Zawgyi
အခန္း ၁၂၃: အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
"အိုး!" Maryက ေနာက္တြန႔္ၿပီး Monroeပုခုံးေပၚ လက္သီးထိုးလိုက္တယ္။ "ရွင္ ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုစရာေကာင္းတာပဲ!"
Monroe တိုးတိုးေလး ရယ္လိုက္သည္။
"Hmm... အတြင္းခံမဝတ္ထားဘူးလား။ မင္းကိုယ့္ကို ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းဖို႔ အရမ္းတက္ႂကြေနတာလား။"
Mary ထူးဆန္းေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္။ "ဒီအဝတ္အစားေတြ ရွင္ ေပးတာမဟုတ္ဘူးလား။ ဘယ္လိုပုံစံလဲဆိုတာ မသိဘူးလား.."
Monroeက သူမကို ဇေဝဇဝါ ၾကည့္လိုက္သည္။
ထို႔အခါမွ Maryသည္ Monroeက အိတ္ထဲက အရာမ်ားကို မၾကည့္ခဲ့ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။
ဒါေၾကာင့္ အဝတ္ဆိုင္ကလူရဲ႕ေ႐ြးခ်ယ္မႈျဖစ္ႏိုင္တယ္။
ယုန္ဝတ္စုံျဖစ္ေနတာကေတာ့ တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုသာျဖစ္သည္။
သူမသည္ ရယ္စရာ ေတြ႕ရွိခဲ့တယ္။
Monroeစပ္စုလိုက္သည္။ "အရႈပ္ထုပ္ေလး ဘာရယ္ေနတာလဲ"
Maryသည္ Monroe၏ပခုံးမ်ားကို ဖက္လိုက္သည္။ သူမ၏ေျခေထာက္ေတြက ေသးၿပီး သန္မာေသာသူ႔ခါးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ခြထားသည္။
"ကြၽန္မကို အိပ္ရာထဲ အရင္သယ္သြား။ ၿပီးရင္... ရွပ္အက်ႌေအာက္နားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလ့လာရင္.... ညအိပ္ဝတ္အမွန္ကို ေတြ႕လိမ့္မယ္!"
ထိုစကားကို ၾကားေသာအခါ Monroe၏မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္လက္လာသည္။
ရွပ္အက်ႌက သူ႔ကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လုံေလာက္တယ္လို႔ ခံစားမိေပမယ့္ ဖြင့္ၾကည့္ရမဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခု ရွိေသးတယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ထားဘူး။
Maryအား အိပ္ခန္းထဲသို႔ စိတ္အားထက္သန္စြာ သယ္သြားကာ ကုတင္ေပၚ ပစ္ခ်လိုက္ေတာ့ သူမကို ႏွစ္ႀကိမ္ ခုန္ေပါက္သြားသည္။
ထို႔ေနာက္ သူ႔အက်ႌကို အရင္ ခြၽတ္လိုက္သည္။
Maryသည္ သူ၏ႀကံ့ခိုင္ၿပီး ၿပီးျပည့္စုံေသာ ႂကြက္သားမ်ားကို ၾကည့္ကာ သူမ၏တံေတြးကို မမ်ိဳခ်ပဲ မေနႏိုင္ေပ။
သူ႔ရဲ႕ဘယ္ညာ လက္ေမာင္းေတြမွာ တက္တူးေတြက အစပိုင္းမွာ အနည္းငယ္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေပမယ့္ ... တကယ္ကို ဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္။
သူ႔မွာ eight-packရွိၿပီး တစ္ခုစီတိုင္းက မာေက်ာၿပီး ၿပီးျပည့္စုံတဲ့အျပင္ သန္မာတဲ့ေနာက္ေက်ာႂကြက္သားေတြနဲ႔ လွပတဲ့လက္ေမာင္းလိုင္းေတြရွိတယ္။
Monroeက Maryကို စိတ္ေက်နပ္မႈနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္။
သူသည္ သူမကို ျမတ္ႏိုးၿပီး သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ေတာင့္တေနခဲ့သည္။
သူက ငုံ႔၍ Maryကို သူ႔ေအာက္မွာ ဖိထားလိုက္သည္။
"ေဟး အသည္းေလး ကိုယ္လက္ေဆာင္ဖြင့္လိုက္ေတာ့မယ္"
လႊတ္ေပးၿပီး သူမရဲ႕အက္်ီကို ၾကယ္သီးမျဖဳတ္မီ Monroe၏လက္ေခ်ာင္းသည္ Mary၏ဆံပင္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ရစ္ပတ္ကာေဆာ့ေနသည္။
Mary အနည္းငယ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။
သို႔ေသာ္ သူမ မခုခံတြန္းလွန္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား သူမအဲဒီမွာလွဲၿပီး Monroe က သူမရဲ႕ရွပ္အက်ႌကို ထိပ္ကေနေအာက္ေျခအထိ ၾကယ္သီးျဖဳတ္ခြင့္ေပးထားတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရွပ္အက်ႌကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး အတြင္းထဲက အရာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
ပန္းေရာင္ ႏွင့္ အျဖဴေရာင္ ယုန္ဝတ္စုံ ျဖစ္သည္။
သူမေခါင္းမွာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေခါင္းပတ္ကို ဘာေၾကာင့္ ဝတ္ထားရလဲဆိုတာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူနားလည္သြားတယ္။
သူမသည္ အလြန္ရွက္ေနမွန္း သိသာထင္ရွားေသာ္လည္း သူမသည္ သူ႔အတြက္ ဝတ္ထားဆဲျဖစ္သည္။
သူ႔ႏွလုံးသားက ပူေႏြးလာၿပီး သူ႔ေအာက္ပိုင္း ေတာင့္တင္းလာသည္။
"အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။"
Monroeက သူ႔တံေတြးကို မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။ Maryအား အေပၚေအာက္သို႔ ေပ်ာ္ေနေသာအၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ကာ အသံတိုးတိုးျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
Monroe၏ေပါင္ၾကားက တစ္စုံတစ္ခုသည္ သူမ၏ေပါင္ကို ေဘာင္းဘီထဲကေန ထိုးေနသည္ကိုလည္း Maryခံစားရသည္။
သူမသည္ ရဲရဲ လွမ္းဆြဲကာ သူ႔လည္ပင္းကို လက္ျဖင့္ ဖက္ထားသည္။ "ဒါဆို ရွင္ဘာကိုေစာင့္ေနတာလဲ။ ရွင့္ရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္ေလးကို မစားဘူးလား"
သူမ ေခါင္းကို ေမာ့ကာ မ်က္စိမွိတ္ျပလိုက္သည္။ Monroe၏အသက္ရႉသံ ရပ္တန႔္သြားသည္။
သူ႔လက္ႀကီးသည္ Mary၏ဆံပင္မ်ားကို နား႐ြက္ၾကားတြင္ ညင္သာစြာ ထည့္ေပးကာ ေခါင္းကို ကိုင္ထားသည္။ သူ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲေလးကို တခ်က္ ကိုက္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သူမ၏ေမးေစ့ကို ညင္သာစြာ နမ္းလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ Monroeသည္ Mary၏လည္ပင္းရွိ ထိလြယ္ရွလြယ္ေနရာကို ညင္သာစြာ နမ္းလိုက္သည္။
Maryသည္ ေျခဖဝါးမ်ားကို မပြတ္သပ္ပဲ မေနႏိုင္ပါ။ သူမ၏လက္မ်ားက Monroe၏ေခါင္းကို ကိုင္ထား႐ုံမွတပါး။
ဆက္လက္၍ Monroe၏လက္မ်ားႏွင့္ ပါးစပ္တို႔သည္ Mary၏ရင္ဘတ္ဆီသို႔ ေရာက္လာသည္။
ဘရာစီယာေလးကို ညင္သာစြာ ဆြဲခ်လိုက္သည္။
ႀကီးမားကာ ျဖဴၿပီး လုံးဝန္းၿပီး ေဖာင္းႂကြေနေသာ ရင္သားတစ္စုံသည္ ႏို႔ႏွစ္ေရာင္အသားႏွင့္ ခ်ယ္ရီပြင့္ကဲ့သို႔ ပန္းေရာင္ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း ခုန္ထြက္လာသည္။
Monroeသည္ တံေထြးကို ခက္ခက္ခဲခဲ မ်ိဳခ်လိုက္သည္။ ဦးေခါင္းကို ငုံ႔ထားကာ လက္တစ္ဖက္က ဘယ္ဘက္တစ္ျခမ္းကို ကိုင္ထားကာ က်န္တစ္ဖက္က ညာဘက္ကို ကိုင္ထားၿပီး ႏို႔စို႔ရန္ ဦးေခါင္းကို ငုံ႔လိုက္သည္။
Maryက သူမခႏၶာကိုယ္ကို ကုပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး ညည္းေနမိသည္။
Monroeက အဲဒါကိုၾကားၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက ပိုပိုၿပီးနာက်င္လာတယ္။
ပိုႀကီးလာပုံေပါက္တယ္။
ေပါက္ကြဲခါနီးေနၿပီ။
ဒါေပမယ့္ သူက သူ႔စိတ္ကို ထိန္းထားတုန္းပဲ။
ဒါကသူ႔ကေလးေလးပဲ။
သူ အရင္ကလို မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ကိရိယာတစ္ခုအေနနဲ႔ သုံးမွာမဟုတ္ဘူး။
ယခုအခါတြင္ သူသည္ သူခ်စ္ရသူအေပၚ ေလးစားၿပီး တန္ဖိုးထားကာ ယုယေပးမည္ ျဖစ္သည္။
ဒါေပမယ့္ Mary မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ေလာင္ၿမိဳက္ေနသလို ခံစားရတယ္။
သူမခႏၶာကိုယ္က ဗလာက်င္းေနသလို ခံစားရတယ္။
သူမ သူ႔ကို တကယ္ လိုခ်င္ေနေတာ့ သူမ သူ႔ကို ဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္သည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ Monroeသည္ ပေရာပရီလုပ္ျခင္းကို ရပ္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ပန္းေရာင္nippleမ်ားကို စို႔ရန္ ပါးစပ္ကိုဖြင့္လိုက္သည္။
သူ႔လွ်ာသည္ ရင္သားတစ္ဝိုက္တြင္ လွည့္ပတ္ေနၿပီး သူ႔သြားမ်ားသည္ nippleေခါင္းဖ်ားကို ကိုက္ကာ ျပင္းစြာ စို႔ေနသည္။
သူမရင္သားကို ကေလးကဲ့သို႔ စို႔ေနသည္။
Maryက ညည္းရင္း ေျခေထာက္ေတြကို ပြတ္တိုက္ေနတယ္။
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ လႈိင္းလုံးေတြလို တက္လာေပမဲ့ မလုံေလာက္ဘူး... လုံေလာက္တယ္...
**********
Unicode
အခန်း ၁၂၃: အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်။
"အိုး!" Maryက နောက်တွန့်ပြီး Monroeပုခုံးပေါ် လက်သီးထိုးလိုက်တယ်။ "ရှင် တော်တော်စိတ်တိုစရာကောင်းတာပဲ!"
Monroe တိုးတိုးလေး ရယ်လိုက်သည်။
"Hmm... အတွင်းခံမဝတ်ထားဘူးလား။ မင်းကိုယ့်ကို သွေးဆောင်ဖြားယောင်းဖို့ အရမ်းတက်ကြွနေတာလား။"
Mary ထူးဆန်းသောမျက်နှာဖြင့် သူ့ကို ကြည့်နေသည်။ "ဒီအဝတ်အစားတွေ ရှင် ပေးတာမဟုတ်ဘူးလား။ ဘယ်လိုပုံစံလဲဆိုတာ မသိဘူးလား.."
Monroeက သူမကို ဇဝေဇဝါ ကြည့်လိုက်သည်။
ထို့အခါမှ Maryသည် Monroeက အိတ်ထဲက အရာများကို မကြည့်ခဲ့ကြောင်း သဘောပေါက်ခဲ့သည်။
ဒါကြောင့် အဝတ်ဆိုင်ကလူရဲ့ရွေးချယ်မှုဖြစ်နိုင်တယ်။
ယုန်ဝတ်စုံဖြစ်နေတာကတော့ တိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခုသာဖြစ်သည်။
သူမသည် ရယ်စရာ တွေ့ရှိခဲ့တယ်။
Monroeစပ်စုလိုက်သည်။ "အရှုပ်ထုပ်လေး ဘာရယ်နေတာလဲ"
Maryသည် Monroe၏ပခုံးများကို ဖက်လိုက်သည်။ သူမ၏ခြေထောက်တွေက သေးပြီး သန်မာသောသူ့ခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ခွထားသည်။
"ကျွန်မကို အိပ်ရာထဲ အရင်သယ်သွား။ ပြီးရင်... ရှပ်အင်္ကျီအောက်နားကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလေ့လာရင်.... ညအိပ်ဝတ်အမှန်ကို တွေ့လိမ့်မယ်!"
ထိုစကားကို ကြားသောအခါ Monroe၏မျက်လုံးများ အရောင်လက်လာသည်။
ရှပ်အင်္ကျီက သူ့ကို ဆွဲဆောင်နိုင်လောက်အောင် လုံလောက်တယ်လို့ ခံစားမိပေမယ့် ဖွင့်ကြည့်ရမဲ့ လက်ဆောင်တစ်ခု ရှိသေးတယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားဘူး။
Maryအား အိပ်ခန်းထဲသို့ စိတ်အားထက်သန်စွာ သယ်သွားကာ ကုတင်ပေါ် ပစ်ချလိုက်တော့ သူမကို နှစ်ကြိမ် ခုန်ပေါက်သွားသည်။
ထို့နောက် သူ့အင်္ကျီကို အရင် ချွတ်လိုက်သည်။
Maryသည် သူ၏ကြံ့ခိုင်ပြီး ပြီးပြည့်စုံသော ကြွက်သားများကို ကြည့်ကာ သူမ၏တံတွေးကို မမျိုချပဲ မနေနိုင်ပေ။
သူ့ရဲ့ဘယ်ညာ လက်မောင်းတွေမှာ တက်တူးတွေက အစပိုင်းမှာ အနည်းငယ် ကြောက်စရာကောင်းပေမယ့် ... တကယ်ကို ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။
သူ့မှာ eight-packရှိပြီး တစ်ခုစီတိုင်းက မာကျောပြီး ပြီးပြည့်စုံတဲ့အပြင် သန်မာတဲ့နောက်ကျောကြွက်သားတွေနဲ့ လှပတဲ့လက်မောင်းလိုင်းတွေရှိတယ်။
Monroeက Maryကို စိတ်ကျေနပ်မှုနဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။
သူသည် သူမကို မြတ်နိုးပြီး သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို တောင့်တနေခဲ့သည်။
သူက ငုံ့၍ Maryကို သူ့အောက်မှာ ဖိထားလိုက်သည်။
"ဟေး အသည်းလေး ကိုယ်လက်ဆောင်ဖွင့်လိုက်တော့မယ်"
လွှတ်ပေးပြီး သူမရဲ့အက်ျီကို ကြယ်သီးမဖြုတ်မီ Monroe၏လက်ချောင်းသည် Mary၏ဆံပင်ကို အကြိမ်ကြိမ်ရစ်ပတ်ကာဆော့နေသည်။
Mary အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။
သို့သော် သူမ မခုခံတွန်းလှန်ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား သူမအဲဒီမှာလှဲပြီး Monroe က သူမရဲ့ရှပ်အင်္ကျီကို ထိပ်ကနေအောက်ခြေအထိ ကြယ်သီးဖြုတ်ခွင့်ပေးထားတယ်။
နောက်ဆုံးတော့ ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းထဲက အရာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
ပန်းရောင် နှင့် အဖြူရောင် ယုန်ဝတ်စုံ ဖြစ်သည်။
သူမခေါင်းမှာ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ခေါင်းပတ်ကို ဘာကြောင့် ဝတ်ထားရလဲဆိုတာ နောက်ဆုံးတော့ သူနားလည်သွားတယ်။
သူမသည် အလွန်ရှက်နေမှန်း သိသာထင်ရှားသော်လည်း သူမသည် သူ့အတွက် ဝတ်ထားဆဲဖြစ်သည်။
သူ့နှလုံးသားက ပူနွေးလာပြီး သူ့အောက်ပိုင်း တောင့်တင်းလာသည်။
"အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်။"
Monroeက သူ့တံတွေးကို မျိုချလိုက်တယ်။ Maryအား အပေါ်အောက်သို့ ပျော်နေသောအကြည့်ဖြင့် ကြည့်ကာ အသံတိုးတိုးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
Monroe၏ပေါင်ကြားက တစ်စုံတစ်ခုသည် သူမ၏ပေါင်ကို ဘောင်းဘီထဲကနေ ထိုးနေသည်ကိုလည်း Maryခံစားရသည်။
သူမသည် ရဲရဲ လှမ်းဆွဲကာ သူ့လည်ပင်းကို လက်ဖြင့် ဖက်ထားသည်။ "ဒါဆို ရှင်ဘာကိုစောင့်နေတာလဲ။ ရှင့်ရဲ့ချစ်စဖွယ်လေးကို မစားဘူးလား"
သူမ ခေါင်းကို မော့ကာ မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်သည်။ Monroe၏အသက်ရှူသံ ရပ်တန့်သွားသည်။
သူ့လက်ကြီးသည် Mary၏ဆံပင်များကို နားရွက်ကြားတွင် ညင်သာစွာ ထည့်ပေးကာ ခေါင်းကို ကိုင်ထားသည်။ သူ ခေါင်းငုံ့ပြီး နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲလေးကို တချက် ကိုက်လိုက်သည်။
ထို့နောက် သူမ၏မေးစေ့ကို ညင်သာစွာ နမ်းလိုက်သည်။
ထို့နောက် Monroeသည် Mary၏လည်ပင်းရှိ ထိလွယ်ရှလွယ်နေရာကို ညင်သာစွာ နမ်းလိုက်သည်။
Maryသည် ခြေဖဝါးများကို မပွတ်သပ်ပဲ မနေနိုင်ပါ။ သူမ၏လက်များက Monroe၏ခေါင်းကို ကိုင်ထားရုံမှတပါး။
ဆက်လက်၍ Monroe၏လက်များနှင့် ပါးစပ်တို့သည် Mary၏ရင်ဘတ်ဆီသို့ ရောက်လာသည်။
ဘရာစီယာလေးကို ညင်သာစွာ ဆွဲချလိုက်သည်။
ကြီးမားကာ ဖြူပြီး လုံးဝန်းပြီး ဖောင်းကြွနေသော ရင်သားတစ်စုံသည် နို့နှစ်ရောင်အသားနှင့် ချယ်ရီပွင့်ကဲ့သို့ ပန်းရောင်နို့သီးခေါင်းများဖြင့် ချက်ချင်း ခုန်ထွက်လာသည်။
Monroeသည် တံထွေးကို ခက်ခက်ခဲခဲ မျိုချလိုက်သည်။ ဦးခေါင်းကို ငုံ့ထားကာ လက်တစ်ဖက်က ဘယ်ဘက်တစ်ခြမ်းကို ကိုင်ထားကာ ကျန်တစ်ဖက်က ညာဘက်ကို ကိုင်ထားပြီး နို့စို့ရန် ဦးခေါင်းကို ငုံ့လိုက်သည်။
Maryက သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ကုပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ညည်းနေမိသည်။
Monroeက အဲဒါကိုကြားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းက ပိုပိုပြီးနာကျင်လာတယ်။
ပိုကြီးလာပုံပေါက်တယ်။
ပေါက်ကွဲခါနီးနေပြီ။
ဒါပေမယ့် သူက သူ့စိတ်ကို ထိန်းထားတုန်းပဲ။
ဒါကသူ့ကလေးလေးပဲ။
သူ အရင်ကလို မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကိရိယာတစ်ခုအနေနဲ့ သုံးမှာမဟုတ်ဘူး။
ယခုအခါတွင် သူသည် သူချစ်ရသူအပေါ် လေးစားပြီး တန်ဖိုးထားကာ ယုယပေးမည် ဖြစ်သည်။
ဒါပေမယ့် Mary မခံစားနိုင်တော့ဘူး။
လောင်မြိုက်နေသလို ခံစားရတယ်။
သူမခန္ဓာကိုယ်က ဗလာကျင်းနေသလို ခံစားရတယ်။
သူမ သူ့ကို တကယ် လိုချင်နေတော့ သူမ သူ့ကို ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။
နောက်ဆုံးတွင် Monroeသည် ပရောပရီလုပ်ခြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ပန်းရောင်nippleများကို စို့ရန် ပါးစပ်ကိုဖွင့်လိုက်သည်။
သူ့လျှာသည် ရင်သားတစ်ဝိုက်တွင် လှည့်ပတ်နေပြီး သူ့သွားများသည် nippleခေါင်းဖျားကို ကိုက်ကာ ပြင်းစွာ စို့နေသည်။
သူမရင်သားကို ကလေးကဲ့သို့ စို့နေသည်။
Maryက ညည်းရင်း ခြေထောက်တွေကို ပွတ်တိုက်နေတယ်။
ပျော်ရွှင်မှု လှိုင်းလုံးတွေလို တက်လာပေမဲ့ မလုံလောက်ဘူး... လုံလောက်တယ်...
**********