ဓန ဒေါသတွေကိုထိန်းချုပ်ရင်းကားကိုသတိထားမောင်းခဲ့ရာ အိမ်ကိုဘယ်လိုပြန်ရောက်လာလဲတောင် သတိမထားမိချေ။
သူအိမ်အပေါ်ထပ်သို့ပြေးတက်ကာတံခါး ကို ဆောင့်ပိတ်ရန်ပြင်လိုက်စဥ် ကောင်လေးက ပြေးလာပြီးသူ့လက်ကို ဆွဲထားသည်။
"ကိုကို!!! ကိုကို ထင်သလိို မဟုတ်ပါဘူး။ သားလဲဘာဖြစ်သွားမှန်းတစ်ကယ်မသိပါဘူး။ သားရှင်းပြတာကို နားထောင်ပေးပါဦး "
"ဖယ်စမ်း!!!သက်မင်းပိုင် ငါမင်းကိုမသတ်မိခင် မင်းရဲ့ရွံ့စရာကောင်းတဲ့လက်တွေနဲ့ငါကိုလာမထိနဲ့ ဖယ်စမ်း!"
"ဟင်အင့် မဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုရယ် သားကိုကြည့်ပါအုံး "
"ငါမျက်စိနဲ့ တပ်အပ် မြင်ခဲ့တာကိုမင်းက ငြင်းချင်သေးတာလား သက်မင်းပိုင် ။ မင်းက မင်းအမေ ရဲ့ ဗီဇ ပါလာတာထင်တယ် ။ငါဘက်ကအကောင်းဆုံးပြင်ဆင်နေပါလျှက်မင်းနဲ့အဆင်ပြေဖို့အကောင်းဆုံး ငါကြိုးစားနေတာကိုသိသိကြီးနဲ့ မင်းမို့ လုပ်ရက်လိုက်တယ်ကွာ တောက်! မင်း...မင်းကွာ "
ကိုကို သူရင်ဘတ်ကိုဆောင့်တွန်းရင်းဆိုလာသည်။ ကိုကို ရဲ့အကြည့်တွေကကြောက်စရာကောင်းလွန်းသဖြင့် ပိုင်လေး ခင်မျာတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာသည်။
"မဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုရယ် သား အခုနေရခက်နေတယ် ။ ခဏလေးစိတ်အေးအေးထားပြီး သားရှင်းပြတာကိုအရင် နားထောင်ပေးပါ"
"မပြောနဲ့ တစ်ခွန်းမှ မပြောနဲ့ ထွက်သွား သွား!!!!! "
"ဒုန်း! !!!"
ဓန ကောင်လေးကို ဆောင့်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တံခါး ကို ဆောင့်ပိတ်ပြစ်
လိုက်သည်။ အခန်းအတွင်းရှိ ပစ္စည်း များအား ရိုက်ခွဲဖျက်စီးပြစ်လိုက်ပြီး သူရဲ့ဒေါသတွေကို နံရံပေါ်ပုံချလိုက်သည်။ နံရံကို လက်သီးနဲ ဘယ်နှစ်ချက်မှန်း မသိ သူဆက်တိုက်ထိုးနေမိသည် ။ပူပြင်းကျိန်းစပ်လာပေ့မယ့်သူ မရပ်မိ။
"လုပ်ရက်လိုက်တာကွာ"
သူ့နူတ်ကနေ ရင်ကျိုးမရဆိုမိသည်။ သူအရာရာ နားလည်ပေးဖို့ ပြင်ဆင်နေတာဟာ ဒီကောင်လေးကို သိပ်ချစ်မိသွားလို့ ။ ဒီကောင်လေးအတွက်သူအရာရာကို ပေးဆပ်တော့မယ်လို့တွေးထားခဲ့တာ အခုတော့ကွာ။
လက်ကနေ သွေးများကစီးကျလာသည်။ နာကျင်မူကိုလဲမခံစားရပဲ သူအာရုံတွေအကုန်ထုံနေသည် ။ဘာကိုမှလဲ မသိချင်၊မကြားချင်တော့ပါ။မျက်လုံးထဲမှာ ထို့မြင်ကွင်းကိုပဲ မြင်ယောင်ကာရင်တစ်ခုလုံးပူလောင်ပြီး ရူးမတတ်ခံစားနေရသည်။
ဒီကောင်လေးနဲ့ ပတ်သတ်လာရင်သူအမြဲရှူံးရသည်၊ ရူးတော့မလိုပဲအမြဲခံစားရသည်။ ဓန ပါးစောင်းကို လျှာဖြင့်ထိုးကာ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်လွန်း၍ နူတ်ခမ်းကိုသွေးထွက်တဲ့ထိကိုက်လိုက်မိသည်။
သက်ပိုင် အပြင်ကနေ တံခါးကိုဘယ်လိုထု ထု ခေါ်မရတော့ ။ ကိုကိုသူ့ကိုအရမ်း စိတ်ဆိုးသွားသလိုသူကို မယုံကြည်တော့ပါ။
နောက်တစ်ခေါက်သာကိုကိုနဲ့ အရင်လိုအခြေနေထပ်ဖြစ်ခဲ့ရင်သူရူးသွားရလိမ့်မည်။ အခု သူကရောဘာဖြစ်သွားရတာလဲ။ဝိုင်တစ်ခွက်ပဲ သောက်ပြီး သူဘယ်လိုစိတ်လွှတ်သွားခဲ့ရတာလဲ။
သက်ပိုင် အခုထိရင်ဘတ်တွေခုထိပူလောင်ကာ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ အသိစိတ်က ကိုကို ကိုသာမြင်နေသော်လဲ မသိစိတ်က တစ်ခုခုကိုလိုချင်နေသည်။
"ဟီး အီး!!... ကိုကို သားကိုတံခါးဖွင့်ပေးပါဦး ။သားပြောတာလေး နားထောင်ပေးပါဦး "
သူအားရပါးရငိုရင်း ကိုကိုအား ခေါ်နေမိသည်။
"ဟဲ့!!ဒီမှာ မင်းငါ့တူကို မင်းဘာပြသာနာတွေ ရှာလိုက်ပြန်ပြီလဲ။ အခုမှလာငိုမနေနဲ့ ကျက်သရေယုတ်တယ်။ ငါတူက မောင်းထုတ်နေပြီးမလား သွား!! မင်းဒီအိမ်ကထွက်သွားတော့ "
သက်ပိုင် မလှုပ်မယှက်လေး ရိူက်ငိုကာ အခန်းဝတွင် ထိုင်နေမိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ အရမ်းပူနေ၍ ကြိုးစားကာအားတင်းထားရသည်။
"မင်းမှာနားမပါဘူးလား။ ဒီဟာလေး သွား အခု ထစမ်းပါ "
ဒေါ်ဒေါ်က အတင်းဆွဲကာ ထခိုင်းနေသည်မို့ သက်ပိုင် မနေသာတော့ပေ။သက်ပိုင် သူ့အခန်းထဲဝင်ကာ ယူစရာရှိတာနည်းနည်းပါးပါးယူ၍ကျောပိုးအိတ်လေးပိုက်လို့ အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့သည် ။ ဒီအိမ်ကြီးမှာ သူအတွက် နေစရာ နေစရာမရှိ တော့ပါ။သူဝမ်းနည်းမိသလိုရင်ထဲကလဲအရမ်းနာပါသည် ။
'မေမေ သားကို ကိုကိုက မယုံပြန်ဘူး မေမေရယ်'
သက်ပိုင် ဘထွန်းသိလျှင်စိတ်မကောင်းဖြစ်မည်ဆို၍ လမ်းကိုဖြည်းဖြည်းလျှောက်ကာ ခြံတံခါးကို လဲဖြည်းဖြည်းသာဖွင့်၍ထွက်လာခဲ့သည်။
မိုးကလဲချုပ်နေတာမို့ လမ်းတစ်လျှောက်မှောင်မဲနေသဖြင့်သက်ပိုင် ကြောက်လွန်းလို့တုန်ပင်တုန်နေခဲ့သည်။ကံဆိုးသူ သွားရာမိုးလိုက်လို့ရွာတဲ့ အဲ့စကားပုံကသူအတွက်များလားထင်ရသည်။သူဘာလုပ်လုပ် အခက်ခဲတွေနဲ့သာကြုံနေရသည်။
တစ်ရွေ့ရွေ့ ထွက်သွားသော ကလေးရဲ့ ကျောပြင်ကို ကြည့်ကာ ဓန မတားမိ။ နှလုံးသားက ထုံထိုင်းနေကာ ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသ်ိတော့။ သူအခုနေ အသိစိတ်ပြောက် ကာ ရူးသွားလျှင် သာကောင်းမည် သူရူးသွားလျှင် သိပ်ကိုကောင်းလိမ့်မည်။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
သက်ပိုင် ကားလမ်းဘေးတစ်နေရာထိုင်နေရင်း ရေအရမ်းဆာနေသည်။ ဆိတ်ငြိမ် ရက်ကွက်ဖြစ်သည့် အတွက် လူကပြတ်သည်။ လမ်းဘေး ရေအိုးစင်တစ်ခုခုရှာသော်လဲ လူကုံထံ ရက်ကွက်မို့ ဘယ်နေရာမှာမှသူမတွေ့။
လမ်းမကြီး ရောက်အောင် အချိန်အတော်ကြာသွားရဦးမည်။ကြာလာနဲ့အမျှ ဟို စိတ်တွေတော့မရှိတော့ပေ့မယ့် လူကတုန်ယင်နေသေးသလိုရင်ထဲမှာတော့ပူနေသေးသည်။
လမ်းမကြီးထိ ရောက်အောင်သူ မနည်းလျှောက်လိုက်ရသည် ။ ခုချိန်ထိဘာကားတစ်စီး မှ သက်ပိုင်မတွေ့ ။ဘာဆက်လုပ်ရမလဲသူမသိ ။ခုချိန်ထိ အိမ်နဲ့ကျောင်းကလွှဲ၍ သက်ပိုင် မသွားဖူးသည့် သူအတွက်ခက်ခဲလွန်းလှသည်။
သူဇာနဲ့ဝတ်ရည်က မိန်းကလေးမို့ ညကြီးအချိန်မတော် သူအကူညီတောင်းရမှာသူအားနာပါသည် ။ သူရ ကြပြန်တော့လဲ ကိုကို အထင်လွှဲစေမည့်အရာတွေ ထပ်မလုပ်ရဲတော့ပါ။သက်ပိုင် မှတ်တိုင်ခုံလေးတစ်ခုတွင် ထိုင်ကာ လမ်းမဘက်ကို ငေးနေမိသည်။
ကားမီးရောင်တစ်ခုက လင်းကနဲ မျက်နှာပေါ် ကျလာသဖြင့်သူမျက်လုံးများပင်မှိတ်မိလိုက်သည်။အပူရှိန်ကြောင့် ကျိန်းစပ်နေသော မျက်စိကိုပွတ်၍ အားယူဖွင့် ကြည့်တော့ကိုကိုရဲ့အတွင်းရေးမှူး ကိုတေဇ။
"သက်ပိုင်... ညီလေး လာ တက် အစ်ကိုနဲ့လိုက်ခဲ့ "
သက်ပိုင် မဝံမရဲ ဖြစ်နေကာ မတတ်ရဲ။ ကိုကိုသိလျှင် ကြိုက်ပါမည်လား ။သူစိမ်းယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်နဲ့ လိုက်သွားရမှာမို့ သူစိတ်ကလေး ဒွိဟ ဖြစ်နေရသည် ။
"တက်ပါ ညီရယ်....ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဓန ကိုမသိစေရဘူး ဟုတ်ပြီလား "
ထိုခါမှ သက်မင်းပိုင်က တက်သည်။ တေဇလဲ ကောင်လေးပါတာမို့ ကားကို ဂရုစိုက်မောင်းကာ သူ့ကွန်ဒို ဆီကိုပဲ ဦးတည်လိုက်ရတော့သည် ။ ဒီကောင်ကြီးက ဒုက္ခကလဲ မသေး။ သူနဲ့ကို မကင်းလွှတ်နိုင်ပါလားနော်။
သက်ပိုင် ကားပေါ်ပါသွားပြီဆိုမှ ဓန ဒေါင့်တစ်နေရာက ထွက်လိုက်သည်။ ချွေးတွေလဲတစ်ကိုယ်လုံး စိုရွဲကာ ဖိနပ်ကမပါပါ။ကောင်လေးထွက်သွားထဲကသူ စိတ်မချ၍အနောက်ကနေ တိတ်တိတ်လေးလိုက်တာဖြစ်သည် ။
သူအပေါ်လုပ်ရက်ခြင်း ကြောင့် စိတ်ကတော့မပြေနိုင်သေးသဖြင့် အိမ်သို့ပြန်ခေါ်မသွားချင်။ ညကြီးမိုးချုပ် ဖိနပ်မပါ ရင်ဘတ်ကနာ အချစ်အတွက် သူအရူး တစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီလား။
ကွန်ဒိုရောက်တော့ ကောင်လေး တစ်ကိုယ်လုံး နီရဲကာခန္ဓာကိုယ်ကတုန်နေသေးသည် ။ တေဇ လဲကြည့်ကာ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရ၏။ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုစဖြစ်ကြတာလဲဆိုတာ သူ
မနက်မှ သေချာမေးတော့မည် ။အခုတော့ အဝတ်လဲ ဖို့အရင်လုပ်ပေးရတော့သည်။
"မှိုင်း!! ညီ မှိုင်း ထပါဦး ကိုယ် ကိုကူပါဦးကွာ "
"ဘာလဲ ...ဘဲ ကြီးရာ ကျုပ် အိပ်ကောင်းနေပါတယ်ဆို "
"အေးပါ.. ဟုတ်ပါတယ် အခုငါသူငယ်ချင်းရဲ့ အမျိုးသား ရန်ဖြစ်လာကြလို့ မင်း အခန်းခဏ ဖယ်ပေးရမယ်။ အကျီတစ်ချို့လဲ ထုတ်ထားပေးပါအုံး"
"အခန်းဖယ်ပေးတာဟုတ်ပါပြီ။ ကျုပ်က ဘယ်သွားအိပ်ရမှာလဲ "
"ကိုယ်နဲ့လာအိပ်လေ "
"ခင်ဗျာ!!"
"ဘာလဲ ကိုယ်နဲ့မအိပ်ရဲလို့လား။ ကိုယ်ကိုစိတ်ချပါ ကိုယ်ဘာမလုပ်ပါဘူး "
"ခင်များ!!ယောကျ်ားချင်းဘယ်သူကမအိပ်ရဲဘူးပြောနေလို့လဲ ။ ဖယ်..ခင်များ ကိုယ်ဟာကိုယ် လုပ်ပေးလိုက် ကျုပ် ခင်များ အခန်းထဲ ဝင်အိပ်ပေးရင်ရပြီမလား "
"အွန်း "
သက်ပိုင်အတွက် နေရာချပေးကာ လုပ်စရာရှိတာများလုပ်ပေးပြီး သူ
အခန်းထဲသို့ ဝင်လာတော့ မှိုင်း ကဆိုဖာပေါ် မှာ ခွေခွေ လေးအိပ်နေသည် ။ ဒီကလေး နဲ့ခက်ပြီ ဒီလောက်အေးနေတာကိုကုတင်ပေါ် ဘာလို့တတ်မအိပ်ရတာလဲ။တေဇ
အသာလေးပွေ့ချီလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ် တင် ပေးတော့ ကွေးကွေး လေးပြန်အိပ်သွားရှာသည် ။
ဒီကောင်လေး ကclub မှာအလုပ်လုပ်ပြီး သီချင်းဆိုရတာမျိုး ဆိုပေ့
မယ့်သူအပေါ် အခုချိန်ထိ ဘာတစ်ခုမှလိုတာထက်ပိုမတောင်းဆို။ ဘာအခွင့်ရေးမှလဲမယူ သူတွေ့ဖူးနေကြ ပုံစံမျိုးလဲ မဟုတ်။
ဘေးကို စောင်းငဲ့ကြည့်မိတော့ သူစိမ်းကောင်လေးတစ်ယောက်က သူဘေးမှာ အိပ်နေသည်တဲ့။လူတစ်ယောက်ဘေးမှာအိပ်ရတာကလဲအထီးကျန်နေသူ သူ့အတွက် စိတ်ကော လူရောနွေးထွေးစေသလိုခံစားရပါသည်။
မှိုင်း လူကြီးငြိမ်သွားတာနဲ့ မျက်လုံး ကိုဖွင့်ကာ သူရင်ဘတ်ကိုသူ လက်နဲ့ထိန်းကိုင်လိုက်ရတော့သည်။ ဘဲကြီးသူကိုပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ်တင်ထဲက သူနိုးနေတာဖြစ်သည် ။
သူမလှုပ်ရဲခဲ့။။ ရင်ခုန်၍လဲမရပါ။သူတို့က ခဏတာ တွေ့ဆုံခြင်း မဟုတ်ပါလား။ အချိန်တန်ရင် သူထွက်သွားရမည်။ သူ့ရင်ခုန်သံတွေ ဘဲကြီးကြားများကြားသွားသေးလား။
ဟိုတယ်အခန်းနံပတ်***တွင်တော့ အေမီမီမောင် ရဲ့ရမ္မက်အပြည့်
အော်ညည်းသံက ကြားရသူအဖို့ အူယားစရာအတိ။ ယောကျ်ား နှစ်ယောက်ကြားမွေ့ယာပေါ်က ကြမ်းရမ်းစွာစစ်ခင်းနေတဲ့အေမီမီမောင် ရဲ့မချိ့မဆန်.အော်သံတွေက ကြောက်ခမန်းလိ့လိ့ဖြစ်နေတော့သည်။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
BHONE Group.....
ဓန ခေါင်းပင်မထူချင်သော်လဲ မဖြစ်မနေ Company သို့လာရသည်။ စိတ်တွေလဲ အရမ်းရူပ်ထွေးနေကာ အရာရာကိုအမဲတွေကြီးသာမြင်နေတော့သည် ။
လက်မှတ် ထိုးစရာတွေရှိ၍မလာမဖြစ်မို့လို့သာ သူလာနေတာဖြစ်ပြီး လူကနဲနဲလေးမှ စိတ်မပါ။ သူ့ ကောင်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား ဘယ်လိုနေလဲတွေးရင် သူရူးတော့မလိုပင်။
"ဓန.. သားကြီး အဲ့ကောင်ဘယ်ကလဲဆိုတာ မင်းစုံစမ်းပြီပြီလား "
"နိုင်ငံခြားက ပြန်လာတာမကြာသေးဘူးလို့ပဲ ငါသိထားတယ်။ ကျန်တာဘာမှရှာမရသေးဘူး တေဇ "
"အေး ငါလဲ ကြိုးစား ကြည့်မယ်ကွာ ငါထင်တာတော့ ကောင်လေးက အဲ့လိုလုပ်ရက်မျိုးမလုပ်လောက်ဘူးလို့ငါထင်တယ်။ သူဆေးတစ်ခုခုမိလို့ စိတ်လွှတ်နေတာများလား "
"စိတ်လွှတ်ရအောင်က သူ အရက်ေရော ဝိုင်ရောမှ မသောက်တာ juic တစ်ခုပဲ သူသောက်တာ"
"အဲ့ထဲထည့်လိုက်ရင်ရော သူပုံကမူမမှန်ဘူးကွ! "
"ကျစ်!!မသိတော့ဘူးကွာ အဲ့ကောင်နဲ့ဘယ်လိုပတ်သတ်လဲ ဘာပတ်သတ်လဲပဲ ငါသိချင်တာ တောက်!!! "
"စိတ်ကိုလျှော့ပါကွာ.... မင်းကလဲ ဒါနဲ့ မင်းအဒေါ်လုပ်ရက်ကြီးက မမိုက်ဘူးနော် ဘယ်လောက်ပဲ ကောင်လေးကို မကြည် မကြည်ညဘက်ကြီးတော့ အဲ့လိုမလုပ်သင့်ဘူးလို့ငါထင်တာပဲ "
"ငါသိတယ်... ငါလဲ အဒေါ်လဲဖြစ်
ဧည့်သည်လဲ ဖြစ်နေတော့
ဘာမှကို မပြောချင်လို့ကွာ "
"မင်းဟာကလဲ ဧည့်သည် ဧည့်သည်နဲ့ခေါင်းလဲ ထမီနဲ့အုပ်သွားပါဦးမယ်"
"လိ့ ညစ်နေရတဲ့ထဲကွာမင်းကတစ်မျိုး ။ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ
တေဇရာ "
"စိတ်အေး အေးထားပြီး စောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့ သားကြီးရာ"
ဓန ဆံပင်တွေကြား လက်နိူက်ကာ
ရူပ်နေသော စိတ်များအား ညှစ်ယူထုတ်ပြစ်ချင်နေသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် အကုန်ရိုက်ခွဲ ပြစ်လိုက်ချင်သည်။
သူစိတ်တွေက သက်မင်းပိုင်ဆီမှာသာ။ ဒီတိုင်းဆို သူဘယ်လိုမှ မခွဲနိုင်တဲ့အခြေနေကို ရောက်နေမှန်းသူကောင်းကောင်းသိလိုက်သည်။
"တီ !!တီတီ !!တီ "
ဖုန်းက ရုတ်တစ်ရက်ဝင်လာတော့ ဓန ချက်ချင်းကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ကြည့်လိုက်တော့ နံပတ်ကအစိမ်း၊ သူမှတ်မထားသောနံပတ်။သူ ကိုင်လိုက်တော့ ဟိုသူတောင်းစားအသံမှန်း သူတန်းသိလိုက်သည်။
(Hollo ....မိတ်ဆွေ ဟောင်းကြီး )
"အော်...ဘယ်သူလဲမှတ်တယ် ခွေးသူတောင်းစားကို"
(ဟက်!!! ခင်များမိုက်ရိုင်းလို့ ထွား ကြိုင်းနေတာဖြစ်မယ် )
"လိုရင်းပြော ရှိန်းမင်းဆက် အခု ငါစိတ်ကပန်းတွေပွင့်နေတာ မဟုတ်ဘူး "
(ဟားဟားဟား!!!! ဘာလဲ ကိုယ်တိုင်စိုက်ပျိုးထားတဲ့ မြေသြဇာနိုင်နိုင် နဲ့ပန်းလေး သူများခူးသွားလို့ရင်ခံနေတာလား )
"မင်း လိ့စကားတွေပြောမယ်ဆိုဖုန်းချလိုက်တော့မယ်။ တကူးတကဖုန်းဆက် ပြောနေရအောင်မင်းအရမ်းအားနေတဲ့ပုံပဲ။ ဘာလဲ မင်းကုမ္မဏီ ဒေဝါလီ ခံလိုက်ရလို့လား "
(ဟက်!!! အဲ့လိုဖြစ်စရာလား ဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် ငါကမွဲသွားမယ့် သူမျိုးမှ မဟုတ်တာ )
"မင်းပိုင်ဆိုင်မူ့တွေကို အခွန်ဋ္ဌာနနဲ့
သန်းခေါင်စာရင်းရုံးကို သွားပြော ငxိူးကွာ ယောကျာ်းဖြစ်ပြီး လိုရင်းမရောက်ဘူး ဒီ.."
(အဲ့နေ့ညက ချာတိတ်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အမှန်တရား vdတစ်ခု ငါ့မှာရှိတယ် မင်းသိချင်လား )
ဓန မျက်၀န်းတစ်ချို့ အရောင်ပြောင်းသွားသည်။
"အပေးယူက "
(သဘောပေါက်မြန်သားပဲ )
"ဟွန်း! မြွေမြွေချင်းခြေမြင်ပြီးသားပါ ကဲ ...ဆို "
(Japan နဲ့ စာချုပ်ချုပ်ထားတဲ့
Construction တစ်ခုရဲ့Decoration ပိုင်း ငါကို လွှဲပေး )
"ဟ!! မင်းဟာကကြီးလှချည်လား "
(မပေးချင်လဲ သဘောပဲဗျာ... အပိုဆုအနေနဲ့ တုန့်ပြန်လို့ရတဲ့ အရာလေးပါ ထည့်ပေးမှာပါငါက )
"နေစမ်းပါဦး မင်းက သက်မင်းပိုင်ကို အသေရရအရှင်ရရလိုချင်နေတဲ့ကောင် မလား။ ဘာလို့အခုလို ငါနဲ့အဆင်ပြေမယ့် ကိစ္စကို လာညှိနေရတာလဲ "
(ငါကလိုချင်တဲ့အရာ ကို ငါရအောင်ယူတတ်တယ်။ ငါမြတ်နိုးတဲ့အရာတွေကြ သူပျော်ရာအရပ် သူ့အပင်မှာသူနေရာနဲ့သူလှနေတာမျိုး ငါပိုသဘောကြတယ်။ မခူးရက်ဘူးဆိုပါတော့။အခု ကောင်လေးရဲ့မျက်ဝန်းတွေက မင်းကို ပဲချစ်တယ်ဆိုတာအသိသာကြီးကို ငါကဆက်မိုက်နေရအောင်အဲ့လောက်မရူးဘူး ဓန ။သူကမင်းနဲ့ပဲ အဆင်ပြေပျှော်ရွှင်မယ်ထင်လို့ငါ နောက်ဆုတ်လိုက်တာ အဖြေကဒါပဲ။
ငါနှောက်ဆုတ်လိုက်ရတာနဲ့တန်အောင် မင်းကသေချာဂရုစိုက်ပေးပေါ့...)
"ခွေးပါးစပ်ကလဲ နတ်စကားထွက်လာတော့လဲ ကြားကောင်းသားပဲ "
"ဓန မင်းစကားပြောတာအရမ်းလူပါး၀တယ်!"
"သူများအပေါ်တော့ငါကယဥ်ကျေးပါတယ်။ နက်ဖြန် ဘယ်မှာဆုံမှာလဲပြော "
"NO. 21 bar မှာ ဆုံမယ် "
"ok "
ဓန အမှန်တရားကို သိရတော့
မည် ဆို၍ စိတ်ထဲအားနာစိတ်၀င်လာရသည်။ ဟိုကောင် ပြောင်းလဲ သွားတာကိုလဲ အနည်းငယ်တော့အံသြမိသည် ။
ကောင်းမွန်တဲ့အမှန်တရားဖြစ်ပါစေ ။ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် လက်ခံပေးဖို့ စဥ်းစားပြီးသားဆိုပေ့မယ့်အစိုင်ခဲတွေသူထပ်ဖြစ်မချင်တော့ပါ။ သူရော ကောင်လေးပါ သိပ်ပင်ပန်း နေပြီ မလား။
'လွမ်းတယ်ကလေးရယ် မင်းဘာတွေများ လုပ်နေမလဲကွာ။ ကိုယ်မင်းမရှိပဲ အသက်တောင်ခပ်ပြင်းပြင်းမရူရဲဘူး ။ ပိုင်ဆိုင်ပြီးသားဆိုပေ့မယ့် ဆုံးရူံးရမှာ ကိုကို သေမတတ်ကြောက်နေမိတယ်'
Ah Shin💛
(ဘဲဘဲ လိုချင်တယ် ဘဲဘဲလိုချင်တယ်😁)
Zawgyi
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ဓန ေဒါသေတြကိုထိန္းခ်ုပ္ရင္းကားကိုသတိထားေမာင္းခဲ့ရာ အိမ္ကိုဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာလဲေတာင္ သတိမထားမိေခ်။
သူအိမ္အေပါ္ထပ္သို့ေျပးတက္ကာတံခါး ကို ေဆာင့္ပိတ္ရန္ျပင္လိုက္စဥ္ ေကာင္ေလးက ေျပးလာျပီးသူ့လက္ကို ဆြဲထားသည္။
"ကိုကို!!! ကိုကို ထင္သလိို မဟုတ္ပါဘူး။ သားလဲဘာြဖစ္သြားမွန္းတစ္ကယ္မသိပါဘူး။ သားရွင္းျပတာကို နားေထာင္ေပးပါဦး "
"ဖယ္စမ္း!!!သက္မင္းပိုင္ ငါမင္းကိုမသတ္မိခင္ မင္းရဲ့ရြံ့စရာေကာင္းတဲ့လက္ေတြနဲ့ငါကိုလာမထိနဲ့ ဖယ္စမ္း!"
"ဟင္အင့္ မဟုတ္ပါဘူး ကိုကိုရယ္ သားကိုြကည့္ပါအုံး "
"ငါမ်က္စိနဲ့ တပ္အပ္ ျမင္ခဲ့တာကိုမင္းက ျငင္းခ်င္ေသးတာလား သက္မင္းပိုင္ ။ မင္းက မင္းအေမ ရဲ့ ဗီဇ ပါလာတာထင္တယ္ ။ငါဘက္ကအေကာင္းဆုံးျပင္ဆင္ေနပါလ်ွက္မင္းနဲ့အဆင္ေျပဖို့အေကာင္းဆုံး ငါြကိုးစားေနတာကိုသိသိြကီးနဲ့ မင္းမို့ လုပ္ရက္လိုက္တယ္ကြာ ေတာက္! မင္း...မင္းကြာ "
ကိုကို သူရင္ဘတ္ကိုေဆာင့္တြန္းရင္းဆိုလာသည္။ ကိုကို ရဲ့အြကည့္ေတြကေြကာက္စရာေကာင္းလြန္းသြဖင့္ ပိုင္ေလး ခင္မ်ာတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနရွာသည္။
"မဟုတ္ပါဘူး ကိုကိုရယ္ သား အခုေနရခက္ေနတယ္ ။ ခဏေလးစိတ္ေအးေအးထားျပီး သားရွင္းျပတာကိုအရင္ နားေထာင္ေပးပါ"
"မေျပာနဲ့ တစ္ခြန္းမွ မေျပာနဲ့ ထြက္သြား သြား!!!!! "
"ဒုန္း! !!!"
ဓန ေကာင္ေလးကို ေဆာင့္ဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး တံခါး ကို ေဆာင့္ပိတ္ျပစ္
လိုက္သည္။ အခန္းအတြင္းရွိ ပစ္စည္း မ်ားအား ရိုက္ခြဲဖ်က္စီးျပစ္လိုက္ျပီး သူရဲ့ေဒါသေတြကို နံရံေပါ္ပုံခ်လိုက္သည္။ နံရံကို လက္သီးနဲ ဘယ္နွစ္ခ်က္မွန္း မသိ သူဆက္တိုက္ထိုးေနမိသည္ ။ပူျပင္းက်ိန္းစပ္လာေပ့မယ့္သူ မရပ္မိ။
"လုပ္ရက္လိုက္တာကြာ"
သူ့နူတ္ကေန ရင္က်ိုးမရဆိုမိသည္။ သူအရာရာ နားလည္ေပးဖို့ ျပင္ဆင္ေနတာဟာ ဒီေကာင္ေလးကို သိပ္ခ်စ္မိသြားလို့ ။ ဒီေကာင္ေလးအတြက္သူအရာရာကို ေပးဆပ္ေတာ့မယ္လို့ေတြးထားခဲ့တာ အခုေတာ့ကြာ။
လက္ကေန ေသြးမ်ားကစီးက်လာသည္။ နာက်င္မူကိုလဲမခံစားရပဲ သူအာရုံေတြအကုန္ထုံေနသည္ ။ဘာကိုမွလဲ မသိခ်င္၊မြကားခ်င္ေတာ့ပါ။မ်က္လုံးထဲမွာ ထို့ျမင္ကြင္းကိုပဲ ျမင္ေယာင္ကာရင္တစ္ခုလုံးပူေလာင္ျပီး ရူးမတတ္ခံစားေနရသည္။
ဒီေကာင္ေလးနဲ့ ပတ္သတ္လာရင္သူအျမဲရွူံးရသည္၊ ရူးေတာ့မလိုပဲအျမဲခံစားရသည္။ ဓန ပါးေစာင္းကို လ်ွာြဖင့္ထိုးကာ မခံမရပ္နိုင္ြဖစ္လြန္း၍ နူတ္ခမ္းကိုေသြးထြက္တဲ့ထိကိုက္လိုက္မိသည္။
သက္ပိုင္ အျပင္ကေန တံခါးကိုဘယ္လိုထု ထု ေခါ္မရေတာ့ ။ ကိုကိုသူ့ကိုအရမ္း စိတ္ဆိုးသြားသလိုသူကို မယုံြကည္ေတာ့ပါ။
ေနာက္တစ္ေခါက္သာကိုကိုနဲ့ အရင္လိုအေြခေနထပ္ြဖစ္ခဲ့ရင္သူရူးသြားရလိမ့္မည္။ အခု သူကေရာဘာြဖစ္သြားရတာလဲ။ဝိုင္တစ္ခြက္ပဲ ေသာက္ျပီး သူဘယ္လိုစိတ္လြွတ္သြားခဲ့ရတာလဲ။
သက္ပိုင္ အခုထိရင္ဘတ္ေတြခုထိပူေလာင္ကာ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ အသိစိတ္က ကိုကို ကိုသာျမင္ေနေသာ္လဲ မသိစိတ္က တစ္ခုခုကိုလိုခ်င္ေနသည္။
"ဟီး အီး!!... ကိုကို သားကိုတံခါးဖြင့္ေပးပါဦး ။သားေျပာတာေလး နားေထာင္ေပးပါဦး "
သူအားရပါးရငိုရင္း ကိုကိုအား ေခါ္ေနမိသည္။
"ဟဲ့!!ဒီမွာ မင္းငါ့တူကို မင္းဘာျပသာနာေတြ ရွာလိုက္ျပန္ျပီလဲ။ အခုမွလာငိုမေနနဲ့ က်က္သေရယုတ္တယ္။ ငါတူက ေမာင္းထုတ္ေနျပီးမလား သြား!! မင္းဒီအိမ္ကထြက္သြားေတာ့ "
သက္ပိုင္ မလွုပ္မယွက္ေလး ရိူက္ငိုကာ အခန္းဝတြင္ ထိုင္ေနမိသည္။ ခန္ဓာကိုယ္ကလဲ အရမ္းပူေန၍ ြကိုးစားကာအားတင္းထားရသည္။
"မင္းမွာနားမပါဘူးလား။ ဒီဟာေလး သြား အခု ထစမ္းပါ "
ေဒါ္ေဒါ္က အတင္းဆြဲကာ ထခိုင္းေနသည္မို့ သက္ပိုင္ မေနသာေတာ့ေပ။သက္ပိုင္ သူ့အခန္းထဲဝင္ကာ ယူစရာရွိတာနည္းနည္းပါးပါးယူ၍ေက်ာပိုးအိတ္ေလးပိုက္လို့ အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့သည္ ။ ဒီအိမ္ြကီးမွာ သူအတြက္ ေနစရာ ေနစရာမရွိ ေတာ့ပါ။သူဝမ္းနည္းမိသလိုရင္ထဲကလဲအရမ္းနာပါသည္ ။
'ေမေမ သားကို ကိုကိုက မယုံျပန္ဘူး ေမေမရယ္'
သက္ပိုင္ ဘထြန္းသိလ်ွင္စိတ္မေကာင္းြဖစ္မည္ဆို၍ လမ္းကိုြဖည္းြဖည္းေလ်ွာက္ကာ ြခံတံခါးကို လဲြဖည္းြဖည္းသာဖြင့္၍ထြက္လာခဲ့သည္။
မိုးကလဲခ်ုပ္ေနတာမို့ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ေမွာင္မဲေနသြဖင့္သက္ပိုင္ ေြကာက္လြန္းလို့တုန္ပင္တုန္ေနခဲ့သည္။ကံဆိုးသူ သြားရာမိုးလိုက္လို့ရြာတဲ့ အဲ့စကားပုံကသူအတြက္မ်ားလားထင္ရသည္။သူဘာလုပ္လုပ္ အခက္ခဲေတြနဲ့သာြကုံေနရသည္။
တစ္ေရြ့ေရြ့ ထြက္သြားေသာ ကေလးရဲ့ ေက်ာျပင္ကို ြကည့္ကာ ဓန မတားမိ။ နွလုံးသားက ထုံထိုင္းေနကာ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသ္ိေတာ့။ သူအခုေန အသိစိတ္ေျပာက္ ကာ ရူးသြားလ်ွင္ သာေကာင္းမည္ သူရူးသြားလ်ွင္ သိပ္ကိုေကာင္းလိမ့္မည္။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
သက္ပိုင္ ကားလမ္းေဘးတစ္ေနရာထိုင္ေနရင္း ေရအရမ္းဆာေနသည္။ ဆိတ္ျငိမ္ ရက္ကြက္ြဖစ္သည့္ အတြက္ လူကျပတ္သည္။ လမ္းေဘး ေရအိုးစင္တစ္ခုခုရွာေသာ္လဲ လူကုံထံ ရက္ကြက္မို့ ဘယ္ေနရာမွာမွသူမေတြ့။
လမ္းမြကီး ေရာက္ေအာင္ အခ်ိန္အေတာ္ြကာသြားရဦးမည္။ြကာလာနဲ့အမ်ွ ဟို စိတ္ေတြေတာ့မရွိေတာ့ေပ့မယ့္ လူကတုန္ယင္ေနေသးသလိုရင္ထဲမွာေတာ့ပူေနေသးသည္။
လမ္းမြကီးထိ ေရာက္ေအာင္သူ မနည္းေလ်ွာက္လိုက္ရသည္ ။ ခုခ်ိန္ထိဘာကားတစ္စီး မွ သက္ပိုင္မေတြ့ ။ဘာဆက္လုပ္ရမလဲသူမသိ ။ခုခ်ိန္ထိ အိမ္နဲ့ေက်ာင္းကလြွဲ၍ သက္ပိုင္ မသြားဖူးသည့္ သူအတြက္ခက္ခဲလြန္းလွသည္။
သူဇာနဲ့ဝတ္ရည္က မိန္းကေလးမို့ ညြကီးအခ်ိန္မေတာ္ သူအကူညီေတာင္းရမွာသူအားနာပါသည္ ။ သူရ ြကျပန္ေတာ့လဲ ကိုကို အထင္လြွဲေစမည့္အရာေတြ ထပ္မလုပ္ရဲေတာ့ပါ။သက္ပိုင္ မွတ္တိုင္ခုံေလးတစ္ခုတြင္ ထိုင္ကာ လမ္းမဘက္ကို ေငးေနမိသည္။
ကားမီးေရာင္တစ္ခုက လင္းကနဲ မ်က္နွာေပါ္ က်လာသြဖင့္သူမ်က္လုံးမ်ားပင္မွိတ္မိလိုက္သည္။အပူရွိန္ေြကာင့္ က်ိန္းစပ္ေနေသာ မ်က္စိကိုပြတ္၍ အားယူဖြင့္ ြကည့္ေတာ့ကိုကိုရဲ့အတြင္းေရးမွူး ကိုေတဇ။
"သက္ပိုင္... ညီေလး လာ တက္ အစ္ကိုနဲ့လိုက္ခဲ့ "
သက္ပိုင္ မဝံမရဲ ြဖစ္ေနကာ မတတ္ရဲ။ ကိုကိုသိလ်ွင္ ြကိုက္ပါမည္လား ။သူစိမ္းေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္နဲ့ လိုက္သြားရမွာမို့ သူစိတ္ကေလး ဒြိဟ ြဖစ္ေနရသည္ ။
"တက္ပါ ညီရယ္....ဘာမွမြဖစ္ဘူး ဓန ကိုမသိေစရဘူး ဟုတ္ျပီလား "
ထိုခါမွ သက္မင္းပိုင္က တက္သည္။ ေတဇလဲ ေကာင္ေလးပါတာမို့ ကားကို ဂရုစိုက္ေမာင္းကာ သူ့ကြန္ဒို ဆီကိုပဲ ဦးတည္လိုက္ရေတာ့သည္ ။ ဒီေကာင္ြကီးက ဒုက္ခကလဲ မေသး။ သူနဲ့ကို မကင္းလြွတ္နိုင္ပါလားေနာ္။
သက္ပိုင္ ကားေပါ္ပါသြားျပီဆိုမွ ဓန ေဒါင့္တစ္ေနရာက ထြက္လိုက္သည္။ ေခ်ြးေတြလဲတစ္ကိုယ္လုံး စိုရြဲကာ ဖိနပ္ကမပါပါ။ေကာင္ေလးထြက္သြားထဲကသူ စိတ္မခ်၍အေနာက္ကေန တိတ္တိတ္ေလးလိုက္တာြဖစ္သည္ ။
သူအေပါ္လုပ္ရက္ြခင္း ေြကာင့္ စိတ္ကေတာ့မေျပနိုင္ေသးသြဖင့္ အိမ္သို့ျပန္ေခါ္မသြားခ်င္။ ညြကီးမိုးခ်ုပ္ ဖိနပ္မပါ ရင္ဘတ္ကနာ အခ်စ္အတြက္ သူအရူး တစ္ေယာက္ ြဖစ္ေနျပီလား။
ကြန္ဒိုေရာက္ေတာ့ ေကာင္ေလး တစ္ကိုယ္လုံး နီရဲကာခန္ဓာကိုယ္ကတုန္ေနေသးသည္ ။ ေတဇ လဲြကည့္ကာ စိတ္မေကာင္းြဖစ္ရ၏။ဘယ္ကေန ဘယ္လိုစြဖစ္ြကတာလဲဆိုတာ သူ
မနက္မွ ေသခ်ာေမးေတာ့မည္ ။အခုေတာ့ အဝတ္လဲ ဖို့အရင္လုပ္ေပးရေတာ့သည္။
"မွိုင္း!! ညီ မွိုင္း ထပါဦး ကိုယ္ ကိုကူပါဦးကြာ "
"ဘာလဲ ...ဘဲ ြကီးရာ က်ုပ္ အိပ္ေကာင္းေနပါတယ္ဆို "
"ေအးပါ.. ဟုတ္ပါတယ္ အခုငါသူငယ္ခ်င္းရဲ့ အမ်ိုးသား ရန္ြဖစ္လာြကလို့ မင္း အခန္းခဏ ဖယ္ေပးရမယ္။ အက်ီတစ္ခ်ို့လဲ ထုတ္ထားေပးပါအုံး"
"အခန္းဖယ္ေပးတာဟုတ္ပါျပီ။ က်ုပ္က ဘယ္သြားအိပ္ရမွာလဲ "
"ကိုယ္နဲ့လာအိပ္ေလ "
"ခင္ဗ်ာ!!"
"ဘာလဲ ကိုယ္နဲ့မအိပ္ရဲလို့လား။ ကိုယ္ကိုစိတ္ခ်ပါ ကိုယ္ဘာမလုပ္ပါဘူး "
"ခင္မ်ား!!ေယာက်္ားခ်င္းဘယ္သူကမအိပ္ရဲဘူးေျပာေနလို့လဲ ။ ဖယ္..ခင္မ်ား ကိုယ္ဟာကိုယ္ လုပ္ေပးလိုက္ က်ုပ္ ခင္မ်ား အခန္းထဲ ဝင္အိပ္ေပးရင္ရျပီမလား "
"အြန္း "
သက္ပိုင္အတြက္ ေနရာခ်ေပးကာ လုပ္စရာရွိတာမ်ားလုပ္ေပးျပီး သူ
အခန္းထဲသို့ ဝင္လာေတာ့ မွိုင္း ကဆိုဖာေပါ္ မွာ ေခြေခြ ေလးအိပ္ေနသည္ ။ ဒီကေလး နဲ့ခက္ျပီ ဒီေလာက္ေအးေနတာကိုကုတင္ေပါ္ ဘာလို့တတ္မအိပ္ရတာလဲ။ေတဇ
အသာေလးေပြ့ခ်ီလိုက္ျပီးကုတင္ေပါ္ တင္ ေပးေတာ့ ေကြးေကြး ေလးျပန္အိပ္သြားရွာသည္ ။
ဒီေကာင္ေလး ကclub မွာအလုပ္လုပ္ျပီး သီခ်င္းဆိုရတာမ်ိုး ဆိုေပ့
မယ့္သူအေပါ္ အခုခ်ိန္ထိ ဘာတစ္ခုမွလိုတာထက္ပိုမေတာင္းဆို။ ဘာအခြင့္ေရးမွလဲမယူ သူေတြ့ဖူးေနြက ပုံစံမ်ိုးလဲ မဟုတ္။
ေဘးကို ေစာင္းငဲ့ြကည့္မိေတာ့ သူစိမ္းေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူေဘးမွာ အိပ္ေနသည္တဲ့။လူတစ္ေယာက္ေဘးမွာအိပ္ရတာကလဲအထီးက်န္ေနသူ သူ့အတြက္ စိတ္ေကာ လူေရာေနြးေထြးေစသလိုခံစားရပါသည္။
မွိုင္း လူြကီးျငိမ္သြားတာနဲ့ မ်က္လုံး ကိုဖြင့္ကာ သူရင္ဘတ္ကိုသူ လက္နဲ့ထိန္းကိုင္လိုက္ရေတာ့သည္။ ဘဲြကီးသူကိုေပြ့ျပီး ကုတင္ေပါ္တင္ထဲက သူနိုးေနတာြဖစ္သည္ ။
သူမလွုပ္ရဲခဲ့။။ ရင္ခုန္၍လဲမရပါ။သူတို့က ခဏတာ ေတြ့ဆုံြခင္း မဟုတ္ပါလား။ အခ်ိန္တန္ရင္ သူထြက္သြားရမည္။ သူ့ရင္ခုန္သံေတြ ဘဲြကီးြကားမ်ားြကားသြားေသးလား။
ဟိုတယ္အခန္းနံပတ္***တြင္ေတာ့ ေအမီမီေမာင္ ရဲ့ရမ္မက္အျပည့္
ေအာ္ညည္းသံက ြကားရသူအဖို့ အူယားစရာအတိ။ ေယာက်္ား နွစ္ေယာက္ြကားေမြ့ယာေပါ္က ြကမ္းရမ္းစြာစစ္ခင္းေနတဲ့ေအမီမီေမာင္ ရဲ့မခ်ိ့မဆန္.ေအာ္သံေတြက ေြကာက္ခမန္းလိ့လိ့ြဖစ္ေနေတာ့သည္။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
BHONE Group.....
ဓန ေခါင္းပင္မထူခ်င္ေသာ္လဲ မြဖစ္မေန Company သို့လာရသည္။ စိတ္ေတြလဲ အရမ္းရူပ္ေထြးေနကာ အရာရာကိုအမဲေတြြကီးသာျမင္ေနေတာ့သည္ ။
လက္မွတ္ ထိုးစရာေတြရွိ၍မလာမြဖစ္မို့လို့သာ သူလာေနတာြဖစ္ျပီး လူကနဲနဲေလးမွ စိတ္မပါ။ သူ့ ေကာင္ေလး အဆင္ေျပရဲ့လား ဘယ္လိုေနလဲေတြးရင္ သူရူးေတာ့မလိုပင္။
"ဓန.. သားြကီး အဲ့ေကာင္ဘယ္ကလဲဆိုတာ မင္းစုံစမ္းျပီျပီလား "
"နိုင္ငံြခားက ျပန္လာတာမြကာေသးဘူးလို့ပဲ ငါသိထားတယ္။ က်န္တာဘာမွရွာမရေသးဘူး ေတဇ "
"ေအး ငါလဲ ြကိုးစား ြကည့္မယ္ကြာ ငါထင္တာေတာ့ ေကာင္ေလးက အဲ့လိုလုပ္ရက္မ်ိုးမလုပ္ေလာက္ဘူးလို့ငါထင္တယ္။ သူေဆးတစ္ခုခုမိလို့ စိတ္လြွတ္ေနတာမ်ားလား "
"စိတ္လြွတ္ရေအာင္က သူ အရက္ေေရာ ဝိုင္ေရာမွ မေသာက္တာ juic တစ္ခုပဲ သူေသာက္တာ"
"အဲ့ထဲထည့္လိုက္ရင္ေရာ သူပုံကမူမမွန္ဘူးကြ! "
"က်စ္!!မသိေတာ့ဘူးကြာ အဲ့ေကာင္နဲ့ဘယ္လိုပတ္သတ္လဲ ဘာပတ္သတ္လဲပဲ ငါသိခ်င္တာ ေတာက္!!! "
"စိတ္ကိုေလ်ွာ့ပါကြာ.... မင္းကလဲ ဒါနဲ့ မင္းအေဒါ္လုပ္ရက္ြကီးက မမိုက္ဘူးေနာ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္ေလးကို မြကည္ မြကည္ညဘက္ြကီးေတာ့ အဲ့လိုမလုပ္သင့္ဘူးလို့ငါထင္တာပဲ "
"ငါသိတယ္... ငါလဲ အေဒါ္လဲြဖစ္
ဧည့္သည္လဲ ြဖစ္ေနေတာ့
ဘာမွကို မေျပာခ်င္လို့ကြာ "
"မင္းဟာကလဲ ဧည့္သည္ ဧည့္သည္နဲ့ေခါင္းလဲ ထမီနဲ့အုပ္သြားပါဦးမယ္"
"လိ့ ညစ္ေနရတဲ့ထဲကြာမင္းကတစ္မ်ိုး ။ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ
ေတဇရာ "
"စိတ္ေအး ေအးထားျပီး ေစာင့္ြကည့္ြကတာေပါ့ သားြကီးရာ"
ဓန ဆံပင္ေတြြကား လက္နိူက္ကာ
ရူပ္ေနေသာ စိတ္မ်ားအား ညွစ္ယူထုတ္ျပစ္ခ်င္ေနသည္။ ြဖစ္နိုင္လ်ွင္ အကုန္ရိုက္ခြဲ ျပစ္လိုက္ခ်င္သည္။
သူစိတ္ေတြက သက္မင္းပိုင္ဆီမွာသာ။ ဒီတိုင္းဆို သူဘယ္လိုမွ မခြဲနိုင္တဲ့အေြခေနကို ေရာက္ေနမွန္းသူေကာင္းေကာင္းသိလိုက္သည္။
"တီ !!တီတီ !!တီ "
ဖုန္းက ရုတ္တစ္ရက္ဝင္လာေတာ့ ဓန ခ်က္ခ်င္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ြကည့္လိုက္ေတာ့ နံပတ္ကအစိမ္း၊ သူမွတ္မထားေသာနံပတ္။သူ ကိုင္လိုက္ေတာ့ ဟိုသူေတာင္းစားအသံမွန္း သူတန္းသိလိုက္သည္။
(Hollo ....မိတ္ေဆြ ေဟာင္းြကီး )
"ေအာ္...ဘယ္သူလဲမွတ္တယ္ ေခြးသူေတာင္းစားကို"
(ဟက္!!! ခင္မ်ားမိုက္ရိုင္းလို့ ထြား ြကိုင္းေနတာြဖစ္မယ္ )
"လိုရင္းေျပာ ရွိန္းမင္းဆက္ အခု ငါစိတ္ကပန္းေတြပြင့္ေနတာ မဟုတ္ဘူး "
(ဟားဟားဟား!!!! ဘာလဲ ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိုးထားတဲ့ ေျမၾသဇာနိုင္နိုင္ နဲ့ပန္းေလး သူမ်ားခူးသြားလို့ရင္ခံေနတာလား )
"မင္း လိ့စကားေတြေျပာမယ္ဆိုဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္။ တကူးတကဖုန္းဆက္ ေျပာေနရေအာင္မင္းအရမ္းအားေနတဲ့ပုံပဲ။ ဘာလဲ မင္းကုမ္မဏီ ေဒဝါလီ ခံလိုက္ရလို့လား "
(ဟက္!!! အဲ့လိုြဖစ္စရာလား ြဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ငါကမြဲသြားမယ့္ သူမ်ိုးမွ မဟုတ္တာ )
"မင္းပိုင္ဆိုင္မူ့ေတြကို အခြန္ဋ္ဌာနနဲ့
သန္းေခါင္စာရင္းရုံးကို သြားေျပာ ငxိူးကြာ ေယာက်ာ္းြဖစ္ျပီး လိုရင္းမေရာက္ဘူး ဒီ.."
(အဲ့ေန့ညက ခ်ာတိတ္နဲ့ ပတ္သတ္ျပီး အမွန္တရား vdတစ္ခု ငါ့မွာရွိတယ္ မင္းသိခ်င္လား )
ဓန မ်က္၀န္းတစ္ခ်ို့ အေရာင္ေျပာင္းသြားသည္။
"အေပးယူက "
(သေဘာေပါက္ျမန္သားပဲ )
"ဟြန္း! ေျမြေျမြခ်င္းေြချမင္ျပီးသားပါ ကဲ ...ဆို "
(Japan နဲ့ စာခ်ုပ္ခ်ုပ္ထားတဲ့
Construction တစ္ခုရဲ့Decoration ပိုင္း ငါကို လြွဲေပး )
"ဟ!! မင္းဟာကြကီးလွခ်ည္လား "
(မေပးခ်င္လဲ သေဘာပဲဗ်ာ... အပိုဆုအေနနဲ့ တုန့္ျပန္လို့ရတဲ့ အရာေလးပါ ထည့္ေပးမွာပါငါက )
"ေနစမ္းပါဦး မင္းက သက္မင္းပိုင္ကို အေသရရအရွင္ရရလိုခ်င္ေနတဲ့ေကာင္ မလား။ ဘာလို့အခုလို ငါနဲ့အဆင္ေျပမယ့္ ကိစ္စကို လာညွိေနရတာလဲ "
(ငါကလိုခ်င္တဲ့အရာ ကို ငါရေအာင္ယူတတ္တယ္။ ငါျမတ္နိုးတဲ့အရာေတြြက သူေပ်ာ္ရာအရပ္ သူ့အပင္မွာသူေနရာနဲ့သူလွေနတာမ်ိုး ငါပိုသေဘာြကတယ္။ မခူးရက္ဘူးဆိုပါေတာ့။အခု ေကာင္ေလးရဲ့မ်က္ဝန္းေတြက မင္းကို ပဲခ်စ္တယ္ဆိုတာအသိသာြကီးကို ငါကဆက္မိုက္ေနရေအာင္အဲ့ေလာက္မရူးဘူး ဓန ။သူကမင္းနဲ့ပဲ အဆင္ေျပေပ်ွာ္ရြွင္မယ္ထင္လို့ငါ ေနာက္ဆုတ္လိုက္တာ အေြဖကဒါပဲ။
ငါေနွာက္ဆုတ္လိုက္ရတာနဲ့တန္ေအာင္ မင္းကေသခ်ာဂရုစိုက္ေပးေပါ့...)
"ေခြးပါးစပ္ကလဲ နတ္စကားထြက္လာေတာ့လဲ ြကားေကာင္းသားပဲ "
"ဓန မင္းစကားေျပာတာအရမ္းလူပါး၀တယ္!"
"သူမ်ားအေပါ္ေတာ့ငါကယဥ္ေက်းပါတယ္။ နက္ြဖန္ ဘယ္မွာဆုံမွာလဲေျပာ "
"NO. 21 bar မွာ ဆုံမယ္ "
"ok "
ဓန အမွန္တရားကို သိရေတာ့
မည္ ဆို၍ စိတ္ထဲအားနာစိတ္၀င္လာရသည္။ ဟိုေကာင္ ေျပာင္းလဲ သြားတာကိုလဲ အနည္းငယ္ေတာ့အံၾသမိသည္ ။
ေကာင္းမြန္တဲ့အမွန္တရားြဖစ္ပါေစ ။ဘာပဲ ြဖစ္ြဖစ္ လက္ခံေပးဖို့ စဥ္းစားျပီးသားဆိုေပ့မယ့္အစိုင္ခဲေတြသူထပ္ြဖစ္မခ်င္ေတာ့ပါ။ သူေရာ ေကာင္ေလးပါ သိပ္ပင္ပန္း ေနျပီ မလား။
'လြမ္းတယ္ကေလးရယ္ မင္းဘာေတြမ်ား လုပ္ေနမလဲကြာ။ ကိုယ္မင္းမရွိပဲ အသက္ေတာင္ခပ္ျပင္းျပင္းမရူရဲဘူး ။ ပိုင္ဆိုင္ျပီးသားဆိုေပ့မယ့္ ဆုံးရူံးရမွာ ကိုကို ေသမတတ္ေြကာက္ေနမိတယ္'
Ah Shin💛
(ဘဲဘဲ လိုခ်င္တယ္ ဘဲဘဲလိုခ်င္တယ္😁)
Zawgyi
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>