်းဒီကိုရောက်တုန်း ညစာစားသွားလေ။ ငါမှာလိုက်မယ်။ ငါတို့ဒီနေ့ဘာစားကြမလဲ"
Maryက "ငါ တရုတ်ဟော့ပေါ့ စားချင်တယ်!"
Hughက "ဒါဆို ငါသွားမှာမယ်။ ဖြေးဖြေးပေါ့!"
Hughက သူ့အခန်းထဲကို ပြန်ပြေးသွားတယ်။ Monroeခွင့်မပြုရင် သူနဲ့Maryက New Yorkမြို့ကနေတောင် ထွက်မသွားနိုင်ဘူးဆိုတာ သူသိတယ်။
ထို့ကြောင့် ဤခရီးကို ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်ဖို့ Monroeက ခုအချိန်တွင် ကျော်ဖြတ်ရမည့် အတားအဆီးဖြစ်သည်။
Monroe၏စိတ်ကို ပြောင်းအောင်မလုပ်နိုင်ဖူးဆိုတာ သူသိတယ်။ ထို့ကြောင့် သူ့အစား Monroeရဲ့အဖိုးတန်ဆုံးညီမကို သူလုပ်ခွင့်ပေးမယ်။
Hugh ပြေးသွားတယ်။ Maryက Monroeကိုကြည့်ပြီး "ဘာလို့ မလုပ်.... ငါတို့ အခန်းထဲ သွားပြီး စကားပြောကြမလား"
Monroeသည် နှုတ်ဆိတ်နေပြီး ဒေါသတကြီးဖြင့် Maryနောက် သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။
တံခါးကိုပိတ်လိုက်သည်နှင့် တံခါးလော့ချသံကို Maryကြားလိုက်ရသည်။
Maryက လှည့်ပြီး Monroeကို တံခါးကြား ညှပ်လိုက်တယ်။
"စိတ်မဆိုးနဲ့!"
သူမသည် သူ့ကို ကြီးစိုးခြယ်လှယ်ရန် အမိန့်ပေးသည်။
Monroeက အရမ်းစိတ်တိုနေပေမဲ့ ရယ်လိုက်တယ်။ သူလက်ဆန့်ပြီး Mary၏လက်မောင်းကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
သူ့လက်ကို လှည့်ကာ သူမ ရင်သားတွေကို ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
Maryက ဒီနေ့ အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီနဲ့ အနက်ရောင်စွပ်ကျယ်အင်္ကျီကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ စွပ်ကျယ်အင်္ကျီသည် သူမ၏ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်ကို လုံးဝမဖုံးကွယ်နိုင်ပေ။ ဒီအချိန်မှာပဲ သူမ ရင်ဘတ်ကို ပင့်တင်ပေးလိုက်ရသည်။ ထိတွေ့နေသော သူမ၏ အရေပြားဧရိယာသည် တုန်ရီနေသည်။ အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။
Monroeသည် မျက်မှောင်ကြုတ်ထားသည်။ သူ့လက်ချောင်းကို ဆတ်ခနဲ လှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ Mary၏ အင်္ကျီပေါ်ရှိ ကြယ်သီးများ ပြုတ်သွားသည်။
"ရှင်!" Maryသည် ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် Monroeဆီသို့ ခြေထောက်ကို လှမ်းနင်းလိုက်သည်။
Monroe ရှောင်ကာ Maryကို ချုပ်ထားလိုက်သည်။
သူက ဒေါသတကြီး စိုက်ကြည့်နေတယ်။ "ကောင်းပြီ! မင်းတကယ်ပဲ မင်းယောက်ျားရဲ့ဘောကို ကန်ပစ်ချင်နေတာလား။ မင်းတစ်သက်လုံး s*x မလုပ်ချင်တော့ဘူးလား"
Maryသည် အင်္ကျီကိုကြယ်သီးပြန်တပ်ရန် အချိန်မရှိသဖြင့် ဒေါသတကြီး လက်သီးဖြင့်ထိုးသည်။ "ဘာယောက်ျားလဲ! ကျွန်မနဲ့ရန်ဖြစ်မယ်!"(ချမယ်လို့ပြောတာပါ ပါးစပ်နဲ့ရန်ဖြစ်တာမဟုတ်ပါဖူး)
သဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ ရန်ဖြစ်ချင်တာလား။
Monroeက သူမနဲ့ နွေးနွေးထွေးထွေးမနေရလို့ ဘာမှမဖြစ်ဖူး။
သူသည် Mary၏လက်ကောက်ဝတ်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားသည်။ ဘယ်လိုလှုပ်ရှားမှုလဲ။ တော်တော်ပြင်းတယ်။
သူသည် Mary၏လက်ကို ကိုင်ကာ လှည့်ပြီး သူမနောက်ကျောသို့ လိမ်လိုက်သည်။ Maryသည် သူ့လက်က လွှတ်ရန် ကွေးပြီး သူမခြေထောက်နဲ့ တိုက်ချလိုက်သည်။
Monroeသည် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ခုန်ကာ သူမကို လွှတ်လိုက်သည်။
မကြာခင် နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲမှာ ရန်ဖြစ်ကြတယ်။
တစ်ယောက် ဆိုဖာပေါ် ခုန်တက်ကာ တစ်ယောက်က ကော်ဖီစားပွဲပေါ် ခုန်တက်လိုက်သည်။
အပြင်မှာရှိနေသည့်Hughက အခန်းတွင်း တိုက်ပွဲသံများကြားသောအခါ အခြေအနေကို အကဲဖြတ်ရန် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ချက်ချင်းပင် နောက်ပြန်ဆုတ်သွားသည်။
အပြင်လောကက အရမ်းအန္တရာယ်များတယ်။
ဒါပေမယ့် မကြာခင်မှာပဲ အနိုင်ရရှိသူကို ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။
Maryသည် Monroeကို မယှဉ်နိုင်သေးသောကြောင့် ရှုံးနိမ့်ခဲ့သည်။
သူမ၏ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို Monroeခြေကျင်းဝတ်က မြင့်တင်ထားပြီး သူမ၏နောက်ကျောတစ်ခုလုံးသည် နံရံကိုမှီနေသည်။ Monroeသည် သူမကို မှီ၍ အောက်သို့ ဖိလိုက်သည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ကြားက ရင်းနှီးတဲ့အကွာအဝေးကြောင့် Mary ရှက်သွားသလို ခံစားရတယ်။
"ကျွန်မကိုလွှတ်!" သူမတကယ်စိတ်ဆိုးတယ်။
Monroeခေါင်းငုံ့ကာ နမ်းလိုက်သည်။
သူ့ပါးစပ်ကိုဖွင့်ပြီး စိထားသော သူမသွားများကို ဖြိုခွင်းတော့မည်။ Maryက အရမ်းစိတ်မဆိုးတာကြောင့် သွားတွေကို လွယ်လွယ်ဖြည်ပေးလိုက်တယ်။
Monroe မျက်လုံးမှိတ်ထားပြီး သူမရဲ့မေထုန်မှုကို စူးစမ်းရန် လျှာကိုအသုံးပြုကာ hot kiss၏အဆက်အစပ်ကို တဖြည်းဖြည်းနက်ရှိုင်းလာစေသည်...
သူ့အသက်ရှူသံ တဖြည်းဖြည်းပိုပြင်းလာသည်။
ကွဲသွားသော သူမခြေထောက်များကြားတွင် မာကျောသော တစ်စုံတစ်ရာ ရှိနေသည်ကို Maryခံစားရသည်။
သူမသည် ချက်ချင်းပင် ကြောင်သွားကာ Monroeကို တွန်းထုတ်လိုက်သည်။ "အား!"
Monroeသည် Mary၏ခံနိုင်ရည်ကို ခံစားမိပြီး သူမ၏ပါးစပ်ကို တွန့်ဆုတ်စွာ လွှတ်လိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ? မင်းကို့ကိုမလွမ်းဘူးလား။ မင်းကို့ကို နှစ်ရက်လောက်ထားခဲ့တော့ အိပ်တောင်မပျော်ဘူး။ အဲဒါ မင်းသိလား?"
သူ့ခွကြားကို ရွှေ့လိုက်ပြီး မာကျောတဲ့ အရာဝတ္ထုက သူမရဲ့ပျော့ပျောင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အထည်လေးလွှာဖြတ်ပြီး ဖိထားဆဲ။
Maryသည် သူ့ရင်ဘတ်ကို ရှက်ရွံ့စွာ ရိုက်လိုက်သည်။ "ဒါက Hughအိမ်။ ကျွန်မတို့ရဲ့အချစ်တွေကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် ဖော်ထုတ်လိုက်ပြီး ပြီးဆုံးသွားစေချင်သလား။"
သူမက အရမ်းလေးလေးနက်နက်ပြောတယ်။
Monroeကလည်း လေးလေးနက်နက် ပြန်ဖြေသည်။ "ကို ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ၊ ဒီကမ္ဘာမှာ ကိုတို့ကို ဘယ်သူမှ မခွဲနိုင်ဘူး!"
ဒါပေမယ့် Maryရဲ့ခြေထောက်ကိုလည်း လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။
နှစ်ယောက်သား တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပွေ့ဖက်ထားကြသည်။
Maryသည် Monroe၏ကိုယ်ခန္ဓာ၏ရင်းနှီးသော အနံ့ကို အနံ့ခံလိုက်ရာ သူမ၏နှလုံးသားထဲတွင် ပျော်ရွှင်မှု ပေါက်ကွဲထွက်လာသည်။
**********