Zawgyi
အခန္း ၁၂၁- I Wants You, is That Okay?
သူမ၏လွ်ာဖ်ားသည္ Monroe၏ပါးစပ္ထဲသို႔ ညင္သာစြာ ေရာက္သြားသည္။
သူမသည္ အစမ္းသေဘာျဖင့္ သူ႔လွ်ာဖ်ားကို ခ်ိတ္လိုက္ၿပီး စကၠန႔္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ Monroeကို လႊမ္းမိုးသြားခဲ့သည္။ သူသည္ Mary၏ေခါင္းကို ကိုင္ကာ လွ်ာဖ်ားကို သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားထဲသို႔ တြန္းထည့္လိုက္သည္။
သူမလွ်ာဖ်ားနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဆက္စုပ္ရင္း အသက္ရႈသံေတြက ပိုပိုေလးလာသည္။
Maryကို သယ္ၿပီး Monroeသည္ ရင္းႏွီးေသာ အေနအထားကို ေတြ႕ရွိၿပီး ႐ုတ္တရက္ ျပန္ထိုင္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ သားေရဆိုဖာေပၚသို႔ ျပဳတ္က်ၿပီး Maryသည္ သူမ၏ေျခေထာက္မ်ားကို ကားကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနလိုက္သည္။
ဒီအေနအထားက သူမကို ခ်က္ျခင္း ထိတ္လန႔္သြားေစၿပီး သူမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အနည္းငယ္ တုန္သြားသည္။
Monroe၏ေပါင္ၾကားရွိ တစ္စုံတစ္ခုသည္ လ်င္ျမန္စြာႀကီးထြားလာၿပီး သူမကိုထိုးေနသည္ကို သူမ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ခံစားလိုက္ရသည္ ။
"ေဟး..." Maryသည္ Monroeကို တြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အတင္းခြာလိုက္တယ္။
Maryက ေအာက္ကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းၾကားမွာ တံေတြးတစ္ေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္တယ္...
ဒီလို ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းက Maryရဲ႕ႏွလုံးသားကို လည္ေခ်ာင္းထဲက ခုန္ထြက္လုမတတ္ ျဖစ္သြားတယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?" Monroeသည္ မွီလိုက္ၿပီး Mary၏နဖူးကို ဖိလိုက္သည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အသက္ရႈၾကပ္ေနတာေၾကာင့္ ဘယ္သူ႔တံေတြးဆိုတာ ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္ဘူး။
Mary၏ပန္းေရာင္မ်က္ႏွာသည္ အရည္႐ႊမ္းေသာ မက္မြန္သီးႏွင့္တူသည္။ Monroeသည္ ေခါင္းကို ေစာင္းကာ နမ္း႐ုံမွတပါး မေနႏိုင္ပဲ နား႐ြက္ကို လ်က္လိုက္သည္။
"Baby ရလား မင္းကိုလိုခ်င္တယ္။ ကိုယ္ မင္းနဲ႔လိင္ဆက္ဆံခ်င္တယ္ ရမလား? ကိုယ့္ကိုခြင့္ျပဳေနာ္ Baby... Mary ကိုယ္ မင္းကို ေကာင္းေကာင္းခ်စ္ပါ့မယ္..." သူ႔ဆႏၵကို အစြမ္းကုန္ မ်ိဳသိပ္ရင္း သူ႔လည္ေခ်ာင္းေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္။
သူ႔အသက္ ႏွစ္ဆယ့္ခုနစ္ႏွစ္မွာ ဒီလို လိင္မႈကိစၥအတြက္ မိန္းကေလးကို တစ္ခါမွ မေတာင္းဖူးဘူး။
သူမကိုတကယ္ တကယ္ကိုလိုခ်င္တာ။
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ဒီလိုခံစားရတာလဲ။
သူတို႔ထြက္ေျပးရင္း ေရကန္မွာ နမ္းခ်င္တဲ့အခ်ိန္ကလား။
ထိုအခ်ိန္တြင္ သူမသည္ သူ႔ညီမျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိေသာ္လည္း သူသည္ သူမကို သားရဲတစ္ေကာင္လို ဆႏၵရွိေနဆဲပင္။
Maryသည္ သူမ၏နား႐ြက္ကို နမ္းလိုက္သည့္အခိုက္တြင္ အနည္းငယ္ ေၾကကြဲသြားသည္။
"ရွင္က ကြၽန္မကို ရွက္ေအာင္ လုပ္ေနတာပဲ ဒါေပမဲ့..." လို႔ ေျပာခ်င္ေပမယ့္
Monroeရဲ႕ေမးခြန္းကို ျငင္းဆိုဖို႔ ႐ုတ္တရက္ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ဒီေန႔က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရး တရားဝင္ေန႔ျဖစ္ေပမဲ့ အဲဒါဘာျဖစ္တာလဲ။
ဒါေပမယ့္...
Maryက "ကြၽန္မ... ေရအရင္ခ်ိဳးခ်င္တယ္" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
Monroeက "ေကာင္းၿပီ!"
Maryကို ေပြ႕လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ Maryကို သူ႔ေဘးက ေခြးေျခေပၚတင္ၿပီး သူမအေပၚကို ကိုယ္တိုင္ ေရေလာင္းေပးတယ္။
Maryက အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ သူ႔ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ၿပီး "ကြၽန္မဘာသာ ေရခ်ိဳးခ်င္တယ္..." လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တယ္။
Monroeကမေသခ်ာမေရရာခဲ့ "... အိုေက။"
ေရအဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ Monroeသည္ ေရစိုခံသည့္ ပတ္တီးကို ထုတ္ယူကာ Mary၏ေျခေထာက္တြင္ ဒဏ္ရာကို အလုံပိတ္စည္းလိုက္သည္။။
ထို႔ေနာက္ မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး သူမေခါင္းကို ပုတ္သည္။ သူမကို ျမတ္ႏိုးစဖြယ္ၾကည့္ကာ "ကိုယ္ ေရခ်ိဳးဖို႔ တျခားေရခ်ိဳးခန္းကို သြားမယ္။ မင္းကိုယ့္ကို အၾကာႀကီးမေစာင့္ခိုင္းဘူးလို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္ အိုေက"
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အသံနဲ႔ Maryဟာ Monroeကို "မသြားပါနဲ႔။ အတူတူေရခ်ိဳးၾကရေအာင္။"
သို႔ေသာ္ သူမသည္ သူမ၏ ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့မႈကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္။
"ရၿပီ... ညအိပ္ဝတ္ယူေပးပါလား!"
Maryသည္ Monroeကို တံခါးမွတြန္းထုတ္ခဲ့သည္။ သူမ တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူမ ခုန္ေနေသာ ႏွလုံးသားကို ဖုံးအုပ္လိုက္သည္။
ဟူး- ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒီေန႔ေရာက္လာၿပီ။
Maryသည္ ကိုယ္ခႏၶာကို သန႔္ရွင္းစြာေဆးေၾကာၿပီး သူမ ဆံပင္အေျခာက္ခံလိုက္သည္။
သူမသည္ lotion တစ္ခ်ိဳ႕၊ ေရေမႊးတစ္ခ်ိဳ႕ကို လိမ္းလိုက္ၿပီး... စေတာ္ဘယ္ရီအနံ႔ ပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆိုးလိုက္သည္။
သူမမ်က္ႏွာက မ်က္ႏွာေျပာင္ျဖစ္ေနတာ သူသေဘာက်ပါ့မလား။
တံခါးေခါက္သံ ထြက္လာသည္။ Maryက မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ကိုင္ကာ တံခါးဆီသို႔ လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ တံခါးအျပင္ဘက္မွ Monroe၏အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္၊ "တံခါးဖြင့္! ကိုယ္ မင္းအတြက္ညအိပ္ဝတ္စုံေတြ ယူလာခဲ့တယ္!"
Maryက တံခါးကို အေပါက္ေသးေသးပဲ ဖြင့္ၿပီး Monroeလက္ထဲက အိတ္ကို အလ်င္အျမန္ ဆြဲယူကာ တံခါးပိတ္လိုက္သည္!
တံခါးအျပင္ဘက္တြင္ တစ္ဖန္ပိတ္ခံလိုက္ရေသာ Monroeသည္ သူ႔ႏွာေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး လွည့္ကာ စိတ္ရွည္စြာေစာင့္ဆိုင္းေနသည္။
Maryက ၾကည့္ဖို႔ အိတ္ကို ဖြင့္လိုက္တယ္။
ဘာႀကီးလဲ?!
သူ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာလား!!
ဒါဟာ ပန္းေရာင္ယုန္ဝတ္စုံပါ!
**********
Unicode
အခန်း ၁၂၁- I Wants You, is That Okay?
သူမ၏လျှာဖျားသည် Monroe၏ပါးစပ်ထဲသို့ ညင်သာစွာ ရောက်သွားသည်။
သူမသည် အစမ်းသဘောဖြင့် သူ့လျှာဖျားကို ချိတ်လိုက်ပြီး စက္ကန့်အနည်းငယ်အကြာတွင် Monroeကို လွှမ်းမိုးသွားခဲ့သည်။ သူသည် Mary၏ခေါင်းကို ကိုင်ကာ လျှာဖျားကို သူမ၏နှုတ်ခမ်းများထဲသို့ တွန်းထည့်လိုက်သည်။
သူမလျှာဖျားနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဆက်စုပ်ရင်း အသက်ရှုသံတွေက ပိုပိုလေးလာသည်။
Maryကို သယ်ပြီး Monroeသည် ရင်းနှီးသော အနေအထားကို တွေ့ရှိပြီး ရုတ်တရက် ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။
နှစ်ယောက်သား ပျော့ပျောင်းသော သားရေဆိုဖာပေါ်သို့ ပြုတ်ကျပြီး Maryသည် သူမ၏ခြေထောက်များကို ကားကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေလိုက်သည်။
ဒီအနေအထားက သူမကို ချက်ခြင်း ထိတ်လန့်သွားစေပြီး သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အနည်းငယ် တုန်သွားသည်။
Monroe၏ပေါင်ကြားရှိ တစ်စုံတစ်ခုသည် လျင်မြန်စွာကြီးထွားလာပြီး သူမကိုထိုးနေသည်ကို သူမ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ခံစားလိုက်ရသည် ။
"ဟေး..." Maryသည် Monroeကို တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းခွာလိုက်တယ်။
Maryက အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ရဲ့နှုတ်ခမ်းကြားမှာ တံတွေးတစ်ကြောင်း တွေ့လိုက်တယ်...
ဒီလို ရိုင်းစိုင်းတဲ့ မြင်ကွင်းက Maryရဲ့နှလုံးသားကို လည်ချောင်းထဲက ခုန်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်သွားတယ်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?" Monroeသည် မှီလိုက်ပြီး Mary၏နဖူးကို ဖိလိုက်သည်။
သူတို့နှစ်ယောက် အသက်ရှုကြပ်နေတာကြောင့် ဘယ်သူ့တံတွေးဆိုတာ ဘယ်သူမှ မပြောနိုင်ဘူး။
Mary၏ပန်းရောင်မျက်နှာသည် အရည်ရွှမ်းသော မက်မွန်သီးနှင့်တူသည်။ Monroeသည် ခေါင်းကို စောင်းကာ နမ်းရုံမှတပါး မနေနိုင်ပဲ နားရွက်ကို လျက်လိုက်သည်။
"Baby ရလား မင်းကိုလိုချင်တယ်။ ကိုယ် မင်းနဲ့လိင်ဆက်ဆံချင်တယ် ရမလား? ကိုယ့်ကိုခွင့်ပြုနော် Baby... Mary ကိုယ် မင်းကို ကောင်းကောင်းချစ်ပါ့မယ်..." သူ့ဆန္ဒကို အစွမ်းကုန် မျိုသိပ်ရင်း သူ့လည်ချောင်းတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။
သူ့အသက် နှစ်ဆယ့်ခုနစ်နှစ်မှာ ဒီလို လိင်မှုကိစ္စအတွက် မိန်းကလေးကို တစ်ခါမှ မတောင်းဖူးဘူး။
သူမကိုတကယ် တကယ်ကိုလိုချင်တာ။
ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဒီလိုခံစားရတာလဲ။
သူတို့ထွက်ပြေးရင်း ရေကန်မှာ နမ်းချင်တဲ့အချိန်ကလား။
ထိုအချိန်တွင် သူမသည် သူ့ညီမဖြစ်ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိသော်လည်း သူသည် သူမကို သားရဲတစ်ကောင်လို ဆန္ဒရှိနေဆဲပင်။
Maryသည် သူမ၏နားရွက်ကို နမ်းလိုက်သည့်အခိုက်တွင် အနည်းငယ် ကြေကွဲသွားသည်။
"ရှင်က ကျွန်မကို ရှက်အောင် လုပ်နေတာပဲ ဒါပေမဲ့..." လို့ ပြောချင်ပေမယ့်
Monroeရဲ့မေးခွန်းကို ငြင်းဆိုဖို့ ရုတ်တရက် ဘာမှ မပြောနိုင်ခဲ့ဘူး။
ဒီနေ့က သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်ဆံရေး တရားဝင်နေ့ဖြစ်ပေမဲ့ အဲဒါဘာဖြစ်တာလဲ။
ဒါပေမယ့်...
Maryက "ကျွန်မ... ရေအရင်ချိုးချင်တယ်" လို့ပြောလိုက်တယ်။
Monroeက "ကောင်းပြီ!"
Maryကို ပွေ့လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ Maryကို သူ့ဘေးက ခွေးခြေပေါ်တင်ပြီး သူမအပေါ်ကို ကိုယ်တိုင် ရေလောင်းပေးတယ်။
Maryက အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ သူ့နောက်ကျောကို ကြည့်ပြီး "ကျွန်မဘာသာ ရေချိုးချင်တယ်..." လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။
Monroeကမသေချာမရေရာခဲ့ "... အိုကေ။"
ရေအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီးနောက် Monroeသည် ရေစိုခံသည့် ပတ်တီးကို ထုတ်ယူကာ Mary၏ခြေထောက်တွင် ဒဏ်ရာကို အလုံပိတ်စည်းလိုက်သည်။။
ထို့နောက် မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သူမခေါင်းကို ပုတ်သည်။ သူမကို မြတ်နိုးစဖွယ်ကြည့်ကာ "ကိုယ် ရေချိုးဖို့ တခြားရေချိုးခန်းကို သွားမယ်။ မင်းကိုယ့်ကို အကြာကြီးမစောင့်ခိုင်းဘူးလို့ မျှော်လင့်တယ် အိုကေ"
ချစ်စရာကောင်းတဲ့အသံနဲ့ Maryဟာ Monroeကို "မသွားပါနဲ့။ အတူတူရေချိုးကြရအောင်။"
သို့သော် သူမသည် သူမ၏ ဆင်ခြင်တုံတရားမဲ့မှုကို ချုပ်ကိုင်ထားသည်။
"ရပြီ... ညအိပ်ဝတ်ယူပေးပါလား!"
Maryသည် Monroeကို တံခါးမှတွန်းထုတ်ခဲ့သည်။ သူမ တံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်နှင့် သူမ ခုန်နေသော နှလုံးသားကို ဖုံးအုပ်လိုက်သည်။
ဟူး- နောက်ဆုံးတော့ ဒီနေ့ရောက်လာပြီ။
Maryသည် ကိုယ်ခန္ဓာကို သန့်ရှင်းစွာဆေးကြောပြီး သူမ ဆံပင်အခြောက်ခံလိုက်သည်။
သူမသည် lotion တစ်ချို့၊ ရေမွှေးတစ်ချို့ကို လိမ်းလိုက်ပြီး... စတော်ဘယ်ရီအနံ့ ပန်းရောင်နှုတ်ခမ်းနီ ဆိုးလိုက်သည်။
သူမမျက်နှာက မျက်နှာပြောင်ဖြစ်နေတာ သူသဘောကျပါ့မလား။
တံခါးခေါက်သံ ထွက်လာသည်။ Maryက မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ကိုင်ကာ တံခါးဆီသို့ လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် တံခါးအပြင်ဘက်မှ Monroe၏အသံကို ကြားလိုက်ရသည်၊ "တံခါးဖွင့်! ကိုယ် မင်းအတွက်ညအိပ်ဝတ်စုံတွေ ယူလာခဲ့တယ်!"
Maryက တံခါးကို အပေါက်သေးသေးပဲ ဖွင့်ပြီး Monroeလက်ထဲက အိတ်ကို အလျင်အမြန် ဆွဲယူကာ တံခါးပိတ်လိုက်သည်!
တံခါးအပြင်ဘက်တွင် တစ်ဖန်ပိတ်ခံလိုက်ရသော Monroeသည် သူ့နှာခေါင်းကိုကိုင်ပြီး လှည့်ကာ စိတ်ရှည်စွာစောင့်ဆိုင်းနေသည်။
Maryက ကြည့်ဖို့ အိတ်ကို ဖွင့်လိုက်တယ်။
ဘာကြီးလဲ?!
သူ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာလား!!
ဒါဟာ ပန်းရောင်ယုန်ဝတ်စုံပါ!
**********